Anne sevgisi görmedim

Melek gln

Üye
Kayıtlı Üye
14 Temmuz 2019
6
2
16
30
Merhaba ben 24 yaşında çalışan bir kızım.Dört kardeşiz. Fakat annem beni sevmiyor Sakın ola ki anneler evlatlarını sever demeyin Ben böyle hissetmesem buraya gerçekten yazmayı tercih etmezdim. Bu yaşıma gelene kadar Annem bana hep evin Günah Keçisiymişim gibi davrandı Aslında çok sakin çok iyi niyetli bir insanım kolay kolay Sinirlenmem ya da sabrederim ama annem çok üzerime geliyor her yaptığımda bir kusur arıyor bu da benim kendime olan güvenimi sarsıp gibi hiç bir işe yaramaz beceriksiz biri olduğumu hissettiriyor. Yıllardan beri sanki evlatlık mışım gibi hissediyorum bu yüzden Gün geçtikçe psikolojim bozuluyor kendimi kimsesiz çaresiz hissediyorum bir kardeşim evli diğeri de evlenip ayrıldı bende nişanlıyım oda uzak mesafe ilişkisi yaşadığım biriyle. Ama ailem hiçbir zaman bana destek olmadı bu konuda da olmadılar evet beni nişanladılar ama O da ben sevdiğim için zoraki oldu yani 6 aydan beri nişanlımın Ailesi arıyor açmıyorlar ve hiç konuşmuyorlar ben alıp telefonu götürüp verdiğimde de geri çeviriyorlar. Seneye düğünüm olacak sözde ama ailem nişanlımın ailesi ile iletişim kurmayı katiyen kabul etmiyor Ayrıca evleneceğim zaman bana Maddi manevi hiçbir destek olmayacaklarını düğünümü kendim yapacağımı O yüzden karışmadıklanı söylediler. Oysaki evlenen iki kardeşime de maddi olarak destek vermişlerdi ama bana gelince hiçbir konuda Maddi manevi yanımda olmuyorlar. Üniversiteye kendim gittim ve onlardan bir kuruş para almadan okuyup geldim devletten Kredi aldım onunla okudum bir günden bir güne arayıp da hatırımı sormadılar gurbette kimsesiz gibi okudum geldim şimdi iş buldum hayatımı düzene koydum nişanlandım ama annemin bana olan tavırları hiçbir zaman değişmedi bir yandan nişanlımın Ailesi arıyor biz onlarla konuşmak istiyoruz neden böyle yapıyorlar sen evlat değil misin neden hiç sana destek olmuyorlar biz böyle aile görmedik tarzında konuşmalar yapıyorlar onlarda Haklılar çünkü iletişim kurmak için hangi yolu seçtilerse faydalı olmadı annemin inatçı ve Huysuz kişiliği yüzünden hep arada kalıyorum ve her gün ağlayarak uyuyorum. Çeyizimi kendim alıyorum annem bir iğne bile almayacağını söylüyor.Gerçek bi anne bütün evlatlarının yanındayken bir evladına neden bu şekilde davranır.Ben onların yüzünü düşürmedim bu yaşıma kadar hep edebimle namusumla karakterimle temsil ettim onları. ama onlar beni küçüklüğümden beri psikolojik şiddetle üzdüler bu yaşıma geldim hala anne sevgisini görmedim Annemin bana bir kez bile kızım diye sarıldığını hatırlamıyorum.Çok moralim bozuluyor önceden bunlara çok takılmıyordum ama yaşım ilerledikçe ağır geliyor kaldıramıyorum sorguluyorum, çoğu zaman ölüp kurtulmak istiyorum Evet Ölmek çare değil ama psikolojik olarak çok yıprandım.Sürekli herşeyi kafama taktıgım için düşünceli ve dengesiz bir ruh halim oldu bi dk gülen insan 3 dakika sonra hüngür hüngür ağlıyor olabilir mi ben de öyleyim.Üzgün ve mutsuzum annelerşn evlatlarına böyle davranması normal mi sizce lütfen yardım edin.Dertleşecekanne sevgisi ve şefkatini eksikliğini her yerde yaşıyorum ve bu beni olumsuz etkiliyor kimsem yok yoksa beynimi kemiriyorum.Nişanlımı da seviyorum 5 yıldır ama o da artık benim bu dengesiz ruh hastası bunalmış hallerime katlanamıyor.Ne yapmalıyım lütfen birileri bana bişey söylesin
 
