ben de öyle söyledim. tekrarlanmaması şartıyla evinde oturmana izin veriyorum dedim. ama asla konuşmayacağız..
evlendim gittim evet ama insan sağlam temelin üzerine bina kuruyor. dünyam sarsıldı sanki. 'kimse ana gibi sevemez' derler ya..
öncelikle çok teşekkür ederim, mutlu ettiniz beni.
yukarıda Allah var evet. ama zalimlere yardımcı olmamamız gerekiyor bence.
ben de o yüzden artık bdv'ye girdiğimde herkese içimden 'sağlık olsun, hepinizin güzel canı sağolsun' diyorum. Allah razı olsun canım.Aman allahım
Bulunduğunuz çevreden ordaki insanlardan hepsinden uzaklaşın eminim yine ayakta dimdik duracaksınız
Allah yardımcımız olsun
sizin kadar güçlülerde var bu hayatta
sudan sebeplerle derdim var diyenlere ibret niteliğindesiniz
O
Babanız kötü biri bile olsa bunu hak etmiyordu, kaldı ki babanız annenize gayet iyiymiş. Ben olsam pişman olmayacağına asla inanmıyorsam çok ciddiyim konuşmazdım hiç.. Çünkü yaptığı büyük hata.. Annem bile olsa affetmezdim, allah yardımcınız olsun.
maalesef olayı öğrendiğimde bu kadar sağlıklı ve mantıklı düşünemiyordum. evde dursam annemle yüzyüzeyim, kayınvalideme gitsem üzgün üzgün oturulmuyor yanlış anlaşılıyor. bir tek eşim kalmıştı dayanağım ve ona anlattım.
ah işte sırf bu yüzden çok arada kalmıştım! hâlâ da beni, annemin bu yaptığından daha çok üzen şey bu.
kendi yetiştirildiğim gibi çocuğumu yetiştirmek isterdim hep. şimdi ise sanki ne doğru ne yanlış ayırt edemiyormuşum gibi geldiği için çok korktum. annelik.. anneliği annem bile yapamıyorsa, ben nasıl yapacağım diye düşündüğüm için çocuk sahibi olmaktan korkuyorum.
bu kadar beni yaralayan da, pişman olmuş gibi gelmemesi.
gerçekten öyle. bu şekilde düşünmemiştim. konuşmayarak kötü mü ettim diye hayaller alemine girdim şu an.
Ya ben bu aldatma olaylarında fazlasıyla katıyım, bilemiyorum neden, ama siz habire annenizin peşinden mi koşacaksınız yanlış yapmasın diye şimdi onunla konuşursanız hatasını anlamaz ki. Hani çocuğun olsa anlatmaya çalışırsın yavrum bak böyle olur diye, siz de evlisiniz, sorumluluklarınız var, hangi bir dertle uğraşacaksınız.
Gözünüzü ayırmayın ve kısıtlamayın.. Suçlarken dozunda yapın, çünkü suçlamazsanız bu sefer onaylandığını affedildiğini düşünür.. Konuşma işini bir süre erteleyin mesela 2 ay 3 ay gibi.. Ama bu arada gözünüz üzerinde olsun.. Gerçekten pişman olduğunu ve yapmayacağına inandırınca yine anne kız olacağınızı söyleyin.. Bu sizin imtihanınız belki.. Sonuçta anneniz.. Babanız yapsa anneniz belki affedecekti, sizlerde çocukları olarak boyun eğecektiniz.
artık kimseyi adam etmekle uğraşamam ben. eğer tekrarlanırsa her şeyi herkese söyleyeceğimi söyledim zaten. ve benimle görüşemeyeceğini. aramamasını.
onunla konuştuğumda suçlama konusunda kendimi kaybetmiş olabilirim. ama bence eğer anne kız olursak, işte o zaman tekrar yapabilir. 'her şey yerine oturdu, hayatım tekrar düzene girdi' diyebilir. o zaten bu düzenden memnun olsa, adama gitmezdi. onu düşündüğümden değil, ailemin geri kalanını düşündüğümden evde kalmasına karar verdim. ama inşallah beni pişman edecek bir şey yapmaz.
Aynen böyle, onun peşinde olduğunuzu açığını görünce söyleyeceğinizi belli edin, artık eskisi gibi bir ana- kız ilişkisi olabilir mi aranızda? Anneniz sadece babanızı aldatmadı, sizin onunla ilgili çocukluk anılarınızı, beraber geçirdiğiniz vakitleri, gülüştüğünüz zamanları da aldattı, cezasını cekmeli, kolay affedilmemeli.
Üzlümeyin.. O pişmanlığı hissettiğinde, siz yine anne kız olursunuz..
