• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem ile Babam

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Babam maddi destek olmaz anneme. Babam aslında özünde iyidir ama bütün kahrını anneme çektirir. Annemi ayirsam kesinlikle gelmez gururludur da.. babama da kiyamiyorum sonuçta babam ... Temmuzda dugunumuz var o zamana kadar iyice düşünüp anneme acacagim bu konuyu. Düğünden once evimizde ekstra bir huzursuzluk istemiyorum
E o zaman baban tam bir el iyisi abla. O da kötü. Ailesine vermediği değeri bol kese dışarıya dağıtmış. Bu adam nasıl iyi söyler misin? Bu konuyu önce eşinle konuşman lazım. Geliri olmayan birine ayrı ev açmak ciddi bir maddi külfet getirir. Hesabı kitabı mükemmel yapmanız lazım. Sonra umut verin annenize. Şimdi huysuz adamı çekiyor umudu yok çünkü. Ama umut verir de devamını getiremezseniz yıkılır Allah korusun.
 
Babamin emekli maasindan ve biraz borcundan başka bir de oturduğu evi var baska da bir seyi yok. Ev annemin de evi onun icin gerekeni yaparim satmasinj engelleriz babamin
Oturduğu eve aile konutu şerhi koydurabilir öyle olunca satamiyorlar diye biliyorum ,maaş kısmı belli zaten borcuda annenize dokunmaz sanırım ,devlet böler yarı yarıya,anneniz bundan sonra mutlu olur inşallah,benim babamda biz buyuyene kadar canını sıktı annemin buyunce herkonuda engeliz babama asla eski haline dönemedi dönerse bizi buluyor karsisinda ,annem istese bende herşeyi yaparım onun için özellikle benimle korkutur babamı arkamda kızım var diye yinede babadır ama kimseyi uzmesine izin veremeyiz
 
Babanızın parası olmasa sadece anneninizin ilgisiyle okuyamazdınız ama dimi? Benimde sizin gibi babama çok kızdığım oluyor ama bir yerde baba olduğunu hatırlamak gerekiyor. Annenize evi alın yanınıza alın tabiki ama babanızı kırmamaya çalışın derim hayatta kimin önce öleceği kim kimin eline bakacağı hiç belli olmaz :anne: öperim anneciğinizin ellerinden:KK200:
Babami kirmak istemem kesinlikle. Kötü olmak da istemem kesinlikle. Ben liseden sonra çalışıp dershane parasi biriktirip dershaneye gittim. Babam egitim acisindqn pek destek olmadi.. Üniversiteyi ailemin yaninda okudum. Yoksa sehir disinda daha iyi bölümler okuyabiliyordum. Babama yük olmak istemedim..universite 1. Sinifin sonundq garsonluk yaptim.. Aldigim parayi aileme verdim. Ogrenim kredim vardi arttirip yine aileme veriyordum. Marketlerde her bayram şeker sattim harcligimi çıkarmak için. Sonra kütüphanede calistim yine aileme verdim. Ne gezdim ne tozdum ne yedim ictim aileme verdim. Okul bitti ücretli yaptim yine aileme verdim. Babam ise mesela köye ailesinin yanina gidince uçuk harcamalar yapti. Ayagini yorganina gore uzatan biri degil. Ua da su parayı da biriktireyim diyen biri degildi.
Ayrica babam beni bu dünyaya gelmeme sebep olduysa o kadarini yapmak zorunda yani.
 
E o zaman baban tam bir el iyisi abla. O da kötü. Ailesine vermediği değeri bol kese dışarıya dağıtmış. Bu adam nasıl iyi söyler misin? Bu konuyu önce eşinle konuşman lazım. Geliri olmayan birine ayrı ev açmak ciddi bir maddi külfet getirir. Hesabı kitabı mükemmel yapmanız lazım. Sonra umut verin annenize. Şimdi huysuz adamı çekiyor umudu yok çünkü. Ama umut verir de devamını getiremezseniz yıkılır Allah korusun.
Valla haklisin kardesim. Nesi iyi babam ya iste. O da sevgi gormemis kendi ailesinden. Ciğerini satip annesine verse oglum digerlerini de sat ver derler. Maddi boyutunu cok iyi dusunmem lazim. Annemin minnet altinda kalmasini uzulmesini istemem.
 