Tesadüfen denk geldim yazına, nasılsın nasıl oldun çok merak ettim şu anda ne durumda hayatın, çok eski bir konuymuş sanırım... Bende benzeri durumlardayım. Yaşadıklarımız çok benzer sadece benim annem evlenirken destek dışarı karşı hava atmayı sever. Evde bekarken gün yüzü göstermedi aynen öyle üvey gibi geçti günlerim gizlice ağlaya ağlaya ama şimdi nişanlıyım her istediğimi alıyor yapıyor ama şimdi de nişanlımla sorunlarım var hayat bir yerden verirken bir yerden alıyor işte ne yazık ki. Umarım sen evlenmiş ve mutlusundur
 
Tek bir yorum dahi gelmemiş çok üzüldüm konu sahibiii burdamısın
 
Merhaba ben 24 yaşında çalışan bir kızım.Dört kardeşiz. Fakat annem beni sevmiyor Sakın ola ki anneler evlatlarını sever demeyin Ben böyle hissetmesem buraya gerçekten yazmayı tercih etmezdim. Bu yaşıma gelene kadar Annem bana hep evin Günah Keçisiymişim gibi davrandı Aslında çok sakin çok iyi niyetli bir insanım kolay kolay Sinirlenmem ya da sabrederim ama annem çok üzerime geliyor her yaptığımda bir kusur arıyor bu da benim kendime olan güvenimi sarsıp gibi hiç bir işe yaramaz beceriksiz biri olduğumu hissettiriyor. Yıllardan beri sanki evlatlık mışım gibi hissediyorum bu yüzden Gün geçtikçe psikolojim bozuluyor kendimi kimsesiz çaresiz hissediyorum bir kardeşim evli diğeri de evlenip ayrıldı bende nişanlıyım oda uzak mesafe ilişkisi yaşadığım biriyle. Ama ailem hiçbir zaman bana destek olmadı bu konuda da olmadılar evet beni nişanladılar ama O da ben sevdiğim için zoraki oldu yani 6 aydan beri nişanlımın Ailesi arıyor açmıyorlar ve hiç konuşmuyorlar ben alıp telefonu götürüp verdiğimde de geri çeviriyorlar. Seneye düğünüm olacak sözde ama ailem nişanlımın ailesi ile iletişim kurmayı katiyen kabul etmiyor Ayrıca evleneceğim zaman bana Maddi manevi hiçbir destek olmayacaklarını düğünümü kendim yapacağımı O yüzden karışmadıklanı söylediler. Oysaki evlenen iki kardeşime de maddi olarak destek vermişlerdi ama bana gelince hiçbir konuda Maddi manevi yanımda olmuyorlar. Üniversiteye kendim gittim ve onlardan bir kuruş para almadan okuyup geldim devletten Kredi aldım onunla okudum bir günden bir güne arayıp da hatırımı sormadılar gurbette kimsesiz gibi okudum geldim şimdi iş buldum hayatımı düzene koydum nişanlandım ama annemin bana olan tavırları hiçbir zaman değişmedi bir yandan nişanlımın Ailesi arıyor biz onlarla konuşmak istiyoruz neden böyle yapıyorlar sen evlat değil misin neden hiç sana destek olmuyorlar biz böyle aile görmedik tarzında konuşmalar yapıyorlar onlarda Haklılar çünkü iletişim kurmak için hangi yolu seçtilerse faydalı olmadı annemin inatçı ve Huysuz kişiliği yüzünden hep arada kalıyorum ve her gün ağlayarak uyuyorum. Çeyizimi kendim alıyorum annem bir iğne bile almayacağını söylüyor.Gerçek bi anne bütün evlatlarının yanındayken bir evladına neden bu şekilde davranır.Ben onların yüzünü düşürmedim bu yaşıma kadar hep edebimle namusumla karakterimle temsil ettim onları. ama onlar beni küçüklüğümden beri psikolojik şiddetle üzdüler bu yaşıma geldim hala anne sevgisini görmedim Annemin bana bir kez bile kızım diye sarıldığını hatırlamıyorum.Çok moralim bozuluyor önceden bunlara çok takılmıyordum ama yaşım ilerledikçe ağır geliyor kaldıramıyorum sorguluyorum, çoğu zaman ölüp kurtulmak istiyorum Evet Ölmek çare değil ama psikolojik olarak çok yıprandım.Sürekli herşeyi kafama taktıgım için düşünceli ve dengesiz bir ruh halim oldu bi dk gülen insan 3 dakika sonra hüngür hüngür ağlıyor olabilir mi ben de öyleyim.Üzgün ve mutsuzum annelerşn evlatlarına böyle davranması normal mi sizce lütfen yardım edin.Dertleşecekanne sevgisi ve şefkatini eksikliğini her yerde yaşıyorum ve bu beni olumsuz etkiliyor kimsem yok yoksa beynimi kemiriyorum.Nişanlımı da seviyorum 5 yıldır ama o da artık benim bu dengesiz ruh hastası bunalmış hallerime katlanamıyor.Ne yapmalıyım lütfen birileri bana bişey söylesin
Benim annem de beni sevmiyor öyle hissediyorum bana Birgül olsun sarılmadı küçükken uykuya dalarken korkardim anne sarilabilirmiyim uykuya dalana kadar derdim annem cek elini rahatsizoluorum derdi beni sdce yanında tuttu yemeğimi aldi yedirmedi ben kendim yedim yemek yaparsa yerdim yapmazsa yemezdim büyümeye yakn başkası ile evlendi üvey baba geldi eve oda sapığın teki çıktı annem inanmadi bana adam birgun şeyini çıkarttı gösterdi bana ickiliymis güya anneme anlattım böyle böyle yok ole bsy dediğini söyledi adam beni yanagimdan opuyordu bazen cimcikleme hareketleri yapardı ve yanağımdan öperken de islaklik bırakırdı ağzıyla tukuruklu bi şekilde anneme hep dedim bana bole yapior diye bana da yapior dedi kardeşine de öyle yapior dedi anlamadi beni en sonunda liseden mezun oldum ve evlenmiş boşanmış 3 çocuklu adama gelin gittim hemde tek başıma bana esim sahip çıktı esim harika bir insan annemden babamdan görmediğim o sevgiyi eşimden gördüm bana bir sarılır sanki yavrusu gibi beni okdr cok düşünür ki koruyup kollar benim için para biriktirir benim başıma bsy gelecek diye hep tedirgin olur Allah onu başıma eksik etmesin onun da geçmişin de yaşadığı haksızlık yüzünden hayatı mahvolmuş bekarken yaptığı bir gunluk zina sonucu 3uz bebekleri olmus kadın daha önceden evlenmiş boşanmış esim bakarmış ve 1 günlük zina sonucu kadın buna 5 aylık iken gelmiş karşısına geçmiş 5 aylık hamileyim demiş esimin orda psikolojisi bitmiş bekar bir erkek olarak . Yıllarca kahrolmus kadının yaptığı o büyük bir olaya . Iste eşimle böyle bir kaderimiz var bizim mağduruz Allahını bir hikmeti olsa gerek ama asla isyan etmiyorum kaderimiz bu
 
Merhaba ben 24 yaşında çalışan bir kızım.Dört kardeşiz. Fakat annem beni sevmiyor Sakın ola ki anneler evlatlarını sever demeyin Ben böyle hissetmesem buraya gerçekten yazmayı tercih etmezdim. Bu yaşıma gelene kadar Annem bana hep evin Günah Keçisiymişim gibi davrandı Aslında çok sakin çok iyi niyetli bir insanım kolay kolay Sinirlenmem ya da sabrederim ama annem çok üzerime geliyor her yaptığımda bir kusur arıyor bu da benim kendime olan güvenimi sarsıp gibi hiç bir işe yaramaz beceriksiz biri olduğumu hissettiriyor. Yıllardan beri sanki evlatlık mışım gibi hissediyorum bu yüzden Gün geçtikçe psikolojim bozuluyor kendimi kimsesiz çaresiz hissediyorum bir kardeşim evli diğeri de evlenip ayrıldı bende nişanlıyım oda uzak mesafe ilişkisi yaşadığım biriyle. Ama ailem hiçbir zaman bana destek olmadı bu konuda da olmadılar evet beni nişanladılar ama O da ben sevdiğim için zoraki oldu yani 6 aydan beri nişanlımın Ailesi arıyor açmıyorlar ve hiç konuşmuyorlar ben alıp telefonu götürüp verdiğimde de geri çeviriyorlar. Seneye düğünüm olacak sözde ama ailem nişanlımın ailesi ile iletişim kurmayı katiyen kabul etmiyor Ayrıca evleneceğim zaman bana Maddi manevi hiçbir destek olmayacaklarını düğünümü kendim yapacağımı O yüzden karışmadıklanı söylediler. Oysaki evlenen iki kardeşime de maddi olarak destek vermişlerdi ama bana gelince hiçbir konuda Maddi manevi yanımda olmuyorlar. Üniversiteye kendim gittim ve onlardan bir kuruş para almadan okuyup geldim devletten Kredi aldım onunla okudum bir günden bir güne arayıp da hatırımı sormadılar gurbette kimsesiz gibi okudum geldim şimdi iş buldum hayatımı düzene koydum nişanlandım ama annemin bana olan tavırları hiçbir zaman değişmedi bir yandan nişanlımın Ailesi arıyor biz onlarla konuşmak istiyoruz neden böyle yapıyorlar sen evlat değil misin neden hiç sana destek olmuyorlar biz böyle aile görmedik tarzında konuşmalar yapıyorlar onlarda Haklılar çünkü iletişim kurmak için hangi yolu seçtilerse faydalı olmadı annemin inatçı ve Huysuz kişiliği yüzünden hep arada kalıyorum ve her gün ağlayarak uyuyorum. Çeyizimi kendim alıyorum annem bir iğne bile almayacağını söylüyor.Gerçek bi anne bütün evlatlarının yanındayken bir evladına neden bu şekilde davranır.Ben onların yüzünü düşürmedim bu yaşıma kadar hep edebimle namusumla karakterimle temsil ettim onları. ama onlar beni küçüklüğümden beri psikolojik şiddetle üzdüler bu yaşıma geldim hala anne sevgisini görmedim Annemin bana bir kez bile kızım diye sarıldığını hatırlamıyorum.Çok moralim bozuluyor önceden bunlara çok takılmıyordum ama yaşım ilerledikçe ağır geliyor kaldıramıyorum sorguluyorum, çoğu zaman ölüp kurtulmak istiyorum Evet Ölmek çare değil ama psikolojik olarak çok yıprandım.Sürekli herşeyi kafama taktıgım için düşünceli ve dengesiz bir ruh halim oldu bi dk gülen insan 3 dakika sonra hüngür hüngür ağlıyor olabilir mi ben de öyleyim.Üzgün ve mutsuzum annelerşn evlatlarına böyle davranması normal mi sizce lütfen yardım edin.Dertleşecekanne sevgisi ve şefkatini eksikliğini her yerde yaşıyorum ve bu beni olumsuz etkiliyor kimsem yok yoksa beynimi kemiriyorum.Nişanlımı da seviyorum 5 yıldır ama o da artık benim bu dengesiz ruh hastası bunalmış hallerime katlanamıyor.Ne yapmalıyım lütfen birileri bana bişey söylesin
Benim annem de beni sevmiyor öyle hissediyorum bana Birgül olsun sarılmadı küçükken uykuya dalarken korkardim anne sarilabilirmiyim uykuya dalana kadar derdim annem cek elini rahatsizoluorum derdi beni sdce yanında tuttu yemeğimi aldi yedirmedi ben kendim yedim yemek yaparsa yerdim yapmazsa yemezdim büyümeye yakn başkası ile evlendi üvey baba geldi eve oda sapığın teki çıktı annem inanmadi bana adam birgun şeyini çıkarttı gösterdi bana ickiliymis güya anneme anlattım böyle böyle yok ole bsy dediğini söyledi adam beni yanagimdan opuyordu bazen cimcikleme hareketleri yapardı ve yanağımdan öperken de islaklik bırakırdı ağzıyla tukuruklu bi şekilde anneme hep dedim bana bole yapior diye bana da yapior dedi kardeşine de öyle yapior dedi anlamadi beni en sonunda liseden mezun oldum ve evlenmiş boşanmış 3 çocuklu adama gelin gittim hemde tek başıma bana esim sahip çıktı esim harika bir insan annemden babamdan görmediğim o sevgiyi eşimden gördüm bana bir sarılır sanki yavrusu gibi beni okdr cok düşünür ki koruyup kollar benim için para biriktirir benim başıma bsy gelecek diye hep tedirgin olur Allah onu başıma eksik etmesin onun da geçmişin de yaşadığı haksızlık yüzünden hayatı mahvolmuş bekarken yaptığı bir gunluk zina sonucu 3uz bebekleri olmus kadın daha önceden evlenmiş boşanmış esim bakarmış ve 1 günlük zina sonucu kadın buna 5 aylık iken gelmiş karşısına geçmiş 5 aylık hamileyim demiş esimin orda psikolojisi bitmiş bekar bir erkek olarak . Yıllarca kahrolmus kadının yaptığı o büyük bir olaya . Iste eşimle böyle bir kaderimiz var bizim mağduruz Allahını bir hikmeti olsa gerek ama asla isyan etmiyorum kaderimiz
 
Back
X