- 22 Kasım 2010
- 11.052
- 19.337
-
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #1
Sağolsunlar benim de çocuklarıma( ikizlerime) annem ve kayınvalidem baktılar,( kendşleri teklif ettiler,zaten yarım gün çalışıyordum) tek tek alıp bakıyorlardı.Yük daha çok annemdeydi,okuldan gelir gelmez kayınvalidem apartman kapısından verirdi çocuğu.Her gün bir yeri ağrırdı,okuldan her geldiğimde ağlardı.Tabii annem de her gün ona söylenirdi. Artık sinir sistemim çökmüştü, dayanamadım tam gün kreşe verdim 3 yaşında.Hala söylenirler bana küçücük çocukları tam gün kreşe verdin diye..2.5 yaşındaki oğluma anneannesi ve babaannesi dönüşümlü bakıyor. Ben öğretmenim. Annemle aynı sitede oturuyoruz, anneanne daha ağırlıklı olarak bakıyor diyebilirim babaanneye kıyasla. Bu yaş civarı tüm çocuklar hareketlidir ancak oğlum ekstra hareketli, hiç yerinde durmayan bir çocuk. Bu aralar her şeye hayır deme ve bulduğu her şeyi yere fırlatma huyu var. Uzun uzun neden her şeyi yere atmaması gerektiğini anlatıyorum, zaten her şeyi bir yetiskinle konuşur gibi bıkmadan usanmadan anlatiyorum ancak değişen bir şey olmuyor. Aslında çok iyi anlıyor ama her şeyi oyun gibi gördüğü için umursamıyor. Annem de kvalidem de artık başa çıkamıyorlar, annem ztn çocuğun her hareketi için beni suçlar vaziyette. Ona göre kural bilmeyisi benim disiplin eksikligimden kaynaklanıyor.
Oğlumun enerjisini atabilmesi, az buçuk sosyalleşmesi için yarım gün kreşe vermeye karar verdim ama annem çocuk bakarken her şeyimi eleştirdiği gibi bu kararımı da eleştiriyor. Çok küçük olduğunu, sürekli hasta olacağını, pandemi sürecinde buyuk risk aldığımi vs söylüyor. Bu yaşta çocuk anca zorunluluktan verilir kreşe biz bakıyoruz ya diyor. Ancak yaz sürecinde 2 saat bir yere gittiğim için bıraktığımda ne kadar yorulduğunu anlatan kendisi. Kayinvalidem geldiğinde ise bambaşka sıkıntılarım var hijyen, benim koyduğum kuralların kaale alınmaması, TV açması vs vs...anlatsam o apayrı bir konu. Kısacası anneanne babaanne dönüşümlü bakılıp zihinsel olarak en hızlı geliştiği çağlarda eve kapanmasindansa kreşe gitmesini tercih ediyorum ama annemin dedikleri de aklımı kurcalıyor.
Göndereceğim kreş evime çok yakın. Sahibi eski patronum, yıllar önce yeni mezunken aynı kreşte İngilizce öğretmenliği yapmıştım. Öğretmenlerin bir kısmını tanıyorum, butik ama temiz, güvenilir bir kurum. Bugun görüştüm bu hafta deneme sürecinden sonra başlatmaya karar verdim. Annem de geldi, yok bahcedeki oyuncaklar eski, yok giriste bize hes kodu sormadılar vs diye aklımi celiyor, aslında doğru. Bu covid ve kreşe başlayınca muhtemel bulaşıcı hastalıklar konusu beni çok düşündürüyor. Siz olsanız ne yapardınız?
Babaannesi bakarken öyle maalesef. Hayırdan anlamama durumu son bir iki aydır var, kendisi de çok basit şeyleri bile kriz haline getirir oldu. Bez mi değiştiriyoruz savaş mı veriyoruz anlamıyorum çoğunlukla. Sıkıldığı için yapıyor desem her gün parka çıkarız, evde montessori etkinlikleri yaptırmaya çalışırım bolca, kitap okuruz vs yani çocuğuna zaman harcamayan biri değilim kesinlikle. Artık kriz anlarında sogukkanliligimi koruyamayip sesimi yükselttiğim de oluyor. Daha beter oluyor tabii. Kısacası ben kendim yetemedigimi hissediyorum annem ve kv hiç başa cikamazlar sanırım bu kış.Ama gerçekten hayırdan anlamıyorsun bir disiplin eksikliği vardır. Bunun sebebi de siz değilsinizdir sanırım, babanne ve ananede büyüyen çocukların çoğu gözlemlediğim kadarıyla böyle. Ben olsam kreşe tam gün veririm. Kendi yaşıtlarıyla oynayamıyor ki enerjisini atsın çocuk. Eminim Müge Anlı sesi ile büyüyordur
Aslında ilk etapta aklımda oyun grubu vardı haftada 2 ya da 3 gü götürürüm değişiklik olur sosyallesir enerjisini atar diyordum.ancak yakınlarda böyle bir kurum yok. En yakını arabayla yarım saat 40 dk uzaklıkta. Hafta içi araba da çoğunlukla eşimde olduğu için bu seçeneği elemek durumunda kaldım. Vereceğim kreş evime yürüme mesafesinde. Kurumsal bir yer değil, butik bir kurum. Ancak çocuklara yaklaşımlarını beğeniyorum. Gördüğüm kadarıyla da hijyenik. Dediğiniz gibi çevrede hiç yaşıtı yok, parktaki kısıtlı sürede de tam anlamıyla bir sosyallesme olmuyor bu yaş grubunda. Annem 2.5 yaşla 3 yad bile bir değil, bağışıklığı daha bir gelişirdi diyor beni de çelişkiye düşüren bu kısım sadeceKreşe tam zamanlı vermeyi düşünmüyorsunuz bu anlamda makul ve çocuğun da sosyalleşmesi için gerekli bir adım olarak görüyorum.
