Merhabalar herkese iyi bayramlar...
Aslında bu dert yılların derdi. Annem ile babam hiç anlasamazlar... Annem 15 yaşında istemeden babamla evlendirmisler. 17 yaşında anne olmuş. Kv kp görümce dertleri yiyici olmalari ve babamin alkol sorunları, maddi sorumsuzluklari sonunda iyi kotu bir ev aldilar. Tabi sonrasinda maddi sıkıntılar ve sırt ceviren eş ailesi. Neyse yillardir süren haksizliklar var kisacasi. Geçmişe dair hatırladığım babamin her kahvalti sofrasinda burnumuzdan getirmesi, hakaretleri vs. Her kavga sonunda evden kovmalari ( tabi gidecek yeri olmadigini bildigi icin) .. Canim annem hep bizim için katlanmış. Dedem ben küçükken vefat etmiş annemin erkek kardesleri küçük yani sahip çıkanı da yok. 35 yildir çektiği bitmiyor yani. Şimdi ise babam her gün hakaret ediyor anneme küfürler falan. Yani değişen bir şey yok. Annemle her konuşmamızda ağlıyor dayanamıyorum artık bu hallere. Ben evliyim. Erkek kardesim de evlenecek yazin. Küçük kardesim ise o da ayrı yaşıyor bir arkadaşıyla.
Şöyle bir düşüncem var. Ben küçük bir ilçede yaşıyorum. Çalışıyorum. İki de çocuğum var kv bakiyor. Yakinimdan yürüme mesafesinde bir ev alıp annemi oraya yerlestirmek.. Çocuklarıma da bakar. Daha once de bakıyordu ara ara. Bu konuda sıkıntı yok. Kendi de bakmayi ister. Ev alma konusunda sıkıntım yok kredi cekip alabilirim. Anneme de masraflar konusunda yardimci olurum. Evime getiremem çünkü annemin kedileri var esim kedileri istemez.Annem de kedilerini asla birakmaz. Kendine ozel alani da olsun isterim. Babam destek olmaz anneme pek ayrilirlarsa.. Boşanmalarinj da istemem . Kagit üstünde evli kalsınlar...
Ya da küçük kardeşim yanına alacak en azindan evlenene kadar. Ben de destek olacagim ona. Açıkçası annemle pek anlasamazlar. Ters biridir kardeşim. Annem çok yüz verdi ona ondan bu tavırları.
Mutlu olmak annemin de hakkı diye düşünüyorum. Babama üzülmüyorum çünkü çok hatalari var. Babama dair güzel bir anim yok. Huzursuz bir ortamda büyüdük. Sorumlusunun babam olduğunu düşünüyorum. Ayrıca bizi küçükken sevme, yol gosterme ilgilenme durumları hiç olmadi. İse gitti geldi. Gece gec gelirdi. Biz sobalı odada yatardik.Basimizda sigara içer ve yüksek sesle bütün spor programlarını izlerdi saatlerce. Sabah da ise gitmeden iki saat önce kalkıp sabah kavgasini yapar ve kahvaltısını yapıp işe giderdi.
Aslında bu dert yılların derdi. Annem ile babam hiç anlasamazlar... Annem 15 yaşında istemeden babamla evlendirmisler. 17 yaşında anne olmuş. Kv kp görümce dertleri yiyici olmalari ve babamin alkol sorunları, maddi sorumsuzluklari sonunda iyi kotu bir ev aldilar. Tabi sonrasinda maddi sıkıntılar ve sırt ceviren eş ailesi. Neyse yillardir süren haksizliklar var kisacasi. Geçmişe dair hatırladığım babamin her kahvalti sofrasinda burnumuzdan getirmesi, hakaretleri vs. Her kavga sonunda evden kovmalari ( tabi gidecek yeri olmadigini bildigi icin) .. Canim annem hep bizim için katlanmış. Dedem ben küçükken vefat etmiş annemin erkek kardesleri küçük yani sahip çıkanı da yok. 35 yildir çektiği bitmiyor yani. Şimdi ise babam her gün hakaret ediyor anneme küfürler falan. Yani değişen bir şey yok. Annemle her konuşmamızda ağlıyor dayanamıyorum artık bu hallere. Ben evliyim. Erkek kardesim de evlenecek yazin. Küçük kardesim ise o da ayrı yaşıyor bir arkadaşıyla.
Şöyle bir düşüncem var. Ben küçük bir ilçede yaşıyorum. Çalışıyorum. İki de çocuğum var kv bakiyor. Yakinimdan yürüme mesafesinde bir ev alıp annemi oraya yerlestirmek.. Çocuklarıma da bakar. Daha once de bakıyordu ara ara. Bu konuda sıkıntı yok. Kendi de bakmayi ister. Ev alma konusunda sıkıntım yok kredi cekip alabilirim. Anneme de masraflar konusunda yardimci olurum. Evime getiremem çünkü annemin kedileri var esim kedileri istemez.Annem de kedilerini asla birakmaz. Kendine ozel alani da olsun isterim. Babam destek olmaz anneme pek ayrilirlarsa.. Boşanmalarinj da istemem . Kagit üstünde evli kalsınlar...
Ya da küçük kardeşim yanına alacak en azindan evlenene kadar. Ben de destek olacagim ona. Açıkçası annemle pek anlasamazlar. Ters biridir kardeşim. Annem çok yüz verdi ona ondan bu tavırları.
Mutlu olmak annemin de hakkı diye düşünüyorum. Babama üzülmüyorum çünkü çok hatalari var. Babama dair güzel bir anim yok. Huzursuz bir ortamda büyüdük. Sorumlusunun babam olduğunu düşünüyorum. Ayrıca bizi küçükken sevme, yol gosterme ilgilenme durumları hiç olmadi. İse gitti geldi. Gece gec gelirdi. Biz sobalı odada yatardik.Basimizda sigara içer ve yüksek sesle bütün spor programlarını izlerdi saatlerce. Sabah da ise gitmeden iki saat önce kalkıp sabah kavgasini yapar ve kahvaltısını yapıp işe giderdi.
