- 3 Mayıs 2015
- 13.258
- 48.610
- Konu Sahibi Bana Diyor Nau Nau
- #1
Selam Hanımlar,
İtiraf köşesi gibi olacak şimdi. . .
Kendime hayret ediyorum ama ciddi kıskanıyorum ya.
Durumu anlatayım.
Alt komşumun oğlumla yaşıt oğlu var.
Onun hemen karşı komşusunun da aynı yaş bir kızı ve biraz büyük oğlu var.
Ben bu alt komşuyla tanıştım.
Oğullarımız oynar vs. diye.
Bir kez o geldi, bir kez ben gittim.
Sonra biz kış boyu hasta olduk. Hiç gidemedim çağıramadım.
Aylar geçti. Tabi samimiyet gitti.
Bu sürede o karşı komşuyla kanka oldu
Sürekli bir aradalar ve ben kıskanıyorum.
Allahım çok saçma
Aslında kıskançlık da değil.
Onlar yan komşuyla bahçede kahve içerken bebekleri oynuyor
Ben yukarıdan görüyorum veya seslerini duyuyorum.
Böyle kıskanç bakışlar atan Burhan Altıntop gibi hissediyorum.
2 hafta önce kahveye çağırdım.
Başka yerdeyim, sonra inşallah dedi.
Mesela bir daha çağırayım mı?
İnsanlara yapışmaktan hoşlanmam ama benim sorunum komşuluk kuramamakla ilgili.
Ben şimdiye kadar çok evcimendim ve komşu hiç sevmezdim.
Ama şimdi 2 yaşında oğlum var ve istiyorum ki bebekli annelerle arkadaş olalım.
Sitenin parkında karşılaşıyoruz.
Adın ne, nerede oturuyorsun, benim oğlum şu yaşında..
Eee devamı yok..
Ben hariç tüm bebekli anneler arkadaş çünkü ben nasıl yapacağımı bilmiyorum.
Kışın sorun yok ama yazın evde tıkılıp kalıyoruz.
Eşim diyor ki takma seneye kreşe gidecek zaten.
Oradaki annelerle arkadaş olursun.
Ama ben kendimi biliyorum.
Bu beceriksizlikle onlarla da arkadaş olamam.
Ben hariç tüm sınıf arkadaş olur.
Mesela bana önerileriniz ne olur?
Geçen bir kadın bebeğini gezdiriyordu. Aynı yaş o da oğlumla.
Tanıştık ama kaldı sonra.
Mesela ben çat diye arayıp sana kahveye gelmek istiyorum diyemiyorum.
Zaten o aşamaya da gelemiyorum (telefon isteme vs.)
Açıkcası oğlumun sosyalleşmesi yazın arkadaşlarıyla oynaması için istiyorum daha çok.
Alt komşumu bir daha kahveye çağırayım mı?
Yoksa onu artık salayım mı?
Bu konuyu açtığıma utanıyorum hihih
Bu asosyal anneye öneri verir misiniz lütfen
Not: Çok sevdiğim en yakın 3 arkadaşım var çocuklu. Ama en yakını bana 1.5 saat uzaklıkta. Burada tek kaldım. O yüzden arkadaş edinmek istiyorum.
İtiraf köşesi gibi olacak şimdi. . .
Kendime hayret ediyorum ama ciddi kıskanıyorum ya.
Durumu anlatayım.
Alt komşumun oğlumla yaşıt oğlu var.
Onun hemen karşı komşusunun da aynı yaş bir kızı ve biraz büyük oğlu var.
Ben bu alt komşuyla tanıştım.
Oğullarımız oynar vs. diye.
Bir kez o geldi, bir kez ben gittim.
Sonra biz kış boyu hasta olduk. Hiç gidemedim çağıramadım.
Aylar geçti. Tabi samimiyet gitti.
Bu sürede o karşı komşuyla kanka oldu
Sürekli bir aradalar ve ben kıskanıyorum.
Allahım çok saçma
Aslında kıskançlık da değil.
Onlar yan komşuyla bahçede kahve içerken bebekleri oynuyor
Ben yukarıdan görüyorum veya seslerini duyuyorum.
Böyle kıskanç bakışlar atan Burhan Altıntop gibi hissediyorum.
2 hafta önce kahveye çağırdım.
Başka yerdeyim, sonra inşallah dedi.
Mesela bir daha çağırayım mı?
İnsanlara yapışmaktan hoşlanmam ama benim sorunum komşuluk kuramamakla ilgili.
Ben şimdiye kadar çok evcimendim ve komşu hiç sevmezdim.
Ama şimdi 2 yaşında oğlum var ve istiyorum ki bebekli annelerle arkadaş olalım.
Sitenin parkında karşılaşıyoruz.
Adın ne, nerede oturuyorsun, benim oğlum şu yaşında..
Eee devamı yok..
Ben hariç tüm bebekli anneler arkadaş çünkü ben nasıl yapacağımı bilmiyorum.
Kışın sorun yok ama yazın evde tıkılıp kalıyoruz.
Eşim diyor ki takma seneye kreşe gidecek zaten.
Oradaki annelerle arkadaş olursun.
Ama ben kendimi biliyorum.
Bu beceriksizlikle onlarla da arkadaş olamam.
Ben hariç tüm sınıf arkadaş olur.
Mesela bana önerileriniz ne olur?
Geçen bir kadın bebeğini gezdiriyordu. Aynı yaş o da oğlumla.
Tanıştık ama kaldı sonra.
Mesela ben çat diye arayıp sana kahveye gelmek istiyorum diyemiyorum.
Zaten o aşamaya da gelemiyorum (telefon isteme vs.)
Açıkcası oğlumun sosyalleşmesi yazın arkadaşlarıyla oynaması için istiyorum daha çok.
Alt komşumu bir daha kahveye çağırayım mı?
Yoksa onu artık salayım mı?
Bu konuyu açtığıma utanıyorum hihih
Bu asosyal anneye öneri verir misiniz lütfen
Not: Çok sevdiğim en yakın 3 arkadaşım var çocuklu. Ama en yakını bana 1.5 saat uzaklıkta. Burada tek kaldım. O yüzden arkadaş edinmek istiyorum.
Ben de samimiyet kuramam öyle. Tavsiyeler muhtemelen klasik olacaktır. Bilemiyorum buraya taşınalı 1 sene oldu. Komşularımla kapılarda görüşürüm merhaba şeklinde oğlumu severler filan. Kızımı daha çok tanıyorlar muhabbet ediyorlar 
Hatta kızıma demişler annene geleceğiz bir gün müsaitse hoşgeldine diye ben de dedim ufak çocuğa mı denir kapımı çalın söyleyin ben de iyi tamam gelsinler dedim kaldı öyle 
ben olsam sanırım alt komşuma bi kurabiye veya börek tarzı bir şey yapar götürürdüm daha sonra kahveye tekrar çağırırdım sanırım :)
neyse allahtan iş arkadaşlarım var
