annelik anlatıldığı gibi değilmiş

Bence de şu an lohusa depresyonu yaşiyorsunuz ben de ayni şeyleri yaşadim tabi bu kadar abartili değil uyusana diye bağirdiğim oldu ama bizim bi sağlik sorunumuz vardi ve lohusa kafasiyla daha kotü oldum ama daha 40 i çikmadan kendime geldim ve bebeğim de düzeldi bebekler annenin ruh halini hisseder şu an 6 aylik ve o benim her şeyim mucizem tek varliğim hayat onla guzel uykusuzluk onun için yaşaniyorsa güzel iyi ki var...sende bunlari diyeceksin az sabir geçici bi durum olduğunu düşün..

pembesu Pembecim her duyguyu dibine kadar yaşıyorsun bu senin yapın. belli ki lohusalık depresyonunu da dibine kadar yaşıyorsun. ben sana o senin yavrun evladın olur felan demeyeceğim. diyeceğim ki mutlu anne mutlu bebektir. önce kendini düşünmelisin. belli ki bunalımdasın bir destek almalısın. bebeğin kolik ne yaparsan yap ağlayacak bu cepte. hemen kendine bi psikolog bul ve kendi ruhunu vücudunu düzene sok. yoga meditasyon nefes egzersizleri bile işe yarar. sen huzuru bulamadıkça bebeğin kolik olmasa bile huzurlu olamayacak ve bu bir kartopu gibi büyümeye devam edecek.
emzikten biberondan korkma. sütünü sağ ve 3-4 günde bir bırak annen veya kv alsın çocuğu biberonla senin sütünle veya yetmiyorsa mama ile gece onlar baksın sen bir uyu. uyumadığın için de oluyor bunlar.
bebeğin sadece anneye değil huzurlu anneye ihtiyacı var.
şimdi bu şekilde birbirinizi çıldırtıyorsunuz. çok küçük olabilir ama senden ayrı 1 gece geçirebilir hiçbir şey olmaz belki daha bile sakinler sen sakinlersen.
bu dediklerimi bir düşün.

Canim benim geçicek emin ol geçecek.Agladiginda şunu düşün BU ÇOCUK SONSUZA KADAR AĞLAMAYACAK.Herkesin bebegi böyle ben ikiz buyuttum biri aglamasa biri aglardi.bir tane kizim aksam 10 da ağlamaya baslar gece 2 ye kadar susmazdi.her gece 4 ay böyle sürdü kolik bebekti başlarda senin gibi sinirleniyordum.kendimi yetersiz beceriksiz hissediyordum ama sonra dedim hep aglayacak değil ya geçecek.ben daha sakin oldum daha sabırlı zaman gecti oyle..
Simdi 4 yasindalar bebeklik resimlerine baktikca aklima pasakli evim,yemek yemege vakit bulamayisim,uykusuz gecelerim ve kocaman yorgunluğum geliyor.
Lohusalik sendromundasin 40 cikinca hemen gecmiyor 40 mucize değil zamanla alışınca geçiyor emin ol.
Harika bir anne olduğunu kabul et çünkü o bebeğin bir tane annesi var.kimse onun derdini senin kadar iyi anlamaz.

Ca

pembesu .!.:

Evet doktor kolik dedi ne demek o ne yani noluyor diyorum bizde bilmiyoruz sabredeceksin nedem olduğunu bilmiyoruz çözümü yok diyor.

İnternetten bakıyorum elini yumruk yapıyor kafasını arkaya atıyor nefesi kesiliyor ağlarken sebep yok..
Gazını çıkarıyorum altı temiz karnı tok sebep ne bilmiyorum..

O müziği bulup dinleyelim bakalım belki işe yarar

Genişletmek için tıkla...

