arkadaşlar hikaye aslında çok uzun ama elimdne geldiğince özetlemeye çalışacağım. benim amcam tam bir dolandırıcıdır. yine birilerini dolandırmaya kalkmış ama ava giderken avlanmış. 17 milyar borcu varmış. bu borcu ödemek için babamdan para istiyor. babam da benim geleceğim, düğünüm ve hac parası için (kısacası gelecek hayalleri için) alınan altınları kimsenin rızası olmadan amcama vermek istiyor. ama biz istemiyoruz. çünkü amcamın bizim paramıza ihtiyacı yok. evi var, arabası var, birsürü hayvanı var... zaten ailemi yıllarca sömürdü. dedem ödenmemiş faturalarımızın parasını bile aldı elimizden. sonra da o parayı amcama verdi. dede- amca ortaklığıyla defalarca kez soyulduk.
annem haklı. kolundaki bilezikler amcama gitti. boynundaki altınlar amcama gitti. varı yoğu amcama gitti. şimdi sorun babama, annem için ''aç köpek'' diyor. daha neler neler diyor. benim annemin 30yıldır giydiği kıyafetleri var. ve kimseyi aç açık bırakacak kadar merhametsiz de değil. babam amcamı korumaya çalışıyor aklınca ama bizi hiç düşünmüyor.
ben seneye evlilik düşünüyorum. sevgilimle son günlerde sıkıntılarımız var. bu sorunları çözmeden babamla konuşmak istemiyorum ama babam o parayı amcama verirse nasıl evleicem bilmiyorum. annem bu akşam babama ''belki 6 ay içinde düğün yapacağız bunun altından naıl kalkacaksın?''dedi. babamda tık yok. bi de ben abime evlilik planlarım olduğunu, bu paranın bize lazım olduğunu söyleyince ''ne evliliği, ne meraklıymışsın, olma, sıkıysa evlen de görelim'' vs diye kalkıyor. bu arada 23 yaşımda atanamamış bir öğretmenim. kendisi evlendiğinde eşi 18indeydi...
sevgilime bunları anlatıyorum. anlayışsızlık yapıyor bazen. belki anlatmamalıyım blmiyorum ama ondan başka kimsem yok nerdeyse. ben bunlarla boğuşurken bana ufak tefek durumların triplerini atıyor. 30 yaşında kocaman adam. bilmiyorum, ondan destek beklemekte haksız mıyım? son günlerde birbirimiz için doğru insan olup olmadığımızı tartışmaktayız.
bu arada babam sinir hastası. annem de zor durumda kalınca sinir krizi geçiriyor. ben de geçiriyorum. yorumlarınızı bekliyorum.
annem haklı. kolundaki bilezikler amcama gitti. boynundaki altınlar amcama gitti. varı yoğu amcama gitti. şimdi sorun babama, annem için ''aç köpek'' diyor. daha neler neler diyor. benim annemin 30yıldır giydiği kıyafetleri var. ve kimseyi aç açık bırakacak kadar merhametsiz de değil. babam amcamı korumaya çalışıyor aklınca ama bizi hiç düşünmüyor.
ben seneye evlilik düşünüyorum. sevgilimle son günlerde sıkıntılarımız var. bu sorunları çözmeden babamla konuşmak istemiyorum ama babam o parayı amcama verirse nasıl evleicem bilmiyorum. annem bu akşam babama ''belki 6 ay içinde düğün yapacağız bunun altından naıl kalkacaksın?''dedi. babamda tık yok. bi de ben abime evlilik planlarım olduğunu, bu paranın bize lazım olduğunu söyleyince ''ne evliliği, ne meraklıymışsın, olma, sıkıysa evlen de görelim'' vs diye kalkıyor. bu arada 23 yaşımda atanamamış bir öğretmenim. kendisi evlendiğinde eşi 18indeydi...
sevgilime bunları anlatıyorum. anlayışsızlık yapıyor bazen. belki anlatmamalıyım blmiyorum ama ondan başka kimsem yok nerdeyse. ben bunlarla boğuşurken bana ufak tefek durumların triplerini atıyor. 30 yaşında kocaman adam. bilmiyorum, ondan destek beklemekte haksız mıyım? son günlerde birbirimiz için doğru insan olup olmadığımızı tartışmaktayız.
bu arada babam sinir hastası. annem de zor durumda kalınca sinir krizi geçiriyor. ben de geçiriyorum. yorumlarınızı bekliyorum.