Oturduğu eve aile konutu şerhi koydurabilir öyle olunca satamiyorlar diye biliyorum ,maaş kısmı belli zaten borcuda annenize dokunmaz sanırım ,devlet böler yarı yarıya,anneniz bundan sonra mutlu olur inşallah,benim babamda biz buyuyene kadar canını sıktı annemin buyunce herkonuda engeliz babama asla eski haline dönemedi dönerse bizi buluyor karsisinda ,annem istese bende herşeyi yaparım onun için özellikle benimle korkutur babamı arkamda kızım var diye yinede babadır ama kimseyi uzmesine izin veremeyiz
Ne güzel keske her kadinin arkasinda birileri olsa bitse bu zulüm. Rest cekemedik biz henüz bakalim. İstiyorum ki su kalan omurlerinde mutlu huzurlu yasasinlar ama yok işte çene durmuyor
 
Merhabalar herkese iyi bayramlar...
Aslında bu dert yılların derdi. Annem ile babam hiç anlasamazlar... Annem 15 yaşında istemeden babamla evlendirmisler. 17 yaşında anne olmuş. Kv kp görümce dertleri yiyici olmalari ve babamin alkol sorunları, maddi sorumsuzluklari sonunda iyi kotu bir ev aldilar. Tabi sonrasinda maddi sıkıntılar ve sırt ceviren eş ailesi. Neyse yillardir süren haksizliklar var kisacasi. Geçmişe dair hatırladığım babamin her kahvalti sofrasinda burnumuzdan getirmesi, hakaretleri vs. Her kavga sonunda evden kovmalari ( tabi gidecek yeri olmadigini bildigi icin) .. Canim annem hep bizim için katlanmış. Dedem ben küçükken vefat etmiş annemin erkek kardesleri küçük yani sahip çıkanı da yok. 35 yildir çektiği bitmiyor yani. Şimdi ise babam her gün hakaret ediyor anneme küfürler falan. Yani değişen bir şey yok. Annemle her konuşmamızda ağlıyor dayanamıyorum artık bu hallere. Ben evliyim. Erkek kardesim de evlenecek yazin. Küçük kardesim ise o da ayrı yaşıyor bir arkadaşıyla.


Şöyle bir düşüncem var. Ben küçük bir ilçede yaşıyorum. Çalışıyorum. İki de çocuğum var kv bakiyor. Yakinimdan yürüme mesafesinde bir ev alıp annemi oraya yerlestirmek.. Çocuklarıma da bakar. Daha once de bakıyordu ara ara. Bu konuda sıkıntı yok. Kendi de bakmayi ister. Ev alma konusunda sıkıntım yok kredi cekip alabilirim. Anneme de masraflar konusunda yardimci olurum. Evime getiremem çünkü annemin kedileri var esim kedileri istemez.Annem de kedilerini asla birakmaz. Kendine ozel alani da olsun isterim. Babam destek olmaz anneme pek ayrilirlarsa.. Boşanmalarinj da istemem . Kagit üstünde evli kalsınlar...
Ya da küçük kardeşim yanına alacak en azindan evlenene kadar. Ben de destek olacagim ona. Açıkçası annemle pek anlasamazlar. Ters biridir kardeşim. Annem çok yüz verdi ona ondan bu tavırları.