Cnm bnm bebeğimde kolikti . Biz gaz damlası kullanıyorduk. Ağladığında saç kurutma makinesi ni açıyordum. Sakinleşiyordu. Birde sen sakin olursan bebeğimde sakin olacak bnm oğlum 1 yaşında bn gergin olduğum günler o da gergin olur. Sabret geçecek.

pembesu .!.:

Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..

Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..


Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?

Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..

Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.

Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.

Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..

Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?

Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?

Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

o sadece bebek nasıl şımarıklık yapacakki, doktor kolik demiş zaten, gazını çıkarsan da gaz sancısından ağlıyor, gaz bağırsaklarında olmalı, karnına masaj yap, bacaklarını göbeğine götür dizlerinden bükerek, bunlar yarımcı olur, evet çok zor ama merak etme iki üç ay sonra daha iyi olacak
bence bu negatif düşüncelerden kurtulmak için bebeğinin üstüne daha çok düşmeli ve kabullenici olmalısın, yalnızken tuvalete bile zor gideceğini kabul etmelisin mesela, ya da kucağından indirmeyeceğini
herkes bu yollardan geçti, sakin sabırlı ol, alabildiğin kadar yardım al
ben valla koltukta otururken uyuyordum oğlum bebekken, uykusuzluktan yorgunluktan, ama geçti gitti, senin de geçecek

pembesu .!.:

Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..

Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..


Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?

Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..

Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.

Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.

Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..

Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?

Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?

Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

Yaşadıklarının aynısını yaşadım eksiği yok belki fazlası var.Sürekli bütün gün hatta gece ağlayan bebekle uğraşmak o kadar zor ki, her kafadan bir ses çıkıyordu.Bu süreci eşinle ve annenle atlatman en iyisi çünkü onlar en yakınların. Merak etme, ağlamalar büyüdükçe azalacak 3 3,buçuk ay civarı arada baya fark olacak, klasik bir söz ama çok doğru GEÇECEK

Benim bebeğim elektrik süpürgesi, aspiratör sesinde susardı evde sürekli bunlar çalışırdı deneyebilirsiniz.Kundak ta bebeği rahatlatır, gaz damlası hiç bir işe yaramadı bence kolik bebek ile gaz sancısı olan bebek farklı.

Şimdi 18 aylık, Bıcır bıcır konuşan dünyalar tatlısı bir kız oldu sürekli ağlayan bebeğim

Ayni seyleri 7 ay yasadim .Durmadan agladı o agladi ben ağladım .Sizi anlıyorum .Gözum doldu şu an.Bir yardimcı tutun yada komsuya filan para verin biriki saatlik o ilgilensin .
Aynı anda görumceminde cocugu oldu o durmadan uyuyordu .Bana gelip herkesin kalbine göre veriyor Allah dedi .2 gunlükken dr çok çekeceksiniz dedi.Oğlum su an 10 yaşinda ,2 yaşında psikoloğa götürdük neden böyle diye .Hiç korkusu yok dedi .Biz her haftasonu acildeydik .Yara bere kaza .Üstün zekalı olduğu anlaşıldı .Üzulmeyin .Geçecek .Şimdi beni hiç üzmuyor ,duyarlı ,merhametli ,çalıskan,sorumluluk duygusu gelismis ..
Sizin de o günleriniz gelecek .Sakin olun zor biliyorum ama sizin stresiniz ona geciyor .Rezene filan için .

Yeni annelerin kaderi, yılları deviren annelerin ego tatmin oyuncağı olması zaten.
Hiç kimseyi duymayacak ve kendi bildiğinizi yapacaksınız bu süreçte.
Diğer yandan lohusa döneminde bunlar bana normal geliyor, her ne kadar çocuğum olmasa da.
İki yeni hayat var ortada. Biri yeni doğan, biri sizin için yeni bir hayat. Bu iki hayat henüz duruma alışmaya çalışıyor. Yavaş yavaş her şey düzelir, pozitif olun. O bebektir ne anlar deyip yanında mutsuzum vs de demeyin.

