anaokulu ogretmeni ceza vermesi

Ben bir firmada çalışıyorum zaten. Gayet kavga edip 15 yılda tam 10 iş degistirdim. Kimse katlanmakzorunda değil. Kafasına vurulan çocuk da başkasının kıymetlisi
Kafasına vurulan çocuk da kıymetli ama vuran çocuğa bağırmak hiçbir şekilde çözüm değil. Maşallah işinizde tutunursunuz umarım
 
Muhalefet olmak için yazıyorlar, bağrılması savunanlardan biri çocuğu olsun diye kanlı gözyaşı döken üye diğeri de yeğeni başka şehirde yengesiyle kalıyor çok nafaka veriliyor diyen üye. Başka şehirdeki yeğenini nasıl 5 dk görmedi diye gözleri doluyor anlamadım her gün ağlaması gerekiyor bu durumda. Herhalde kendileri de sürekli bağrılarak büyütülmüş de doğrusunun bu olduğuna inanıyorlar.
 
Anlattığınız şey tamamen mekanik. Yalnızca hasta olsa ağlarım vs. Dün iki kızını üniversiteye yollayan bir annenin terminaldeki sarılış ağlayışı vardı videolardı. Hasta değiller ama duygusallık işte. Neden? Robot gibi kurulmuş değilizdir . Yani üzüntülü olay = ağla, sevinçli olay = gül değildir beşer. Duygularımız iç içedir bu hayatta ve ya çocuk yetiştirme diyelim 2+2 4 etmez psikolojide. Aynı yöntem aynı kişide aynı sonucu vermez
 
Bu kadar sevdiğiniz ve 5 dk bile görmemeye ağladığınız yeğeninizin nafakasına neden laf ediyorsunuz ki? Birini canımdan çok sevsem daha çok para verilsin isterim.
 
Gerçekten öyle. Anneler kendi çocuklarıyla baş edemiyor bazen, okullar açılsın diye gün sayıyorlar. 20 tane türlü türlü huyu olan çocukla başetmek de kolay değil. Direkt asıp kesmek yerine gidip konuşmak lazım. O kadar uzun süre bekletildiyse hoş değil tabi ama çocukların lafına da her zaman güven olmuyor.

Ben büyük yaş gruplarına derse giriyorum bazen çok zorluyorlar insanı. Yumuşak yüzlü olsan tepene çıkıp saygısızlığı ele alıyorlar. Orta yolu bulmaya çalışıyorum artık ama gerçekten çok zorlandığım zamanlar oluyor. Okul öncesi dönemindeki çocuklar da illaki insanın sinirlerini yıpratıyordur.
 
Bence herkesin cocuguna bagirdigini dusunenler, normal hayatinda da agresif, sorunlarin cozum yolu olarak bagirip cagirip secen kisiler. Mesela ben yuksek sesten nefret ederim, sinirlendigimde bagirmam kim olursa olsun, cunku oyle bir kodum yok. Otomatik olarak sinirim gecene kadar ortamdan/kisiden uzaklasirim cunku bendeki kod su an sinirlisin >> buradan uzaklas kodu. Sinirlendim, o zaman sesim yukselir normal modu olanlar da bagirip cagiranlar iste.
 
Ceza yönteminde aşırıya kacinmamali diye biliyorum. Ve yaptıkları hata ile bağlantılı bir ceza olmalı. Örnegin oyuncaklara deger vermeyip fırlatıp atan çocuğun oyuncaklarının azaltılması gibi. Burada park olayinda arkadaşlarının gözü onunde aşırıya kaçılmış. Tamam öğretmen de bunalıyor olabilir gercekten çok zor,onları anlıyoruz ama yapıştırıcı kapağı kayboldu diye de hiçbir çocuk şiddeti haketmez. Ben direkt kendisi ile konuşurdum.
 
Bu kadar sevdiğiniz ve 5 dk bile görmemeye ağladığınız yeğeninizin nafakasına neden laf ediyorsunuz ki? Birini canımdan çok sevsem daha çok para verilsin isterim.
Sevdiğiniz başka birininn de o para için kullanıldığını bilmek çok farklı bir şey. Burada mevzu bahis para değil. Eski eşi zor durumda bırakmak için çocuğunu kullanan bir anne. O parayı çocuğuna harcadığı bile meçhul. Siz iyi bir annesiniz diye herkesi harika anne sanmayın.
 
kötü anneyse velayet davası açabilirsiniz. yeğeninizin annesini karalamak, iftira atmak olur bu aksi halde ki hiç hoş değil. varsa delilleriniz abiniz mahkeme açsın, alsın çocuğu. gerisi kuru ve boş laf olur çünkü. o kadar kötü bir anneyse neden çocuk annede?
 
anaokuluna giden ufacık çocuğa bağırmak doğru bir davranış değil. bunu savunanlar gün içinde sinir olduğu, kızdığı her iş arkadaşına bağırıyor mu bir oturup düşünsün. iş çocuk oldu mu " e ama zor." bahanesini kabul etmiyorum. bağırmak çocuğu korkutur ve sindirir; bir iletişim yöntemi değildir. çocuk sizinle iletişim kuramaz ki e bu durumda korktuğu için davranışı bırakan bir çocuk disipline edilmiş değil korkutulmuş olur.

çocuklar olayları algıladığı gibi anlattıkları için büyükler çoğu zaman "anlattığı her şey doğru olmuyor." diyorlar ama çocuk o olayı öyle algıladıysa anlattığı gibi olması gerekmez zaten. ben olsam öğretmeniyle güzel bir dille iletişime geçerim. sonuç alamazsam idareyle görüşürüm. öğretmenin gün içinde 20 tane çocukla uğraşması, bunun zor olması çocuğa istediği gibi davranma hakkını vermez. kendi duygularını regüle etmekte zorlanan bir öğretmenin, beynin regüle kısmı gelişmemiş bir çocuktan anlayış beklemesi benim için kabul edilebilir değildir kimse kusura bakmasın.

bize de bağırdılar, bir şey olmadı diyenlerin 50 tane tramvası vardır hayatına yansıttıkları ama bunları normalleştirdikleri için farketmezler bile. tabii ki çocuklar tramvasız yetişemez, bu mümkün değil ama bu kadar bariz olanlarına müdahale edilmelidir.

sizin yerinizde olsam çocuğumda bu durumun kişiselleşmesine izin vermemeye çalışırım. yani ondan kaynaklı olmadığını kendisine anlatabilirsiniz onu korumak adına.
 
Bakın ne olursa olsun hiçbir çocuk toplum içerisinde rencide edilemez, oyun dışında bekletmek evet bir yöntem olarak kullanılıyor fakat bunun dakikası var sonuna kadar mahrum bırakamaz , arkadaşlarının önünde bagiramaz bu akran zorbaligini tetikler kesinlikle ve kesinlikle pasif kalmamanizi tavsiye ederim her meslekte olduğu gibi maalesef öğretmenlikte de ben bildimciler meşhur ,ne sosyolojiden ne psikolojiden bihaber
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…