Mutlu olmak annemin de hakkı diye düşünüyorum. Babama üzülmüyorum çünkü çok hatalari var. Babama dair güzel bir anim yok. Huzursuz bir ortamda büyüdük. Sorumlusunun babam olduğunu düşünüyorum. Ayrıca bizi küçükken sevme, yol gosterme ilgilenme durumları hiç olmadi. İse gitti geldi. Gece gec gelirdi. Biz sobalı odada yatardik.Basimizda sigara içer ve yüksek sesle bütün spor programlarını izlerdi saatlerce. Sabah da ise gitmeden iki saat önce kalkıp sabah kavgasini yapar ve kahvaltısını yapıp işe giderdi.
Aynıyız, benzer şeyleri yaşadım yaşıyorum. Benimde babam annemi aldattı, şiddet, kumar, içki, eve geç gelmeler vs herşey vardı. Yaşı geçtikçe düzelir gibi olsada annemi üzmeye devam etti annem dayanamadı boşandı üstelik hiç geliri olmamasına rağmen.
Şimdi başkasıyla evlendi ve çok şükür mutlu.
Babam yıllardır üzüntü oldu kardeşim ve bana ama ona olan nefretim yok aksine bütün bu olanlara rağmen ona hala üzülüyorum. Bazen düşünüyorum çok mu safım acaba diye ama nefret duyamıyorum,tüm çocukluğumuzu mahvetmesine rağmen. Ama birlikte olduğumuzda bir muhabbet bile bulamıyoruz çünkü paylaştığımız birşey yoktu. Evi ayakta tutan annemdi ama kıymetini bilemedi
Sen ne şanslısın ki annene maddi destek sağlıyacak durumdasın. Bende elimden geleni yapmaya çalışırım ama ona göre ama annem yine zor durumda kalsa hemen yanıma alırım eşimde benimle aynı fikirde çok şükür
Boşanmaları hayırlısı, inan anneni ağlarken üzülürken görmemek en güzeli. Bazen diyorum keşke benimde diğer arkadaşlarım gibi annemle babam birlikte olsaydı normal bir ailem olsaydı diye üzülmüyor değilim. İnsan 30 lu yaşlara gelsede düşüncesi hiç değişmiyor.
Seni çok iyi anlıyorum
 
Aynıyız, benzer şeyleri yaşadım yaşıyorum. Benimde babam annemi aldattı, şiddet, kumar, içki, eve geç gelmeler vs herşey vardı. Yaşı geçtikçe düzelir gibi olsada annemi üzmeye devam etti annem dayanamadı boşandı üstelik hiç geliri olmamasına rağmen.
Şimdi başkasıyla evlendi ve çok şükür mutlu.
Babam yıllardır üzüntü oldu kardeşim ve bana ama ona olan nefretim yok aksine bütün bu olanlara rağmen ona hala üzülüyorum. Bazen düşünüyorum çok mu safım acaba diye ama nefret duyamıyorum,tüm çocukluğumuzu mahvetmesine rağmen. Ama birlikte olduğumuzda bir muhabbet bile bulamıyoruz çünkü paylaştığımız birşey yoktu. Evi ayakta tutan annemdi ama kıymetini bilemedi
Sen ne şanslısın ki annene maddi destek sağlıyacak durumdasın. Bende elimden geleni yapmaya çalışırım ama ona göre ama annem yine zor durumda kalsa hemen yanıma alırım eşimde benimle aynı fikirde çok şükür
Boşanmaları hayırlısı, inan anneni ağlarken üzülürken görmemek en güzeli. Bazen diyorum keşke benimde diğer arkadaşlarım gibi annemle babam birlikte olsaydı normal bir ailem olsaydı diye üzülmüyor değilim. İnsan 30 lu yaşlara gelsede düşüncesi hiç değişmiyor.
Seni çok iyi anlıyorum
Anneniz adina cok sevindim cok daha mutlu olsun insallah.. ayni duygulari apylasiyorum sizinle... Babam ariyor kapatsa diye bakiyorum.... Konusacak bir sey yok pek
 
Anneniz adina cok sevindim cok daha mutlu olsun insallah.. ayni duygulari apylasiyorum sizinle... Babam ariyor kapatsa diye bakiyorum.... Konusacak bir sey yok pek
Benimde telefonla konuşurken babamla konuşacak konu bulamıyorum, yüz yüze görüşsek içime ağırlık çöküyor. Çocukluğumuzda paylaştığımız birşey olmadığı için büyüyünce de aynı oluyor malesef. Annemle öyle değilim arkadaşım gibidir, ama babam her zaman yordu kardeşimi de beni de. Sonuç mutsuz insan sevmeyen, sinirli birer yetişkin olduk.
İnşallah siniz annenizde en kısa zamanda mutluluğu yakalar.Onlarla birlikte bizde mutsuz olduk yıllarca
 