Kızım kolikti ,çok zordu o donemler.Yasadiklarinin aynini yaşadım.3-5 dk.bile kendi kendine bakinmazdi.24 saat içinde yarım saat deliksiz uyumazdi,ikinip sikinarak ağlamaya başlardı.Uyudugu nadir zamanlarda bile ağlama sesi kulagimda cinlardi.
Ben yalnizdim,bütün yakinlarim uzaktaydi,koca sabah gider akşam gelir...Komsu yok...Surekli ağlayan bir bebeyle bütün bir gün ,üstelik ertesi gün yine aynı,ertesi gün ve ertesi günde...

Niye anlattım,yalnız değilsin...Bütün anneler bunları yaşamıyor belki ama bir kısmı yaşıyor emin ol.Bu bir süreç,sonsuza kadar surmeyecek.Geçeceğini bilmek insanı biraz rahatlatıyor.Sana tavsiyem yakınlarından yardım al,bırak konuşsunlar umursama.Ver çocuğu uyu,dışarı çık bir hava al,alış veriş yap,sinemaya git vs...Yakinlarinin olması büyük bir nimet inan.Onlardan olabildiğince faydalan.
Bebek için bitki çayları deneyebilirsin , masaj yapabilirsin,bacaklarini hafifçe kaldirip karnına bastir.Her defasında istisnasiz pirtlatirdi benim ki hemde ne pirtlatirdi :) bir gaz bombası gibiydi.Kolik müziği de işe yarıyor biraz,susup şaşkın şaşkın bakiniyorlar bir süre .Arabasına koy dolastir,arabanın sarsintisi hoşlarına gidiyor.Emzik alıştırmaya çalış,o attikca sen ver bir süre sonra tutuyorlar.
Allah yardımcın olsun.

Uykusuzluk insani maalesef insanligindan cikariyor hele ki tam uykuya dalmissin bebek uyanir. Ben her 40 dk bir uyanan cocugun annesiyim abartisiz 40 dk dolar bebegim aglardi ilginc. Hic yardim edenim olmadi esimin disinda o da isden gelince yardim edebiliyirdu. Pazartesi ise giderken " Ben ne yapicam tek basima" diyip korktugumu hatirliyorum
Meme uclarim fazla disari cikik degildi dolayisiyla yapay meme ucu kullandim. Zor oluyordu en az 40 dk bazen 1-1.5 saat memede kaliyordu uyuyordu. Sirtim cok agrirdi emzirirken bazen istemezdim emzirmek Bu yuzden. Cok zordu benim icin kimsem de yokdu yardim edecek. Sana tavsiyem anneni, ablani, kv kim yardim etmek istiyorsa izin ver etsinler. 2 saat hic arada uyanmadan uyumak bile luksdu benim icin Ve Allah veriyor dayanma gucu. Hele su ilk aylar bir atlatilsin bebek de siz de rahatlarsuniz. Kolik olma durumu yuksek. Gazi illaki vardir. Gazini emzirdikden hemen sonra cikarin. Gazi ciksa bile bir sure sonra bebeginizi saga sola hafifce cevirin kalan gazi da cikarin. Ben bebegimi kucagimda sallanan sandalyeye oturarak sallardim ve kucagimda uyudugunda daha uzun uyurdu. Sizde oyle yapin bir sure. Bu gunler bebeginizin size sizinde bebeginizi tanima, alisma sureci Bu sureci guzel gecirmeye calisin. Cocugunuza sallanan besik degilde hani bebegi yatiriyorsunuz muzigi de var sallaiyor bebegi adlarini bilmiyorum ondan alabilirsiniz. Havalar isinmaya basladi alin bebeginizi uzun yuruyusler yapin. Arabasinda yolculuk bebegi uyutacakdir. Sizin gibi yeni bebegi olmus arkadaslar edinin birbirinizden ogreneceginiz cok sey olabilir. Ama en onemlisi anneninden Ve kv den yardim alin. Kesinlikle yapin Ve gidin uyuyun uyumasaniz bile uzanin dinlenin. Ve sunu unutmayin bunlarin hepsi gecicek. Konusmak isterseniz Ben burdayim.

