Anne olmak ya da olmamak

Çocuğunuz olmak zorunda mı ? Bu devirde bu şartlarda dünyaya birini daha getirmeye gerek var mı bilemiyorum. Nedense doğumun mucize, anneliğin kutsal olduğuna inanmayanlardanım. Sanki anne olmaya karar vermek “benim yeterince boş vaktim var en iyisi kendime iş çıkarayım” demek gibi geliyor. Tabii ki bunu isteyene saygı duyarım ama ben ömür boyu sorumluluk almayı gözüme kestiremiyorum yaa. Açıkçası çocuk sahibi olmak fazla romantikleştiriliyor gibi geliyor bana. Bi bebeğin herhangi bir hareketiyle kaybettiğim zamanı, verdiğim emekleri, çektiğim acıları unutabileceğimi zannetmiyorum. Kaldı ki benim de bu dünyada ne kadar zamanımın kaldığı belli değil. İleride yalnız kalmamayı düşünerek çocuk yapmak hiç akıllıca değil. Günümüzde zaten yeterince sağlıksız besleniyoruz hava kirliliğine maruz kalıyoruz daha sayamayacağım bir sürü şey. En fazla 50-60a kadar yaşarız zaten o süreç içinde de emekli bile olamayız gibi geliyor. Ay ben çok karanlık bakıyorum galiba bunlar sadece benim düşüncelerim. Eğer bir çocuk sizi mutlu edecekse hiç düşünmeyin o zaman
 
hamsterannesi .!.:
Çocuğunuz olmak zorunda mı ? Bu devirde bu şartlarda dünyaya birini daha getirmeye gerek var mı bilemiyorum. Nedense doğumun mucize, anneliğin kutsal olduğuna inanmayanlardanım. Sanki anne olmaya karar vermek “benim yeterince boş vaktim var en iyisi kendime iş çıkarayım” demek gibi geliyor. Tabii ki bunu isteyene saygı duyarım ama ben ömür boyu sorumluluk almayı gözüme kestiremiyorum yaa. Açıkçası çocuk sahibi olmak fazla romantikleştiriliyor gibi geliyor bana. Bi bebeğin herhangi bir hareketiyle kaybettiğim zamanı, verdiğim emekleri, çektiğim acıları unutabileceğimi zannetmiyorum. Kaldı ki benim de bu dünyada ne kadar zamanımın kaldığı belli değil. İleride yalnız kalmamayı düşünerek çocuk yapmak hiç akıllıca değil. Günümüzde zaten yeterince sağlıksız besleniyoruz hava kirliliğine maruz kalıyoruz daha sayamayacağım bir sürü şey. En fazla 50-60a kadar yaşarız zaten o süreç içinde de emekli bile olamayız gibi geliyor. Ay ben çok karanlık bakıyorum galiba bunlar sadece benim düşüncelerim. Eğer bir çocuk sizi mutlu edecekse hiç düşünmeyin o zaman
Genişletmek için tıkla...
Bir de derler ki mucize falan.dünyada bu kadar çok görülen mucize mi olur ? 10,12 tane çocuğu olan kadınlar varmiş.hatta bazılarının daha da fazla.korunmasa yine olacak olan kadınlar var.günümüzde az yapıldığı ve bizim başımıza geldiği için farklı birşeymiş gibi geliyor ama değil.neredeyse dünyadaki bütün kadınlar çocuk sahibi olabiliyor.eee nasil mucize bu? Son cümleyi benve tepki çekmemek için sonradan eklemişsiniz.arada ben de yapıyorum😀 herkesin düşüncesi farklı.sansüre gerek yok.
 
Son düzenleme:
Bursin .!.:
Ben mesela 35 yaşımda evlendim. 4 kez tüp bebek denedim Rabbim nasip etmedi. Çok üzüldüm çok ağladım, aldığım her hamile haberine üzüldüm, kıskandım. En son tedavisi 2 yıl önce yaptırmıştım.

Son 1 yıldır çevreme bakıyorum, ülkenin gidişatına bakıyorum, hergun gazetelerde haberlerde gördüklerimden, okuduklarimdan sonra bazen iyi ki Rabbim nasip etmemiş diye şükrediyorum.

Maddi manevi tabiki yeterdim evladıma. Ama toplum arasına karıştıran sonra onu koruyamamak, zarar görebileceği ihtimalini düşünmek bile canımı acıtırdı.

Dün yaşadığımız rekor sıcaklık mesela, ilerleyen yıllarda daha da çok olacak, biz doğaya iyi bakmadık ki doğa bize baksın.

Bu yönünü de düşününce, güzelliklerin yerini müthiş bir kaygı, endişe alıyor.

Rabbim isteyen herkese hayırlı, sağlıklı uzun ve güzel ömürlü evlatlar nasip etsin.
Genişletmek için tıkla...
Bir de bizde herşey kendini kurtarma üzerine kurulu.iş bulsam da kendimi kurtarsam, eş buldam da kendimi kurtarsam.oysa ki iş de eş de hayatın akışı içinde bulunması gereken şeyler.bizim çevrede insanlar 27,28,29 yaşında çalışmaya başladı.eee ömrünün yarısı geçmiş oluyor resmen.yani 30 una merdiven dayayıp, hiçbir şey yaşamıyor insanlar annesinin evinde çay içmekten başka.ya da ite kaka, zorlaya zorlaya yalnız kalmayayım diye 35 yaşında bir eş buluyor.o da bulabilene.yani koca ömür istekle, arzuyla, şevkle, tutkuyla yaşanacak şeyler, hayat şartlarından ötürü formaliteye dönüşüyor ve kendini kurtarmak üzerine kuruluyor.30 yaşındayım.gerçekten kendini tamamlanmiş ve iyi hissettiğim gün sayısı 1 elin parmaklarını geçmez.hayat mı yaşadığımız şimdi bu.astarı yüzünü karşılamıyor.herşeye rağmen güzel diyenlere katılamıyorum valla.
 
Aysenimi .!.:
Bir de bizde herşey kendini kurtarma üzerine kurulu.iş bulsam da kendimi kurtarsam, eş buldam da kendimi kurtarsam.oysa ki iş de eş de hayatın akışı içinde bulunması gereken şeyler.bizim çevrede insanlar 27,28,29 yaşında çalışmaya başladı.eee ömrünün yarısı geçmiş oluyor resmen.yani 30 una merdiven dayayıp, hiçbir şey yaşamıyor insanlar annesinin evinde çay içmekten başka.ya da ite kaka, zorlaya zorlaya yalnız kalmayayım diye 35 yaşında bir eş buluyor.o da bulabilene.yani koca ömür istekle, arzuyla, şevkle, tutkuyla yaşanacak şeyler, hayat şartlarından ötürü formaliteye dönüşüyor ve kendini kurtarmak üzerine kuruluyor.30 yaşındayım.gerçekten kendini tamamlanmiş ve iyi hissettiğim gün sayısı 1 elin parmaklarını geçmez.hayat mı yaşadığımız şimdi bu.astarı yüzünü karşılamıyor.herşeye rağmen güzel diyenlere katılamıyorum valla.
Genişletmek için tıkla...
Hal böyle olunca da insan ister istemez niye bu dünyaya bir birey getireyim e dönüyor olay. Valla şimdi diyorum niye bu kadar yıpratmışım kendimi çocuk ta çocuk diye.
 
SerotoninileOksitosin .!.:
Sizin dede ile benim dede farklı zaman değil farklı işler. Ekerdi yerdik dediniz. Tahminen dedeniz çiftçi idi zanaat yapardi. Benim rahmetli dedem bir yerde işçiydi büyük şehirde yaşamış ucuza bulup sebze meyve yerdi. Herseyi kaşar ananas muz vs yerlerdi mi dedim? Her gün bal börek yenmezdi dedim zaten. Tüm gıda segmentini masaya yatırmaya gerek yok. Ufak farklılıklar olabilir. Olayın özü tek maaşla 6 nüfusa iyi kötü baktı. Şu an olsa açlıktan vitaminsizlikten ölürlerdi.
Olayı kaçırıyorsunuz. Hemen çalışkan olan taşı sıkar suyunu çıkarıra getirdiniz. O zaman size bir soru.. şu an iki memur maaşı ile 1 ev, 1 kirada küçük Ev, 1 araba alabilir misiniz? Alamazsınız. Arabayı zor alırsınız. Alım gücünün zirvede olduğu dönem olmasaydı bu malları alamazdiniz.
Alım gücü bitti bunu demeye çalıştım. İsterse ileride çocuğunuz çok çalışkan bir cerrah olsun sizin şu anki mal varlığınıza sahip olamaz..Siz şanslı azinliksiniz. Size gençler, bizler umudu kaybettik bir şey alamayız isterse 20 yıl biriktirelim,insanlar çok çalışsa bile alamaz o alım gücü artik yok diyorum. Kimse yan gelip yatsın hazira konsun demedim. Çalışkan olsak taşı sıksak bile alamiyoruz diyorum. Çalışan yapar vs diyorsunuz. Madem öyle şu pahalilikta, bu alim gücünde, sizin yaptığınız mal varlığını yapacak kişi gösterin.1 ev 1 küçük Ev 1 araba. Cerrah mi yapar, üst düzey mühendis mi yapar, memur mu yapar? Futbolcu, şarkıcı vs, sermayedar dışında kimse yapamaz. Umut yok diyorum çalışkanlık diyorsunuz. Çalışkanlık diye kendimizi kandırmayalım alım gücü bitti çalışkanlıkla alakasi yok. Eskiden misal çoğu memur golf araba alırdı. Şimdi golf araba 2023 model 1.500 milyon. Çevrenizde var mı memur olup alacak? Çalışkanlık ile hersey olur vs buna şu an inanan var mı? Evet olur bir gün çok çalışkan memur olursan 3+1 evi 10 milyona alabilirsin.(!) ne mutlu oğlunuza mal mülk kalacak. Kimsenin gözü yok sadece keşke herkes sizin çocuğunuzun şartlarına sahip olabilseydi. Olay bu. Şu an istersen çalışkan olup atomu parçala büyükşehirde 3+1, 2+1 ev alamazsın.
Genişletmek için tıkla...
Dedem çiftçi değildi. Hobi olarak yapardı. İşçi emeklisiydi. Babam da işçiyi, dışarıya da iş yapardı. Annem dikiş dikerdi. Yine yetmezdi... Alım gücü süper demedim. Eskiden de böyleydi dedim... Eskiye döndük yani....
 
kucukpisi .!.:
Dedem çiftçi değildi. Hobi olarak yapardı. İşçi emeklisiydi. Babam da işçiyi, dışarıya da iş yapardı. Annem dikiş dikerdi. Yine yetmezdi... Alım gücü süper demedim. Eskiden de böyleydi dedim... Eskiye döndük yani....
Genişletmek için tıkla...
Tamam, size göre eskiye döndük. Öyle hissediyorsanız size göre öyledir.
Bana göre de daha beter olduk. Eskiyi mumla arıyorum. Bende böyle hissediyorum.
İyi forumlar dilerim.
 
