ilk görüştüğüm dr Ankara'da ünlü bir Prof idi. Ben de onun ofisinden çıkarken ağlamıştım. Olmayan memelerime bakıp " Allah Allah, bunlardan süt geldi mi yauw??? Emin misiniz emzirdiğinize????" Demişti. Ben de " Süt fışkırıyordu. Tosun gibi idi çocuklarım. Persentil değerleri rekorları bendeydi
" deyince "Hayret bişey. Süt gelmesi şaşırtıcı bunlardan"demişti. O an bi uçan tekme atacaktım. Sonra bana " E tabi silikon takılsa bu halinden daha iyi olur " dedi acıyarak. Ama ben bu cümleyi nasıl yorumladım : "yaaaani şu duvara silikon taksam daha güzel olur"
Güzel olmazsa bi daha yaparız falan diyor bi de
tabi ben adamın karşısında dimdik duruyorum, ama ofisten çıktım, nasıl ağlıyorum anlatamam. Belki niyeti beni ezmek değildi, belki benim o gün ezilesim vardı. Ya da çok hassastım bilmiyorum. O gün vazgeçmiştim ben ameliyattan . 1 hafta sonra Volkan hoca ile görüşmeye gittim ve ameliyat olmaya karar verdim. Bak aslında Ne kadar benzer şeyler yaşamışız. Seni ağlatan beni güldürmüş. Vardır bir hayır diyelim
Peki sonra Ne yAptın??? Hangi dr a gittin? Oldun mu ameliyatını??? Şimdi nasılsın?