Eşiniz tedaviyi neden kabul etmiyor ?Yaşı 38-40 aralığında olup bu zamana kadar hiç hamile kalamamış ve bebek sahibi olamayan kadınlar var mı aramızda? Ben anne olamayacağım maalesef doktorlar çok zor dedi. Eşim bazı sebeplerden tedaviye sıcak bakmıyor zaten tedavi sonuç verir mi onuda bilmiyorum. Kabullenmeye çalışıyorum. Bu duyguyla baş etmeye çalışıyorum ama kalbim bir cenderenin içinde sıkışıyor gibi. Böyle benim durumumda olanlar bu duyguyla nasıl başettiniz? Belki hamile kalırım diye bir kaç bebek kıyafeti bile alıp koymuştum kenara. Şimdi onlar önümde bakıp duruyorum. Ramazan günü ne orucumdan bişey anlıyorum ne iftarımdan. Elimin kolumun dermanı kalmadı sanki. Geçer mi bu üzüntü. Eski halime dönebilir miyim ki
İş değişikliği yapma durumu var. Şehir değişikliğide yapabiliriz bu durumda. Maddi ve manevi olarak hazır olmadığını biliyorum. Ayrıca evet iki çocuğu var ve onların isteklerine yetişemiyor zaten. Ben bu durumda kendimi çok geri planda atılmış hissediyorum ve daha çok mutsuz oluyorumEşiniz neden sıcak bakmıyor tedaviye?
Kendisinin ilk evliliğinden iki çocuğu vardı yanlış hatırlamıyorsam, başta bu konuda istemediğine dair bir konuşma geçmediyse aranızda çok çok geçerli sebepleri olması lazım şuan da tedaviyi istememek için.
Tedavi olmadan bu kadarı bırakmayın kendinizi.
Herşeyin hayırlısı de dua et Allah'tan umut kesilmez teyzem 46yasinda sağlıklı çocuk doğurdu yaşla bağımlı kslmaYaşı 38-40 aralığında olup bu zamana kadar hiç hamile kalamamış ve bebek sahibi olamayan kadınlar var mı aramızda? Ben anne olamayacağım maalesef doktorlar çok zor dedi. Eşim bazı sebeplerden tedaviye sıcak bakmıyor zaten tedavi sonuç verir mi onuda bilmiyorum. Kabullenmeye çalışıyorum. Bu duyguyla baş etmeye çalışıyorum ama kalbim bir cenderenin içinde sıkışıyor gibi. Böyle benim durumumda olanlar bu duyguyla nasıl başettiniz? Belki hamile kalırım diye bir kaç bebek kıyafeti bile alıp koymuştum kenara. Şimdi onlar önümde bakıp duruyorum. Ramazan günü ne orucumdan bişey anlıyorum ne iftarımdan. Elimin kolumun dermanı kalmadı sanki. Geçer mi bu üzüntü. Eski halime dönebilir miyim ki
Bu konuyuda çok düşündüm. Çocuk çok büyük bir sorumluluk. Eşimin ergenlik döneminde bir kızı var ve o kadar ciddi sıkıntılar yaşatıyor ki bize sonu ne olacak bilmiyorum. Bu şartlarda bir bebeğe yetebilir miyim ona gerekli şartları sağlayabilir miyim diye düşünüp kendimi rahatlatmaya çalışıyorum ama içimdeki üzüntü geçmiyorKeşke bi pskilogla görüşseniz. Gerçekten çocuk isteyip istemediğinize karar verseniz. Çünkü ne yazık ki toplum çocuk istediğini sanan doğuran ve sonrasında derin bunalımlara giren insanlarla dolu. Üstelik bunun pişmanlığını itiraf etmek evlenmekten pişman olmaktan daha zor.
özel değilse sorununuz ne ?İş değişikliği yapma durumu var. Şehir değişikliğide yapabiliriz bu durumda. Maddi ve manevi olarak hazır olmadığını biliyorum. Ayrıca evet iki çocuğu var ve onların isteklerine yetişemiyor zaten. Ben bu durumda kendimi çok geri planda atılmış hissediyorum ve daha çok mutsuz oluyorum
12 senedir çocuğum olmuyor. 5 senedir de menopozdayim zaten.
Hayatta olumlu yada olumsuz hiçbir duyguya bağlanıp kalmamak gerektiğini düşünüyorum.
