Anne olmak ya da olmamak

Çocuğunuz olmak zorunda mı ? Bu devirde bu şartlarda dünyaya birini daha getirmeye gerek var mı bilemiyorum. Nedense doğumun mucize, anneliğin kutsal olduğuna inanmayanlardanım. Sanki anne olmaya karar vermek “benim yeterince boş vaktim var en iyisi kendime iş çıkarayım” demek gibi geliyor. Tabii ki bunu isteyene saygı duyarım ama ben ömür boyu sorumluluk almayı gözüme kestiremiyorum yaa. Açıkçası çocuk sahibi olmak fazla romantikleştiriliyor gibi geliyor bana. Bi bebeğin herhangi bir hareketiyle kaybettiğim zamanı, verdiğim emekleri, çektiğim acıları unutabileceğimi zannetmiyorum. Kaldı ki benim de bu dünyada ne kadar zamanımın kaldığı belli değil. İleride yalnız kalmamayı düşünerek çocuk yapmak hiç akıllıca değil. Günümüzde zaten yeterince sağlıksız besleniyoruz hava kirliliğine maruz kalıyoruz daha sayamayacağım bir sürü şey. En fazla 50-60a kadar yaşarız zaten o süreç içinde de emekli bile olamayız gibi geliyor. Ay ben çok karanlık bakıyorum galiba bunlar sadece benim düşüncelerim. Eğer bir çocuk sizi mutlu edecekse hiç düşünmeyin o zaman
 
Bir de derler ki mucize falan.dünyada bu kadar çok görülen mucize mi olur ? 10,12 tane çocuğu olan kadınlar varmiş.hatta bazılarının daha da fazla.korunmasa yine olacak olan kadınlar var.günümüzde az yapıldığı ve bizim başımıza geldiği için farklı birşeymiş gibi geliyor ama değil.neredeyse dünyadaki bütün kadınlar çocuk sahibi olabiliyor.eee nasil mucize bu? Son cümleyi benve tepki çekmemek için sonradan eklemişsiniz.arada ben de yapıyorum herkesin düşüncesi farklı.sansüre gerek yok.
 
Son düzenleme:
Bir de bizde herşey kendini kurtarma üzerine kurulu.iş bulsam da kendimi kurtarsam, eş buldam da kendimi kurtarsam.oysa ki iş de eş de hayatın akışı içinde bulunması gereken şeyler.bizim çevrede insanlar 27,28,29 yaşında çalışmaya başladı.eee ömrünün yarısı geçmiş oluyor resmen.yani 30 una merdiven dayayıp, hiçbir şey yaşamıyor insanlar annesinin evinde çay içmekten başka.ya da ite kaka, zorlaya zorlaya yalnız kalmayayım diye 35 yaşında bir eş buluyor.o da bulabilene.yani koca ömür istekle, arzuyla, şevkle, tutkuyla yaşanacak şeyler, hayat şartlarından ötürü formaliteye dönüşüyor ve kendini kurtarmak üzerine kuruluyor.30 yaşındayım.gerçekten kendini tamamlanmiş ve iyi hissettiğim gün sayısı 1 elin parmaklarını geçmez.hayat mı yaşadığımız şimdi bu.astarı yüzünü karşılamıyor.herşeye rağmen güzel diyenlere katılamıyorum valla.
 
Hal böyle olunca da insan ister istemez niye bu dünyaya bir birey getireyim e dönüyor olay. Valla şimdi diyorum niye bu kadar yıpratmışım kendimi çocuk ta çocuk diye.
 
Dedem çiftçi değildi. Hobi olarak yapardı. İşçi emeklisiydi. Babam da işçiyi, dışarıya da iş yapardı. Annem dikiş dikerdi. Yine yetmezdi... Alım gücü süper demedim. Eskiden de böyleydi dedim... Eskiye döndük yani....
 
Tamam, size göre eskiye döndük. Öyle hissediyorsanız size göre öyledir.
Bana göre de daha beter olduk. Eskiyi mumla arıyorum. Bende böyle hissediyorum.
İyi forumlar dilerim.
 
Kutsal olan annelik bir bireyi yetiştirip düzgün bir insanı hayata katmaktır.
Bir can yetiştirmek emek ve özveri ister, sevgi ister.
Annelik hissi verilmiş bari yapayım değildir.

Evet kesinlikle çok zor ve bu zorluğu göze almayanlar yapmasında zaten.
Anneliğin en güzel yanı çıkarsız ve sınırsız bir şekilde sevmek ve karşılığında da aynı şekilde sevilmektir.
Sevmeyi ve sevilmeyi bilmeyenler, hayata tamamen madde zemininden bakanlar, hayattaki tek amacı egoistliğini ve ben merkezciliğini beslemek olanlar, kendinden başka hiç bir şeye önem vermeyen bencil insanlar kesinlikle uzak durmalı zaten annelikten.


Konu sahibi size gelince bilinç seviyeniz yüksek bu kararı vermeniz konusunda bir yönlendirmem olamaz ama eğer gerçekten bu çocuğu bir gün yapacağım, mutlaka bir gün anne olacağım diyorsanız o gün bu gün olsun sadece geç kalmayın derim.
 