Mutlu anne babyla yetisen arkadaşlarım var o kadar farklilar ki... Gozlerinin içi guluyor sanki, kendilerine de deger veriyorlar. Benim hep bir yanim buruktu. Çocukken sevildigimi doya doya hissetmedim
Ah ah aynı ben. İş arkadaşım mutlu bir ailede büyümüş o kadar farklı ki, bir konuşuyor iki gülüyor, özgüven vs her açıdan çok farklı
Ben ne kadar değişmeye çalışsam da içimdekş mutsuzluk gitmiyor, içime birşey oturmuş gibi, insanları fazla sevmiyorum, soğuk bir yapım var. Etrafımdaki insanlar enrjimin düşük olduğunu söyler. Bunu aileme bağlıyorum
Yıllarca kavga gürültü, bunu yaşamayan bilemez
 
Merhabalar herkese iyi bayramlar...
Aslında bu dert yılların derdi. Annem ile babam hiç anlasamazlar... Annem 15 yaşında istemeden babamla evlendirmisler. 17 yaşında anne olmuş. Kv kp görümce dertleri yiyici olmalari ve babamin alkol sorunları, maddi sorumsuzluklari sonunda iyi kotu bir ev aldilar. Tabi sonrasinda maddi sıkıntılar ve sırt ceviren eş ailesi. Neyse yillardir süren haksizliklar var kisacasi. Geçmişe dair hatırladığım babamin her kahvalti sofrasinda burnumuzdan getirmesi, hakaretleri vs. Her kavga sonunda evden kovmalari ( tabi gidecek yeri olmadigini bildigi icin) .. Canim annem hep bizim için katlanmış. Dedem ben küçükken vefat etmiş annemin erkek kardesleri küçük yani sahip çıkanı da yok. 35 yildir çektiği bitmiyor yani. Şimdi ise babam her gün hakaret ediyor anneme küfürler falan. Yani değişen bir şey yok. Annemle her konuşmamızda ağlıyor dayanamıyorum artık bu hallere. Ben evliyim. Erkek kardesim de evlenecek yazin. Küçük kardesim ise o da ayrı yaşıyor bir arkadaşıyla.


Şöyle bir düşüncem var. Ben küçük bir ilçede yaşıyorum. Çalışıyorum. İki de çocuğum var kv bakiyor. Yakinimdan yürüme mesafesinde bir ev alıp annemi oraya yerlestirmek.. Çocuklarıma da bakar. Daha once de bakıyordu ara ara. Bu konuda sıkıntı yok. Kendi de bakmayi ister. Ev alma konusunda sıkıntım yok kredi cekip alabilirim. Anneme de masraflar konusunda yardimci olurum. Evime getiremem çünkü annemin kedileri var esim kedileri istemez.Annem de kedilerini asla birakmaz. Kendine ozel alani da olsun isterim. Babam destek olmaz anneme pek ayrilirlarsa.. Boşanmalarinj da istemem . Kagit üstünde evli kalsınlar...
Ya da küçük kardeşim yanına alacak en azindan evlenene kadar. Ben de destek olacagim ona. Açıkçası annemle pek anlasamazlar. Ters biridir kardeşim. Annem çok yüz verdi ona ondan bu tavırları.

Mutlu olmak annemin de hakkı diye düşünüyorum. Babama üzülmüyorum çünkü çok hatalari var. Babama dair güzel bir anim yok. Huzursuz bir ortamda büyüdük. Sorumlusunun babam olduğunu düşünüyorum. Ayrıca bizi küçükken sevme, yol gosterme ilgilenme durumları hiç olmadi. İse gitti geldi. Gece gec gelirdi. Biz sobalı odada yatardik.Basimizda sigara içer ve yüksek sesle bütün spor programlarını izlerdi saatlerce. Sabah da ise gitmeden iki saat önce kalkıp sabah kavgasini yapar ve kahvaltısını yapıp işe giderdi.
Düşüncelerimiz güzel. Benim babam da kötü biriydi. Bizim desteğimiz ile boşandı. Yeni ev açtık ve şu an çok mutlu. Bence boşanmalarını sağlayın çünkü Babanız tek kalamıyorum deyip annenizin yanına gelirse o zaman ne olacak? Aldığınız evden de kovmanız gerekecek. Destek olmaz demeyin. Maaşı varsa kesiliyor zaten nafakası. Annemin öyle mesela. Direk maaştan kesiliyor.
 
