Anaokulu oryantasyon

nery83

Independence is happiness.
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
23 Kasım 2008
1.791
6.081
Arkadaşlar selamlar. Tam 36 aylık bir kızım var. Konuşması yaşına göre geri. Bu kreşe başlatmaya karar verdik. Kreş tam gün ama öğleden sonraya kalmasını istemedik. 1 haftadır babası yanında. İlk günden itibaren öğretmenler ve kreş müdiresi sınıftan çıkıp gezinmesini normal karşıladılar. Zaten sınıfta durması için ısrar edildiğinde ağlamaya başlıyor ve sonra kapıyı açmak için kriz geçirmeye başlıyor. Bu arada neredeyse sınıftaki tüm çocuklar ağlıyor ancak onların 2. haftası olduğundan onlar çok daha sessiz, içli içli ağlıyor diyebilirim.

Şimdi bu hafta ben gideceğim kızımla birlikte. Gitmeden önce kızımı takip eden psikiyatra ve dil terapistine mesaj attım. Psikiyatr kesinlikle dolaşmasına izin vermememizi, ancak fiziken kreşte bulunmamızı ve çocuğun istediği zamanlarda gelip bizi görmesine izin vermelerini söyledi.

Terapist ise kızımız bizim orada olduğumuzu bilirse sürecin çok uzayacağını, sürekli çıkmak için ağlayacağını, geldiğinde geri götürmek için çocuğu zorla içeri almalarının gerekeceğini bu nedenle içeri hiç girmeden kapıdan vedalaşıp 1 saat sonra gidip almamızı söyledi.

Şimdi tabi ki psikiyatr bu konuda asıl görüşüne başvurulması gereken kişi. Ancak terapistimiz kızımızı çok daha iyi tanıyor ve söyledikleri bana daha makul geldi. Kreş deneyimi olanlara sormak istiyorum, acaba kısa bir süre için kızımızı kreşe bıraksak ve önce 1 saat daha sonra yavaş yavaş artan aralıklarla gidip alsak ona zarar vermiş olur muyuz?
 
Ne desek yanlış olur bence, oryantasyon bireysel süreç ve her çocuğa her yöntem uymuyor.
Herkes kendi çocuğuna göre düşünüp şöyle yapmalısınız diyor mesela burda da, ama sizin çocuğa ne iyi gelir bilmiyoruz.

Terapistin de psikiyatristin de söylediği mantıklı, ama size ne uyar onlardan da iyi bilirsiniz.
 
Benim kızımın okulunda oryantasyon böyle başladı ilk iki gün sadece 1 saat durdular sonraki iki gün 2 saat durdular sonraki gün 3 saat durdular.ağlayan çocukları dışarı çıkardılar annelerine verdiler…
 
Siz bekledikçe oraya uyum süreci daha zorlaşacak. Siz net olur ve güvende hissetirirseniz oda kendine güvenip kalacaktır. 1 hafta çok uzun süre orda beklemek için. Ben ilk gün 1 saat kaldim. Sonra net bir şekilde konustum. Ardından sorun yasamadim. Tabi bu değil ki benim çocuğum çok uyumludur. Alışma zor olacakti bizde net olmaya karar verdik. İlk hafta hergun agladi. W. Gün anaokulu koridorunda feryadını dinledim. 3 gün feryat etmeyi bıraktı. Sonra devamı gelmedi.
 
