Anne olunca görürüm seni!

Ana babasını her daim taktir eden ne derlerse eyvallah çeken, Onların evat hayırlarıyla yaşayan kuklalar olsak hayırlı evlat mı olmuş oluyoruz?

Evlat anne babaya emanettir. Anne baba olarak bunu bilip bu yönde hareket etmek lazım. Doğduğu günden öldüğü güne kadar önüne tepsisini bile getirirsen evladında sana peki bunu niye yapmadın der.
Çocukları 1 in dede 10 unda da 30 unda da bebek gibi beslemeye devam eden hiç bir annenin babanın bence oğlum beni azarladı beni dinlemedi demeye hakkı olmamalı.
Benim çocuğum diyerek emanet olduğunu unutup sahiplenme boyutuna getirip şunu şöyle yapsın bunu böyle yapsın diyip 40 ındaki adam yemeğini yedi mi üstünü açtı mı dersen asıl sen o evlat için hayırlı anne baba olmazsın.
Ayaklarının üzerinde duramayan anne baba bağımlısı evlatlar yetiştirmekle hem kendi evlatlarına hem kendilerine kötülük ediyolar.
Şu anlattığın evlat modelinden çok anne baba modeli hayırsız geldi benim gözüme. Evladı o noktaya getiren onlar çünkü.

Bi evladım var. İnşallah kendi ayaklaı üzerinde durabilen kendi kararlarını alabilen sağlam karakterli bi insan olarak yetişmesine katkı sağlayabilirim.
Benim için en hayırlı evlat bu dur.
Allahım inşallah o günleri görmeyi nasip eder.
Sizede hayırlı anne baba olmayı evlatlarınızı elinizden helen en iyi şekilde büyürmeyi nasip eder.
 
Ben de böyle düşünüyorum.
Duygusal olmamalı, kiymali gerektiğinde diyorum.
Ama anne ol da kiy gorelim diye yadirgiyorlar. Mantık devre dışı kalıyor mus sözde.
 
Ben de böyle düşünüyorum.
Duygusal olmamalı, kiymali gerektiğinde diyorum.
Ama anne ol da kiy gorelim diye yadirgiyorlar. Mantık devre dışı kalıyor mus sözde.
Tamam anne olmak ayrı bir duygu. Bi damla göz yaşına dünyaları verebilirim. Ama onun için kötü olduğunu bildiğim bişeyi yaparsam sırf üzülmesin ağlamasın diye asıl o zaman kötülük yaparım ona.
Kolaycılık bence bu düşündükleri. Çünkü çocuk inadı pek kolay olmuyo öyle. Şuan kızım 13 aylık ünatlaşmalarımız başladı. Ama kesinlikle taviz vermiyorum. Hayır ı öğretmeye çalışıyorum.
Ben ömrüm boyunca ona elimden gelen her şey için evet demeye hazırım elbet. Ama bunu hayatına giren diğer insanlar yapmayacaklar.
Çocuk hastalandığında doktorun verdiği iğneyi canı acıma pahasına nasıl vurduruyosak bunuda yapmalıyız..
 

Bilinçli anne yaklaşımı bu işte, doğru olan bu elbette. Ben de boyle düşünüyorum ama çoğu anne duygusal hareket ediyor bu gerçek.. Sıkıntıların asıl kaynağı bu sanırım.
 
Anne ol da görürsün diyenlerin çoğu kendi başarısızlıklarını kabul edemeyenler. Kendisi mantıklı hareket edemiyor toplumun "anne" modeline uymaya canla başla çalışıyor. Aman ona kötü anne demesinler aman onu eksik kadın olarak görmesinler. En basitinden ütü yapmak kadın işidir zihniyetinin bir başka versiyonu bunlar. Aslında değer görmek için yapılan davranışlar. Çok gaddar çok duygusuz bir yorum gibi algılayabilirsiniz ama bence durum bu. Anne olmanın, daha doğrusu ebeveyn olmanın aslında bir mantığı var ve bu mantığı kavrayıp ona göre davranmak her babayiğidin harcı değil. Ebeveyn olmak duygularla da alâkalı elbette ama mantık da bu duygusallığın gerisinde kalmamalı. Sen bir çocuğun her hatasını mazur görürsen o çocuk hatanın ne olduğunu nerden bilecek?

Ayrıca bizim büyüklerimizin yaptığı başka bir hatayı daha söyleyeyim. Belirli yaşa gelmeden çocuklarının onları aslında anlayabildiklerini kavrayamıyorlar, bunu kabul etmiyorlar. "O küçük daha, o çocuk daha ne anlar" düşüncesi bir çoğunda var ama kişilik gelişimi onu adam saydıkları yaşa kadar çoktan tamamlanmış oluyor bundan haberleri yok. Sonra bu kişiler 40 yaşına gelmiş çocuklarına bile bebek muamelesi yapıyorlar.
 

Yoo ben size katılıyorum.
Ama bana katılan yok genel olarak..:)
Anne olmadan anlayamazsin deyip geçiyorlar. Sizin anlattıklarınızi söylediğim zaman..Maalesef..
 
Çocuğum olmadığı zamanlarda büyükler hep olmadığı bir dert olduğu bin dert derlerdi de sırf beni teselli etmek için söylenen bir söz zannederdim hamile kaldığım gün başladı mide bulantısı ağrılar lekeler Eyvah birsey mi olacak ya bebeğe birsey olursa korkusu sardı dogduklarinda ise güzel bir eğitim alana kadar arkalarindayim aslında ömür boyu yanlarindayim ama ben evlat sahibi olabilmek için avuç avuç ilaç içerken kollarım iğneden mosmor gezerken hergece olsun diye ağlarken sırf zor bulduk diye şımarık kendine güveni olmayan bir evlat yetistirmemek adına her istediğini yapmayı düşünmüyorum eğitimlerini alırlar islerini kurarlar alsınlar evini arabasını yetisemediklerinde arkasındayım ama Nazlı ve şımarık çocuk istemiyorum inşallah büyük konuşmuyorumdur annem küçükken hep bizim yanımızda yatardi biz uyuyunca babamın yanına giderdi şimdi evde tek başına bir saat bile duramayan karanlıktan en ufak tikirtidan korkan evlatlar yetiştirdi iyimi yaptı bizim için kesinlikle Hayır oyüzden inşallah kendi kararlarını alabilen kendine güveni olan cesaretli zorluklarla mücadele etmesi gerektiğini bilen evlatlar yetistirebiliriz
 
Yoo ben size katılıyorum.
Ama bana katılan yok genel olarak..:)
Anne olmadan anlayamazsin deyip geçiyorlar. Sizin anlattıklarınızi söylediğim zaman..Maalesef..
Ben hata yaptım sen haklı olabilirsin diyen herhangi biriyle şimdiye kadar hiç karşılaştınız mı? Hatayı asla kendimizde aramayız biz. Hele büyüklere hatalarını soylediğimizde asla bunu gururlarına yediremezler. Hatalarını kabul eden bir millet asla değiliz. Büyükler her zaman en doğrusunu bilir bizim kültürümüzde. Yanlış mı? Gerçi sadece büyükler için geçerli değil genel olarak hatalarını kabul edemeyen insanlarız.

Siz çocuklarınız olursa onların sahibiymiş gibi değil size emanetlermiş gibi onları hayata hazırlamak için uğraşırsanız tahminimce daha mutlu olursunuz. Her anne anneniz gibi her evlat kardeşiniz gibi olacak diye bir şey yok ama olursa da kendini bu kadar hırpalamamak gerek. Çünkü aslında herkes tek başına şu hayatta.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…