Aysenimi .!.:
Bence isteme.ne gerek var ki.kocan da var yalnız kalmayacaksın.eşin senden önce ölürse ki sen de büyük ihtimal o zaman yeterince yaşlı olacaksın.son yıllarını da bir kurumda yaşıtlarınla geçirirsin.ben bu tarz şeylerin çoğunlukla yönlendirme ve meraktan yapıldığını düşünüyorum.haa bir de bana böyle bir özellik verilmiş kullanayım bari diyorlar bence.annelik çok faklı bir hismiş, kutsalmış cart curt derledi ama bakıyorum son yıllarda çoğu kadın kral çıplak diyor, yok oyle birşey, ben de olmadı, sırf dertmiş diyenler de çok.evet iyi ki olmuş diyorlar ama çocuk doğduktan sonra keşke olmasaydı diyecek hâlleri de yok.geri mi gönderecekler.iyiki de olmuş falan filan diye kendilerine de motivasyon sağlamaya çalışıyorlar işte.ben zaten çocuk yapmayanları degil, yapanları anlayamıyorum.değer mi yani? Bence ucundan köşesinden bile değmez.gezin, eğelenin, yiyin, için.ben olsam bir, iki sene sonra akışına bırakırım.oluyorsa olur, olmuyorsa tamam derim.
Genişletmek için tıkla...
Kutsal olan annelik bir bireyi yetiştirip düzgün bir insanı hayata katmaktır.
Bir can yetiştirmek emek ve özveri ister, sevgi ister.
Annelik hissi verilmiş bari yapayım değildir.

Evet kesinlikle çok zor ve bu zorluğu göze almayanlar yapmasında zaten.
Anneliğin en güzel yanı çıkarsız ve sınırsız bir şekilde sevmek ve karşılığında da aynı şekilde sevilmektir.
Sevmeyi ve sevilmeyi bilmeyenler, hayata tamamen madde zemininden bakanlar, hayattaki tek amacı egoistliğini ve ben merkezciliğini beslemek olanlar, kendinden başka hiç bir şeye önem vermeyen bencil insanlar kesinlikle uzak durmalı zaten annelikten.


Konu sahibi size gelince bilinç seviyeniz yüksek bu kararı vermeniz konusunda bir yönlendirmem olamaz ama eğer gerçekten bu çocuğu bir gün yapacağım, mutlaka bir gün anne olacağım diyorsanız o gün bu gün olsun sadece geç kalmayın derim.
 
kucukpisi .!.:
Dedem çiftçi değildi. Hobi olarak yapardı. İşçi emeklisiydi. Babam da işçiyi, dışarıya da iş yapardı. Annem dikiş dikerdi. Yine yetmezdi... Alım gücü süper demedim. Eskiden de böyleydi dedim... Eskiye döndük yani....
Genişletmek için tıkla...
Babanız işçilikten emekli olunca ikramiyesiyle ev alabildi değil mi?
Bizimkiler aldılar.
Eskiden emekli ikramiyesiyle ev alınırdı.
Şimdi ev değil sıfır araba alamıyor insanlar.
85liyim. Net hazırlıyorum. Tek maaşla gayet rahat yaşıyordu insanlar. Bu kadar fakir değildik. Geçmişe dönmedik geçmişten beteriz
 
Valla gerçekçi konuşacağım.

Çok anaç, fedakar, sabırlı ve rahatına, özgürlüğüne düşkün olmayan biriyseniz, çocuğunuzda hasbelkader uysal bir çocuk olursa ne ala. Çok sıkıntı yaşamazsınız.

13 yıllık bir anne olarak, Allah ömür sağlık versin yavruma ama ben çok zorlandım hala da zorlanıyorum.

Doğduğundan beri zor bir çocuktu, şimdi ergen yine öyle.

Şu anki aklım olsa düşünürdüm bu konu üstünde daha fazla, eşimde benle aynı düşünüyor bu konuda.

Yardım da aldık her türlü, eşim de hep yardım eder, ama sonuçta anne sizsiniz, her şeyi tam yapmalıyım hissi hiç bitmiyor. Bu çocuk böyle davranıyorsa kesin ben bir şeyleri yanlış ya da eksik yaptım. Hep bir vicdan azabı.

Maddi anlamda ise şimdi iki kere düşünmek lazım, ülkenin gidişatı malum. Sadece maddiyat da değil bir çok açıdan bu ülkede çocuk yetiştirmek çok zor hale geldi.

Biz sırf bu yüzden bir kaç ay içinde düzenimizi bırakıp yurt dışına taşınacağız ki çocuğumuz daha güzel bir ülkede büyüsün, geleceği inşallah daha güzel olsun.
 
