Yani dediğim gibi burada olayı bu kadar büyütmek , bunun için kadının bir nevi namusuna ahlakına dokundurmak, sen gelinliği haketmiyorsun tarzı söylemler, mantıklı, olgun ve evliliği devam ettirebilecek karakterde bir insanın söyleyeceği şeyler değil. Konu sahibi geçmişi ile ilgili yalan söylese haklı olabilir ama öyle bir şey yok. İlk kız arkadaşı konu sahibi olsa ve tüm ilklerini onunla yaşasa haklı olmasada belki anlaşılabilir ama adamın geçmişi ve deneyimleri konu sahibinden çok daha fazla. Bu bildiğin öküz kafası; ben her haltı yerim ama karım sevgilim yapınca ahlaksız.
İşte doğru tavrın sonucu buEvet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlarSizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim
Hassas olacaksa o zamanlarda olaymış ya. İnşallah adamın aklı basına gelir de elindekinin kıymetini bilir
Katılıyorum ve destekliyorum kesinlikle aıle terapistine gitmeliler
Eksiksiz tam 12 den. konu tam olarak bu işteEşinizin sade bir özür dilemek yerine geçmişte yaşadığı olayı bugüne taşıması samimi gelmedi bana. O olayın arkasına saklanmış, kendine de babasını örnek alıp zamanında sevgililerini aldatmış demek ki
Siz tavrınızı göstermeseydiniz neler yaşayacaktınız kim bilir.
Umarım mutlu olursunuz.
ben once cekındım dusuncemı yazmaya acık soyleyeyım ...hanı sankı mutlulugu konu sahıbıne cok goruyormusum gıbı anlayan kısıler cıkar kesın dıye
bazıları gerceklerı dogruyu kaldıramıyor sanırım ...acı da olsa gercek gercektır devam edeceksek de bunu bılerek etmelıyız kı gardımızı da alalım hayata ve hayatımızdakı ınsanlara karsıben once cekındım dusuncemı yazmaya acık soyleyeyım ...hanı sankı mutlulugu konu sahıbıne cok goruyormusum gıbı anlayan kısıler cıkar kesın dıye
sonra da dedım kı konuyu acan ben olabılırdım ve her dusunceyı bılmek ısterdım kı bızım bu dusuncelerımız sayesınde konu sahıbı gercegı gordu farkettı olayın ıcınde olunca dısardan nasıl gorundugunu bılemıyoruz ve bazı seylerı kacırabılıyoruz hislerımız kafamızın karısıklıgı bazı seylerı gormemızı engelleyebılıyor cunku ...
tabıkı mutlu olmasını ısterım ınsallah mutlu olur cunku mutlulugu eşinden daha cok hakettıgını dusunuyorum hem yasadıgı olaydan etkılendım hemde karakter olarak adamdan daha dogru bır ınsan kesınlıkle mutlulugu hakedıyor
ama gerceklerde var tabıkı devam etsın sonucta evlenmek ıstıyor onunla mutlu olacagına ınanıyor devam etmek ıstedıgıne sevgısıne saygı duyuyorum yasayacak olan da o netıcede fakat gerceklerı bılmek objektıf yorum gormekte konu sahıbının hakkı
o yuzden tam olarak ıcımdekını yazdım ve hemen begenmedım tepkısıyle karsılastım bıle
ben once cekındım dusuncemı yazmaya acık soyleyeyım ...hanı sankı mutlulugu konu sahıbıne cok goruyormusum gıbı anlayan kısıler cıkar kesın dıye
sonra da dedım kı konuyu acan ben olabılırdım ve her dusunceyı bılmek ısterdım kı bızım bu dusuncelerımız sayesınde konu sahıbı gercegı gordu farkettı olayın ıcınde olunca dısardan nasıl gorundugunu bılemıyoruz ve bazı seylerı kacırabılıyoruz hislerımız kafamızın karısıklıgı bazı seylerı gormemızı engelleyebılıyor cunku ...
tabıkı mutlu olmasını ısterım ınsallah mutlu olur cunku mutlulugu eşinden daha cok hakettıgını dusunuyorum hem yasadıgı olaydan etkılendım hemde karakter olarak adamdan daha dogru bır ınsan kesınlıkle mutlulugu hakedıyor
ama gerceklerde var tabıkı devam etsın sonucta evlenmek ıstıyor onunla mutlu olacagına ınanıyor devam etmek ıstedıgıne sevgısıne saygı duyuyorum yasayacak olan da o netıcede fakat gerceklerı bılmek objektıf yorum gormekte konu sahıbının hakkı
o yuzden tam olarak ıcımdekını yazdım ve hemen begenmedım tepkısıyle karsılastım bıle
Eğer suçlu bir şekilde boynunu bükerek gitseydin bu aşamada olamazdınız, cesaretinden dolayı tebriklerEvet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim
Geçmiş geçmişte kaldı önemli olan bugününüz, umarım çok mutlu olursunuz ... Nasıl bu şekilde anlayabildiniz bilmiyorum ama herkes sizin düşündüğünüz kalıplarda özür dileyecek bişey yok. Bazen bir davranış,bir bakış bile özür yerine geçiyor. Salt materyalist bir bakış açısıyla bunu anlamanızı beklemiyorum, insanların travmalarını bu kadar hafif görmenizden banane ama olmaz özür dilemedi tavrınızdan hoşlanmadım.Su surecte stresliydim sinirim bozukdu sana aslında fazla tepki verdim seni kırdım agzımdan yanlıs cumleler cıktı ozur dilerim seni tanıyorum biliyorum ama bu durum benimle ilgili aslında demek yerine travmam var 10 yasındayken babamın opusme resmını gordum ühüüü ühüüü dıyen bir ergen
Hep baskaları suclu yanı
