- 5 Mart 2017
- 1.786
- 1.988
- 133
Üzerinden zaman geçti ama hala yaşadığım olay aklıma geliyor yine aklıma geldi paylaşmak istedim. Sadece sormak istiyorum insanlık mı bu diye.
Ben memleketteydim evime döndüm otobüs yolculuğuydu. Mesafe uzak yaklaşık 7-8 saatlik bir yol. Geldiğim seyahat firması epey vasatmış ilk defa X firmasıyla geldim. Otobüs 2+1. Koltukların arası biraz dar gibiydi ya da bana öyle geldi bilmiyorum.
Neyse konuya gireyim. Otobüse gece bindik. Hamileyim dim dik kütük gibi oturamıyorum karnım bunumda. Biraz geriye yaslanıp karnımı sıkıştırmamam gerekiyor aksi halde hem bebeğime hem kendime eziyet etmiş oluyorum. Haliyle koltuğu bir tık arkaya yatırdım. Arkada oturan insan müsveddesi bayan sert bir ses tonuyla koltuğu çekmemi söyledi. Ben de sakin bir dille fazla çekemeyeceğimi dile getirdim hamile olduğumu vs. Ama çektim biraz. Zaten tamamen yatırmamıştım az yatırmıştım tekrar çekince çok sıkıştım. Sinirlerim de gerildi.
Akis gibi öndeki beyefendiler sonuna kadar koltuğu yatırmışlar uyumuşlar. Bir on dakika sonra bir baktım ki geri zekalı pis ayağını cam tarafından öne doğru uzatmış ağzımın içine sokacak neredeyse. Ayıp denen bir şey var. Sinirlendim ayağınızı çeker misiniz dedim sert bir ses tonuyla. Kız da bana bağırdı koltuğunuzu çekin o zaman diye. İnsan gibi anlatmaya çalıştım zaten biraz çekmiştim görmüyor musunuz burada ne haldeyim daha ne kadar çekebilirim koltuğu gelin bakın dedim. Beni ilgilendirmez o koltuk çekilecek falan saçmaladı iyice. Ben de kıyameti kopardım çekmiyorum al sonuna kadar yatırıyorum çekmeyeceğim dedim. Ben ömrü hayatımda hiçbir otobüs yolculuğumda böyle bir şey görmedim. İsteyen koltuğunu yatırır arkadaş o koltuğu bu yüzden yatırılabilir yapmışlar. Kimse kimseye de niye koltuğu yatırdın diye hesap soramaz.
Neyse kız muavini çağırdı şikayet etmek için şu bayana söyler misiniz koltuğunu çeksin diye. Ben de derdimi anlattım muavine hem çekmek zorunda değilim, hem de nezaket gösterip çektiğim halde terbiyesiz ayağını ağzıma sokmaya çalıştı dedim. Şikayet edecek olsam otobüste ayakkabı çıkarmak yasak üstelik ayağınla başka yolcuyu rahatsız etmek falan... Muavin ben bayana koltuğu çekmesini söyleyemem herkes koltuğunu yatırmakta özgür dedi. Kız bu defa daha da çıldırdı bu koltuk kalkacak diye avaz avaz bağırıyor ve benim koltuğuma yumruklar atıyor bağırırken. Arkadan bir beyefendi kalktı kızla ağız dalaşına girdi. Herkes koltuğunu yatırır karışamazsınız millet uyumak isteyebilir vs.
Neymiş efendim kendi henüz uyumuyormuş beni de uyutmazmış kendi otururken benim koltuğu yatırmam onu rahatsız ediyormuş. Tabi bu arada ben sinir krizleri geçiriyorum o kısımları pek hatırlamıyorum fenalaştım sanırım. Otobüs durdu resmen herkes kızla kavga ediyor. Yanımda annanem vardı onun bile üstüne yürüdü gerizekalı. Terbiyeden nasibini almamış... Sonra ortalık duruldu. Ben inat ettim o koltuğu çekmedim. Ama yolculuğu bana zehir etmek için elinden geleni yaptı. Arkadan ayaklarıyla koltuğu itiyor kaldırmaya çalışıyor falan... Yemin ediyorum karnıma ağrılar saplandı erken doğum yapacağımı sandım...
İnsanlıktan nasibini almamış diyorum böylelerine. Peki sizce bir insan neden böyle davranır? Nedir bu haddini bilmezlik? Neden biraz olsun insanca yaşayamıyorlar? Yemin ederim artık korkuyorum otobüs yolculuklarından.
Ben memleketteydim evime döndüm otobüs yolculuğuydu. Mesafe uzak yaklaşık 7-8 saatlik bir yol. Geldiğim seyahat firması epey vasatmış ilk defa X firmasıyla geldim. Otobüs 2+1. Koltukların arası biraz dar gibiydi ya da bana öyle geldi bilmiyorum.
Neyse konuya gireyim. Otobüse gece bindik. Hamileyim dim dik kütük gibi oturamıyorum karnım bunumda. Biraz geriye yaslanıp karnımı sıkıştırmamam gerekiyor aksi halde hem bebeğime hem kendime eziyet etmiş oluyorum. Haliyle koltuğu bir tık arkaya yatırdım. Arkada oturan insan müsveddesi bayan sert bir ses tonuyla koltuğu çekmemi söyledi. Ben de sakin bir dille fazla çekemeyeceğimi dile getirdim hamile olduğumu vs. Ama çektim biraz. Zaten tamamen yatırmamıştım az yatırmıştım tekrar çekince çok sıkıştım. Sinirlerim de gerildi.
Akis gibi öndeki beyefendiler sonuna kadar koltuğu yatırmışlar uyumuşlar. Bir on dakika sonra bir baktım ki geri zekalı pis ayağını cam tarafından öne doğru uzatmış ağzımın içine sokacak neredeyse. Ayıp denen bir şey var. Sinirlendim ayağınızı çeker misiniz dedim sert bir ses tonuyla. Kız da bana bağırdı koltuğunuzu çekin o zaman diye. İnsan gibi anlatmaya çalıştım zaten biraz çekmiştim görmüyor musunuz burada ne haldeyim daha ne kadar çekebilirim koltuğu gelin bakın dedim. Beni ilgilendirmez o koltuk çekilecek falan saçmaladı iyice. Ben de kıyameti kopardım çekmiyorum al sonuna kadar yatırıyorum çekmeyeceğim dedim. Ben ömrü hayatımda hiçbir otobüs yolculuğumda böyle bir şey görmedim. İsteyen koltuğunu yatırır arkadaş o koltuğu bu yüzden yatırılabilir yapmışlar. Kimse kimseye de niye koltuğu yatırdın diye hesap soramaz.
Neyse kız muavini çağırdı şikayet etmek için şu bayana söyler misiniz koltuğunu çeksin diye. Ben de derdimi anlattım muavine hem çekmek zorunda değilim, hem de nezaket gösterip çektiğim halde terbiyesiz ayağını ağzıma sokmaya çalıştı dedim. Şikayet edecek olsam otobüste ayakkabı çıkarmak yasak üstelik ayağınla başka yolcuyu rahatsız etmek falan... Muavin ben bayana koltuğu çekmesini söyleyemem herkes koltuğunu yatırmakta özgür dedi. Kız bu defa daha da çıldırdı bu koltuk kalkacak diye avaz avaz bağırıyor ve benim koltuğuma yumruklar atıyor bağırırken. Arkadan bir beyefendi kalktı kızla ağız dalaşına girdi. Herkes koltuğunu yatırır karışamazsınız millet uyumak isteyebilir vs.
Neymiş efendim kendi henüz uyumuyormuş beni de uyutmazmış kendi otururken benim koltuğu yatırmam onu rahatsız ediyormuş. Tabi bu arada ben sinir krizleri geçiriyorum o kısımları pek hatırlamıyorum fenalaştım sanırım. Otobüs durdu resmen herkes kızla kavga ediyor. Yanımda annanem vardı onun bile üstüne yürüdü gerizekalı. Terbiyeden nasibini almamış... Sonra ortalık duruldu. Ben inat ettim o koltuğu çekmedim. Ama yolculuğu bana zehir etmek için elinden geleni yaptı. Arkadan ayaklarıyla koltuğu itiyor kaldırmaya çalışıyor falan... Yemin ediyorum karnıma ağrılar saplandı erken doğum yapacağımı sandım...
İnsanlıktan nasibini almamış diyorum böylelerine. Peki sizce bir insan neden böyle davranır? Nedir bu haddini bilmezlik? Neden biraz olsun insanca yaşayamıyorlar? Yemin ederim artık korkuyorum otobüs yolculuklarından.