Direkt olarak bu süreçleri planlayan biri olarak söyleyebilirim ki, ilk hafta uygulaması gayet normal. Çocuk yeni bir ortama giriyor ve ev ortamından çok daha farklı. Sınıfta durmak istemeyebilir. Gürültüden ya da kalabalıktan rahatsız olabilir, keşfedecek çok fazla şey var, size ulaşmak isteyebilir... Bu nedenle ilk hafta çocuk genellikle pek zorlanmaz. Adaptasyon çok iyi gidiyorsa, son günlerde sınıfta durmasına yönelik çok katı olmayan yaklaşımlar denenebilir, ama bu da çocuğa göre değişir.
Bir diğer nokta; çocuğu normalde kim alıp bırakacaksa süreci o kişinin devam ettirmesi daha sağlıklı olur. Bununla birlikte, çocuğun daha rahat ayrıldığı kişi ile gelmesini tavsiye ederiz hep.
Okulda beklememe konusu ise, her çocukta farklılık gösteriyor aslında. Çocuğunuz öğretmeniyle sağlıklı bir ilişki kurduysa, kendini güvende hissediyorsa gitmenizde sakınca yok. Ama eğer kaygılı bir yapıya sahipse, planlama ona göre yapılmalı. Ama direkt bırakıp gitmenizi önermem. Önce tepkisini ölçmek için, ilk denemede 15-30 dk arası okuldan uzaklaşılmasını daha sağlıklı buluyorum ben. Devamında süre uzatılabilir.
Ağlama değil, ağlamanın şekli belirleyici benim açımdan. Eğer çocuk her şeyi ağlayarak yaptırmaya alıştıysa, bütün gün bile ağlar ve şansını dener. Ama genel olarak ayrılış anı ve etkinlik geçişlerinde tekrarlayan ağlamalar sorun teşkil etmez. Ve az önce de dediğim gibi; çocuk kendini güvende hissediyor mu, kaygısı çok yüksek mi bu ikisi de önemli kriterler.
Size tavsiyem, destek aldığınız uzmanın görüşünü okulla paylaşıp ortak karar vermeniz.
 
Tam iki hafta oğlumun yanında durdum. Hiçbir şekilde alışmadı. Her gittiğinde ağladı yanımdan hiç ayrılmak istemedi. Öğretmeni de böyle olmaz kapıdan verin biz sizi arayınca gelip alin dedi. Bir saat iki saat. Artira artıra devam ettik. Biraz ağlayıp sizlansa da kreşe iyice alıştı etkinlikler yapıyor isteyerek gidiyor. Siz yaninda durdukça oraya alışmayacak. Onu söyleyebilirim.
 
Maalesef şu an herhangi biriyle en ufak bir ilişki bile kurmadı çünkü öğretmenler sırayla ağlayan çocukları sakinleştirmeye çalışıyor. Diğerleri kendi başına kalıyor dolayısıyla herhangi bir paylaşım olmuyor şu an. Ben de o konuda endişe duyuyorum. Öğretmeninden herhangi birşey istese, elini tutsa vs çok takılmayacağım ama şu an sadece sınıftan kaçıp parka gitmeye odaklı.
 
Bire bir ilgilenen kimse olmadı mı 1 hafta boyunca? Ne yaptı bir hafta boyunca? Ya da sınıftan çıktığında kimse ilgilenmiyor mu?
 
lacrimas .!.:
Bire bir ilgilenen kimse olmadı mı 1 hafta boyunca? Ne yaptı bir hafta boyunca? Ya da sınıftan çıktığında kimse ilgilenmiyor mu?
Genişletmek için tıkla...
Sınıftan çıktığında biz ilgileniyoruz. Kreşin oyun terapisti ilgilendi aslında ama sürekli yanında kalırsam bir süre sonra benden ayrılmak istemeyecektir deyip tek başına bıraktı sonra
 
Konuşması yaşına göre ne kadar geri? İki kelimeli cümlelere geçebildi mi? Önceden hazırlamış mıydınız çocuğunuzu?
 
Kreşte veli çocuğun yanında durursa o çocuk o kreşe alışmaz ki. Kervan yolda düzülür hesabı, her gün belirli saatlerde aynı kişi kreşten almalısınız. Ve kararlı olmalısınız,kreşte kalacaksa kalacaktır. Üzülüp de erkenden alırsanız aynı şeyleri ilkokul 1de yaşayacaksınız anlamına gelir.
 
girlinred .!.:
Konuşması yaşına göre ne kadar geri? İki kelimeli cümlelere geçebildi mi? Önceden hazırlamış mıydınız çocuğunuzu?
Genişletmek için tıkla...
3 kelimeli cümleler kuruyor ama kelime sayısı çok az. Baba gel aç tarzı basit cümleler kuruyor. Öncesinde ablalarını okula giderken görüp o da gitmek istiyordu. Kreşe başlayacağında güzelce anlattık. Yalnızca bakıcımız aniden evlenmeye karar verince süreci hızlandırmak durumunda kaldık. Cuma günü yeni bir bakıcı bulduk ama yarım gün kreşe devam etsin istiyoruz.
 
