Allah aşkına yardım edin

sonbahar765544 .!.:

Valla o halay hepimizin hakkı alın teri bilek gücü yüzümüzü kapatıp bi foto atarım artık

Genişletmek için tıkla...

mavitosbik07 .!.:

Coook cookkk mutlu olun inşallah Ama lütfen foto atmayın, yüzünüz kapalı bile olsa(konunuzdan bağımsız, daha önce kk da yaşananlar için söylüyorum) Sadece anlatın ortak olalım.

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Tonvejerry .!.:

Daha önce ne yaşandı Bende bunu merak ettim şimdi

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

astrojurnal .!.:

yaa çok çok mutlu oldum..
burada estik gürledik, kötü senaryolarımız da oldu ama inanılmaz sevindim yanıldığımıza. açık açık konuşmanız şahane olmuş. artık birbirinizi daha iyi tanıyor ve anlıyorsunuz.
en çok sevindiğim de yedeklerin silinmesi..

çok çoooook mutlu olun ve bol bol göbek atın :)

Genişletmek için tıkla...

Biaaaaa .!.:

Bence eşiniz fazla çok gereksiz büyük tepkiler vermiş ve çocukluk tranvası anısını bu aşamada ileri sürerek sizin dik duruşunıza karşı üstünüzde tekrar baskı kurmaya çalışmış. Eğer eşinizin ilk kız arkadaşı olsaydınız ve tüm cinsel geçmişi ve deneyimi sizle olsaydı bu kadar etkilendim hikayesinin mantıklı kabul edilebilir bir yanı olabilirdi ancak kendiside geçmişinde sizin değimizle söyliyorum onlarca kız olan adam ,eşinin kendisine dürüstçe anlattığı bir ilişkisini bu kadar abartıp ve sizi ahlaksız bir kadın yerine koymasının insani hiçbir yanı yok. Tamam gördükleri hoş olmayabilir ama bu size karşı takındığı tavrı ve sizi düşürdüğü durumu kabul edilebilir bir hale getirmiyor malesef. Kendisi bir sürü kızla birşeyler yaşamış ve eminim o kızlardan bir çoğu onunla bunu gerçekten hoşlandığı ve aşık olduğu için yaşamıştır. Ben ciddi düşünmüyorum demekle kimse yaşadığının sorumluluğunu almaktan kurtulmuyor, üstelik kendisine karşı duygusal zaaf duyan kadınların hislerini fiziksel tatmin amacı ile kullanmak çok ağır birşey. Kaldı ki siz onun gibi sırf tatmin amacı ile değil , gerçekten değer verdiğiniz biri ile yaşamışsınız. Kesinlikle bu konuda alttan alıp kendinizi ezdirmeyin, siz ona karşı yanlış bir şey yapmadınız, eski erkek arkadaşınızla yaşadığınız şey sizin tercihinizdi ve siz bu olayı en başından anlatarak yeterince dürüst davranmışsınız, bir ihmali bu kadar büyütüp, sizin giyeceğiniz gelinliği bile hak etmediğinizi söyleyen,dini nikahınızı çocuk oyuncağı gibi sonlandıran adamın asıl siz nasıl affedeceksiniz. Evlilik hayat arkadaşlığıdır, daha ilk tökezlemede üstelik sizin ona karşı yaptığınız bir yanlış yokken, elinizi bırakıp sizi ortada bırakan adama nasıl sırtınızı dayayıp, arkanızı dönebileceksiniz. Bence eşinizi alın karşınıza konuşun, yaptığı şeyin ağırlığının ve sizi düşürdüğü durumun vahametini anlatın ve destek almasını şart koşun, zira anlattığı nedenden sizi bu hale sokan adam aynısını iki gün sonra gene yapar, gerekirse çift terapisi alın ve bu işi halledin bence.

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

sonbahar765544 .!.:

Evet ben geldim nihayet.
Yaklaşık 3-4 saattir konuşuyoruz. Eve geldiğinde yine suratsızdı ben de direkt müsait olduğunda konuşalım dedim. Nasıl olacak bu düğün diye bi yokladım. Herşey normalmiş gibi yapacağız insanlar o kadar hazırlandı çabaladı dedi. Ben de eğer düğünden sonra boşanmayı kafaya koyduysan ben düğün falan yapıp ailemi daha da üzmek istemiyorum dedim. Ben senden hiç bişey saklamadım, senden önce bir ilişkim vardı dediğimde oturup tavla oynadığımızı düşünmedin heralde ama tek talihsizlik buna şahit olman oldu dedim. Düğünden sonra hayatı bana bu yüzden dar edeceksen ikimiz için de zor olacak ama böyle de yaşanmaz ayrılmamız en doğrusu olur dedim.
Sanırım bunları duymayı hiç beklemiyordu. Geçen iki gün gibi özür dilememi, affet beni dememi bekliyordu. O yüzden şaşırdı. Ben böyle net konuşunca Şu an bilmiyorum zaten Senle ilk mesajlaşmamızla sonra seni ilk gördüğümdeki duygularım arasında bile fark var,keşke sabah erkenden çıkıp gitseydim görmeseydim seni dedi. Evet yaşadığın şeyleri tahmin ediyordum ama bunu görünce kalbime de aklıma da hakim olamadım söz geçiremedim bunların geçmişe ait olduğunu anlatamadım bi türlü sanki beni şimdi aldatmışsın gibi hissettim görünce dedi. Baya içini döktü. Bana ilk kez bir anısını anlattı ki sanırım bu da aslında gösterdiği tepkinin asıl travması. 10-11 yaşlarındayken babasının annesini aldattığını görmüş. Tam olarak ne gördüğünü söylemedi ama tahminimce öpüşüyorlarmış. Babası kendini görünce dil döküp yalvarmış annesine söylememesi için. O yaşlarında bunu annesinden saklamak zorunda kalmış uzun bir süre de saklamış, babasını affedememiş bi türlü. ama annesi sonra bir şekilde öğrenmiş. O fotoları görünce tekrar o ana gittim çok çaresiz hissettim dedi.
O böyle anlatınca onu da daha iyi anladım ama bir yandan kendimi de ifade etmem onu bu travmadan çıkarmam gerekiyordu. O yüzden tekrar tekrar bunun geçmişte kaldığını,onu tüm kalbimle sevdiğimi,güvende olduğumuzu söyledim. O aldatma sahnesi zihninde öyle bir yer etmiş ki. Görsel olarak zamanın önemi kalmamış. Beyni idrak edemiyor o görüntünün eskide kaldığını.
normalde o işten gelir gelmez uzuun uzun sohbet ederdik. İki gündür bunu yapamamak onu da sarsmış. Tabi normalde konuşurken bebeğim der bu sefer ismimle hitap ediyor.
uzun uzun konuştuk. Bana bir yanlışın olmadı, bunu inkar edemem ama mantığımı kullanamıyorum yoksa ben de farkındayım ama hislerime engel olamıyorum dedi. Bunun nasıl bi his olduğunu bilmeni asla istemem dedi, ikimizin de gözler dolu dolu.
olay bir anda düğündü boşanmaydı derken ikimizin de tam bir duygu boşalması yaşamasına döndü. O anlattı ben izah ettim. İzah ettim derken hesap vermek gibi değil de duygularının aslında mantıkla da desteklenmesi gerektiğini, yoksa çok zarar göreceğimizi, onu çok sevdiğimi, bu duygularla onu başbaşa bırakmak istemediğimi, her zaman olduğu gibi şimdi de birlikte mücadele edeceğimizi... küçük bir çocuk gibi dinledi beni. O bir koltukta oturuyordu ben diğer uçtaki koltukta. Sarılabilir miyiz dedim olur dedi, sarıldık ve film koptu. Çocuk gibi ağladık ikimiz de. Dayanamıyorum sana dedi. Hani uzun süre birini görmezsin de şöyle hasretle bi sarılırsın ya öyleydi.
Kızlar işte böyle. Biraz sakinleşip durulunca hiç konuşmadan çaylarımızı içtik. Bi ara kalktı bilgisayarını getirdi gözümün önünde yedekleri de sildi.
Cidden sancılı bir süreçti. Onu anlamak,kendimi anlatmak, destek olmak. Durup durup birbirimize kaçamak bakışlar atıp çocuk gibi gülüyoruz. Ağlamaktan bi hal oldum. Üzüntüden değil, ikimiz için de çok yoğun duyguların yaşandığı bi konuşmaydı. Onun hissettiklerini ben de hissettim. Korkularını,güvensizliğini...
İşte böyle kızlar Sizlere ne kadar teşekkür etsem az çoğu zaman aman bee bu kk de direkt sil at boşa kafasında bi yer diyordum ama yorumlarınız Sayesinde dik durdum, suçlu psikolojisnden çıktım. Eğer ben de ilk iki gün gibi aşırı duygusal bi ruh haliyle karşısına çıksaydım bu aşamada olmazdık.
İyi ki varsınız güzel insanlar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

nscckts .!.:

Arkadaslar sevinmiş coşmus ama olay aslında sızın dik durusunuz uzerıne 10 yasındayken babasının resminı ortaya atarak üste cıkmaya calısmıs
Soyledıgı sözler ıcın gonul almak dururken gorunce sana dayanamıyorum demıs bak yine dayanamadım affettim der gıbı

En basta bu dik durusu sergıleseydınız zaten boyle olacaktı konu kapanacaktı sonradan sakınlestıgı yok karsısında kararlı bitecekse bitsin dıyen biri oldugu ıcın blofunu gordugunuz ıcın geri adım attı ama yine sıvayıp tuy dikerek

Bazı insanlar bazı seylerı yasamadan anlayamıyor sizde tecrube edip kendim goreyım diyen birisiniz bu cok belli. Cok degıl evlendikten 3 ay sonra sorunlar yasayacagınıza eminim
Cunku adam falso
Hakkınızda hayırlısı olsun

Genişletmek için tıkla...