deniyim tabi ben de zaten inanrıırm öyle şeylereBeynimiz gerçekten herşeyi kaydediyor canım, doktorun haklı, öyle kodladın belki de kendini. Benim annemin 7 sene olmamış çocuğu, genetik hastalıklarımı/rahatsızlıklarımı hep annemden aldım. Küçük yaşlarda anneme çektiğim için benim de geç çocuğum olacak derdim, ben de beynimi bu yönde kodladım sanırım. Sonrasında barış muslu’yu (beynine format at kitabının yazarı) takip etmeye başladım instadan. Sonra bir gün duyguya girip annemi affetme çalışması yaptım, 7 sene çocuğunun olmaması onun suçu değildi ve ben belkide yıllarca onu ve kendimi suçladım bilmeden (evlenmemiştim bile). Nedense yaptığım şey iyi geldi bana. Çok şükür 38 yaşımda 8 ay çalışmayla doğal yoldan gebe kalabildimDiyeceğim o ki doktorun çok haklı canım.. ne güzel yol göstermiş sana. rahmini affetme gibi bi çalışma yapmayı dene istersen sende Ne kaybedersin ki
Aynen öyle canım, bebek isteği sürecine belki şimdi girecektin ve kafan çok daha rahat olacaktı. Bu yüzden iyi düşünelim iyi şeyleri çekelim kendimizedeniyim tabi ben de zaten inanrıırm öyle şeylereaslında belki daha hala çocuk düşünmüyor olacaktım normal şartlarda ama bazı söylemler işte insanı böyle yoruyor.
inşallah hayırlısı olsun herşeyin
Geçen gün bende bunu düşündüm bizim sıkıntımız belli ama acaba psikolojik olarak bende engelleyen bir düşünce varmı diye. Düşünürken şunu buldum ben hayırsız anne babasını üzen evlat sahibi olmaktan çok korkuyorum öyle olacaksa hiç olmasın daha iyi diyorum. Birde bunun bana ceza olduğunu düşünüyorum yaşanan bir olaydan dolayı. Benimde kendimi affetmem gereken konular var sanırımaynen bana o rahatlama gelmedi benim sürem temmuzda 3 sene olacak ben çok negatif görüp ağladım çok fazla hem de. kararsızlığımın sebei tamamen rahim filmine bağlı suan aslındda.
mesela ben terapi alıyorum bu konuda. terapistimin söylediği bişiy beni baya düşünmeye itti. ben evlenmeden önce zaten sorunlar yaşamıştım bi doktor bana 4 sene önce senin çocuk sahini olman çok zor dedi ve ben bunu beynime kodladım. evlenince hiç korunmadım nasıl olsa olmaz diye. ama hem olmasını istedim hem de istemedim hırsa döndü gibi oldu.
mesela bana sunu sordu: eğer doktor size hiçbi
sorun yok gebe kalırsınız deseydi suan nasıl olurdunuz dedi ben de muhtemelen korunuyor olurdum bu zamana kadar. çünkü kariyer planlarım vardı asljnda hep. belki suan yeni yeni düşünemye başlardım. biraz da sanki ben sebep oldum gibi hissediyorum bu karmaşıklığa
Ah kuzum yaa, bak ne güzel bulmuşsun tıkanıklığını. İnsanın kendine ettiğini kimse etmez derler ya bizimkisi o hesap işte.. şartlıyoruz beynimizi ve o yönde ilerliyor herşey. Sen de kendini ve doğmamış çocuğunu/çocuklarını affet gerçekten. Biz çok iyi ebeveynler olacağız allahın izniyle ve çok ‘iyi’ evlatlar yetiştireceğiz. Yaradan hepimizi sevmiş ki bu dünyaya göndermiş, kendi cezalarımızı kendimiz kesmeyelimGeçen gün bende bunu düşündüm bizim sıkıntımız belli ama acaba psikolojik olarak bende engelleyen bir düşünce varmı diye. Düşünürken şunu buldum ben hayırsız anne babasını üzen evlat sahibi olmaktan çok korkuyorum öyle olacaksa hiç olmasın daha iyi diyorum. Birde bunun bana ceza olduğunu düşünüyorum yaşanan bir olaydan dolayı. Benimde kendimi affetmem gereken konular var sanırımPsikoloji o kadar derin bir kuyu ki oluşan her durumun bizde bir karşılığı var sanki.