Haklısınız ben de böylesi doğru olacak gibi hissediyordum. Mesela dil terapistine başladığımızda da 3 ay ağladı çünkü biz yanındaydık. Bir gün terapist yeter artık böyle devam edemeyiz. Siz kapıdan verin sonra o görmeden girip yan oda da beklersiniz dedi ve ağlamaları şıp diye kesildi. 7-8 aydık terapiler sorunsuz geçiyor ve 40 dk boyunca yerinden kalkmıyor.
 
İlk gün 20 Dk benim yanımda öğretmeniyle durdu, 2. Gün 45 dk kadar benim yanımda öğretmeniyle resim yaptı, diğer çocuklar yanında değildi. 3 gün ağlayarak bıraktım 1 saat sonra gelip aldım, ertesi gün 1,5 saat, sonraki gün de öğlene kadar kaldı. Diğer hafta öğle uykusunu denediler uyumuş, 2. Haftada zamanla süre arttı. Şimdi 2 haftayı bitirdik, kızım 24 aylık normal sürece geçicez sanırım. Ama 2 haftadır bırakırken ağlıyor sonra sakinleşiyormuş öyle diyor öğretmeni.Oğlum da geçen yıl 36 aylık aynı şekilde alışmıştı. Her kurumun yöntemi farklı sanırım biz bu şekilde rahat alıştık,
 
Konuşması için kreşte ısrarcı olmanız gerekiyor. Kreşte çok hızlı bir konuşma becerisi kazanacaktır.

Yabanciliklara ilk etapta tepki veriyor ve kolay alışıyor gibi geldi bana. Ben uzman değilim açıkçası çok derin bilgim yok.

Fakat dil terapistin çözümü sonuc verdiğine göre buna benzer bir şey denenebilir belki. Dediğim gibi ben uzman değilim sadece fikir belirtiyorum.
 
Bizde alışma sürecinde sıkıntı yaşadık ilk basladigimiz kreş yüzünden oğlumda fobi oluştu okulunu değiştirdik 36 aylıktı başladığında ilk iki gün okulda bekledik sınıfında durmak istemedi sürekli yanımıza geliyordu,üçüncü gün bahçeye çıktık aynı şekilde sürekli ağlayarak bizi istedi,dördüncü gün konuşarak kısa süreliğine gideceğimizi söyledik görmek istediğinde öğretmeni görüntülü aradı bizi ve ilk defa o gün ağlamadı sonraki günler süreyi uzatarak bıraktık geçen sene yarım gün devam etti bu sene tam güne geçtik.
Kreşte aileler ne kadar beklerse çocuk o kadar zor alışıyor bana göre..
 
nery83 .!.:
Sınıftan çıktığında biz ilgileniyoruz. Kreşin oyun terapisti ilgilendi aslında ama sürekli yanında kalırsam bir süre sonra benden ayrılmak istemeyecektir deyip tek başına bıraktı sonra
Genişletmek için tıkla...
Bana çok ilgili gelmedi okul açıkçası. Muhtemelen yeterli sayıda öğretmen olmadığı için böyle oluyor. Psikoloğun tutumunu anlıyorum, çünkü sürekli yanında kalabilmesi mümkün de değil, görevi de değil. Ama çocuğun şu aşamada ilk ihtiyacı bağ kurmak. Bağ kuracak ki güvende hissetsin. Bunun için de bire bir ilgilenecek biri olmalı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Bir kreş vakası da benden
Yorumlar
18
Görüntüleme
609
payedar
A
Bir anaokulu meselesi
Yorumlar
15
Görüntüleme
712
ssusam
G
Kızımda uyaran eksikliği varmış
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
27K
sevgiiinur
M
Kizim,güvenli ayrilma
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
2K
Mahinev88
M
S
  • Kilitli
Ömrümü yiyen elti belası tam kavga
10 11 12
Yorumlar
236
Görüntüleme
18K
Nastasya flipovna
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…