Ne yazık ki anneniz narsist. Tedavi olmasi gerekiyor .Merhaba 24yaşındayım 2 ay önce ayaklarımdan ameliyat oldum ve 1ay boyunca yürüyemedim. Bu süreçte annem bana hiç destek olmadı. Eve geldikten hemen sonra eve misafir çağırdı. Ve sonraki günlerde dışarıya çıktı hatta ildışına bile çıktığı oldu. Eve misafir çağırmayı ve dışarı misafirliğe gitmeyi çok sever, her gün dışardadır.
İldışına çıktığında haber vermemiş kahvaltımı bile önüme koymamıştı o gün o gelene kadar aç kaldım. Geldiğinde ise eve tekrar misafir çağırdı ve beni misafirlere şikayet etti. Benim onun gezmesini kıskandığımı düşünüyor; oysaki önüme yemek bile koymadığı için üzülmüş ve sinirlenmiştim yine de bir şey dememiştim. Tüm süreç boyunca arkadaşlarımın annesi bile beni nasıl olduğumu sormak için ararken annem bir kez olsun yüzüme bakmadı, nasıl olduğumu sormadı. Annem çok kincidir, anneanneme bile her gördüğünde laf sokar. Süreç boyunca benimle konuşmama sebebide o gün ildışına gittiği için benim kızmış olmamdı.
Bugünde yine misafir geldi ve misafirle dedikodumu yaparken yakaladım. Babam geldiğinde ise benim hakkımda konuşmadıklarını söylemiş. Kendimi yalancı gibi hissettirmesine sinirlendim ama yine de gidip annemle konuşmadım. Çünkü annemle konuşunca düzelmiyor hep kendisi haklı olduğu için sadece kızıyor bağırıyor ve kin tutma süresi uzuyor. Ne yapmam gerekiyor geceleri ağlıyorum sessizce.
ÖğrenciyimGeçmiş olsun. Çalışıyor musunuz okuyor musunuz durumunuz nedir?
Annenin değişmesini bekleme. Değişmez. Ondan beklenti içine girme. Ya da ona belli etme. Beklenti içinde olduğunu bildiği sürece daha da acımasız olacaktır. Sen de ona onun sana davrandığı gibi davran. Okuyor musun çalışıyor musun bilmiyorum ama ailene bağımlı kalma. Evini hayatını ayır. Kafana takma. Kendine odaklan.
tek istediğim arkamdan konuşmamasıAnnenin değişmesini bekleme. Değişmez. Ondan beklenti içine girme. Ya da ona belli etme. Beklenti içinde olduğunu bildiği sürece daha da acımasız olacaktır. Sen de ona onun sana davrandığı gibi davran. Okuyor musun çalışıyor musun bilmiyorum ama ailene bağımlı kalma. Evini hayatını ayır. Kafana takma. Kendine odaklan.tek beklentim bu ama ne yazık ki düşmanı gibi davranıyor. Her fırsatta babama beni kötülüyor. Babamda her şeyin farkında annen hasta diyor idare et diyor; yeri geliyor babamla da sebepsiz yere uzun süre konuşmuyor ama babam hiç kin tutmaz hemen affeder.
Beni kızı olarak değilde derdi olduğunda anlatacağı biri olarak gördüğünü düşünüyorum. Ama benim derdim olduğunda hiç ilgilenmiyor, buraya başlık açmamdan anlaşılıyordur ne yazık kiNe yazık ki anneniz narsist. Tedavi olmasi gerekiyor .
Narsist kişilik bozukluğu işte. Allah kolaylık versin . Onu öyle kabul edin yapacak bisi yok .Beni kızı olarak değilde derdi olduğunda anlatacağı biri olarak gördüğünü düşünüyorum. Ama benim derdim olduğunda hiç ilgilenmiyor, buraya başlık açmamdan anlaşılıyordur ne yazık ki
Haklısınız, arkadaşlarım anneleriyle anne-kız kahve içtiklerinde yada alışverişe gittiklerinde keşke bizde böyle olsaydık diyorum içimden.Yok tek istediğin bu değil bence. Doğal olarak ilgi şefkat bekliyorsun. Ama bazı insanlar böyle işte. Üzülen hep sen olursun. Bu üzülmelerin tavizler vermene sebep olur. Sonra sana yazık olur. Hiç kafana takma.
Narsist maalesef ki anneniz, benim annem de aynı böyle, kiz kardesim ağır ve tehlikeli bir hastalik geçiriyor sırf benim sözümü dinlemedin ondan hasta oldun diye kızın burnundan getiriyor her şeyi ve daha küçücuk bir çocuk. Hastalığı da genetik çocuğun elinde bile değil. Bu karakterler böyle yapacak bir şey yok asla duzeltemezsin. Benim de hayatı burnumdan getirmişti kardeşlerimin de hatta babamin da. Ama anne işte. Beklentiye girmeyin insaAllah biran önce iyileşirsiniz. Benim annem de sürekli millete beni kötüler durur hatta eşimin ailesine bile. Artık takmıyorum ne hali varsa görsün siz de takmamayı öğrenirsinizMerhaba 24yaşındayım 2 ay önce ayaklarımdan ameliyat oldum ve 1ay boyunca yürüyemedim. Bu süreçte annem bana hiç destek olmadı. Eve geldikten hemen sonra eve misafir çağırdı. Ve sonraki günlerde dışarıya çıktı hatta ildışına bile çıktığı oldu. Eve misafir çağırmayı ve dışarı misafirliğe gitmeyi çok sever, her gün dışardadır.