Düşünceleriniz çok güzel. Yalnız ayda 4 5 bin tl.sadece anneniz için harcamak sizin için sorun olmaz mı bunu çok iyi ölçüp tartın. Bence anneniz bir süre sizle yasasa daha iyi olur gibi. Tabii kediler var diyorsunuz, o konuda ne yapılabilir bilemedim. Kedi sahibi değilim. Bu arada resmi olarak boşanmazlarsa babanızın annenizi yeni evinde rahat bırakacağına emin mısınız?
 
TheQueeninthenorth TheQueeninthenorth ve G Gamzeceylan başka bir topikte başlayan "beğenmedim" butonu çekişmeniz belli ki bu topikte de devam ediyor, beğenmedim üyeye değil yoruma verilir, beğenmedim butonuyla hınç alınmaz, alınan beğenmedim'lerin hesabı aynı butonla sorulup her yoruma beğenmedim yapmak için üye kovalanmaz, bunu yapan çok oldu sonu hep banlanmakla bitti bilginize.
 
Babami kirmak istemem kesinlikle. Kötü olmak da istemem kesinlikle. Ben liseden sonra çalışıp dershane parasi biriktirip dershaneye gittim. Babam egitim acisindqn pek destek olmadi..

Kır gitsin diyorum adam babalık yapmamış ki. sadece hücre bağışında bulunmuş.
 
Ah ah aynı ben. İş arkadaşım mutlu bir ailede büyümüş o kadar farklı ki, bir konuşuyor iki gülüyor, özgüven vs her açıdan çok farklı
Ben ne kadar değişmeye çalışsam da içimdekş mutsuzluk gitmiyor, içime birşey oturmuş gibi, insanları fazla sevmiyorum, soğuk bir yapım var. Etrafımdaki insanlar enrjimin düşük olduğunu söyler. Bunu aileme bağlıyorum
Yıllarca kavga gürültü, bunu yaşamayan bilemez
Babanız şuan yalnız mi yaşıyor ? Kendine bakabiliyor mu ? Pişman oldu mu annenizi kaybedince ? Çok üzüldüm Allah yardımcınız olsun
 
Aylik 4 5 bin degil yalniz. Alacagimix ev yatırım olur ilerisi icin onu hic saymiyorum o yüzden. Kardeslerim faturalara yardim etse biri elektrik biri su odese yeter. Benim iki çocuğum var baskasina baktirsam en az 1000 lira vermem gerekecek. Şimdi kayimvalidem bakiyordu ama virüsten önce seneye bakmam demişti. Annem bakar diye düşünüyorum.. Birbirimize de yakin olur gider geliriz. Ayrica kardesimdeb kalan esyalar. İlk basta biraz fazla masraf olsa da rayina girer sonra insallah. Ayrica ayni durumda ben olsaydim annem cik gel derdi. Annemin tek istediği huzur. Babamin yuzunden takintili biri haline geldi. 5 sene oncesine kadar kedilerle hic alakasi yoktu simdi panter emel modunda. Bu kötü bir şey degil ama her seyden kendinden çok onları düşünüyor.. Uzaklasmak iyi gelir. Ama şuan bu durumu ortaya hic atamam. Kardesimin düğünü olsun bitsin ondan sonra insallah. Esim uyumlu biridir. Ses edecegini dusunmuyorum. Ki onun annesi de ezilen bir kadin ama o cok sessiz.. katlaniyor hala ona da cok üzülüyorum.
 
