Allah'ın ve Resulünün selam ve bereketi üzerinize olsun
Zikri verirken Allahın bize zikirle verdiği huzuru,sevgiyi başka kardeşimizde yaşasın. Onlar da bizim yaşadığımız güzellikleri yaşasın istiyoruz.
Kim benim unutulmuş bir sünnetimi öğrenir, yapar ve öğretirse 100 şehit sevabı verilir diyor peygamber efendimiz.Bizler zikri öğrenip yapıyor aynı zamanda başkalarına da öğretiyoruz aldığımız sevap düşünemeyeceğiniz kadar çok.
Ölmeden evvel, ölünüz. Hadisini hayatımıza nasıl geçiririz. Her gün Bugün ben Rabbime kulluğumu yapabildim mi, yapamadım mı? bunu kendimize sormalıyız. Sonrada Rabbim ben sana bu gün yeteri kadar kulluk edemedim diyebilmeliyiz. Ne kadar çok ibadet ve taatte bulunursak bulunalım kendimizi hep eksik ve kusurlu görmeliyiz.
Rabbimizin bize olan sevgisini merhametini gördüğümüzde, Rabbimize olan korku yerini sevgiye bırakır.
Rabbimizin her halükarda ve her şekilde bizden istediği şey,kendisini sevmemiz ve zikretmemizdir.Yani sevgimizi göstermemizdir.
Hataya düştüğümüzde bize düşen şey, bilmeliyiz ki Rabbimiz bize karşı sevgi dolu ve çok merhametli, Onu sevmeye devam etmeliyiz. Bizden istediği budur.
Bizler salavatı Şerifeler ile Peygamberimize sevgimizi sunuyoruz.Tevhid ile Rabbimize sevgimizi sunuyoruz.Kısas olarak peygamberimiz sevgisini gösteriyor.Rabbimiz sevgisini gösteriyor.Korkularımız varsa alıyor,hastaysak şifamızı veriyor,sevdiklerimizi koruma altına alıyor.Hediyelerimizi gönderdiğimiz bütün peygamberler,evliyalar,şehitler de ahrette bize kısas ta bulunacaklar.
İnşirah suresi 7. Ayette bildirildiği gibi bizler her anımızda Rabbimizin zikriyle meşgul olmalıyız. Boş kaldığımız her an zikrimize sarılmalıyız.Nefsimize fırsat vermemeliyiz.
Olmak ile oldurulmak arasındaki fark şudur.Kişi enaniyete düşerse ben oldum der.Verilen lütufları kendinden bilir.Oldurulmak kişinin Rabbi tarafından terbiye edilip yetiştirilmesi anlamındadır.Kişi kendisinde gördüğü güzellikleri,kendinden değil, Rabbinden geldiğini bilir.Bunun idrakinde olur.