- 13 Temmuz 2021
- 175
- 80
- 29
-
- Konu Sahibi Hiraeymenn
- #1
Esim kullaniyor uzun zamandir tedavi oluyor ilaclar ona iyi geliyor siz bunca zamandir neden gitmediniz ki ilaca baslamadiniz ? Ilaclar esimi daha cok uyutuyor, ben bu durumdan oldukca rahatsizim ama yapacak bisey yok cani saolsun. Bir an once tedaviye baslamanizi oneririm cunku esim bana bi dönem dogalgaz borusuna kendimi asmak istedim gece diye biseylerden bahsetmisti hafife alincak bisey degil ataklar siddetlenince kotu seyler olabilir ..Günaydın kızlar.. benim taa liseden beri anksiyetem var ama maalesef ki kimse elimden tutup bi doktora götürmedi.gel gelgelelim ki bugüne kadar bir şekilde bununla mücadele ettim ama gerçekten çok zorlandım.ancak şuan cidden baş edemiyorum.son üç yılım korkunç geçti.surekli ve peş peşe hastalandım bı güneş alerjisi oldum bı gözümde anı ışık çakmaklari boyun ağrılar hepsini ard arda sırada bekler gibi oldum.bir ay boğularak uyuduğumu biliyorum.son üç aydır inanılmaz hasta oluyorum bi Sabah bayılıyorum başım dönüyor bir ay kronik baş ağrısı yaşıyorum hiçbir ilaç geçirmiyor şimdi de tüm vücut ağrım çıktı boynum belim çıkmış gibi ağrıyor dişlerim çenem hiç geçmeyen ağrılar var artık nabzım 110 ların altına inmiyor demem o ki sanırım kendi kendimi bitiriyorum.kan testleri veriyorum hepsi normal diyorum ki bende bir şey var yani belki fıtık düzleşme çünkü böyle ağrı yok geziyor vücudumda bütün kaslarım taş gibi oluyor.evde doktor da var herkes yok psikolojik bilmem ne.bugün yine baş dönmesi ile kalktım ve her sabah ağlayarak kalkıyorum.dün 140 nabizla mecbur olduğum için dışarı çıktım atak geçirdim yolda resmen eve zor attım.hergünüm bayılma korkusu ile geçiyor tek kalmıyorum ama çoğunlukla evde tekim. tek başıma dışarı çıkamıyorum ömrüm bitti tükendi resmen. insanlara cidden çok basit gelebilir ama inanın düşmanımın başına vermesin günlük rutin işler insanlara normal iken benim için onu yapmak extra zulüm.uzun yola çıkamıyorum uzun kapalı alanlarda toplantı vs kalmıyorum odaklanamıyorum insanlar uzun konuşsun sabrım yok.kafam sürekli uyuşuk önümdeki yazıyı bile okuyamıyorum.simulasyonda gibiyim vücudum hissiz rüyada gibi yaşıyorum bütün günü.haraketlerim çok yavaşladı amcalar bile yollarda beni geçiyor.gün insanlar için çabucak biterken benim için x0.5 akıyor hayat. Günü bitirmek için kalkıp uyuyorum.bunun yüzünden çalışma hayatımda yok işe giremiyorum bunun yüzünden.telefonla konuşamıyorum benim gibi olan varsa lütfen paylaşsın artık antidepresan kullanmak istiyorum çünkü beden sağlığımı etkilemeye başladığını düşünüyorum.kullanan varsa gerçekten faydasını gören varsa yorumlarınızı bekliyorum.
Düşüncelerle mücadele ediyordum bir şekilde ama beden bulguları ile baş edemiyorum bunun için en yakın zamanda gidicem çok teşekkür ederimEsim kullaniyor uzun zamandir tedavi oluyor ilaclar ona iyi geliyor siz bunca zamandir neden gitmediniz ki ilaca baslamadiniz ? Ilaclar esimi daha cok uyutuyor, ben bu durumdan oldukca rahatsizim ama yapacak bisey yok cani saolsun. Bir an once tedaviye baslamanizi oneririm cunku esim bana bi dönem dogalgaz borusuna kendimi asmak istedim gece diye biseylerden bahsetmisti hafife alincak bisey degil ataklar siddetlenince kotu seyler olabilir ..
