anneliğe hazır olup olmama... kararsızlık...

Bende 1 bucuk yıllık evliyim annemle aramda hep sorunlar vardi babamla bosandigindan beri 2 yıldır gorusmuyorum ve hic bana ulasmaya calismadi aramizda buyük bir kavga oldu ve o sucluydu suan ondan daha iyi bi anne olcam hırsıyla mi cocuk istiyorum birseyleri kanitlamak icin mi yoksa gercekten anne olmak icin mi buna karar veremiyorum ben bu dusuncelerle bogusurken etrafimdan cocuk yap baskisi beni iyice bunaltti artk inada bindi yapmicam iste gibisinden zamana birakmaya karar verdim umarım hepimiz vicdanlı saglıklı cocuklar yetistiririz
 
Sorma yani bu durumda ya gerçekten ekstra Allah tarafından da korunuyoruz ya da kolay hamile kalabilen insanlar değiliz heralde anlamadım bu işi dokuz sene yaaa dokuz sene hiç mi kaza kurşunu olmaz çelik don giysem bu kadar korumazdı
Ay evet ya keşke öyle bir sınav olsa birebir aynı şey geçiyormuş aklımızdan onu ben de diyorum yani bu zamana kadar aldığım tüm büyük kararlar hep en kötü ihtimalde geri dönülebilecek şeylerdi ama bu öyle değil hayatımda ilk defa asla geri dönüşü olmayacak bir karar alıyorum bazen çılgınlık gibi geliyor ömür boyu sorumluluk kalp ağrısı bir de ben kendime bir şey olsa asla sallamam ama sevdiklerim söz konusu olunca aklımı kaçırıp panik atak geçiriyorum eşim serçe parmağını incitti diye saatlerce ağlamıştım, adam yaralı ayağını unutup beni sakinleştirmeye çalışmıştı, bu evhamla hiç anneliğe uygun biri değilim gibi geliyor yani hakkımızda hayırlısı
Evet biraz da ondan rahatladım açıkçası şu test gelmeden olursa onun için de evham yapacağım çünkü kendimi biliyorum bir yandan da kafam karışık test gelmediği için yeniden korunmaya dönelim diyorum eşim de diyor ki gördün zaten bizim olacaksa da kolay olmayacak bence kasmayalım nasılsa olmuyor diyo
 
"çelik don giysem bu kadar korumazdı" Doğum kontrolü uzmanı Bearhug, sizi çelik dondan bile daha iyi koruyacak yöntemler için kendisine ulaşın

Evham durumu fenaymış ama ki annelik başlı başına evhama bulanmak demek !!!! Ben yakın zamanda eğer kafama uyan birini bulabilirsem terapiye başlamayı düşünüyorum. Sırf bir sorunum olduğu için değil, özellikle olursa gebelik ve sonrası süreçte kendi sorunlarımı bebeğe yansıtmamak, yaşadığım süreci eziyet haline getirmeden hasarsız atlatbilmek için. Belki bu kadarı fazla pimpirik oluyo ona da emin değilim, yine de işimi kolaylaştırır gibi geldi. Özellikle evham konusunda sen de düşün istersen böyle bir şeyi çünkü hayat çok çok çok zorlaşır diğer türlü.

E bu ay tutmadı, bi dahaki Bat'a da var, bence o zamana da sizin sonuç çıkar. Çünkü evham diyince işin ya bi sorun varsa noktası da var. Ben beklediğim her ay ya bi sorun varsa ve biz şimdiden tedavi dahil olmak üzere deneyeceğimiz süreyi uzatıyosak diye de korkuyorum..
 

Annenle ilgili yaşadıklarına çok üzüldüm Lütfen kendinden başka kimseyi düşünme bu noktada. Çünkü ağzı olan konuşuyor, kimse senin içinde neler yaşayıp, nelerle boğuştuğunu bilmiyor.
Öncelikle eğer mümkünse terapi alman senin için iyi olabilir belki. Böylece annenle aranızdaki sorunların senin üzerindeki etkilerini öğrenir, azaltır, iyileşme şansı verirsin kendine. Senin içinde bulunduğun durum daha stresli, bizim genel geçer ebeveynlik kaygılarımızın ötesinde bir durum ve eğer şu anda anne olmayı istemenin sebebi annene olan hırsın ise bu çocuğun için daha zararlı olabilir, ya da annenin sana karşı yaptığı bir hareketi istemeden çocuğuna karşı gösterdiğini farkedersen bu seni çok büyük psikolojik sorunların içine sokabilir.
Umarım hepimiz vicdanlı, mantıklı birer ebeveyn olur ve vicdanlı sağlıklı çocuklar yetiştiririz
 

En güzeli destek almak kesinlikle bende panik atak da olduğu için çok uzun zaman psikolog desteği aldım ve onunla da paylaştım zamanında anne olma korkumu, üzerine de çalıştık zaten bir adım atma noktasına da öyle gelebildim öncesinde ilk evlendiğim yıllarda asla çocuk sahibi olmayacağım asla anne olmak istemiyorum çocuk istemiyorum diyordum. Şimdi daha ılımlıyım işte hatta adım atma noktasına bile geldim ama buradan ötesine terapiyle bile geçemedim o korku o ne yapicam duygusu hiç geçmiyor. Ki bunun için birçok yöntemi denedik sanırım sadece aile dizimi kaldı
Doktorum istersen onu da al ama şu anki korkuların artık normal boyutlarda birçok kadın anne olmadan önce yaşıyor bunları başına gelince çok kolay aşarsın demişti.
Umarım öyle olur çünkü dediğin gibi olmama ihtimali var tedavi görmeye karar verme ihtimali var, şu an olmazsa dünyayı gezeriz tedavi olmakla uğraşmayacsğız doğal yoldan olursa olur olmazsa bir doktora gider öğreniriz sorun varsa üzerine düşmeyiz modundayız ama fikrimiz değişebilir de ileriyi çok kestiremiyoruz o yüzden bekleme lüksümüz de yok... Riske atmayalım daha fazla dedik.
İnşallah yaaa sma testi gelirse bu ay da hız kesmeden devam artık denemelere
İnşallah sen de çok geçmeden kervana katılırsın, anne topiklerinden birinde beraber oluruz
 
Ben hep diyorum ki çocuk doğduğu anda kadına annelik paketi yükleniyor. Anında bambaşka biri oluyorsunuz. Çocuğunuzu sevmek sahiplenmek için demiyorum bunu. Bi4den bebegi kucağa alıyor emziriyor altını değiştiriyor sanki senin hala parcanmis muamelesi yapıyorsun. Ama asla biri sana söylemiyor. Paket program yükleniyor içinden geliyor. Hissediyorsun ne yapman gerektiğini. Mucize
 

Ayyy umarım benim paketimi yüklemeyi unutmazlar keyfine rahatına uykusuna acayip düşkün bir insanım yarım saat erken uyandırsalar tüm gün sinirli gezerim. Çabuk yorulurum, nazlıyımdır, dayanıksızımdır. Anneler uykusuz gecelere, hastalıklara, sürekli yedi yirmi dört bir canlıya ilgilenmenin yorgunluğuna nasıl dayanıyor derim hep.
Benim kesinlikle bambaşka bir insan olmam gerekiyor yani yoksa yandık. Bebe bir köşede ağlar ben diğer köşede
 
Kizim kendi başına uyumaya alışana kadar hep derdim ki bir deliksiz uyusa da ben de sabaha kadar deliksiz uyusam. 1.5 yıldır gece uyanmıyor. Ama ben her gece 3 4 kez kalkıp evi geziyorum bir şeyler yiyorum yani geri dönüşü olmayan epey değişik bir paket o,öyle böyle değil bir de galiba çocuklar annelerine benziyor. Hiç sabah 6da uyanmadı mesela kizim. Hep 8 9 gibi uyandı. Ben de öyle uyanirim zaten. Yani insallah bebeğin de sana çeker diyeyim
 

Ay maşallah bebişine ya yerim onu tam benlik çocuk ne güzel erken uyanmayanlardan yerime öp bol bol annesi.
Amin inşallah yaa gerçekten iyi bir anne olabilecek isem, o emaneti hakkıyla yetiştirebileceksem hak ediyorsam anne olayım inşallah hep öyle dua ediyorum.
Allah kulunu, kulundan daha iyi bilirmiş, benim hevesim var istiyorum ama bilemiyorum işte ötesini, o yüzden anne olmaya layık değilsem eğer olanlara nasip etsin Allah, bir çocuğu dünyaya getirip büyütmek yetiştirmek ama bunu en güzel şekilde hakkını vererek yapmak önemli olan ve bence hem dünyanın en güzel hem de en zor şeyi. Umarım layığımdır anne olmaya da nasip eder Allah bana da
 
Canım benim ne güzel yazmışsın sen zaten böyle dusundugun için kötü anne olamazsın zaten. Çabalayan düşünen kadınlardan kotu anne çıkar mi İnşallah Rabbım en hayırlı zamanda kucağını doldursun
 
Aranızdaki problem üzücü tabiki..ama şöyle bir şey de var çevremde annesinden hiç ilgi görmeyen bir büyüğümüz var, eski kafalılık işte, kız diye hep hor görmüş kadın 50 yaşında annesi hala öyle davranıyor ve o teyze hala üzülür buna, ama kendi kızlarına o kadar güzel annelik yaoiyorki, kendi annesinden görmediği her şeyi kızlarına gösteriyor..inat olsun diye cocuk doğurmak hiç doğru değil ama gerçekten istiyorsan bence sende çok iyi anne olabilirsin..içinin rahat etmesi açısından, yukarda bir arkadaşta söylemiş, psikoloğa gidebilirsin en azından sana doğru zamanda olup olmadığınla ilgili görüş bildirebilir. Birde şu var, annemden daha iyi anne olacağımı ispatlamak için mi diyorsun ya, Allah nasip edip anne olduğunda kendi annenle bile olsa anneligini kimseyle kiyaslamamalisin bence, çünkü bu kez çocuğunu da kendi çocukluğunla kıyaslamis olacaksin
 

Yaaa çok teşekkür ederim Allah razı olsun ne güzel şeyler yazmışsın içim böyle kelebek gibi pır pır oldu
Aminn inşallah Allah'ım isteyen bekleyen hak eden herkesin kucaklarını doldursun sizlerinkilere de sağlıklı huzurlu başarı dolu hayırlı uzun ömürler versin inşallah
 
Herkes aynı yollardan geçiyor bence canim .
Bizde 5. Yılımıza giriyoruz 2 sene bebiş düşünmedik aynı evin içinde kendimizi tanıdık eve alıştık evliliğe alıştık baktık evlilikte birbirimizi tamamlıyoruz 2. Senenin sonunda artık anne baba olmalıyız dedik tabi bizim dememizle olmuyormuş birazcık onu gördük senin bebege hazır olman onun sana hazır olduğu anlamına gelmiyormuş. 2 sene bekledim bir kac tedavi testler hayal kırıklıkları derken iki yıl sonunda bebiş haberini aldım . Bazen bende ufacık bebege nasil bakılır nasıl hayata hazırlanır diye düşünüyorum sonra kendiliginden kayboluyor bu düşünce birlikte büyüyeceğiz anlaşılan ☺
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…