Önceden kişisel gelişim kitapları okurdum şimdi her önüne gelen kitap yazıyor diye okumuyorum. Ama ekran görüntüsü aldımAh kuzum yaa, bak ne güzel bulmuşsun tıkanıklığını. İnsanın kendine ettiğini kimse etmez derler ya bizimkisi o hesap işte.. şartlıyoruz beynimizi ve o yönde ilerliyor herşey. Sen de kendini ve doğmamış çocuğunu/çocuklarını affet gerçekten. Biz çok iyi ebeveynler olacağız allahın izniyle ve çok ‘iyi’ evlatlar yetiştireceğiz. Yaradan hepimizi sevmiş ki bu dünyaya göndermiş, kendi cezalarımızı kendimiz kesmeyelimhatalarımızı farketmek bile belki affa sebeptir
İnstadan takip et canım öncesinde, arada demo çalışmaları yapıyor. Beynimizin nasıl çalıştığını ve nasıl iyileşeceğimizi anlatıyor da aynı zamanda. Mantığını daha iyi kavruyosun böylece. Sen demekki mükemmel bir anne rolüydün ki hep seni seçiyorlarmış ne güzelÖnceden kişisel gelişim kitapları okurdum şimdi her önüne gelen kitap yazıyor diye okumuyorum. Ama ekran görüntüsü aldım
dediğin kişiye bakıcam mutlaka. İyi ebeveyn olmak oda ayrı bir konu. Küçüklüğümde oyunlarda hep beni anne yaparlardı.Çok anaç bir yapım var aslında ama korkuyor insan yinede Her kelimene katılıyorum düşüncelerimizi olumlu yönde kullanırsak istediğimiz çoğu şeyi elde edicez belkide. Hatalarımızı farkedip kendimizi affetmek sorunların çözümü sanırım
Hakkımızda hayırlısı insallh güzel haberler alırız.Benimde 1 hafta var 9 gün kaladan beri göğüslerin acıyor belirti aramak istemiyorum. hayır olsun inşallah
Canim bende takip ediyorum ama nasıl oluyor bilmiyorum.Beynimiz gerçekten herşeyi kaydediyor canım, doktorun haklı, öyle kodladın belki de kendini. Benim annemin 7 sene olmamış çocuğu, genetik hastalıklarımı/rahatsızlıklarımı hep annemden aldım. Küçük yaşlarda anneme çektiğim için benim de geç çocuğum olacak derdim, ben de beynimi bu yönde kodladım sanırım. Sonrasında barış muslu’yu (beynine format at kitabının yazarı) takip etmeye başladım instadan. Sonra bir gün duyguya girip annemi affetme çalışması yaptım, 7 sene çocuğunun olmaması onun suçu değildi ve ben belkide yıllarca onu ve kendimi suçladım bilmeden (evlenmemiştim bile). Nedense yaptığım şey iyi geldi bana. Çok şükür 38 yaşımda 8 ay çalışmayla doğal yoldan gebe kalabildimDiyeceğim o ki doktorun çok haklı canım.. ne güzel yol göstermiş sana. rahmini affetme gibi bi çalışma yapmayı dene istersen sende Ne kaybedersin ki
Canim bende takip ediyorum ama nasıl oluyor bilmiyorum.
Cok canli yayin yapiyor ,bir kere demosuna katilayim dedim uyuya kalmisim
Ah kuzum yaa, travmaları atlatmak gerçekten kolay değil. Bu barış muslunun yaptığı sende travmaya/blokaja neden olayı bulup o ana dönmek ve o anı tüm duygularınla yeniden yaşamak ve sonrasında affetmek, azad etmek gibi. Bazen içimizde tuttuğumuz bişeyi sırf birine sesli anlatmak bile açıyormuş kilidimizi. Hani kırmızı oda dizisinde hastalar doktorlar konuşup rahatlıyorlar ya, o da öyle. Bak önceleri ne güzel vücuduna hemen hamile kalıcam sinyali göndermişsin ve öyle olmuş. Şimdi ise ben hamile kalamıyorumu belki şartlandırdın, korkuyosun çünkü bu da aynı olacak diye. Belki bu tür durumlarda allaha teslimiyet en doğru yol, tam teslim olduğunda iyi olaylar da kötü olaylar da yıkamıyor o kadar seni, herşey allahtan diyorsun. Ben de ilgiliyim bu konularla ve çözmeye çalışıyorum bedenimi, dünyamı. Çok bildiğimden değil ama İstersen önce ilk bebeğini uğurla rahminden ki kardeşi gelsinmell_in_shell Zeymuss0103 fiona13 kızlar şu blokajlarımız cidden çoğu şeyin önünü kesiyor bence de, ama nasıl yapacağız tıkanıklık ları nasıl açacağız bilmiyorum. Meditasyon da yaptım başka şeyler de denedim yok beynim beni ele