Aysenimi .!.:
Bir de derler ki mucize falan.dünyada bu kadar çok görülen mucize mi olur ? 10,12 tane çocuğu olan kadınlar varmiş.hatta bazılarının daha da fazla.korunmasa yine olacak olan kadınlar var.günümüzde az yapıldığı ve bizim başımıza geldiği için farklı birşeymiş gibi geliyor ama değil.neredeyse dünyadaki bütün kadınlar çocuk sahibi olabiliyor.eee nasil mucize bu? Son cümleyi benve tepki çekmemek için sonradan eklemişsiniz.arada ben de yapıyorum😀 herkesin düşüncesi farklı.sansüre gerek yok.
Genişletmek için tıkla...
Yok cidden samimi yazdım yaa. İsteyen yapsın çocuk ne diyelim. Herkes rahat yaşayacak diye bi kural yok 😝
 
gunesin ezgisi .!.:
Merhaba. Vakit ayırdığınız için teşekkür ederim öncelikle. Bahsedeceğim sorunumu yakınlarımla paylaştığımda üzerimde baskı hissediyorum. O yüzden sizlerden tarafsız cevap almak iyi gelir diye düşündüm.

37 yaşındayım. Şimdiye kadar bebek sahibi olmayı öteledik. Ötelerken pişman olmamak adına eşimle düzenli kontrol yaptırdık. Sağlık açısından şu an bir engel olmamakla birlikte, Yumurta rezervim biraz olması gerekenden düşük olduğu için doktorum max 3-4 ay deneyin sonra takiple süreç planlayalım dedi. (aşılama ya da tüp bebek süreci yaşamanız olası dedi.)

Bunun üzerinden 3 ay geçmesine rağmen ben hala anne olmaya hazır mıyım kestiremiyorum. Eşimde ben de evlat sahibi olmak istiyoruz aslında . fakat 1-2 yıl daha sonra olsa diye istiyorduk . bir yandan da Eşim saygı duyuyor ve sağlık sebebiyle olmaması durumunda ya da tercihimizle olmaması durumumuzda biz mutluyuz sorun yok . İsteyip istemediğine karar ver diyor. yani eşim açısından baskı yok.

Benim kendi içimde kararsızlığım ise hayatımdan oldukça memnunum. bir çocuk büyütmek evet çok büyük sorumluluk ve hayatımı tamamen ele geçirecek bir olay gibi görüyorum. Dönüşü yok. Bir yandan da anne olmayı hep çok isterdim. istediğim zaman olacağım diye düşünürdüm ama doğurganlık düştükçe ihtimal yok olursa üzülür müyüm yoksa tercihim buydu der hayatıma mı bakarım emin olamıyorum.

Çalışıyorum, memurum. Çok yorucu olmayan bir iş hayatım var. Özel sektörde stresle ve yoğun çalıştıktan sonra şu an cidden rahatım. Fakat artık yaş mı kendi miskinliğim mi bilmiyorum. Akşam eve geldiğimde bitap düşmüş oluyorum.
Eğer iş çıkışı program yapmışsak enerjim var. Eve geçmişsek direk dinlenme modu. koltuktan kalkasım gelmiyor.
Kaç haftadır düşünüyorum. Bebeğimiz olduğunda ben bu yorgunlukla akşam ne verebileceğim o çocuğa. Özbakımını yaparız tamam ama asıl önemli olan sadece özbakım da değil.
Bu enerjisizlikle iyi bir anne olamayacağımı düşünüp bebeğime haksızlık etmek istemiyorum. Anne olmadan da yaşanılıyor diyorum.
Ama içim anne olmayı da arzuluyor. kaçtığımın farkındayım da.

