- 5 Mart 2013
- 23.545
- 44.669
Aynen işte ben de mesela hamileyim derken inandırıcı gelmiyor bana hadi ordan diyorum kendime ama hamile olacağım demek daha gerçekçi geliyor, o konuda bile kendimle inatlaşıyorumCanım tam öyle değil ama kısmen doğru mesela beyaz ayıyı düşünme dediğimde ben sana sen zaten çoktan beyaz ayıyı zihninde canlandırmış olacaksın. Dolayısıyla beynimize olumsuzu düşünme demek bir işe yaramıyor çünkü zaten düşünmüş oluyoruz bile
Olmayan bir şeye inandırmak diye bir şey tam olarak yok aslında ama çok da yanlış sayılmaz. Mesela zoraki de olsa gülümsemek bir süre sonra olumlu duyguları artırıyor. Veya duruşumuzu değiştirmek bile (omuzları düşük ve çökkün durmanın depresif duygudurumla ilişkili gibi) psikolojimizi etkiliyor. Ben olmayan bir şeye varmış gibi inanmanın pek mümkün olduğunu düşünmüyorum. Hadi benim çocuğum var diyeyim buna inanmak çok da sağlıklı değil bence. Gerçeklikle bağlantıyı koparmamak lazım çok da. Bunun başlı başına olumlu bir sonucu da olamaz bence.
Ama şöyle de bir şey var unutmamak gerekir ki, kişiye ister psikiyatrik ilaç verilsin ister psikoterapi yapılsın, eğer kişi bu tedaviye inanmıyor ve tedaviden beklentisi yoksa tam anlamıyla iyileşme mümkün olamıyor. Dolayısıyla bunun tam tersi de mümkün, uygulanan tedavi ne olursa olsun kişi buna inanırsa placebo etkisi ortaya çıkıyor ve iyileşebiliyor. Tabi bu dediklerim hep psikolojik süreçler ama zihin ve beden hep iç içe aslında. Yaşadığımız fiziksel hastalık ve belirtilerin de psikolojik durumumuzla artması ve azalması çok mümkün
Son düzenleme: