Anne olamamanın acısıyla nasıl başa çıktınız? Nasıl kabullendiniz??

gibigibiyim .!.:
Inşallah en kısa zamanda sağlıklı evlatlarınizi alin kucağınıza hiç tedavi falan gerekmesin :dua::dua: esimin testlerinde hic sorun cikmadi benim yumurta rezervim az.. doktorlarin dedigine gore rezerv azaldikca kalite dusuyo.. ama biz aldirdigimiz bebeklere de genetik test yaptırdık kromozomal bi bozukluk da çıkmadı.. bi türlü çözemedik bu kayıpların nedenini.. demekki hayırlısı bu diyorum ve kabullenmeye çalışıyorum artık iste.. kabullenmenin yollarını arıyorum.. umarım bulabilirim.. halanızın adına çok çok sevindim.. allah uzun ömürler versin :dua::dua:
Genişletmek için tıkla...

Rezervin az ise yumurtlarin da kalitesiz mi oluyo pek anlamiyorum bu işten ama.. bi arkadasimda evlendi 2 ay denemisler olmamis hemen doktora gitmisler. Doktor demiski senin yumurtalarin erimis ( ne demekse ? ) klomen vermis. 3.ayinda hamileydi.

Yani demekki diyorum allah isteyince mutlaka oluyor. Yumurtada olmasa spermde olmasa ve ben sasip kaliyorum. Senelerce yumurtlama gunumde (ultrason takibi) iliski yasadim. Yok olmuyor sanki kapali butun yollar. Bizde hicbir sorun olmayinca yapacak birsey de bulamiyosun. Allaha sukur yine sorun olmasida kotu birsey..

Olmamasi imkansizken ,olmasi imkansiz oluyor.

Eltimde 3 ayda bir bazen hic adet gormez adetleri hic duzenli degil. Evlendi 2. Ayinda 1 aylik hamileydi..

Yani cevrem bana gore ! Mucizelerle dolu ama kimse bu mucizelerin farkinda degil.

Allah bekletiyosa vardir bi bildigi , allah hayirlisiyla bir evlat versin , allah bizede nasip etsin demekten baska çare kalmiyor malesef. Çunku çare yok. Elimizden hicbirsey gelmiyor. Bende haziranda tup bebek yaptirmak istiyorum. Ama 1.senem dolunca rapordan yararlanabliyorum. Ama dusunuyorumda ya haziranda yaptirdigimda tutarsa o 6 ay beklemek benim gozumde nasil buyuyor anlatamam. Hep bir umut. Haziranda yaptirirsam ve tutmassa ikinciyi de 1.senem dolunca yaptirmak istiyorum. O yuzden cok cok kararsizim. Keske bir gece ruyama girse şu zamanda şu cinsiyette şu tipte bir bebegin olacak diye allahim ne guzel olurdu. Hergun onun hayalini kurar onu beklerdim..

Ama suan sadece cevremdeki hamilelerin sosyal medyada ellerini karinlarina koyup melegim geliyor yazip paylastigi fotograflarini, huzunlu gozlerle like yapabiliyorum... :KK43:
 
Bence herkesin imtihanı farklı şükür olsun hep çok şanslısınız çünkü evlat edinemeSeniz bile çocuk esirgeme kurumuunda gönüllü annelik yapıp çocukları sevebilirsiniz.
Ümit edin bence sadece olmayacağını fikrini kabul etmeye çalışın. Rabbim yardımcıniz olsun
 
gibigibiyim .!.:
Çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum bu konuda.. Kendince gerekçelerle istemiyo zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum..
Genişletmek için tıkla...

kendince gerekçeleri nedir eşinizin? büyük bi çocuğu değil de yenidoğan terkedilmiş bi bebeği evlat edinseniz daha kolay sahiplenir adapte olursunuz bence.
doğurup doğurup atanları da görüyoruz, her şey hamile olmak doğurmak değil. bunları yaparak anne olunmuyor.
eşiniz sanki bencillik ediyor gibi geldi bana. siz istiyorsunuz ama o istemiyor. halbuki belki de o çocuğu sizden çok sevecek.

gibigibiyim .!.:
yaşamayan bi yerim var sanki onu hayata döndüremiyorum.
Genişletmek için tıkla...
bu arada bu cümle ne güzel bi kendini ifade ediştir.
 
gibigibiyim .!.:
Allah çocuklarını sana bağışlasın canim ne mutlu bi son olmuş maşallah :) ben artık tedavi düşünmüyorum.. ama iste içimdeki umut tükenmek bilmiyo.. şimdi yaz geldi tatiller falan da olucak ama bilmem bu surecte gercekten aklimdan atmayi basarabilirmiyim.. bol dua ediyorum.. hayırlısını ver içime ferahlık ver diye diye.. dilerim hafiflerim artık kalbimdeki ağırlığı alsin allahım.. benim ve tüm bi durumda olan hemcinslerimin insallah :dua:
Genişletmek için tıkla...
Cok sagol cnm.inanki ben aklimdan atip yeterrrrr istemiyorum cocuk falan bittim dedigim anda hamile kaldim.o kadar tedavi oldum ama stres uzuntu beklenti mahvoluyoruz.dr um demisti zaten tutmayan tup bebeklri yarisi stres ten tutmuyor.vucut o kadar gergin ki embiriyo yu atiyor direk.sakin ol Allaha sigin kaderin de varsa mutlaka olur.ama sen elinden geleni yap umudunu kaybetme.ne vakalar gordum okudum onuncu denrmede ikizleri olanlar var.vazgecme sadece dinlen yenilen.insallah anne olucan sende bu yol sabir dan geciyor.alti yil dile kolay ne cektim bir ben bir Allah bilir....Allah gonlundekini sana nasip etsin insallah saglikli bir bebegin olur...tum isteyenlerin de insallahhh amin
 
Canım Ben kendi hikayemi anlatayım.

Evlendigimde daha 22 yaşında saf temiz bebek hemen olsun diyen biriydim. Çocukları çok sevdigimden kendi çocuğumu daha çok severim diyordum.
Hiç korunmamamiza rağmen iki yıl olmadı. Ben doktor doktor gezmeye başladım.
Yumurta tembelliği hormon bozukluğu kist çıktı.
Hemen bitkisel kurlere başvurdum soğan kuru uyguladim kist eridi.adet duzenim sağlandı.
Hayit tohumu suyu içtim hormonlar düzeldi.
Ama yine hamile olmadım.
Esim iki defa doktora gitti.
Sperm var ileri hareketi yüzde 0

Bir doktor sonuç kötü dedi tüp bebek olabilir.
Ama klomen ve atlatma iğnesi deneyelim. Ilk denemede tuttu.
O hamileligim 6 ay sürdü her gün ağlayarak bir hamilelik geçirdim.
Sanki vücut onu istemedi her gün kanama kanama kanama.
Bebegime elimi koyup gitme kal benimle dedim. Inanın benden giden kan umrumda bile olmadı.
Annelik bu değil miydi zaten sınırsız fedakarlık...

Ama gitti erken doğumla bebegimle vedalaşmak zorunda kaldım.

Ama Allah a guvendim ve sığındım.
Sustum illa olsun deyince böyle oluyormuş demek dedim kendime kızdım.
Bir yıl da öyle geçti gitti.
Olmamıştı yine bebek .
Doktor diğer ay gelin yine tedavi uygulayalım dedi.
Ama o ay biz tatile gittik.
Bir ay öncesinden çörek otu bal tarçın da uyguladim kendime 4 yumurta olmuştu Ama yine hamile kalmamistim.

Tatile gittiğim ay eşimle el ele gezerken su cümleler çıktı ağzımdan

Aman aşkım bosverelim bebek mebek . Baksana ne kadar rahatız geziyoruz tozuyoruz elimizi ayağımızı bağlayan bir sey de yok.
Bence hayat böyle de güzel.
Hem biz birbirimizi zaten bebekler gibi seviyoruz başka bebeğe gerek yok.

O da güldü.

Kabullenmistim olmuyorsa olmuyor demiştim O ay. Rabbim her şeyin en iyisini bilir demiştim.
Bir nevi pes etmekti vazgeçmeleri hayatı öyle de güzel görmekti benim için.
Işte o ay ne olduysa oldu.
Adetim iki gün gecikti ve test yapmaya zorladı herkes beni
Ya yoktur uğraşmayın benimle dedim. Gizli bir test yaptım .
Üç yıl boyunca görmek hayalim olan o çift çizgi tam karşımda duruyordu.
Ilk başta inanmadim yok ya dedim. Sonra doktora koştum yine herkesten habersiz ve sonuç pozitif .
Ağladım ağladım ağladım.
Allah bana bir erkek evlat verdi. Hayallerimden bile daha güzel maşallah. Ona annelik yaparken sürpriz bir şekilde kafa rahat ya 2. Ye de hamile kaldım.

Halbuki doktorlara göre biz imkansizdik. Tüp bebek gerektiren cifttik.
Olmazdı.
Biz de imkansız dedik.
Ama imkansızı kabul etmeyen Rabbim imkanlı kıldı ve nasıl etti.

Aslinda kabullenisimin hikayesini anlattım sana sonrası Allah in takdiriydi.

Kabul et arkadaşım verirse de vermezse de derdimi seviyorum derdi vereni seviyorum de.
Allah bırak ve hayatı öyle de sev.
Kimbilir senin de mucizelerin olur.
Ama bu olsun diye değil gerçek anlamda kabul et.
Esine sıkı sıkı saril. Ona olan sevgi ni bir bebek say onu büyüt.
Bizim için öyle güzel planlar yapar ki bizi Yaradan Biz bunu çok ama çok geç farkederiz.
O veriyorsa da alıyorsa da muhakkak güzel bir sebebi vardır.

Sen kalbini temiz tut ve kendini mutlu et...
Kuş kedi besle evinde ben zamanında yapmıştım iyi geldi o da psikolojik olarak.

Hayırlı ise olsun değilse olmasın senin için bu duayı edicem.
Hoşçakal...
 
gibigibiyim .!.:
Çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum bu konuda.. Kendince gerekçelerle istemiyo zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum..
Genişletmek için tıkla...
Merhaba, insan umut etmeden yaşayamıyor, yasadiginiz durum o kadar aslında normal ki, kendinizi suçlamayın neden akisina bırakamıyorum vs diye, insanız ve istediğimiz seyler oluyor, benim birçok arkadaşım artık pes ettiginde dr artık imkansiz dediğinde yani tüm umudu bitti, kendini spora ve seyahata verdiler inanin sonra bir anda hamile olduklarını öğrendiler, dışarda hamile birini gördüğümde uzuyordum demisti, kendi hamile kaldiginda sunu demisti, belki beni sokakta goren de uzuluyordur, bilmiyor ki ben nelerden geçtim hangi süreçlerden geçip de hamile kaldım, ben de o hamilelerin hangi süreçlerden geçtiğini bilmiyordum, keske kendimi bu kadar üzmeseydim...MUCIZE diye birşey var, sizi de bulsun, Allah isteyen herkese versin..
 
Bu konuda şöyle bir ayrım var, çocuk istememek ve tercih olarak yapmamak ve istesen de olmayacağını bilmek. İkinci seçenek eminim çok inciticidir fakat sağlık durumunuz el vermiyorsa bu konuyu hayatınızın merkezine oturtmanın ne size ne eşinize bir yararı yok maalesef. Bizim kültürümüzde aile çocuk ile tamamlanır diye bir algı var. Hayır efendim, iki kişi de çok güzel bir aile olabilir. Siz bir çocuğu büyütmek için vereceğiniz emeği bir hayvana, bir çiçeğe, koruyucu aile olacağınız başka bir çocuğa verebilirsiniz. Eminim çok büyük bir tatmin yaşayacaksınız. Eşiniz yumurta nakline ve evlat edinmeye yanaşmamış, anlayabiliyorum. Peki koruyucu ailelik konusunu açtınız mı hiç? Bu şekilde bir çocuğun sorumluluğunu aldığında kalbi ısınınca belki sperm ve yumurtanın o kadar da önemli olmadığını anlayabilir mi? Tavsiyem koruyucu ailelik yapmanız yönünde. Bu ikinize de iyi gelecektir.
 
Hayatta hepimizin farkli farkli korkulari farkli sinavlari var. Seninki de bu olmuş. Yalniz esinin evlat edinmek istememe gerekcelerini merak ettim .bu onemli karar iki kisinin de ortak paydada bulusabilecegi bir sey olmali cunku. Sen bu denli evlat istegiyle yanip tutusurken esinin ben istemiyorum deyip kestirip atmamasi gerekir bana gore.
 
gibigibiyim .!.:
Ahh o anneler günü.. allah annesi olmayan tüm evlatlara da sabır versin bu vesileyle dilemiş olayım.. şükür benim annem yanımda tesellim böyle kendimce
Genişletmek için tıkla...
ben de öyle avutuyorum kendimi şükür annem hayatta anneler günü niye canımı acıtıyor ki diyorum ama şu an bunları yazarken gözyaşlarım akıyor:KK43:
 
gibigibiyim .!.:
Hanımlar selam.. Başlıktan da anlaşılacağı üzere dert belli, derman hemcinslerimde :) Lafı biraz uzatacağım çünkü bu konu çözümcül cevaplar alabilmem açısından benim için çok önemli.. Şimdiden güzel gözlerinizi benim için yorduğunuz için çok teşekkür ederim.

37 yaşındayım 3 yıllık evliyim.. Bu süreçte 1'i tüp bebek ve ikiz gebelik olmak suretiyle 3 gebelik,4 bebek kaybım var.. Hepsi de 8-10. haftalarda kalp atımı alınamaması veya durması şeklinde kürtajla sonlandı.. Bunun dışında 2 tane de transfere bile ulaşamayan tüp bebek denemem daha var.. Sonuncusu henüz yeni gerçekleşti embriyolarım 3.güne bile ulaşamadı tedavim iptal oldu.. Ve artık sıfır küsür AMH değeriyle kaliteli yumurta oluşturamıyo vücudum, doktorlar için kırmızı çizgiyim, tedavi şansı en düşük neredeyse imkansız hasta gurubundayım.

Son 2,5 yılımı hastaneler,doktorlar,iğneler,ilaçlar,avuç avuç vitaminler, bitkisel kürler, 2 histeroskopi, 3 kürtaj, 2 rahim filmi, 3 OPU, akupunktır, yüzlerce kan testleri, genetik testler, ilaçlar, hamile kalma taktikleri, kutularca yumurtlama testleri, kutularca gebelik testleri, umut, gözyaşları..gözyaşları..umutsuzluk..umut.. ve yeniden yeniden benzer süreçlerle geçirdim (geçirdik)..

Sunuç itibariyle çok yorgun ve umutsuzum artık.. Aslında umutsuz da değilim de sorun şu ki bu umut beni öldürecek diye korkuyorum.. Eşim artık tedavi olmak istemiyo zaten biz böyle mutluyuz falan diyo, benim çok yıprandığımı düşünüyo, gel vazgeçelim artık bu sevdadan diyo.. haklısın diyorum ki haklı da.. ama gel gör ki şu umuduma anlatamıyorum artık bittiğini.. Kabullenemiyorum anne olamama fikrini,hayatıma devam edemiyorum, her planımın içinde "ya bebek olursa" var, evimizi ilk aldığımız günden beri bebek odası yaparız diye kafamda tasarladığım o boş odaya eşim spor aletleri koydu diye üzülüyorum mesela içten içe.. tatil planı bile yaparken aklımda hep o düşünce, regl dönemim yaklaşınca elimi karnıma koymalarım beni hasta ediyo artık.. istemiyorum böyle olmak, devam etmek istiyorum.. çocuksuzluk fikriyle devam etmek istiyorum.. neden yapamıyorum?? Bitti artık işte neden bitiremiyorum ben :KK43:

Siz nasıl yaptınız?? Nasıl bu fikre kalbinizi alıştırdınız? Nasıl vazgeçtiniz? Ya da gerçekten vazgeçebildiniz mi? Eminim benim durumumda olan binlerce kadın var burda da.. Nolur bana bi yol gösterin ben artık kendime, kalbime söz geçiremiyorum, hayatıma devam ediyo gibiyim ama edemiyorum, dışımdan normalim, içim yana yana bitti artık, kimseye belli etmemeye çalışıyorum takmıyo gibi gözüküyorum dışardan, kendimi bile bazen öyle zannediyorum "hah" diyorum "evet işte istediğim kadın profili bu güçlü kadın, oldum ben artık tamam" diyorum, sonra birden bi duş sırasında, bi yalnız kaldığımda, başka bi hemcinsimin hikayesi haberlerde karşıma çıktığında bir hıçkırık nöbeti, bir boğaz düğümlenmesi, böğüre böğüre ağlama isteği..ölüyorum.. içimde bişey ölüyo.. yaşamayan bi yerim var sanki onu hayata döndüremiyorum.. Bana anlatın nolur.. nasıl bu hislerle başa çıktığınızı anlatın bana, ne bileyim bi kitap önerin, bişey diyin, daha önce denilmemiş bişey diyin bana nolur :KK43:

Not: Evlat edinme önerisinde bulunan arkadaşlarım için bir ekleme yapmak istiyorum.. Bu konuyu çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum.. Kendince gerekçelerle istemiyo, zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum.. Malesef eşim donasyon ve evlat edinme fikrine tamamen karşı :KK43:
Genişletmek için tıkla...

Kendimi hiç bunalıma sokmadım bu konuda
Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil
Tedavilerinizi okurken içim acıdı, bu kadar eziyeti kendine neden yapar insan
Geçen yıl belki dedi doktor, tedaviye başlayalım dedi o umudu bile değerlendirmedim, olacaksa kendiliğinden olsun dedim, o kadar hastane psikolojisine sokamam kendimi.
Ömrümde hiç içim yanmadı çocuk diye, hep hayırlısı Rabbim dedim öyle yaşadım
Bence psikolojik bir yardım alın ve kendinizi toparlayın, çünkü durumu takıntı haline getirmişsiniz
Birazda toplum dayatması bu ; evlendin çocuğun olmalı, olmuyorsa eksik kadınsın vss...
Evlenmeden önce evlatlık alma girişimim oldu, olumlu sonuçlanmadı, evlendikten sonra da eşim bu konuya sıcak bakmadı, şimdi kedimiz var, birlikte iyi vakit geçiriyoruz. Doktor bir umut var dediğinde oturup konuştuk, tedavi istemiyorum dedim, internetten tüp bebek tedavisini araştırmış, doktorumla da konuşmuş, istememekte haklısın bende öyle bir cenderenin içine girmeni istemiyorum, benim için önemli olan sensin dedi ve konu kapandı. Eşimin çocuk istediğini, iki çocuğu olmasına rağmen yeni bir bebekle her şeye yeni baştan başlamak istediğini, huzurla çocuk büyütme hayalleri olduğunu biliyorum, bunları konuşmuştuk ama sağolsun beni hiç üzmedi bu konuda. Bence var olmak anne olmayı zorunlu kılmıyor, mutlu bir hayatımız var. Eşim ve kedimle geçinip gidiyoruz, Rabbimin vermediği her şeyde bir hayır vardır diyorum
 
Umut etmekten vazgeçemezsin ki, bu yaradılışımıza ters bir kere.. Bebek konusunda tabi ki doktorlar iyisini bilir ama Allah en iyisini bilir, nasibinde bir evlat varsa olacaktır. Neden umut etmekten vazgeçesin ki.
İki tane arkadaşım var biri 47 diğeri 45 yaşında eşleri tüp bebek istemedikleri için deneyememişler ve hep içlerinde kalmış, çok acı bir durum oysa senin eşin de sana destek ne güzel, evlat edinme konusu çok hassas eşine bu konuda baskı yapmaman en doğrusu, benim bir kızım var ben de bir bebek evlat edinmek isterdim hep, o çocuğu koşulsuz sevip ona evimi kalbimi açıp ona güzel temiz bir hayat armağan etmek isterdim gücümün yettiği kadar, eğitimli saygılı bir evlat yetiştirmek, öz kızımla beraber büyümesini sağlayıp, ikisini de birbirinden ayırmayıp kalbime basmak isterdim, ikisinin karındaştan daha kardeş olmasını isterdim ,olmadı, cesaret edemedim, korktum ama kendim için değil yanlış anlaşılmasın, ilerde evlat edindiğin çocuk ailesini aramaya koyuluyor, çocuk çok yıpranıyor, umduğundan çok farklı bir aile çıkıyor, çocuk travma yaşıyor, ben bu konuda sadece çocuğu düşünüyorum, beni bırakıp gitmesini değil, onun üzülmesine sanırım dayanamam, o sebepten evlat edinme fikrini kafamdan attım.
İnşallah Allah gönlüne göre verir, inan ki olmayacak diye bir şey yok , bence hiç pes etme.
 
gibigibiyim .!.:
Hanımlar selam.. Başlıktan da anlaşılacağı üzere dert belli, derman hemcinslerimde :) Lafı biraz uzatacağım çünkü bu konu çözümcül cevaplar alabilmem açısından benim için çok önemli.. Şimdiden güzel gözlerinizi benim için yorduğunuz için çok teşekkür ederim.

37 yaşındayım 3 yıllık evliyim.. Bu süreçte 1'i tüp bebek ve ikiz gebelik olmak suretiyle 3 gebelik,4 bebek kaybım var.. Hepsi de 8-10. haftalarda kalp atımı alınamaması veya durması şeklinde kürtajla sonlandı.. Bunun dışında 2 tane de transfere bile ulaşamayan tüp bebek denemem daha var.. Sonuncusu henüz yeni gerçekleşti embriyolarım 3.güne bile ulaşamadı tedavim iptal oldu.. Ve artık sıfır küsür AMH değeriyle kaliteli yumurta oluşturamıyo vücudum, doktorlar için kırmızı çizgiyim, tedavi şansı en düşük neredeyse imkansız hasta gurubundayım.

Son 2,5 yılımı hastaneler,doktorlar,iğneler,ilaçlar,avuç avuç vitaminler, bitkisel kürler, 2 histeroskopi, 3 kürtaj, 2 rahim filmi, 3 OPU, akupunktır, yüzlerce kan testleri, genetik testler, ilaçlar, hamile kalma taktikleri, kutularca yumurtlama testleri, kutularca gebelik testleri, umut, gözyaşları..gözyaşları..umutsuzluk..umut.. ve yeniden yeniden benzer süreçlerle geçirdim (geçirdik)..

Sunuç itibariyle çok yorgun ve umutsuzum artık.. Aslında umutsuz da değilim de sorun şu ki bu umut beni öldürecek diye korkuyorum.. Eşim artık tedavi olmak istemiyo zaten biz böyle mutluyuz falan diyo, benim çok yıprandığımı düşünüyo, gel vazgeçelim artık bu sevdadan diyo.. haklısın diyorum ki haklı da.. ama gel gör ki şu umuduma anlatamıyorum artık bittiğini.. Kabullenemiyorum anne olamama fikrini,hayatıma devam edemiyorum, her planımın içinde "ya bebek olursa" var, evimizi ilk aldığımız günden beri bebek odası yaparız diye kafamda tasarladığım o boş odaya eşim spor aletleri koydu diye üzülüyorum mesela içten içe.. tatil planı bile yaparken aklımda hep o düşünce, regl dönemim yaklaşınca elimi karnıma koymalarım beni hasta ediyo artık.. istemiyorum böyle olmak, devam etmek istiyorum.. çocuksuzluk fikriyle devam etmek istiyorum.. neden yapamıyorum?? Bitti artık işte neden bitiremiyorum ben :KK43:

Siz nasıl yaptınız?? Nasıl bu fikre kalbinizi alıştırdınız? Nasıl vazgeçtiniz? Ya da gerçekten vazgeçebildiniz mi? Eminim benim durumumda olan binlerce kadın var burda da.. Nolur bana bi yol gösterin ben artık kendime, kalbime söz geçiremiyorum, hayatıma devam ediyo gibiyim ama edemiyorum, dışımdan normalim, içim yana yana bitti artık, kimseye belli etmemeye çalışıyorum takmıyo gibi gözüküyorum dışardan, kendimi bile bazen öyle zannediyorum "hah" diyorum "evet işte istediğim kadın profili bu güçlü kadın, oldum ben artık tamam" diyorum, sonra birden bi duş sırasında, bi yalnız kaldığımda, başka bi hemcinsimin hikayesi haberlerde karşıma çıktığında bir hıçkırık nöbeti, bir boğaz düğümlenmesi, böğüre böğüre ağlama isteği..ölüyorum.. içimde bişey ölüyo.. yaşamayan bi yerim var sanki onu hayata döndüremiyorum.. Bana anlatın nolur.. nasıl bu hislerle başa çıktığınızı anlatın bana, ne bileyim bi kitap önerin, bişey diyin, daha önce denilmemiş bişey diyin bana nolur :KK43:

Not: Evlat edinme önerisinde bulunan arkadaşlarım için bir ekleme yapmak istiyorum.. Bu konuyu çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum.. Kendince gerekçelerle istemiyo, zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum.. Malesef eşim donasyon ve evlat edinme fikrine tamamen karşı :KK43:
Genişletmek için tıkla...
allahtan ümit kesilmez
bunların tüm sebebi Allah
O isterse oluyor istemezse olmuyor bu kadar basit aslında
hep böyle düşünürsen belki biraz daha rahatlarsın.
ben bu konuda hiç kendimi harap etmedim çünkü çözümü elde değil ve çocuksuz da mutlu olunabilir.

benim de olmadı cocugum ben de 38 yasındayım.
5 yıl olacak evliliğim
ben 2 asılama geçirdim , bir kere klomen kullandım
eşim dediğim gibi dolu ilaç, kür ıvır zıvır kullandı ama sonuc sıfır

sana göre yolun daha basında sayılırım aslında
bu ay sonu ilk tüp bebek tedavim başlayacak.

ben senin kadar yıpratmıyorum kendımı sanırım , olmayabilir fikri hep kafamda , aslında olmayacagına alıstırdım olursa da sürpriz olacak gibi
benım canımı sıkan tek şey , şu bo..tan insanların çocuk düşünmüyor musun hala, yaşın geçiyor ne zaman doğuracaksın gbi densiz soruları.

dün annemin günü vardı , iş arasında anneme yardıma gittim biraz hasta diye annem.
hayatımda hiç görmediğim bir kadın daha anneme girer girmez, kızın mı gelinin mi bu dedi benim için.
annem de kızım dedi.
haaa doğru gelinin çocugu vardı dimi, e gelin doğurmuş bak sen sıranı neden verdin senin de hemen doğruman lazım dedi kadın :KK70:
İnan daha oturmamıstı bile yeni gelmişti anneme.
benim canımı sıkan böyle gerizekalı insanlar işte.
sadece bunlara uyuzum.

