Annem aneroksiya oldu, yediklerini sürekli kusuyor, sizce annem mi haklı, babam mı

gitmesanamuhtacim

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
11 Ağustos 2024
204
107
26
Merhaba arkadaşlar. Farklı bi konseptle karşınızdayım, artık kendimi rezil etmemeye karar verdim. Geçen gün konusunu açtığım çocuğa o mesajı attım ve onu sildim, hatırlarsanız. Kendime yeni bir sayfa açmak istiyorum fakat bu yeni sayfayı açmamda önce temelden başlamayı düşündüm ve bu konuya ailemden başlamam gerektiğini biliyorum. Aile içinde çok tartışıldığı için ben de yabancı gözünden bakmanın daha uygun olduğunu düşündüm ve bu yüzden buraya konu açmaya karar verdim. Benim annem Bilecikli, babam Rizeli. Bi kere aralarındaki kültür farkını tamamen geçiyorum, oralara girersek çıkamayız fakat bir babaannem var. Bir de amcam vardı. Amcam 18 yaşında böbreklerini kaybetti ve bu yüzden diyalize girmeye başladı. Tam o sırada da ben doğmuşum ve babaannem de o yüzden bana ayrı bir düşkündür fakat bu düşkünlüğü, bana pahalıya patladı. O gündür bu gündür yemek yedirme ve kilo aldırma takıntısı ve daha birçok takıntısı var. Anneme anneliğini yaşatmamış, benimle daha çok o ilgilenmişti fakat ben küçükken yemeği zorla yedirmek için benim başımı tutarmış, ağzıma zorla yemek vermek için. Ben ağzıma kadar dolup kusarmışım ve tekrar yemek yedirirmiş ve tekrar tekrar. Annemse sessiz, sakin bir insandır. Zaten 23 yaşında babamla evlenmişti, belki biraz da çocuk yaşta olduğu için babaanneme sürekli sessiz kaldı. Beni babaannem büyüttü diyebiliriz bu nedenle. Her sabah babaannem babamla annemi saat 08.00'da uyandırıp annemle babamın bulunduğu evi temizlermiş, eşyaların yerini kendisine göre ayarlarmış. Babam da annesinin yanında olup "benim annem senden öndedir" dermiş ve bütün bunlara sessiz kalırmış. Hâlâ daha da öyle zaten babam. Annem de yıllarca (25 sene) hem kendi yapısından dolayı hem de amcamın hastalığından dolayı susmuş. Babam ve ailesi onu ezdikçe ezmiş. Yâni mesela halamın düğününe annemlerin annesi, yâni benim anneannem geldiğinde anneannemin kıyafetini değiştirtmiş, "bu kıyafetler güzel değil" diye. Bunlar hep bir örnek, başka olaylar da var ama uzatmamak için kısa kesmek istiyorum. Ben bir kere eve geç saatte geldiğimde dedem(babamın babası) gelmiş ve anneme vurmaya kalkmış, üstüne yürümüş fakat babam hiçbir şey dememiş. Bugün de halamlar, yâni annemin görümcesi "baban böyleydi, annen 4 sene babanla sevgili oldu da anlamadı mı böyle bi adam olduğunu" diyerek annemi suçluyorlar. Annemse sürekli ağlıyor, babamı hiç sevmiyor ve sevmediği için ona sarılmak bile zor geliyor, zaten ayrı yatıyorlar. Annem yıllarca böyle durumların içinde kaldığı için şu an 40 kiloya düştü ve yediklerini de sürekli kusuyor. Doktora da gittik ama midesinde sadece hafif bir ülser varmış. Anoreksiya olduğunu düşünüyorum. Sizce annem mi haklı? Babam mı? Ve aranızda çevresinde anoreksiya olan var mı? Varsa iyileşen var mı ve ben ne yapabilirim sizce? Yardımınıza ihtiyacım var. :KK43: Şimdiden teşekkür ederim yorumlar için
 
Kusma anoreksiyada değil bulimiada görülüyor daha sık, her neyse.

