Anksiyete ve korkular

kendi kendimize teşhis koymada üstümüze yok zaten.doktor aksini dese de yok biz illa kendi bildiğimizi sürdürürüz.aslında sizin biraz kafa dağıtacak uğraşlara ihtiyacınız var.hafta da yarım günde olsa bir yerlere gidin.halk eğitim kursları olur mesela.yeni insanlarla tanışmak yeni uğraşlar edinmek çok iyi gelecektir diye düşünüyorum.
 
Teşekkür ederim. Aynı şeyler bendede oldu ya doktor anlamadıysa :) ya kaygı bozukluğı değilde şizofrense :) yani bitmiyor ki soru işaretleri..
Genetik yatkınlık dedi doktor. Kiminde şeker, kiminde tansiyon kiminde kaygı dedi. Ama şu forumda anksiyetesi olanlara bakıyorum da genellikle çocukluğu zor geçenlerde mi oluyor ne? Sizde böyle bir durum var mı? Gerçi benimki evlendikten sonra patladı, eşim ve ailesinin yüksek performansıyla
 
Teşekkür ederim.
Oldukça rutin dışı durumlar varmış. :) O halde siz düşüncelerinize odaklanmayın.İzzet Güllü der ki:O düşünceler aklınıza geldiğinde olumlu ya da olumsuz cevap vermeyin.Sadece "ilgilenmiyorum"deyin ve başka bir şeye odaklanın.Sürekli yapılabilirse çok rahatlatıyor.
Aynen ben formülü böyle buldum. İzzet güllünün videolarından bir kaçını izlemiştim. İbrahim bilgenide takip ederim. Sizin gibi bilgili insanlarla konuşmakta rahatlatıyor ayrıca
 
kendi kendimize teşhis koymada üstümüze yok zaten.doktor aksini dese de yok biz illa kendi bildiğimizi sürdürürüz.aslında sizin biraz kafa dağıtacak uğraşlara ihtiyacınız var.hafta da yarım günde olsa bir yerlere gidin.halk eğitim kursları olur mesela.yeni insanlarla tanışmak yeni uğraşlar edinmek çok iyi gelecektir diye düşünüyorum.
Belirttiğim gibi zaten monoton bir hayatım yok. Yaşam içerisinde boş durmak ve birşey üretmeden yaşamak bana göre değil. Söz konusu hastalık olduğunda ve özellikle bu olay psikolojik olduğunda teşhis koymak demeyelim ona işin içinden çıkamamak ve korkmak ve korkunun getirdiği korkulara kapı açmak diyelim olur mu. Çünkü hiç kimse ben hasta olmak istiyorum demez.
 
Genetik yatkınlık dedi doktor. Kiminde şeker, kiminde tansiyon kiminde kaygı dedi. Ama şu forumda anksiyetesi olanlara bakıyorum da genellikle çocukluğu zor geçenlerde mi oluyor ne? Sizde böyle bir durum var mı? Gerçi benimki evlendikten sonra patladı, eşim ve ailesinin yüksek performansıyla
Fazlasıyla evet demem yeterli sanırım.
 
Ergenlik döneminde bu korkuyu ben de yaşamıştım sonra bunu daha fazla endişelendiğim korkulara bıraktı şizofreni yerine. Merak etmeyin şizofren değilsiniz rahatlayın diye yazıyorum. Zaten şizofren olan bi insan şizofren olmaktan Korkmaz bunun farkında bile değildir . Çok iyi biliyorum ki gün içinde sürekli Google'dan şizofreni belirtilerine bakıyorsunuz :) yapmayın değilsiniz bana İnanın , sizi çok iyi anlıyorum
 
Anksiyete bozukluğu sebepli panik atak hastası oldum..
6 ay direndim ne ilaç ne doktor kendi kendime geçirmeye çalıştım.. ilk ataklarimda bayılıyordum yolda, işte evde hatta gece uyurken nabız 120 ile uyanıyordum.
Önce bayılacak noktaya gelene kadar kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Sonrasında ileride olusabilecek bütün korkularımın üzerine gittim bile isteye metroya bindim, kalabalık icinde gezdim asansör vs her seyi ataklarım cok azaldı ama işim gereği cok stresli olduğum dönemler yine ayda 2 geciriyordum sonra doktora gittim bana kaygınımı neyin tetiklediğini, sebebini söyledi.
O saatten sonra iyileştim 1 yıl oldu 1 kez bile panik atak geçirmedim.
Teslim oldum Allaha. ne olursa Allahtan dedim boğulsamda ölsemde delirsemde zaten herkes bir gün ölucek ha şimdi ha sonra hayirlisi bu sınavım bu olur sen bundan nasıl bu kadar korkarsin dedim.. Allahima cok sukur o kabuslar bitti.
 
Öncelikle merhaba. Benim yaşadıklarımı yaşayanlar ile konuşmak beni rahatlatacak diye umuyorum.. Ben 6 aydır anksiyete tedavisi görüyorum. Şizofren olmak en büyük korkum oldu maalesef.. Psikiyatrım bu konuya asla ihtimal vermiyor ama ben araştırdıkça bir şizofrenin yaşadıklarını yaşıyorum sanki.. Aynı dertten muzdarip başka bir arkadaşım varmı acaba..
Arkadaşım neden böyle şeylerle kendini çevreni ailenin üzüyorsun..anksiyete hemen hepimizde var olan bişey hepimizin korkuları var şu dünyada korkusuz kişi yoktur..kimi depremden kimi zehirlenmek ten kimi denizden kuştan balıktan korkuyoruz işte.panik atak hastasıyım son zamanlarda takıntıda oluştu bu aralardada temizliğe taktım kafayı hepsi üst üste gelince ne zor şeyler yaşıyor insan..benimde öyle çok korkularım varki deniz olmayan ilde yaşıyorum 11 ay deniz hasreti çekiyorum denize gidince de iyi yüzmeme rağmen boğulmaktan ve su içinde kramp girmesinden korkuyorum bazen o küçük balıklar sanki köpek balığı gibi geliyor gözüme ve yanarak ölmekten çok korkuyorum sayamayacağım o kadar çok şey var ki...şizofrenide öyle kolay bişey değil hatta şizofreni genetik bi durum ailenizde ağır psikolojik sorunları olanlar varmı ve böyle bi ihtimal olsa pskiyatriniz bunu çözerdi ve önlem alırdı demekki öyle bi durum yok için rahat olsun hayatı zehir etme kendine bide şöyle düşün ki ben kendimi böyle sakinleştiriyorum kötü düşünüp kötüyü çağırıyorsun bilinç altına bunu kazıyorsun ve böyle giderse şizofren olmasan böyle bi tanı konmasa bile sen kendini böyle hissedeceksin....Herşey insanoğlu için ilaçlarını düzenli kullan terapi almaya devam et ve her aklına kötü bişey geldiğinde ben sağlıklıyım de bol bol dua et yapabiliyorsan el becerin varsa el ile yapılan hobi edin inan çok iyi geliyor...sevdiklerini kendini üzme olumlu düşün hayatın tadını çıkar
 
Arkadaşım neden böyle şeylerle kendini çevreni ailenin üzüyorsun..anksiyete hemen hepimizde var olan bişey hepimizin korkuları var şu dünyada korkusuz kişi yoktur..kimi depremden kimi zehirlenmek ten kimi denizden kuştan balıktan korkuyoruz işte.panik atak hastasıyım son zamanlarda takıntıda oluştu bu aralardada temizliğe taktım kafayı hepsi üst üste gelince ne zor şeyler yaşıyor insan..benimde öyle çok korkularım varki deniz olmayan ilde yaşıyorum 11 ay deniz hasreti çekiyorum denize gidince de iyi yüzmeme rağmen boğulmaktan ve su içinde kramp girmesinden korkuyorum bazen o küçük balıklar sanki köpek balığı gibi geliyor gözüme ve yanarak ölmekten çok korkuyorum sayamayacağım o kadar çok şey var ki...şizofrenide öyle kolay bişey değil hatta şizofreni genetik bi durum ailenizde ağır psikolojik sorunları olanlar varmı ve böyle bi ihtimal olsa pskiyatriniz bunu çözerdi ve önlem alırdı demekki öyle bi durum yok için rahat olsun hayatı zehir etme kendine bide şöyle düşün ki ben kendimi böyle sakinleştiriyorum kötü düşünüp kötüyü çağırıyorsun bilinç altına bunu kazıyorsun ve böyle giderse şizofren olmasan böyle bi tanı konmasa bile sen kendini böyle hissedeceksin....Herşey insanoğlu için ilaçlarını düzenli kullan terapi almaya devam et ve her aklına kötü bişey geldiğinde ben sağlıklıyım de bol bol dua et yapabiliyorsan el becerin varsa el ile yapılan hobi edin inan çok iyi geliyor...sevdiklerini kendini üzme olumlu düşün hayatın tadını çıkar
 
Ergenlik döneminde bu korkuyu ben de yaşamıştım sonra bunu daha fazla endişelendiğim korkulara bıraktı şizofreni yerine. Merak etmeyin şizofren değilsiniz rahatlayın diye yazıyorum. Zaten şizofren olan bi insan şizofren olmaktan Korkmaz bunun farkında bile değildir . Çok iyi biliyorum ki gün içinde sürekli Google'dan şizofreni belirtilerine bakıyorsunuz :) yapmayın değilsiniz bana İnanın , sizi çok iyi anlıyorum
Ben ergenlik döneminde ve evlendikten 5 yıl kadar hiç bir korku yaşamadım. Ama ufak tefek belirtileri ihmal etmişim doktora gitmemişim diyebilirim. Doktorum tüm anksiyete, panik atak ve okb hastalarının ortak korkuları şizofrenidir demişti. Dediğim gibi bu konunun üstüne durmuyor bile. Bir hafta önce gittiğimde ilacın dozunu arttırdı. Küçükken annem ile babamın ayrılış sonucu dissosiyatif kimlik bozukluğu oluşmuş ama bu çok hafif bir form kimlik oluşumu yok diyor doktorum. Sanırım anksiyete ve dissosiyatif bir araya gelince fazla yoruyor beni. Olumlu telkinler çok faydalı oluyor sizin yazılarınız gibi. Çok teşekkür ediyorum.
 
Arkadaşım neden böyle şeylerle kendini çevreni ailenin üzüyorsun..anksiyete hemen hepimizde var olan bişey hepimizin korkuları var şu dünyada korkusuz kişi yoktur..kimi depremden kimi zehirlenmek ten kimi denizden kuştan balıktan korkuyoruz işte.panik atak hastasıyım son zamanlarda takıntıda oluştu bu aralardada temizliğe taktım kafayı hepsi üst üste gelince ne zor şeyler yaşıyor insan..benimde öyle çok korkularım varki deniz olmayan ilde yaşıyorum 11 ay deniz hasreti çekiyorum denize gidince de iyi yüzmeme rağmen boğulmaktan ve su içinde kramp girmesinden korkuyorum bazen o küçük balıklar sanki köpek balığı gibi geliyor gözüme ve yanarak ölmekten çok korkuyorum sayamayacağım o kadar çok şey var ki...şizofrenide öyle kolay bişey değil hatta şizofreni genetik bi durum ailenizde ağır psikolojik sorunları olanlar varmı ve böyle bi ihtimal olsa pskiyatriniz bunu çözerdi ve önlem alırdı demekki öyle bi durum yok için rahat olsun hayatı zehir etme kendine bide şöyle düşün ki ben kendimi böyle sakinleştiriyorum kötü düşünüp kötüyü çağırıyorsun bilinç altına bunu kazıyorsun ve böyle giderse şizofren olmasan böyle bi tanı konmasa bile sen kendini böyle hissedeceksin....Herşey insanoğlu için ilaçlarını düzenli kullan terapi almaya devam et ve her aklına kötü bişey geldiğinde ben sağlıklıyım de bol bol dua et yapabiliyorsan el becerin varsa el ile yapılan hobi edin inan çok iyi geliyor...sevdiklerini kendini üzme olumlu düşün hayatın tadını çıkar
Merhaba.. Anksiyete hastalıkla ilgili bir tanı konmasa dahi insanın yersiz yere yada bir belirti varsa dahi çok fazla korku halidir zaten. Maalesef bu yüzden çok korkuyor olabilirim. İçimi rahatlatmak, dertleşmek adına böyle bir yazdım. Sizde denize girmeyerekle kendinize bir fobi oluşturmuşsunuz. Konunun, korkunun bir önemi yok. Konular değişiyor, sabit kalmıyor zaten. Ben içimden olumsuz bir iç ses duysam panikliyorum. Dha tedaviden olumlu bir sonuç almam için erken sanırım. Tabi ki ilk ilaca başladığım günden çok çok iyiyim. Rabbim yanımızda :)
 