İldışına çıktığında haber vermemiş kahvaltımı bile önüme koymamıştı o gün o gelene kadar aç kaldım. Geldiğinde ise eve tekrar misafir çağırdı ve beni misafirlere şikayet etti. Benim onun gezmesini kıskandığımı düşünüyor; oysaki önüme yemek bile koymadığı için üzülmüş ve sinirlenmiştim yine de bir şey dememiştim. Tüm süreç boyunca arkadaşlarımın annesi bile beni nasıl olduğumu sormak için ararken annem bir kez olsun yüzüme bakmadı, nasıl olduğumu sormadı. Annem çok kincidir, anneanneme bile her gördüğünde laf sokar. Süreç boyunca benimle konuşmama sebebide o gün ildışına gittiği için benim kızmış olmamdı.
Bugünde yine misafir geldi ve misafirle dedikodumu yaparken yakaladım. Babam geldiğinde ise benim hakkımda konuşmadıklarını söylemiş. Kendimi yalancı gibi hissettirmesine sinirlendim ama yine de gidip annemle konuşmadım. Çünkü annemle konuşunca düzelmiyor hep kendisi haklı olduğu için sadece kızıyor bağırıyor ve kin tutma süresi uzuyor. Ne yapmam gerekiyor geceleri ağlıyorum sessizce.
Kız kardeşinize çok geçmiş olsun. İyi dilekleriniz için teşekkür ederim. Özel olmazsa şunu sormak istiyorum evlendiğinizde kardeşinize destek olamayacağınız için üzüldünüz mü? Benim aklıma hep bu soru geliyor. Ben ayrı eve çıkarsam yada evlenirsem kardeşimi annemle yalnız bırakıp gidersem kardeşimi koruyamama korkusu yaşıyorum.Narsist maalesef ki anneniz, benim annem de aynı böyle, kiz kardesim ağır ve tehlikeli bir hastalik geçiriyor sırf benim sözümü dinlemedin ondan hasta oldun diye kızın burnundan getiriyor her şeyi ve daha küçücuk bir çocuk. Hastalığı da genetik çocuğun elinde bile değil. Bu karakterler böyle yapacak bir şey yok asla duzeltemezsin. Benim de hayatı burnumdan getirmişti kardeşlerimin de hatta babamin da. Ama anne işte. Beklentiye girmeyin insaAllah biran önce iyileşirsiniz. Benim annem de sürekli millete beni kötüler durur hatta eşimin ailesine bile. Artık takmıyorum ne hali varsa görsün siz de takmamayı öğrenirsiniz
Teşekkür ederim. Hayır aslında olmadı tam aksine kardeşimin kaçacak bir kapısı oldu, evlerimiz çok yakın okuldan felan çıktığında bana gelir cani sıkılınca bana gelir bu açılardan iyi oldu ama tabii evin içinde çok sıkılıp bunaldigini söylüyor. Ama dediğim gibi yakın olduğumuz için ben yada o sürekli gelip gidiyoruz. Hatta annem neredeyse bizi görüştürmeyecek neymiş ben kardeşime kötü örnek oluyormusumKız kardeşinize çok geçmiş olsun. İyi dilekleriniz için teşekkür ederim. Özel olmazsa şunu sormak istiyorum evlendiğinizde kardeşinize destek olamayacağınız için üzüldünüz mü? Benim aklıma hep bu soru geliyor. Ben ayrı eve çıkarsam yada evlenirsem kardeşimi annemle yalnız bırakıp gidersem kardeşimi koruyamama korkusu yaşıyorum.
Artık yürüyebiliyorum, merak etmeyin teşekkür ederim. Görüşmemekte bir seçenek tabi ama ben kaybetmek istemiyorum :/ ne olursa olsun annemBenim ablam böyle asla başkasının derdiyle sorunuyla uğraşmaz sadece kendi hayatı, herkes ona yardım etmek zorunda ama o herkesi kırar döker. Ben görüşmüyorum. Sizinle ilgilenecek başka kimse yok mu? Çok geçmiş olsun.
Hiç bu yönden bakmamıştım, doğru aslında daha iyi bile olur.Teşekkür ederim. Hayır aslında olmadı tam aksine kardeşimin kaçacak bir kapısı oldu, evlerimiz çok yakın okuldan felan çıktığında bana gelir cani sıkılınca bana gelir bu açılardan iyi oldu ama tabii evin içinde çok sıkılıp bunaldigini söylüyor. Ama dediğim gibi yakın olduğumuz için ben yada o sürekli gelip gidiyoruz. Hatta annem neredeyse bizi görüştürmeyecek neymiş ben kardeşime kötü örnek oluyormusumbosver annemi takma o hep böyle hemen üni kazan git bir yerlere dedigim için artık ben alıştım gülüyorum yani.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?