geçiriyor her defasında. Ben aslında biliyo musunuz ilk evlendiğimde "ben çok kolay hamile kalırım iyi korunmalıyız" kafasındaydım hep. Çünkü reglim düzenliydi, bilinen bir sağlık sorunum yoktu, annem de 2 çocuğuna çok kolay gebe kalmıştı hep hemen kalırım diyordum ve denediğimiz ilk ay kaldım. Ama kimyasal bende tokat etkisi yarattı. Dizi filmlerde izlediğim tarzda bişey ilk kez benim başıma geldi ve başa çıkmak cidden zordu insan hep bi "neden" arıyor. Sonra bu soruyu sormanın da manasız olduğunu anladım zamanla, bazı şeylerin nedeni olmuyor yaşamamız gerekiyor ve yaşıyoruz. O olaydan ne ders çıkardığımız önemli oluyor bu noktada. Ben vücuduma çok küstüm bu olaydan sonra sürekli kendimde sorun aradım bende ins direnci var yumurtalıklarım doğru çalışmıyor dedim, ben yumurtlamıyorum dedim, rahimde bi sorun var kesin var dedim hep kendimi suçladım. Ve durumumu bilen bi kişi bana dedi ki sen bi bebeği beklemiyosun bi bebek seni bekliyor önce senin hazır olman lazım bebeğinin büyüyeceği yeri karnını sürekli sev, konuş onunla dedi. O kadar haklı ki aslında ben çeşitli sebeplerle hep önüme blokajlar koydum bugüne dek klomen içerken bile olmucak ama içeyim kafasında içtim. Bu ay ilk kez tam tersi hissetmeye çalışıyorum çok güzel yumurtlucam, rahim filmine de gerek kalmıcak bi sorun yok diye kendimi telkin ediyorum sürekli. İnşallah hakkımızda hayırlısı olsun hepimiz için, cidden bu süreç psikolojik bir savaş insanı ruhen yaşlandıran. Bakalım hikayelerimiz nasıl devam edecek, neler görüp daha ne dersler çıkarmak zorunda kalacağız. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun
Amin canımmell_in_shell Zeymuss0103 fiona13 kızlar şu blokajlarımız cidden çoğu şeyin önünü kesiyor bence de, ama nasıl yapacağız tıkanıklık ları nasıl açacağız bilmiyorum. Meditasyon da yaptım başka şeyler de denedim yok beynim beni ele geçiriyor her defasında. Ben aslında biliyo musunuz ilk evlendiğimde "ben çok kolay hamile kalırım iyi korunmalıyız" kafasındaydım hep. Çünkü reglim düzenliydi, bilinen bir sağlık sorunum yoktu, annem de 2 çocuğuna çok kolay gebe kalmıştı hep hemen kalırım diyordum ve denediğimiz ilk ay kaldım. Ama kimyasal bende tokat etkisi yarattı. Dizi filmlerde izlediğim tarzda bişey ilk kez benim başıma geldi ve başa çıkmak cidden zordu insan hep bi "neden" arıyor. Sonra bu soruyu sormanın da manasız olduğunu anladım zamanla, bazı şeylerin nedeni olmuyor yaşamamız gerekiyor ve yaşıyoruz. O olaydan ne ders çıkardığımız önemli oluyor bu noktada. Ben vücuduma çok küstüm bu olaydan sonra sürekli kendimde sorun aradım bende ins direnci var yumurtalıklarım doğru çalışmıyor dedim, ben yumurtlamıyorum dedim, rahimde bi sorun var kesin var dedim hep kendimi suçladım. Ve durumumu bilen bi kişi bana dedi ki sen bi bebeği beklemiyosun bi bebek seni bekliyor önce senin hazır olman lazım bebeğinin büyüyeceği yeri karnını sürekli sev, konuş onunla dedi. O kadar haklı ki aslında ben çeşitli sebeplerle hep önüme blokajlar koydum bugüne dek klomen içerken bile olmucak ama içeyim kafasında içtim. Bu ay ilk kez tam tersi hissetmeye çalışıyorum çok güzel yumurtlucam, rahim filmine de gerek kalmıcak bi sorun yok diye kendimi telkin ediyorum sürekli. İnşallah hakkımızda hayırlısı olsun hepimiz için, cidden bu süreç psikolojik bir savaş insanı ruhen yaşlandıran. Bakalım hikayelerimiz nasıl devam edecek, neler görüp daha ne dersler çıkarmak zorunda kalacağız. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun
mell_in_shell Zeymuss0103 fiona13 kızlar şu blokajlarımız cidden çoğu şeyin önünü kesiyor bence de, ama nasıl yapacağız tıkanıklık ları nasıl açacağız bilmiyorum. Meditasyon da yaptım başka şeyler de denedim yok beynim beni ele geçiriyor her defasında. Ben aslında biliyo musunuz ilk evlendiğimde "ben çok kolay hamile kalırım iyi korunmalıyız" kafasındaydım hep. Çünkü reglim düzenliydi, bilinen bir sağlık sorunum yoktu, annem de 2 çocuğuna çok kolay gebe kalmıştı hep hemen kalırım diyordum ve denediğimiz ilk ay kaldım. Ama kimyasal bende tokat etkisi yarattı. Dizi filmlerde izlediğim tarzda bişey ilk kez benim başıma geldi ve başa çıkmak cidden zordu insan hep bi "neden" arıyor. Sonra bu soruyu sormanın da manasız olduğunu anladım zamanla, bazı şeylerin nedeni olmuyor yaşamamız gerekiyor ve yaşıyoruz. O olaydan ne ders çıkardığımız önemli oluyor bu noktada. Ben vücuduma çok küstüm bu olaydan sonra sürekli kendimde sorun aradım bende ins direnci var yumurtalıklarım doğru çalışmıyor dedim, ben yumurtlamıyorum dedim, rahimde bi sorun var kesin var dedim hep kendimi suçladım. Ve durumumu bilen bi kişi bana dedi ki sen bi bebeği beklemiyosun bi bebek seni bekliyor önce senin hazır olman lazım bebeğinin büyüyeceği yeri karnını sürekli sev, konuş onunla dedi. O kadar haklı ki aslında ben çeşitli sebeplerle hep önüme blokajlar koydum bugüne dek klomen içerken bile olmucak ama içeyim kafasında içtim. Bu ay ilk kez tam tersi hissetmeye çalışıyorum çok güzel yumurtlucam, rahim filmine de gerek kalmıcak bi sorun yok diye kendimi telkin ediyorum sürekli. İnşallah hakkımızda hayırlısı olsun hepimiz için, cidden bu süreç psikolojik bir savaş insanı ruhen yaşlandıran. Bakalım hikayelerimiz nasıl devam edecek, neler görüp daha ne dersler çıkarmak zorunda kalacağız. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun
Boyle vuruşlarda var basina ve gogus kemigine sanirim ,sende oyle mi yaptinuyuya kalan çok olmuş o yayında. Ya aslında ordaki amaç şu, sana blokaja neden olan bir travmanı buluyosun, sonra o olay anına dönüp olayın tüm duygularını yeniden yaşıyosun, ve en sonunda affediyosun ya da bırakıyosun konu her neyse. O anı yaşadığın için zaten önce yoğun ağlamalar, karın ağrıları, halsizlik vs oluyomuş. Sonrasında da yavaş yavaş özgürleştiğini hissediyosun. Kırmızı oda dizisindeki gibi, insanlar travmalarını sadece anlattıklarında bile rahatlıyorlar ya, hepsinin kökeki aynı aslında
Evet canım paylasmistin burda da hatirliyorummell_in_shell fiona13 Zeymuss0103
Herkes dökülmüş ben de anlatmadan duramadım:)) .. Aslında bilincin ne kadar önemli olduğunu biliyordum ama bu kadar olduğunu tahmin etmiyordum.
Ben neyi istesem hep sonu kötü bitti, mesela ev sahibi olmak için delice çabalayıp ev sahibi olduktan sonra, depremde yıkılıp altında sevdiklerimin ölmesi gibi her isteğimin sonunda hep kötü olay yaşadım. . 3 yıldır bebek sahibi olmayı istiyordum aslında son 2 yıldır da hep çabaladım ama olursa kötü olcak, sonu kötü bitecek şeklindeki düşüncelerden kurtulamadım...
Aslında her adet ile bir yandan deli üzülürken bir yandan küçük bir rahatlama oluyordu. Şimdi düşünüyorum da bu sonu kötü bitecek korkum hep baskılamış olabilir. Korkumdan uzaklaştığım ay hamile olduğumu öğrendim...hamileliği aklımdan çıkarmamıştım, sadece 'ya hamile kalır da sonum kötü olursa' düşüncesinden uzaklaşmıştım...
Olumsuz davranışlarımız, düşüncelerimiz gerçekten etkin bir baskılama oluşturuyor. Düşük amh imiş sperm morfolojisiymiş insülin hormon değerleri kötüymüş bilmem ne... imkansız denilen kadının 2 ayda hamile kaldığını gördüm ki burada neler duyduk... İnşallah kızlar en doğru en hayırlı en hızlı zamanda rabbim kucaklarımızı doldursun.
Canım sen de durumlar nasıl baktım da batına gerçi 9 gün varEvet canım paylasmistin burda da hatirliyorum