Tatlım aynı şeyleri yaşadım. Hep böyle kalacak değil merak etme geçecek, biraz sabret. Benim bebeğim de kolik dr.umuz mucize bir damla verdiğinden beri yarı yarıya rahatlamış durumdayız. Relactaz damlayı dr.una danış uygun görürse kesinlikle tavsiye ederim.

Bir de bol bol kimyon rezene çayı iç. Rezene çayını günde 5 çay kaşığı kadar bebeğime veriyorum ben. Uykusunu getiriyor. Tabiki bunları dr.una danış öyle yap. Önemli olan sağlık. Güle güle büyüt inşallah.

pembesu .!.:

Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..

Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..


Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?

Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..

Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.

Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.

Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..

Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?

Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?

Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

Bunlar hep lohusalıktan. Sen sakin okursan bebeğinde sakinleşir. Bebeğin ağlamasını seninle konuşuyor gibi düşün. Sana bişeyler anlatmak istiyor. Kolay değil bu dünyaya bir alışma süreci yaşıyorsunuz ikiniz de.
Gerekirse destek alın bir psikologla görüşün.
Üzülmeyin çoğu bebek bu durumda.
Bu günler geçecek

pembesu .!.:

Çağırdığımda iniyor çık bi yürüyüş yap gel diyor kucagımda uyurken ona bırakıyorum kucagında tutuyor yarım saat çıkıp dışarı gezip geliyorum inan çok iyi geliyor ama işte o da geçen gün emzik vermeye çalışıyordu çocuga ben mutfaktaydım al şu emziği bi daha anneni aramıcaksin hiç dedi bende duydum bağırdım defol git evimden çocugu benden uzaklaştırmaya çalışıyorsun dedim o da ne alakası var rahat et diye alışsın diye ugrasıyorum dedi tartıstık çıktı gitti küsüz şimdi onuda çağıramıuorum.

Genişletmek için tıkla...

Kadına haksızlık etmissin canım,lohusaliktan sanırım olayı yanlış anlamışsın ...Bebeğin sana bağımlı olmaması güzel bir şey aslında.Senin kucagindan inmeyen ,hic bir yere göndermeyen,kimse de 5 dk.durmayan bir bebekmi tercih edersin ? Sonuc olarak o senin bebeğin,en çok seni sevecek ,en çok seni arayacak ne olursa olsun.
Kayinvalidenin gönlünü al,Aynı binadaymissiniz sanırım sana müthiş faydası olur.Emzikte böyle bebekler için anne adına bir kurtarıcı gibi.Ben zorla alistirmistim :) Gece karnı tok,altı kuru ,aglayinca veriyordum sakinlesiyordu.

O mükemmel annelere ben de çok şaşırıyorum. Bi ara bi arkadas burada konu açmıştı ya "yemek yiyen çocuğu nasıl yaptınız" diye. Bazı bebekler uyuyor, gazı az oluyor filan nasıl yapıyorlar bilmiyorum ama sizinki normal bir bebek. Zaman zaman her anne Çıldırır bu da gayet olağan bir şey. Bakmayın siz o mükemmellerin öyle dediğine o dönemlerini görseniz kesin onlarda yaşamıştır. Kendim henüz çocuk büyütmedim ama ablamın iki çocuğu da büyürken yanındaydım. İlki gündüz uysal iyi bir bebekti ama akşam 7 den gece 3 e kadar gaz sancısı seansı vardı. Kaç gece arabayla sokaklarda dolaştık bilmiyorum. Arabanın sesi rahatlatıyordu biraz sallandıkça da gazı çıkıyordu rahatlıyordu biraz. Bir de saç kurutma makinasının en düşük ayarıyla açıp karnını ovuyorduk o da iyi geliyordu biraz. Yüzüstü ılık su torbasının üzerine yatırıyorduk filan her yöntemi uyguladık yani. 6. Ayda geçti çok şükür. İkinci çocuk hiç susmayan bi şeydi. Gece gündüz uyku yok sürekli bağıra bağıra ağlıyordu. Siz de daha çok ağlaması da normal. Sizde süt kokusu var çünkü. O kokuyu alınca daha çok ağlıyorlar. Büyük çocuk ben de susar ablamda ağlardı bunun için bana kızdığı bile olmuştu ablamın. Genellikle doğduğu gece yanınizda kim baktıysa ona ve size o kişinin kokusunu tanıdığı için o kişide daha rahat ediyorlar. Yanınızda kalan kişiyi eve hapsedip ağladığında kucağına atın

Çocuğun büyüdüğünde çok pişman olacaksın. Neden mi? Kendimden biliyorum. Şimdi keşke baştan yaşasam o günleri diyorum daha sakin sabırlı kalırdım. Her bebek sakin olmaz bazıları böyle zorlar insanı. Önemli olan geçeceğini bilmen. Ara ara kendine vakit ayirmalisin. Bebeğini eşine emanet et ve çık dolaş gez. Yardım alman gerekiyorsa al. Doğum sonrası depresyonu diye bir illet var.

Siz strese girince bebekte agliyordur siz iyi olunki oda iyi olsun baskasina gidince agliyor sizden ayrilamiyorsa kokunuza alismis olabilir ve sizi ozluyor bi an bile ayri kalmak istemezler sabredin dua okuyun bol bol rabbim sifa versin yavrunuzada rezene cayi icin hem bebegi hem size rahatlik verecektir. Sutunuzu verin mama vermeyin memenizi almasi daha iyi olmazsa sagin esinize verin gece ilgilensn bebisle siz uyuyun

Sunu da belirtmek istiyorum kundak yaparken kollarini sarabilirsiniz fakat belden asagisini sikmayin Serbest birakin ki bebek ayaklarini hareket ettirebilsin gazi varsa cikarabilsin. Sadece kollarini hafifce baglayin belden asagisini baglamayin.
Bu video da kundaklama yollari gosterilmis ingilizce ama anlamaniza gerek yok gorsel olarak gosteriyorlar. Orda da bahsettigim gibi belden asagisi baglanmiyor.

Ben ilk bebeğim doğduğunda, sanki annemin çocuğuna bakıyor gibi hissetmiştim kendimi. annemin dizine başımı koysam saçımı okşasa diyordum. yürümeyi bile unutmuş gibiydim. çok tezcanlı bir insan olmama rağmen, tuhaf bir ağırlık çökmüştü.
Emzirmek doğumdan (normal doğum yaptım) çok daha zor gelmişti. Çok canım yanmıştı. Uykusuzluğa dayanabiliyordum ama, sürekli bana muhtaç bir varlık vardı. Karnımdaki varlığına alışmıştım ama bu yepyeni bir durumdu.
"Aç bu çocuk" "çok ağlıyor, acaba enfeksiyon mu var, ağrısı mı var" diyenler..

