Okul öncesi öğretmeni, uzman PDR ve anaokulu-ilkokul müdürüyüm.
20 küsur yıldır, her yıl yüzden fazla öğrencinin oryantasyon sürecine dahilim.
Oryantasyon çocuğa özgüdür, temel yaklaşım aynı olmakla birlikte süreç her çocuk için farklı ilerler.
Geçen yıl oryantasyonda çok zorlandığımız çocuklar da oldu, hemen alışanlar da, önce alışıp sonra su koyverenler de…
Bu yıl da güzel ilerliyoruz çok şükür 2019’lu grupta önümüzdeki hafta da ailesi bekleyecek çocuklarımız var.
Ben bu konuda daha esnek ve çocuğun yaşına/ayına, bireysel durumuna, ihtiyaçlarına göre ilerleme taraftarıyım.
‘Ağlar, ağlar alışır’ yaklaşımı doğru değil.
Çocuk ağlatılarak bırakıldığında alışmış görünse de aslında okula-kuruma alışmıyor, sadece ayrılığı mecburen kabulleniyor, üstelik çaresizlik, terk edilmişlik duygusu yükleniyor.
Bana göre bu çok yanlış.