Çok güzel düşünmüşsünüz. Anneniz yakınınızda olmuş olur. Küçük kardeşinizden bahsetmişsiniz biraz ters biridir diye. Onunla yaşamasındansa ayrı ev daha iyi olur. Annede olsa insan bazen ağzından çıkana dikkat etmeyebiliyor, annenizi kıracak bir şey söylerse kadıncağız bu kez çocuğum bile beni istemiyor, hiçbir yere sığamıyorum diye üzülür. Onun yerine kendi evi daha iyi olur. Bir taraftan babanıza üzülmeniz de normal. Baba neticede nasıl üzülmez ki insan. Bir ara konu açtım burada ailemi silmek istiyordum, bayağı linç yedim hatta. Halbuki insan üzülüyor , öz baban annen sonuçta. Siz karışmayın o, onların meselesi de diyemiyor insan . Anne veya baba olunca üzülen elbette çocuklar da dahil oluyor. Bence naçizane tavsiyem, babanızla konuşun hep beraber . Siz, anneniz ve kardeşleriniz . Annenizi bir hafta kadar size getirin mesela veya kardeşinize, kedileri de kardeşiniz isterse onda bırakın veya başkasında. Babanıza bir hafta boyu yalnız başına kalıp düşünmesini söyleyin, aklını başına almazsa bunun sonsuza dek süreceğini de belirtin. Sonra bir kez daha denesinler eğer hala adam aynı şekilde anneyi üzüyorsa bu kez annenize ev alır , yerleştirirsiniz . Annenizden utanmamış babanız , kendi çocuklarından utanır umarım 🙏🏻
 
Düşüncelerimiz güzel. Benim babam da kötü biriydi. Bizim desteğimiz ile boşandı. Yeni ev açtık ve şu an çok mutlu. Bence boşanmalarını sağlayın çünkü Babanız tek kalamıyorum deyip annenizin yanına gelirse o zaman ne olacak? Aldığınız evden de kovmanız gerekecek. Destek olmaz demeyin. Maaşı varsa kesiliyor zaten nafakası. Annemin öyle mesela. Direk maaştan kesiliyor.

Siz nasıl yaptınız kardeslerinizle ortak karariniz mi ? Annenize aylik ne kadar destek sagliyorsunuz ? Anneniz iyi ki diyor mu ?
 
Çok güzel düşünmüşsünüz. Anneniz yakınınızda olmuş olur. Küçük kardeşinizden bahsetmişsiniz biraz ters biridir diye. Onunla yaşamasındansa ayrı ev daha iyi olur. Annede olsa insan bazen ağzından çıkana dikkat etmeyebiliyor, annenizi kıracak bir şey söylerse kadıncağız bu kez çocuğum bile beni istemiyor, hiçbir yere sığamıyorum diye üzülür. Onun yerine kendi evi daha iyi olur. Bir taraftan babanıza üzülmeniz de normal. Baba neticede nasıl üzülmez ki insan. Bir ara konu açtım burada ailemi silmek istiyordum, bayağı linç yedim hatta. Halbuki insan üzülüyor , öz baban annen sonuçta. Siz karışmayın o, onların meselesi de diyemiyor insan . Anne veya baba olunca üzülen elbette çocuklar da dahil oluyor. Bence naçizane tavsiyem, babanızla konuşun hep beraber . Siz, anneniz ve kardeşleriniz . Annenizi bir hafta kadar size getirin mesela veya kardeşinize, kedileri de kardeşiniz isterse onda bırakın veya başkasında. Babanıza bir hafta boyu yalnız başına kalıp düşünmesini söyleyin, aklını başına almazsa bunun sonsuza dek süreceğini de belirtin. Sonra bir kez daha denesinler eğer hala adam aynı şekilde anneyi üzüyorsa bu kez annenize ev alır , yerleştirirsiniz . Annenizden utanmamış babanız , kendi çocuklarından utanır umarım 🙏🏻

Haklisiniz karşımıza alip konusmak daha iyi. En azindan ortada ben kotu olmam
. Ama babami cok iyi taniyorum yine ayni kivama gelir. Huylu huyundan vazgeçmez. Keşke duzelse. Ben de baba evime huzurla gitsem. Annemi aradigimda bugun yine aglayacak mi diye dusunmesem... 50 yasinda bir kadinin ağlaması çok zor bunu duymak.. Babam her seyi başına kakar annemin... Kedileri var ikisi de bakiyor ama lafa gelince annemin kedileri cok para gidiyor.. Telefon faturasına kadar.. Ve ağza alınmayacak laflar o.... Gibi laflar. İnsan bir yasa kadar çeker katlanır ama belli yastan sonra zorr... Saygı kalmamış sevgi zaten yok... Yani dönüşü olmayan yollar çoktan aşılmış... 33 yaşındayım iki evladim var. Aynı durumda olsam ben her gün haykırsam aglasam mutsuz oldugumu bilseler ve bir sey yapmasalar beni daha cok yıkar bu durum...
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back