Aynısıyım düşünce değil bu ağrılar semptomlar aslında daha kötü yapıyor ama insanlar anlamıyor sabahları tuvalete bile Zor gidiyorum inanır mısın üzerimden Sanki kamyon geçmiş gibi kalkıyorum iki gün başka şeye odaklan geçer diyorlar cidden bu çok can sıkıcı oluyor bende de ilaç fobisi var yan etkilerinden bile korkuyorum.hala antidepresan başlıcam diyince insanlar boşuna alacaksın diye tepki alıyorum bir süre sonra insan doktora bile gitmek istemiyor çevre baskısı yüzündenBenımde 15 yıldır panık atak anksıyetem var. Hergun bıyerım agrıyor
Ya basım donuyor ya tansıyonum yukselıyor
Evde tansıyon aletıyle gezıyorum
Doktora gıdıyorum normal normal normal
Gıtmedıgım doktor kalmıyor
Mıde bagırsak sorunlarım var endoskopı oldum bısey yok dedıler
Sankı herseyı ben uyduruyormusum
Bıze dedıklerı kafana takma ,dusunme
E kardesım kolum agrıyo mesela dusunce gucuylemı yapıyorum bunu dıyorum
Hergun hastayım valla bende sasırdım
Ben ılac ıcmeyede korkuyorum
Bende aynıyım inan, 1 sene önce dış gebelik geçirdim o günden beri böyleyim. Vücudum da her gün birşey var gibi geliyor. Mesela son zamanlardaki konum mide bağırsak. Ben birde kendimi bırakınca kızıma sarıyorum sürekli onu inceliyorum.Benımde 15 yıldır panık atak anksıyetem var. Hergun bıyerım agrıyor
Ya basım donuyor ya tansıyonum yukselıyor
Evde tansıyon aletıyle gezıyorum
Doktora gıdıyorum normal normal normal
Gıtmedıgım doktor kalmıyor
Mıde bagırsak sorunlarım var endoskopı oldum bısey yok dedıler
Sankı herseyı ben uyduruyormusum
Bıze dedıklerı kafana takma ,dusunme
E kardesım kolum agrıyo mesela dusunce gucuylemı yapıyorum bunu dıyorum
Hergun hastayım valla bende sasırdım
Ben ılac ıcmeyede korkuyorum
Ilactan neden korktun pekıBende aynıyım inan, 1 sene önce dış gebelik geçirdim o günden beri böyleyim. Vücudum da her gün birşey var gibi geliyor. Mesela son zamanlardaki konum mide bağırsak. Ben birde kendimi bırakınca kızıma sarıyorum sürekli onu inceliyorum.
Bazen başım dönüyor gibi oluyor bir sürü bir sürü şey
Eskiden daha da kötüydü, şuan biraz azalmış gibi dursa da yinede geçmiyor ve en ufak birşeyde bütün korkular gün yüzüne çıkıyor. Geçen kış ilaç kullandım 2 ay sonra korktuğum için bıraktım.valla ne zor ya
Çünkü çevre baskısı yiyorum sürekli bırakmak çok Zor pozitif düşün vs biraz iyi olunca insan diyor geçti ama sürekli ve sıklıkla tekrarlıyorTüm bunlara rağmen neden ilaç kullanmıyorsunuz acaba?
Siz milletin dediğine ne bakıyorsunuz yahu böyle işkence gibi çekmek daha mı iyiÇünkü çevre baskısı yiyorum sürekli bırakmak çok Zor pozitif düşün vs biraz iyi olunca insan diyor geçti ama sürekli ve sıklıkla tekrarlıyor
kan veriyorum kanser değerleme kadar pahalı testleri bile yaptırdım sonuç normal çıkınca herkesten baskı yiyorum bir keresinde bıktım artık inşallah bir şey çıkar diye söylenen aile bireyim bile oldu böyle olunca hep içime kapandım sonuç daha kötü olarak katlanarak arttı.İşte bu nedenle de kendimi çok suçluyorum çok haklısınızSiz milletin dediğine ne bakıyorsunuz yahu böyle işkence gibi çekmek daha mı iyi
Benim de öyle oldu hatta bir kez eczacı o kadar geldiğimizi anlayınca bize bir liste vermişti 2 günde bir hastane kaydı adam resmen artık psikiyatri yolu var size diyordukan veriyorum kanser değerleme kadar pahalı testleri bile yaptırdım sonuç normal çıkınca herkesten baskı yiyorum bir keresinde bıktım artık inşallah bir şey çıkar diye söylenen aile bireyim bile oldu böyle olunca hep içime kapandım sonuç daha kötü olarak katlanarak arttı.İşte bu nedenle de kendimi çok suçluyorum çok haklısınız
Gerçekten insan çok çaresiz hissediyor atlatabildiyseniz ne mutluBenim de öyle oldu hatta bir kez eczacı o kadar geldiğimizi anlayınca bize bir liste vermişti 2 günde bir hastane kaydı adam resmen artık psikiyatri yolu var size diyordu
Yarı yarıya atlattım diyebilirim ama ilaç alıyorum çünkü anksiyete yoksa mahvediyor insanıGerçekten insan çok çaresiz hissediyor atlatabildiyseniz ne mutlu
Günaydın kızlar.. benim taa liseden beri anksiyetem var ama maalesef ki kimse elimden tutup bi doktora götürmedi.gel gelgelelim ki bugüne kadar bir şekilde bununla mücadele ettim ama gerçekten çok zorlandım.ancak şuan cidden baş edemiyorum.son üç yılım korkunç geçti.surekli ve peş peşe hastalandım bı güneş alerjisi oldum bı gözümde anı ışık çakmaklari boyun ağrılar hepsini ard arda sırada bekler gibi oldum.bir ay boğularak uyuduğumu biliyorum.son üç aydır inanılmaz hasta oluyorum bi Sabah bayılıyorum başım dönüyor bir ay kronik baş ağrısı yaşıyorum hiçbir ilaç geçirmiyor şimdi de tüm vücut ağrım çıktı boynum belim çıkmış gibi ağrıyor dişlerim çenem hiç geçmeyen ağrılar var artık nabzım 110 ların altına inmiyor demem o ki sanırım kendi kendimi bitiriyorum.kan testleri veriyorum hepsi normal diyorum ki bende bir şey var yani belki fıtık düzleşme çünkü böyle ağrı yok geziyor vücudumda bütün kaslarım taş gibi oluyor.evde doktor da var herkes yok psikolojik bilmem ne.bugün yine baş dönmesi ile kalktım ve her sabah ağlayarak kalkıyorum.dün 140 nabizla mecbur olduğum için dışarı çıktım atak geçirdim yolda resmen eve zor attım.hergünüm bayılma korkusu ile geçiyor tek kalmıyorum ama çoğunlukla evde tekim. tek başıma dışarı çıkamıyorum ömrüm bitti tükendi resmen. insanlara cidden çok basit gelebilir ama inanın düşmanımın başına vermesin günlük rutin işler insanlara normal iken benim için onu yapmak extra zulüm.uzun yola çıkamıyorum uzun kapalı alanlarda toplantı vs kalmıyorum odaklanamıyorum insanlar uzun konuşsun sabrım yok.kafam sürekli uyuşuk önümdeki yazıyı bile okuyamıyorum.simulasyonda gibiyim vücudum hissiz rüyada gibi yaşıyorum bütün günü.haraketlerim çok yavaşladı amcalar bile yollarda beni geçiyor.gün insanlar için çabucak biterken benim için x0.5 akıyor hayat. Günü bitirmek için kalkıp uyuyorum.bunun yüzünden çalışma hayatımda yok işe giremiyorum bunun yüzünden.telefonla konuşamıyorum benim gibi olan varsa lütfen paylaşsın artık antidepresan kullanmak istiyorum çünkü beden sağlığımı etkilemeye başladığını düşünüyorum.kullanan varsa gerçekten faydasını gören varsa yorumlarınızı bekliyorum.
Nur topu gibi yaygın kaygı bozukluğu ve anksiyete teşhisimle yarın ilk doz ilacıma başlıyorum ve artık bu durumdan kendi mentalimle çıkamayacağımı anladığım için koşa koşa psikiyatriste gittim ve Allahım nolur ilaç yazsın da kullanmaya başlayayım diye dua ettim. İlacı ve ilaçla iyi hissetme durumunu övme değil yaptığım yanlış anlaşılmasın, kendi çabamla olmuyorsa neden tıbbın yardımını yok sayayım ki, en ufak bir boğaz ağrında koşa koşa hiç gereği olmadığı halde kutu kutu antibiyotik yutuyosun ama üstelik gerekli bile değilken ve üstelik antibiyotik antidepresanlardan daha tehlikeli iken.
Ya da şöyle söyliyim, yere düşüyosun kan revan içindesin, kalkamıyorsun, güçsüzsün, birisi elini uzatıyor sana kalkabilmen için, geri çeviriyosun yok ben bu halde kalmaya devam edeceğim sen az ötede oyna, sen bana yardım edersen daha kötü olurum diyorsun ve o düştüğün yerde kanlar içinde debelenmeye devamke, bence aynı o hesap bu hesap. İlaç kullanmaktan korkmayın, kullanmaya başlayınca da milletin şu her şeyi abarttığı gibi bu ilaçları da abartmalarına kulak tıkayın, herkeste bir abartı yok ilaçlar uyutuyor yok yan etkileri everest öyleyse de öyledir ama faydası da zibilyon tane yani, attığın taş ürküttüğün kurbağaya değmiyorsa tamam devam etme hiç de kullanma, ama doktora güven, milletin korkutma ve abartmalarını doktorun bilgisine tercih eden tek millet olabiliriz. Yan etki evet olacak ve şuankinden daha ne kadar kötü halde olacaksın? Bi de bu açıdan düşün.
En kısa sürede randevu oluşturup dr muayenesine gidin, zaten atla deve değil, ilaçta baktınız aşırı yan etki oldu dayanamıyosunuz doktor zaten değişikliğe gidip uygun olanı size bulduracaktır. Şu tıbba bi güvenin. Kanser hastaları antidepresanlardan 900 kat daha zararlı olan, canlı hücreleri öldüren kemoterapiler ile tedavi olmaya karşı çıkmıyor da tedavi oluyor. Bu antidepresanlar bu insanlara ne etti ya? Herkes öcüymüş gibi davranıyor. İyi değilsen ilacı kullanacaksın bu kadar basit. Yanına gerekirse terapi artık emdr mi olur bdt mi olur, sorun bir süre rafa kalkmadan kafan rahat hissetmeden o terapilere de odaklanamıyosun. Zaten en doğrusunu doktor söyler, gidin ve konsulte olun.
Ben de 4 senedir panik atak ve kaygı bozukluğu ile yaşıyorum 4 ay önce hamileliğimin 7. Ayında şiddetli bi atak sonrası bende de derin yaralar kaldı şuan 1 aylık lohusayım hayatım zindana döndü isyan etmiyorum ama anlattığınız her şeyi birebir yaşadım fazlası var eksiği yok gitmediğim doktor kalmadı bi insan atan damarı dahi hisseder mi hissediyorum tırnaklarım bile ağrıyor nefes alamıyorum ceket giyerken bile nefesim kesiliyor bayılacak gibiyim kolumu kaldırmaya halim yok asla evden çıkamıyorum yanlız kalamıyorum göğüs kafesim ağrıyor çok fena kalbim de bişey mi var diye sürekli acildeyiz şuan bile kavruluyor göğüs kafesim çok fena da ağrı var ritim bozukluğu oluştu bu kaygılar yüzünden beynim deseniz kendi içinde dönüyor başım değil bakın beynim dönüyor sanki içerde bi sis bulutu var uyuşuk sürekli bilinç bulanıklığı rüyada gibiyim hülyalı gibi anlatamadığım garip bi şey beynim acıyor yani büzüşüyor sanki içerde her yerim dökülüyor kaç tane doktor gördüm her şey tertemiz ama ben kafayı yemek üzereyim kendime bişey yapmaktan korkuyorum midem de bi garip bulanıyor anlatamıyorum boğazıma bişey düğümleniyor sanki çok tuhaf şeyler oluyor vücudum da anlatamadığım yanlız değilsiniz yaniGünaydın kızlar.. benim taa liseden beri anksiyetem var ama maalesef ki kimse elimden tutup bi doktora götürmedi.gel gelgelelim ki bugüne kadar bir şekilde bununla mücadele ettim ama gerçekten çok zorlandım.ancak şuan cidden baş edemiyorum.son üç yılım korkunç geçti.surekli ve peş peşe hastalandım bı güneş alerjisi oldum bı gözümde anı ışık çakmaklari boyun ağrılar hepsini ard arda sırada bekler gibi oldum.bir ay boğularak uyuduğumu biliyorum.son üç aydır inanılmaz hasta oluyorum bi Sabah bayılıyorum başım dönüyor bir ay kronik baş ağrısı yaşıyorum hiçbir ilaç geçirmiyor şimdi de tüm vücut ağrım çıktı boynum belim çıkmış gibi ağrıyor dişlerim çenem hiç geçmeyen ağrılar var artık nabzım 110 ların altına inmiyor demem o ki sanırım kendi kendimi bitiriyorum.kan testleri veriyorum hepsi normal diyorum ki bende bir şey var yani belki fıtık düzleşme çünkü böyle ağrı yok geziyor vücudumda bütün kaslarım taş gibi oluyor.evde doktor da var herkes yok psikolojik bilmem ne.bugün yine baş dönmesi ile kalktım ve her sabah ağlayarak kalkıyorum.dün 140 nabizla mecbur olduğum için dışarı çıktım atak geçirdim yolda resmen eve zor attım.hergünüm bayılma korkusu ile geçiyor tek kalmıyorum ama çoğunlukla evde tekim. tek başıma dışarı çıkamıyorum ömrüm bitti tükendi resmen. insanlara cidden çok basit gelebilir ama inanın düşmanımın başına vermesin günlük rutin işler insanlara normal iken benim için onu yapmak extra zulüm.uzun yola çıkamıyorum uzun kapalı alanlarda toplantı vs kalmıyorum odaklanamıyorum insanlar uzun konuşsun sabrım yok.kafam sürekli uyuşuk önümdeki yazıyı bile okuyamıyorum.simulasyonda gibiyim vücudum hissiz rüyada gibi yaşıyorum bütün günü.haraketlerim çok yavaşladı amcalar bile yollarda beni geçiyor.gün insanlar için çabucak biterken benim için x0.5 akıyor hayat. Günü bitirmek için kalkıp uyuyorum.bunun yüzünden çalışma hayatımda yok işe giremiyorum bunun yüzünden.telefonla konuşamıyorum benim gibi olan varsa lütfen paylaşsın artık antidepresan kullanmak istiyorum çünkü beden sağlığımı etkilemeye başladığını düşünüyorum.kullanan varsa gerçekten faydasını gören varsa yorumlarınızı bekliyorum.
Ben de 4 senedir panik atak ve kaygı bozukluğu ile yaşıyorum 4 ay önce hamileliğimin 7. Ayında şiddetli bi atak sonrası bende de derin yaralar kaldı şuan 1 aylık lohusayım hayatım zindana döndü isyan etmiyorum ama anlattığınız her şeyi birebir yaşadım fazlası var eksiği yok gitmediğim doktor kalmadı bi insan atan damarı dahi hisseder mi hissediyorum tırnaklarım bile ağrıyor nefes alamıyorum ceket giyerken bile nefesim kesiliyor bayılacak gibiyim kolumu kaldırmaya halim yok asla evden çıkamıyorum yanlız kalamıyorum göğüs kafesim ağrıyor çok fena kalbim de bişey mi var diye sürekli acildeyiz şuan bile kavruluyor göğüs kafesim çok fena da ağrı var ritim bozukluğu oluştu bu kaygılar yüzünden beynim deseniz kendi içinde dönüyor başım değil bakın beynim dönüyor sanki içerde bi sis bulutu var uyuşuk sürekli bilinç bulanıklığı rüyada gibiyim hülyalı gibi anlatamadığım garip bi şey beynim acıyor yani büzüşüyor sanki içerde her yerim dökülüyor kaç tane doktor gördüm her şey tertemiz ama ben kafayı yemek üzereyim kendime bişey yapmaktan korkuyorum midem de bi garip bulanıyor anlatamıyorum boğazıma bişey düğümleniyor sanki çok tuhaf şeyler oluyor vücudum da anlatamadığım yanlız değilsiniz yaniGünaydın kızlar.. benim taa liseden beri anksiyetem var ama maalesef ki kimse elimden tutup bi doktora götürmedi.gel gelgelelim ki bugüne kadar bir şekilde bununla mücadele ettim ama gerçekten çok zorlandım.ancak şuan cidden baş edemiyorum.son üç yılım korkunç geçti.surekli ve peş peşe hastalandım bı güneş alerjisi oldum bı gözümde anı ışık çakmaklari boyun ağrılar hepsini ard arda sırada bekler gibi oldum.bir ay boğularak uyuduğumu biliyorum.son üç aydır inanılmaz hasta oluyorum bi Sabah bayılıyorum başım dönüyor bir ay kronik baş ağrısı yaşıyorum hiçbir ilaç geçirmiyor şimdi de tüm vücut ağrım çıktı boynum belim çıkmış gibi ağrıyor dişlerim çenem hiç geçmeyen ağrılar var artık nabzım 110 ların altına inmiyor demem o ki sanırım kendi kendimi bitiriyorum.kan testleri veriyorum hepsi normal diyorum ki bende bir şey var yani belki fıtık düzleşme çünkü böyle ağrı yok geziyor vücudumda bütün kaslarım taş gibi oluyor.evde doktor da var herkes yok psikolojik bilmem ne.bugün yine baş dönmesi ile kalktım ve her sabah ağlayarak kalkıyorum.dün 140 nabizla mecbur olduğum için dışarı çıktım atak geçirdim yolda resmen eve zor attım.hergünüm bayılma korkusu ile geçiyor tek kalmıyorum ama çoğunlukla evde tekim. tek başıma dışarı çıkamıyorum ömrüm bitti tükendi resmen. insanlara cidden çok basit gelebilir ama inanın düşmanımın başına vermesin günlük rutin işler insanlara normal iken benim için onu yapmak extra zulüm.uzun yola çıkamıyorum uzun kapalı alanlarda toplantı vs kalmıyorum odaklanamıyorum insanlar uzun konuşsun sabrım yok.kafam sürekli uyuşuk önümdeki yazıyı bile okuyamıyorum.simulasyonda gibiyim vücudum hissiz rüyada gibi yaşıyorum bütün günü.haraketlerim çok yavaşladı amcalar bile yollarda beni geçiyor.gün insanlar için çabucak biterken benim için x0.5 akıyor hayat. Günü bitirmek için kalkıp uyuyorum.bunun yüzünden çalışma hayatımda yok işe giremiyorum bunun yüzünden.telefonla konuşamıyorum benim gibi olan varsa lütfen paylaşsın artık antidepresan kullanmak istiyorum çünkü beden sağlığımı etkilemeye başladığını düşünüyorum.kullanan varsa gerçekten faydasını gören varsa yorumlarınızı bekliyorum.