Anneniz sevmiyorsa ya boşanacak, boşanamıyorsa da bunla yaşamayı öğrenecek. Boşanmak için yol avukat, boşanamıyor ama baş etmesi gerekiyorsa yol psikolog/psikiyatrist. İkisine de yanaşmıyorsa sizlik bi şey yok.
Peki sizce annem haklı mı bu yazdıklarımda? Yoksa baba tarafı mı haklı? Olması gereken nasıl olmalıydı
 
Merhaba arkadaşlar. Farklı bi konseptle karşınızdayım, artık kendimi rezil etmemeye karar verdim. Geçen gün konusunu açtığım çocuğa o mesajı attım ve onu sildim, hatırlarsanız. Kendime yeni bir sayfa açmak istiyorum fakat bu yeni sayfayı açmamda önce temelden başlamayı düşündüm ve bu konuya ailemden başlamam gerektiğini biliyorum. Aile içinde çok tartışıldığı için ben de yabancı gözünden bakmanın daha uygun olduğunu düşündüm ve bu yüzden buraya konu açmaya karar verdim. Benim annem Bilecikli, babam Rizeli. Bi kere aralarındaki kültür farkını tamamen geçiyorum, oralara girersek çıkamayız fakat bir babaannem var. Bir de amcam vardı. Amcam 18 yaşında böbreklerini kaybetti ve bu yüzden diyalize girmeye başladı. Tam o sırada da ben doğmuşum ve babaannem de o yüzden bana ayrı bir düşkündür fakat bu düşkünlüğü, bana pahalıya patladı. O gündür bu gündür yemek yedirme ve kilo aldırma takıntısı ve daha birçok takıntısı var. Anneme anneliğini yaşatmamış, benimle daha çok o ilgilenmişti fakat ben küçükken yemeği zorla yedirmek için benim başımı tutarmış, ağzıma zorla yemek vermek için. Ben ağzıma kadar dolup kusarmışım ve tekrar yemek yedirirmiş ve tekrar tekrar. Annemse sessiz, sakin bir insandır. Zaten 23 yaşında babamla evlenmişti, belki biraz da çocuk yaşta olduğu için babaanneme sürekli sessiz kaldı. Beni babaannem büyüttü diyebiliriz bu nedenle. Her sabah babaannem babamla annemi saat 08.00'da uyandırıp annemle babamın bulunduğu evi temizlermiş, eşyaların yerini kendisine göre ayarlarmış. Babam da annesinin yanında olup "benim annem senden öndedir" dermiş ve bütün bunlara sessiz kalırmış. Hâlâ daha da öyle zaten babam. Annem de yıllarca (25 sene) hem kendi yapısından dolayı hem de amcamın hastalığından dolayı susmuş. Babam ve ailesi onu ezdikçe ezmiş. Yâni mesela halamın düğününe annemlerin annesi, yâni benim anneannem geldiğinde anneannemin kıyafetini değiştirtmiş, "bu kıyafetler güzel değil" diye. Bunlar hep bir örnek, başka olaylar da var ama uzatmamak için kısa kesmek istiyorum. Ben bir kere eve geç saatte geldiğimde dedem(babamın babası) gelmiş ve anneme vurmaya kalkmış, üstüne yürümüş fakat babam hiçbir şey dememiş. Bugün de halamlar, yâni annemin görümcesi "baban böyleydi, annen 4 sene babanla sevgili oldu da anlamadı mı böyle bi adam olduğunu" diyerek annemi suçluyorlar. Annemse sürekli ağlıyor, babamı hiç sevmiyor ve sevmediği için ona sarılmak bile zor geliyor, zaten ayrı yatıyorlar. Annem yıllarca böyle durumların içinde kaldığı için şu an 40 kiloya düştü ve yediklerini de sürekli kusuyor. Doktora da gittik ama midesinde sadece hafif bir ülser varmış. Anoreksiya olduğunu düşünüyorum. Sizce annem mi haklı? Babam mı? Ve aranızda çevresinde anoreksiya olan var mı? Varsa iyileşen var mı ve ben ne yapabilirim sizce? Yardımınıza ihtiyacım var. :KK43: Şimdiden teşekkür ederim yorumlar için
Kimin haklı olduğu önemli değil. Annen psikolog desteği alsin.
 