Anksiyete bozukluğu sebepli panik atak hastası oldum..
6 ay direndim ne ilaç ne doktor kendi kendime geçirmeye çalıştım.. ilk ataklarimda bayılıyordum yolda, işte evde hatta gece uyurken nabız 120 ile uyanıyordum.
Önce bayılacak noktaya gelene kadar kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Sonrasında ileride olusabilecek bütün korkularımın üzerine gittim bile isteye metroya bindim, kalabalık icinde gezdim asansör vs her seyi ataklarım cok azaldı ama işim gereği cok stresli olduğum dönemler yine ayda 2 geciriyordum sonra doktora gittim bana kaygınımı neyin tetiklediğini, sebebini söyledi.
O saatten sonra iyileştim 1 yıl oldu 1 kez bile panik atak geçirmedim.
Teslim oldum Allaha. ne olursa Allahtan dedim boğulsamda ölsemde delirsemde zaten herkes bir gün ölucek ha şimdi ha sonra hayirlisi bu sınavım bu olur sen bundan nasıl bu kadar korkarsin dedim.. Allahima cok sukur o kabuslar bitti.
Çok geçmiş olsun. Benim çok sorgulayıcı bir yapım var en son seansta kuşku varmı diye sordu doktorum, bundan bile yola çıkarak bir sürü şey geldi aklıma. Neden böyle sordu, kuşku şizofrenlerde olur vs gibi..
 
Öncelikle merhaba. Benim yaşadıklarımı yaşayanlar ile konuşmak beni rahatlatacak diye umuyorum.. Ben 6 aydır anksiyete tedavisi görüyorum. Şizofren olmak en büyük korkum oldu maalesef.. Psikiyatrım bu konuya asla ihtimal vermiyor ama ben araştırdıkça bir şizofrenin yaşadıklarını yaşıyorum sanki.. Aynı dertten muzdarip başka bir arkadaşım varmı acaba..
Merhaba,
Internetten hastalık konusunda araştırma yapmayı bırakın ve hafif bir anridepresana başlayın.
Cağın yastığı bu, sizin gibi milyonlarca anksiyeteki hasta var, biri de benim.
 
Merhaba,
Internetten hastalık konusunda araştırma yapmayı bırakın ve hafif bir anridepresana başlayın.
Cağın yastığı bu, sizin gibi milyonlarca anksiyeteki hasta var, biri de benim.
Çok haklısınız, o kadar evhamlı biriydim ki hastalık konusunda sanırım beynim en korktuğuna takmış vaziyette 6 aydır. Sizede acil şifalar diliyorum..
 
Çok haklısınız, o kadar evhamlı biriydim ki hastalık konusunda sanırım beynim en korktuğuna takmış vaziyette 6 aydır. Sizede acil şifalar diliyorum..
Facebook da panik atak anksiyete grubu var.
Kalp krizi korkusu olan damın biri şöyle yazmısti. "kalp krizi geçiren insanlara özeniyorum, ya ölüyor yada kurtuluyor" ben hergun kalp krizi geçiriyorum yıllardır :))
Ağlanacak halimize gülüyoruz, yapacak birşey yok.
 
X