Velhasıl.. Annelik güzel evet, ama kutsayıp abartıp kendimizi öyle ayrı bir yerlere koymayalım bence.
Emek, fedakarlık, zaman.. bunlar olmadan olmuyor. bunlar da öğrenilebilir ve geliştirilebilir şeyler.
yaşadıklarınız çok normal. hiç kendinizi suçlamayın. Kayınvalidenizin kötü niyetli olduğunu sanmıyorum. Büyükler, iletişim dilini doğru kullanamayabiliyorlar. Normalde bir probleminiz yoksa, gereksiz yorumları duymayıverin. Desteklerini alın. 40 çıkınca pskolojik bir rahatlama geliyor gerçekten. Kolik genellikle 3 aydan sonra geçiyor. Bazen uzayabiliyor gaz problemleri 6 aya kadar. Ama o zaman başa çıkmayı öğrenirsiniz.
Duymuşunuzdur belki, kollarını kundak yapın. yarım kundak deniyor artık çocuk doktorları da öneriyor bunu. Ben sling kullanmıştım ilk bebeğimde ( ikinci sevmedi) puseti eve sokmuştum koridorda geziyorduk. hatta bazen hızlı hızlı ileri geri yapıyordum, akşamları eşimle çarşafta sallardık. Bir süre sonra ayrı yatağa koymaktan vazgeçtim birlikte yattım. Epey rahatladık o zaman. Bu bir tercih meselesi, doğru olduğunu savunan olduğu gibi önermeyen pedagoglar da var.

Ben açıkçası o damlaların hiçbirinden fayda görmedim gaz konusunda. Deneyip deneyip üf işe yaramıyor demekten çok sıkıldım bıraktım.
Sevdiğim insanlar gelince iki laf edince çok mutlu oluyordum. Canım teyzem, bana ilaç gibi gelirdi. çıkıp çıkıp geldi 1 saat oturdu belki ama acaip moral verirdi. Kuzenlerim, benden ikram beklemeyen canım arkadaşlarım.. siz de destek olabileceklere söyleyin, çekinmeyin.
Duş alın her gün mutlaka. Pusetle yürüyüşe çıkın havalar güzel. kilo vs bahane olmasın. güzel kendinizi iyi hissedeceğiniz birkaç parça kıyafet alın kendinize.
Bu günler geçecek..
Güle güle büyütün, sevgiler...

Benim korktuklarim gelmiş başınıza umarım bana da aynısı olmaz ki ben 3.kişi varken eşime tahammulsuz olan sinirli çığlık atan dış sıkan saçma sapan biriyim umarım evladıma sabırlı olabilirim sınıf öğretmenliği yaparken ahlaksizlik yaptığını öğrendiğim öğrencimi öyle rencide etmistim ki okulu bıraktı. Sonra uzulmedim gerçi kız çocuklarının yanında pantolonunu indiren 12 yaşlarında biseydi ama yine de sakin değilim işte korkuyorum kendimden. Allah im çocuklarımızı bizden bile korusun. Siizn durum gecicidir insAllah size karismalari da sizi kışkırtmış olmalı Allah yardimciniz olsun

Ellerimden kötü bi söz çıkmasın diye kendimi sıkıyorum şuanda. Canım senin o 10 dan sonra hiç durmuyor ağlıyor ne yapsam olmuyor dediğin şey "KOLIK" Hergün aynı saatte başlar bi süre devam eder böyle durumlarda gerilmemelisin. Al kucağına hafif hafif zıpla odayı da loş yap ve sessizce konuş onu yatiştir sırtını da pispislayabilirsin bazen gazı çıkıyor. Ha bu arada önerim MAFLOR gaz ilacı bunu kullan çok işe yarıyor 2,3 güne geçirmişti benim bebegimin. Bu kriz 3. Ayına kadar devam edebilir. Göğüs yaraları hepimizin oldu ben ağlayarak çığlık atarak emzirdim ne demek sütü kesmeyi düşünüyorum. Bazen şaka olduğunu düşünüyorum bende bu tip insanların. Neyse sakin. Lohusalik depresyonu falanda bahane yani bi bulmuşsunuz lohusa lohusa depresyon depresyon ne kadar meraklısınız hemen oraya bağlamaya. Bayan sadece tahammül edemiyor uykusunu cok ozlemis hepsi o. Onun sana muhtaç olduğunu unutma. Gerginliğini ona yansitiyosun gerginsen ver bebeği yanındaki birinin kucağına biraz sakinleş sonra devam edersin.