Babanız işçilikten emekli olunca ikramiyesiyle ev alabildi değil mi?
Bizimkiler aldılar.
Eskiden emekli ikramiyesiyle ev alınırdı.
Şimdi ev değil sıfır araba alamıyor insanlar.
85liyim. Net hazırlıyorum. Tek maaşla gayet rahat yaşıyordu insanlar. Bu kadar fakir değildik. Geçmişe dönmedik geçmişten beteriz
 
Valla gerçekçi konuşacağım.

Çok anaç, fedakar, sabırlı ve rahatına, özgürlüğüne düşkün olmayan biriyseniz, çocuğunuzda hasbelkader uysal bir çocuk olursa ne ala. Çok sıkıntı yaşamazsınız.

13 yıllık bir anne olarak, Allah ömür sağlık versin yavruma ama ben çok zorlandım hala da zorlanıyorum.

Doğduğundan beri zor bir çocuktu, şimdi ergen yine öyle.

Şu anki aklım olsa düşünürdüm bu konu üstünde daha fazla, eşimde benle aynı düşünüyor bu konuda.

Yardım da aldık her türlü, eşim de hep yardım eder, ama sonuçta anne sizsiniz, her şeyi tam yapmalıyım hissi hiç bitmiyor. Bu çocuk böyle davranıyorsa kesin ben bir şeyleri yanlış ya da eksik yaptım. Hep bir vicdan azabı.

Maddi anlamda ise şimdi iki kere düşünmek lazım, ülkenin gidişatı malum. Sadece maddiyat da değil bir çok açıdan bu ülkede çocuk yetiştirmek çok zor hale geldi.

Biz sırf bu yüzden bir kaç ay içinde düzenimizi bırakıp yurt dışına taşınacağız ki çocuğumuz daha güzel bir ülkede büyüsün, geleceği inşallah daha güzel olsun.
 
Yok cidden samimi yazdım yaa. İsteyen yapsın çocuk ne diyelim. Herkes rahat yaşayacak diye bi kural yok
 
Bana kızmayın ama çok büyük hata etmissiniz.38 yaşında anne olsaniz çocuk okula başladığında 45 yaşında olacaksınız.Enerjiniz olacak mı o çocuğa bakmaya.İyi bir evliliğim olsaydı erken evlenseydim 1 sene beklerdim en fazla çocugu ertelemeyi.
 
35 yaşındayım ve 11 yillik bir memurum. ilk kizimi 27 ikinci kızımı 35 yasinda kucağıma aldım. İlk kızımın bebekleri düşman başınaydi, resmen psikolojimi bozmuş durumdaydı aman allahim sürekli ağlayan pencereden bakınca susan bebek mj olur? yani ağrısı olsa pencereden bakınca da olması lazım değil mi? neyse sinir ola ola 9.ayda ise başladım ve masallah bir uysallasti bebeğim...Su an 8 yaşı bitti ve masallah bir prenses ki sormayın. otur desen oturur ses kış annecim desen tamam annecim der vs vs vs. ikinci kızım öyle uysal bir bebekti ki anlatamam. hatta eşim "böyle cocuk olsa ondan 5 tane çocuk yapar.. xxx den sonra bu çocuk mu sence" derdibu arada ikisi De aynı gün doğdu ve kopyala yapıştır gibi aynilar. neyse bebeğim yaşını doldurdu ve bizim mesai başladı hala devam berdeyse 3.5 yasinda ama illallah ettik. huysuz çığlık çığlığa bağırır bi yere alıp götüren peşinden koşmaktan bitap düşeriz. laf tutmaz söz anlamaz kızsan dinlemezbeni mental olarak bitirdi. demem o ki çocuk şans işi. ikisi de benim çocuğum ikisi de aynı gün doğumlu ama birbirinden bambaşka... o sebeple kıyas yapamıyor insan
 
Kutsallığını , mucizesini bilmem de . Kendimi keşfettim ben kızımla ona iyi bir anne olmak için okudukça nerelerden yaralandığımi nasıl daha güçlü ve sabırlı olmam gerektiğini öğrendim . Şimdi on aylık yeniden doğmuş yeniden keşfetmiş hissediyorum. Dışardan çok şapşal gözükse de onun eline aldığı bir şeyi keşfettiği an gözünde oluşan o ışığı hiçbir şeye değişmem .

Bunun yanında herşeyin bir bedeli de var dünyanın en zor işlerinden biri. Bir az önce bir konuda sanki atom parçaliyor bu anneler gibi bir şeye cevap verdim onun kadar zor olduğunu içerden bildiriyorum Nükleer Araştırma Merkezinde yaptım stajımı . Yine olsa yine doğum yapar mıyım evet yaparım annelik benim en güzel tecrübelerimden biri
 
Kadınlarin enerjisi 50,55 kadar azalmaz ki.gencevik yaşlar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
26 - 47 yaş farkı, ilişki, evlilik, bir kadının adama adım atması?
17 18 19
Yorumlar
378
Görüntüleme
18K
Lioo
D
Boşanma depresyonu
6 7 8
Yorumlar
159
Görüntüleme
19K
Helene
H
X
Akıl sağlığınızla suçlandığınızda çevrenize iyi bakın
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
15K
123gulcin
1
X
Kurtuldum!!!
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
16K
Wizardmom
C
Artık dayanamıyorum , daha fazla katlanamıyorum.
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
14K
melmelke
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…