evlatlık al diyenlere de çok katılamıyorum açıkcası
insan kendisi anne olmak istiyor, karnında tasımak onu içinde büyütmek
evlatlık konusu çok başka bir boyut bence.

dualarım seninle inşallah allah sana da bir mucize gönderir, üzülme lütfen...
 
samimi .!.:
Sizi cok ama cok iyi anliyorum 5 tane kaybim var.2 asilama 2 tup kalbi duran bebekler...
En son tupde hamile kaldim ve 6+1 de kalbi durdu.Feci depreayona girdim.Dibe vurdum.Ama bir sekilde atlatmam gerekiyordu. Bende 36 yasindayim. Bende umudumu kaybetmedim.Anlatmasi cok garip ama en umutsuz anlarimda bile umudu oluyo insanin.
Ben bununla bas edebilmek icin surekli kendimi oyaliyorum. Kitap okuyorum.Makrome canta yapiyorum
Yuruyus yapiyorum.Tas boyama yapiyorum.Arkadaslarimla vakit geciriyorum birde psikolojik destek aliyorum.
Genişletmek için tıkla...
Çok geçmiş olsun size de gerçekten bebek kayıpları çok zor Allah tekrar yaşatmasın sağ sağlim doğmalarını nasip etsin inşallah :dua::dua: Sağlıklı mutlu ömürler versin herşeyden önce.. Aynı durumdayız sanırım o umut gerçekten o kadar garip ki en son yumurtalarım toplandı ama transfere gidemedim.. İnanırmısınız bilmem ama regl olmayı beklerken alınmış yumurtalarımla bile acaba hamile olabilirmiyim diye geçti aklımdan.. Belki birine söylesem bana manyak gözüyle bakardı ama işte anlatılamayan bi beklenti bu.. ne kadar saçma olsa da beklişyosun işte engel olamıyosun tüm bilimadamları bi arayada gelip sana % 0 olasılık dese de bekliyosun çok tuhaf.. Ama işte bu beklenti beni o kadar çok yıprattı ki artık beklemekten vazgeçmek istiyorum.. Sanırım profosyonel destek almam benim için en mantıklısı olucak
 
haksever .!.:
Amin amin sagolun herkezin evladina saglikli hayirli uzun omur versin rabbim.kendinizi hicbir konuda suclamayin yargilamayin bu duygularida bize allah verdi anne olma icgudusunu istegini. Meryem suresini mealiyle okuyun butun peygamberlerin evlatla imtihani anlatiliyo ben cok okurdum... ve kalbininizin ferahlamasi icin elemnesrahleke yi mealiyle okuyun ... maneviyata yonelmek tek ilac benim icin. Psikolojik destekte alin . Uc senedir ilac veriuolar diye psikologlara gitmiyodum hamileyken emzirirken zarar vermemek icin kizima. Emzirmeyi biraktim gecen on gun once gittim ilac yazdi yine tabi. Iciyorum butun agrilarim bile gecti uyuyabiliyorum. Kaygilarim daha iyi korkularim . Icim aciyodu kemiklerim iliklerim sanki oyle hep agrilarlaydim iyiyim bi haftadir sukur. Insallah mucize sizinde olur insallah...
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ederim.. dua okuyorum sanırım psikolojik destek de alıcam.. Yıllardır ya hamileysem diye ağrıdan ölsem de ağrı kesici içmedim mesela bi de aklıma gelmişken söyliyim. Sanırım patolojik vakayım :) doktorun bana ilaç verebilmesi için önce beni umudumdan vazgeçirmesi gerekecek :)
 
caglacansu .!.:
Ahhh canim benim o umut hic bitmiyor 15 yildir mucadele ediyorum her defasinda kapilar yuzumuze kapansada doktorlar hic ugrasmayin sizin cocugunuz olmaz desede Allahdan ùmit kesilmiyor bir yanimiz hep buruk yaşim 38 oldu ama icimdeki anne olma istegi hic bitmiyor taki mezara girene kadarda bitmicek gibi
Genişletmek için tıkla...
Allah umutlarınızı boşa çıkarmasın inşallah sağlıklı bi evlat versin size :dua:
 
Pink_Butterfly92 .!.:
Rezervin az ise yumurtlarin da kalitesiz mi oluyo pek anlamiyorum bu işten ama.. bi arkadasimda evlendi 2 ay denemisler olmamis hemen doktora gitmisler. Doktor demiski senin yumurtalarin erimis ( ne demekse ? ) klomen vermis. 3.ayinda hamileydi.

Yani demekki diyorum allah isteyince mutlaka oluyor. Yumurtada olmasa spermde olmasa ve ben sasip kaliyorum. Senelerce yumurtlama gunumde (ultrason takibi) iliski yasadim. Yok olmuyor sanki kapali butun yollar. Bizde hicbir sorun olmayinca yapacak birsey de bulamiyosun. Allaha sukur yine sorun olmasida kotu birsey..

Olmamasi imkansizken ,olmasi imkansiz oluyor.

Eltimde 3 ayda bir bazen hic adet gormez adetleri hic duzenli degil. Evlendi 2. Ayinda 1 aylik hamileydi..

Yani cevrem bana gore ! Mucizelerle dolu ama kimse bu mucizelerin farkinda degil.

Allah bekletiyosa vardir bi bildigi , allah hayirlisiyla bir evlat versin , allah bizede nasip etsin demekten baska çare kalmiyor malesef. Çunku çare yok. Elimizden hicbirsey gelmiyor. Bende haziranda tup bebek yaptirmak istiyorum. Ama 1.senem dolunca rapordan yararlanabliyorum. Ama dusunuyorumda ya haziranda yaptirdigimda tutarsa o 6 ay beklemek benim gozumde nasil buyuyor anlatamam. Hep bir umut. Haziranda yaptirirsam ve tutmassa ikinciyi de 1.senem dolunca yaptirmak istiyorum. O yuzden cok cok kararsizim. Keske bir gece ruyama girse şu zamanda şu cinsiyette şu tipte bir bebegin olacak diye allahim ne guzel olurdu. Hergun onun hayalini kurar onu beklerdim..

Ama suan sadece cevremdeki hamilelerin sosyal medyada ellerini karinlarina koyup melegim geliyor yazip paylastigi fotograflarini, huzunlu gozlerle like yapabiliyorum... :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Evet canım yumurta azaldıkça kaliteleri ve döllenme yetenekleri azalıyormuş.. Tabi bazı hormonlar da yükseldiği ve düştüğü için böyle oluyo gibi FSH mesela.. Eğer sizde gözüken bi sorun yoksa tüp bebekle tutma ihtimali çok çok yüksek hiç merak etme.. İnşallah o güne kalmadan sağlıklı bi bebeğin olur da hiç uğraşmazsın :dua:
 
Deli_zambak .!.:
Bence herkesin imtihanı farklı şükür olsun hep çok şanslısınız çünkü evlat edinemeSeniz bile çocuk esirgeme kurumuunda gönüllü annelik yapıp çocukları sevebilirsiniz.
Ümit edin bence sadece olmayacağını fikrini kabul etmeye çalışın. Rabbim yardımcıniz olsun
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ederim :KK37::KK37:
 
Liona Esposito .!.:
kendince gerekçeleri nedir eşinizin? büyük bi çocuğu değil de yenidoğan terkedilmiş bi bebeği evlat edinseniz daha kolay sahiplenir adapte olursunuz bence.
doğurup doğurup atanları da görüyoruz, her şey hamile olmak doğurmak değil. bunları yaparak anne olunmuyor.
eşiniz sanki bencillik ediyor gibi geldi bana. siz istiyorsunuz ama o istemiyor. halbuki belki de o çocuğu sizden çok sevecek.


bu arada bu cümle ne güzel bi kendini ifade ediştir.
Genişletmek için tıkla...
Prosedürleri çok ağır geldi önüne sunduğumda.. Komşulara, arkadaşlara anne babaya kadar görüşme yapılıyor evlatlık vermelerde..Ve çocuğa da yanlış hatırlamıyosam 8 yaşından önce pedagog eşliğinde söyleniyor.. O psikolojiyle başa çıkabileceğini düşünmüyo.. Ben de ısrar edemiyorum :KK43: Çok teşekkür ederim :dua::KK200:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
kimyasal gebelik sonrasi gec dollenme ile hamilelik
Yorumlar
1
Görüntüleme
287
serenimoni
serenimoni
A
PCOS A RAĞMEN 3 AYDA MUCİZEM GERÇEKLEŞTİ
Yorumlar
4
Görüntüleme
615
anonimm111
A
B
Dertleşme
Yorumlar
10
Görüntüleme
797
rakkauspakkaus
R
C
Romatoid artirit (ra) gebelik düşünenler
Yorumlar
0
Görüntüleme
87
cerenaylcn
C
Busraa977
Boşanmaya giden evliliğim
4 5 6
Yorumlar
102
Görüntüleme
6K
Cui Bono
Cui Bono
X