Çok git gelli karmaşık yazdım sanırım. Kendimi en iyi şekilde anlatmaya çalıştım. Çalışırken ya da çalışmazken annelik nasıl? Gerçekten zorlandıklarınız neler?
Zorlanırım diye düşünüp aslında zor değilmiş dediğiniz şeyler oldu mu? Ya da tam tersi mis gibi hallederim diye düşünürken afalladıklarınız nelerdi?
Genişletmek için tıkla...
Bana kızmayın ama çok büyük hata etmissiniz.38 yaşında anne olsaniz çocuk okula başladığında 45 yaşında olacaksınız.Enerjiniz olacak mı o çocuğa bakmaya.İyi bir evliliğim olsaydı erken evlenseydim 1 sene beklerdim en fazla çocugu ertelemeyi.
 
35 yaşındayım ve 11 yillik bir memurum. ilk kizimi 27 ikinci kızımı 35 yasinda kucağıma aldım. İlk kızımın bebekleri düşman başınaydi, resmen psikolojimi bozmuş durumdaydı aman allahim sürekli ağlayan pencereden bakınca susan bebek mj olur? yani ağrısı olsa pencereden bakınca da olması lazım değil mi? neyse sinir ola ola 9.ayda ise başladım ve masallah bir uysallasti bebeğim...Su an 8 yaşı bitti ve masallah bir prenses ki sormayın. otur desen oturur ses kış annecim desen tamam annecim der vs vs vs. ikinci kızım öyle uysal bir bebekti ki anlatamam. hatta eşim "böyle cocuk olsa ondan 5 tane çocuk yapar.. xxx den sonra bu çocuk mu sence" derdi😅😅😅bu arada ikisi De aynı gün doğdu ve kopyala yapıştır gibi aynilar. neyse bebeğim yaşını doldurdu ve bizim mesai başladı hala devam berdeyse 3.5 yasinda ama illallah ettik. huysuz çığlık çığlığa bağırır bi yere alıp götüren peşinden koşmaktan bitap düşeriz. laf tutmaz söz anlamaz kızsan dinlemez🤣🤣🤣beni mental olarak bitirdi. demem o ki çocuk şans işi. ikisi de benim çocuğum ikisi de aynı gün doğumlu ama birbirinden bambaşka... o sebeple kıyas yapamıyor insan
 
Kutsallığını , mucizesini bilmem de . Kendimi keşfettim ben kızımla ona iyi bir anne olmak için okudukça nerelerden yaralandığımi nasıl daha güçlü ve sabırlı olmam gerektiğini öğrendim . Şimdi on aylık yeniden doğmuş yeniden keşfetmiş hissediyorum. Dışardan çok şapşal gözükse de onun eline aldığı bir şeyi keşfettiği an gözünde oluşan o ışığı hiçbir şeye değişmem .

Bunun yanında herşeyin bir bedeli de var dünyanın en zor işlerinden biri. Bir az önce bir konuda sanki atom parçaliyor bu anneler gibi bir şeye cevap verdim onun kadar zor olduğunu içerden bildiriyorum Nükleer Araştırma Merkezinde yaptım stajımı . Yine olsa yine doğum yapar mıyım evet yaparım annelik benim en güzel tecrübelerimden biri
 
nuranka .!.:
Bana kızmayın ama çok büyük hata etmissiniz.38 yaşında anne olsaniz çocuk okula başladığında 45 yaşında olacaksınız.Enerjiniz olacak mı o çocuğa bakmaya.İyi bir evliliğim olsaydı erken evlenseydim 1 sene beklerdim en fazla çocugu ertelemeyi.
Genişletmek için tıkla...
Kadınlarin enerjisi 50,55 kadar azalmaz ki.gencevik yaşlar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
26 - 47 yaş farkı, ilişki, evlilik, bir kadının adama adım atması?
17 18 19
Yorumlar
378
Görüntüleme
19K
Lioo
Lioo
D
Boşanma depresyonu
6 7 8
Yorumlar
159
Görüntüleme
20K
Helene
H
X
Akıl sağlığınızla suçlandığınızda çevrenize iyi bakın
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
16K
123gulcin
1
X
Kurtuldum!!!
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
17K
Milenamila
M
C
Artık dayanamıyorum , daha fazla katlanamıyorum.
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
15K
melmelke
M
X