Cocuk sahibi olmayı çok istedik ama olmadı. Hayattan aldığımız zevk değişmedi çünkü saglikliysak ve hayattaysak mutlu olabileceğimiz başka pek çok sebep var gerçekten.
Öğrenilmiş hayatların mutsuzluğunu yaşamamak elimizde. Doğarız, buyuruz, meslek sahibi olup evleniriz. Sonra cocuklarimiz olur. Bu level lardan birinde başarısız olursak hayata küsüyoruz. Çünkü bize bu öğretildi. Ama yanlış. Kendimize bunu yapmayalım. Dilerim bu mutsuzlugunuzu cabucak atlatırsınız.
Ayrica tedavi seceneginiz varsa once sonuna kadar onlari deneyin. Olmuyorsa elimizdrn geleni yaptik, olmadi deyip kabullenin.
Evlenmeden önce konuştuk allah nasip ederse bir çocuğumuz olur tabi ki diye ama tedaviye ihtiyaç olup olmayacağı konusunu hiç konuşmamıştım aklıma bile gelmemişti. Eşim tedavi olayına karşı bahsini bile açtırmıyor. Belki de böylesi işine geliyor. Diyorum ya bu konuda ona öfke doluyumözel değilse sorununuz ne ?
Tedavi edilebilir bir şey mi ?
Evlenmeden önce eşinizle çocuk konusunu konuşmuş muydunuz ?
Kaderinizi kimsenin gölgesine bırakmayın. 2 çocuğu varsa baştan deseymiş “ benim çocuklarım var “ diye
Böyle bencillik olmaz
Diğerleri bahane iş değişikliği vs
Siz tedavi olalım deyin , sorunlar sadece sizdeyse tedavi olursanız belki olur.
Ne güzel yazmışsınız. İlk evliliğimde hiç bir zaman çocuk düşünmedim. Altı yıl sürdü ve pişmanda değilim o süreçte çocuğum olmadı diye. Boşandıktan Sonraki altı yıllık bekar hayatımda çok güzel geçti. Kendimi buldum kendimi sevdim. Sonra ne olduysa bir çocuk isteği oldu bende ve ikinci kez evlendim. Şuan eşimin çocuklarının yaşattığı sıkıntılar dışında eşimle ikimiz bu çocuk konusu dışında iyi anlaşıyoruz ortak noktalarımız var. Ama eşimin çocuklarının sürekli problem çıkarması benim çocuksuz bir şekilde bu evliliği sürdürüp sürdüremeyeceğimi sorgulamama sebeb oluyor.12 senedir çocuğum olmuyor. 5 senedir de menopozdayim zaten.
Hayatta olumlu yada olumsuz hiçbir duyguya bağlanıp kalmamak gerektiğini düşünüyorum.
Cocuk sahibi olmayı çok istedik ama olmadı. Hayattan aldığımız zevk değişmedi çünkü saglikliysak ve hayattaysak mutlu olabileceğimiz başka pek çok sebep var gerçekten.
Öğrenilmiş hayatların mutsuzluğunu yaşamamak elimizde. Doğarız, buyuruz, meslek sahibi olup evleniriz. Sonra cocuklarimiz olur. Bu level lardan birinde başarısız olursak hayata küsüyoruz. Çünkü bize bu öğretildi. Ama yanlış. Kendimize bunu yapmayalım. Dilerim bu mutsuzlugunuzu cabucak atlatırsınız.
Ayrica tedavi seceneginiz varsa once sonuna kadar onlari deneyin. Olmuyorsa elimizdrn geleni yaptik, olmadi deyip kabullenin.
Yumurta rezervimde sıkıntı var. Doğal yolla hamile kalabilirim belki ama mucize olur buYaşınız genç
Doktorlar neden olmaz dedi
Teşhis ne
Çevremde 40 ta Doğum yapan o kadar çok ki
Eşiniz karşı olduğu tedavi ne
Yani olağan tedavi devlet hastanesinde zaten maddi boyutu ise sıkıntı
gereken tedavi ne ?Evlenmeden önce konuştuk allah nasip ederse bir çocuğumuz olur tabi ki diye ama tedaviye ihtiyaç olup olmayacağı konusunu hiç konuşmamıştım aklıma bile gelmemişti. Eşim tedavi olayına karşı bahsini bile açtırmıyor. Belki de böylesi işine geliyor. Diyorum ya bu konuda ona öfke doluyum