Haftada iki kez yarım gün oyun grubu şeklinde gitse bile çok şey kazandırır.
Covid sürecinde çocuklar büyüdüler ama nasıl büyüdüler insan yok bir şey yok. Eskiden kreşe gidilmezdi ama çocuklar hiç kimse yoksa bile apartmandaki çocuklarla az da olsa oynar enerjisini atardı, parkta özgürce oynardı. Bu hastalık hepimizin özgürlüğünü alırken çocuklarımızı da maalesef öfkeli yaptı. Çünkü başlarında sürekli bir büyükle, bir müdahale ile geçiriyorlar. Öfkelerini ancak yaşıtları ile oynayarak atabilirler. Başlarında elbet büyük olacak ama öğretmen anneanne babanne gibi müdahale etmez.
E kuruma da güveniyorsunuz.
Bir taraftan da biliyorsunuz kreşe başlayan çocuk 4 yaşında olsa da ilk dönem hep hastalanıyorlar maalesef.
Üşütme terleme vs...
Bir şekilde annenizin sözlerini kulak ardı etmek durumundasınız.
Siz yada kreş ne denli temiz olursanız olun ev hijyeni asla olmaz arkadaşım verdi ama nasil pişman olup aldi anlatamam hele şu pandemi de ne gerek var vermenize ? Daha annenizin dediği gibi çok küçük o soğukta uykusu bölünecek gidecek yazik yani alternatifsiz olsanız tamam ama değilsiniz en basiti uyuz. Bit. Kil kurdu kızamık kabakulak su çiçeği vs.vs yani toplu olan yerlerde hastalıklar olur2.5 yaşındaki oğluma anneannesi ve babaannesi dönüşümlü bakıyor. Ben öğretmenim. Annemle aynı sitede oturuyoruz, anneanne daha ağırlıklı olarak bakıyor diyebilirim babaanneye kıyasla. Bu yaş civarı tüm çocuklar hareketlidir ancak oğlum ekstra hareketli, hiç yerinde durmayan bir çocuk. Bu aralar her şeye hayır deme ve bulduğu her şeyi yere fırlatma huyu var. Uzun uzun neden her şeyi yere atmaması gerektiğini anlatıyorum, zaten her şeyi bir yetiskinle konuşur gibi bıkmadan usanmadan anlatiyorum ancak değişen bir şey olmuyor. Aslında çok iyi anlıyor ama her şeyi oyun gibi gördüğü için umursamıyor. Annem de kvalidem de artık başa çıkamıyorlar, annem ztn çocuğun her hareketi için beni suçlar vaziyette. Ona göre kural bilmeyisi benim disiplin eksikligimden kaynaklanıyor.
Oğlumun enerjisini atabilmesi, az buçuk sosyalleşmesi için yarım gün kreşe vermeye karar verdim ama annem çocuk bakarken her şeyimi eleştirdiği gibi bu kararımı da eleştiriyor. Çok küçük olduğunu, sürekli hasta olacağını, pandemi sürecinde buyuk risk aldığımi vs söylüyor. Bu yaşta çocuk anca zorunluluktan verilir kreşe biz bakıyoruz ya diyor. Ancak yaz sürecinde 2 saat bir yere gittiğim için bıraktığımda ne kadar yorulduğunu anlatan kendisi. Kayinvalidem geldiğinde ise bambaşka sıkıntılarım var hijyen, benim koyduğum kuralların kaale alınmaması, TV açması vs vs...anlatsam o apayrı bir konu. Kısacası anneanne babaanne dönüşümlü bakılıp zihinsel olarak en hızlı geliştiği çağlarda eve kapanmasindansa kreşe gitmesini tercih ediyorum ama annemin dedikleri de aklımı kurcalıyor.
Göndereceğim kreş evime çok yakın. Sahibi eski patronum, yıllar önce yeni mezunken aynı kreşte İngilizce öğretmenliği yapmıştım. Öğretmenlerin bir kısmını tanıyorum, butik ama temiz, güvenilir bir kurum. Bugun görüştüm bu hafta deneme sürecinden sonra başlatmaya karar verdim. Annem de geldi, yok bahcedeki oyuncaklar eski, yok giriste bize hes kodu sormadılar vs diye aklımi celiyor, aslında doğru. Bu covid ve kreşe başlayınca muhtemel bulaşıcı hastalıklar konusu beni çok düşündürüyor. Siz olsanız ne yapardınız?