Mekani cennet yatigi yer nur olsun!!!
Bende annemi kaybettim 7 ay olacak yakinda!!
Hic bir sey teselli vermiyor hersey bos ve gereksiz geliyor helede biri basin sagolsun dedigi zaman sanki küfür ediyormus gibi geliyor insana ama bu sürecten gecmek zorundasin....
Annem vefat ettikten sonraki düsüncelerimi buraya yazmaya bile utaniyorum, düsünsene bana teselli vermeye calisanlara icimden "Seninde annen ölür bakalim o zamanda böyle hepimiz ölecez diye konusacanmi" diye sacma sacma seyler düsünüyordum, utaniyorum simdi inan!! senağlama elinde degil insanin...
Insanoglu iste dogmayi kabul ediyor ama ölümü edemiyor iste, cok zor arkadasim rabbim sabrini veriyor ama yinede her telefon caldiginda sanki annem ariyor, onun sevdigi bir yemek yaptigimda gözyaslarimla yapiyorum, yeni perde aldim astim, hemen annemi aramak istedim "Anne bak nihayet senin tembel kizin bir perde almayi becerebildi" demek icin....ve sonra dank ediyor kafama, o yok artik yok:çok üzgünüm:
Zor cok zor, hayatinin her günü her saati dakikasi yaninda olan bir insanin simdi olmamasi....inanmak istemiyorki insan.:1no2:
Acin dinmeyecek kardesim ama hafifleyecek buna inan ve allaha sigin, dua et annen icin onunla gecirdigin güzel günleri düsün, sende biraktigi güzel anilari hatirla baska yapacak birsey yok...:çok üzgünüm:
Sevgiyle