Haklı haksız arama işin içinden çıkamazsın babanların ne gibi bir haklı olduğu tarafı var onu da anlamış değilim sen bi kadın gözünden baksana ? Nasıl insanlar bi düşün tart bakalım şu başını bi iki elin arasına al yabancı biri değil ki bu annen.. annende ülser başlangıcı varsa stresten itten kopuktan uzak yaşaması lazım öyle babaaane mi olur ya çocuğa bakmak felan tamam da şuan şu durumdan bahsediyorum ne hakla ?
 
Peki sizce annem haklı mı bu yazdıklarımda? Yoksa baba tarafı mı haklı? Olması gereken nasıl olmalıydı

Bazı insanlar kaos içersinde yaşamayı seviyorlar. Ben mesela kavga, gürültü, yüksek ses, tartışma, laf dalaşı asla sevmem, hiç hoşnut olmam böyle şeylerden. Ama bazı kişilerin normali bu. Onlar için yakınlarıyla laf dalaşına girmek sıradan bir şey.

Ben eskiden her şey toz pembe olmalı gibi düşünürdüm. İdeal insan, ideal ilişki vs herkes için en doğrusu sanardım. Ama değilmiş. Herkesin doğrusu farklı. Ayrılma imkanı olupta böyle kaoslu ilişkileri sürdüren çok insan var. Benim annemle babamın ilişkiside öyle mesela, ben annemin yerinde olsam daha evlenmeden babam gibi adamdan 40 kere ayrılırdım. Ama işte herkesin doğrusu farklı.
 
Siz okudunuz mu mesleğiniz var mı . Benim çevremde gördüğüm çocuklar büyüdümu , annelerini ezdirmiyorlar . Büyükleri susturuyorlar . Anneniz çok genç ama hayata küsmüş ondan kusuyordur . Turkiyenin şartları malum annenize boşan diyemem ama hayata tekrar bağlanmasına sağlayın . Anneniz çalışsaydı iyi olurdu evde durdukça , babanızı gördükçe sinirleniyordur . Benim annemde çok çekti , Türkiye de çoğu kaşın çekiyor zaten . Yani anneniz tek değil , kendini salmasın . Annenizi 23 yaşında evlenmiş . 4 yıl sevgililikte tanimadimi diye suclayanlarada Allah akıl fikir vicdan versin .
 
Haklı haksız arama işin içinden çıkamazsın babanların ne gibi bir haklı olduğu tarafı var onu da anlamış değilim sen bi kadın gözünden baksana ? Nasıl insanlar bi düşün tart bakalım şu başını bi iki elin arasına al yabancı biri değil ki bu annen.. annende ülser başlangıcı varsa stresten itten kopuktan uzak yaşaması lazım öyle babaaane mi olur ya çocuğa bakmak felan tamam da şuan şu durumdan bahsediyorum ne hakla ?
Kadın gözünden ben annemi haklı buluyorum aslında. Değil mi?... :KK43: mahvoldu ailemiz
 
Siz okudunuz mu mesleğiniz var mı . Benim çevremde gördüğüm çocuklar büyüdümu , annelerini ezdirmiyorlar . Büyükleri susturuyorlar . Anneniz çok genç ama hayata küsmüş ondan kusuyordur . Turkiyenin şartları malum annenize boşan diyemem ama hayata tekrar bağlanmasına sağlayın . Anneniz çalışsaydı iyi olurdu evde durdukça , babanızı gördükçe sinirleniyordur . Benim annemde çok çekti , Türkiye de çoğu kaşın çekiyor zaten . Yani anneniz tek değil , kendini salmasın . Annenizi 23 yaşında evlenmiş . 4 yıl sevgililikte tanimadimi diye suclayanlarada Allah akıl fikir vicdan versin .
Okudum ben ama meslek sınavlarına hazırlanıyorum bakalım. Evet, annemi ezdirmemeye çalışıyorum. Teşekkür ederim, âmin inşallah. :KK43:
 
X