- 13 Nisan 2016
- 9
- 2
- 6
- Konu Sahibi Harikuladeee
- #1
Merhaba,
24 yaşındayım Ankarada yaşıyorum. Çalıştığım şirketin, İstanbul ofisindeki erkek arkadaşımla son 2 yıldır adı bir türlü konamayan (arada mesafeler olduğu için ben hep uzak durmak istedim, ama o bana öylesine aşkla ve şefkatle bağlanmıştı ki hayatım boyunca böyle sevilmedim) ilişkimizi 1 ay önce evlilikle sonlandırmaya karar verdik. önümüzde ilk etapta ayrı şehirlerde yaşıyor olmamızın sıkıntısı vardı. 1 sene dişimizi sıkarsak sonunun güzel olacağına ikna ettik hep kendimizi. şuan için aramızda hiç bir sıkıntı yok. ben hep evliliğe ve anne olmaya hevesli anaç yapıya sahip bi insandım, ama erkek arkadaşım benden daha hevesli. bir kere beni kaybetmekle karşı karşıya kaldığı için bir an evvel evlenmek istiyor. erkek arkadaşım, 7 kızdan sonra gelen tek erkek ve annesi oğluna çok düşkün. bu arada erkek arkadaşım 29 yaşında ama bu yaşına kadar kendi başına yumurta kırmışlığı yok. annesi ve ablaları adama bu yaşına kadar şehzade muamelesi yapmışlar.
ikinci etap da ki sıkıntıya gelecek olursak, ben sunniyim erkek arkadaşım alevi ve annesi (ablaları bu konuda kararı kendisine bırakıyorlar) hep kendi mezheplerinden bir gelin istemiş. erkek arkadaşımın bu konuda tavrı çok net; bu bağnazlığa boyun eğmem gerekirse annemi silerim! ona her zaman annesini incitmemesi gerektiğini (çünkü babasıda hayatta değil), annesinin rızası olmazsa bu evliliği yapmayacağımı söylüyorum. sebebi ise ben bir ömür kaynanamla mücadele etmek istemiyorum. annesi bizi ilk öğrendiğinde baya surat dökmüş, geçenlerde de ablalarına (güya erkek arkadaşıma çaktırmadan) kızın resmine bakın, nasıl biri bi sorun demiş. erkek arkadaşımın söylediğine göre, annesi yelkenleri indiriyomuş yavaş yavaş sorun yok diyor. ama ben, erkek arkadaşımın benim olumsuzluğa karşı pes etmemem için, ben üzülmeyim diye birşeyleri sakladığını düşünüyorum. ve bunu sanırım annesi ile yanyana gelmeden net bi şekilde bilemiycem. ancak ben bu işin bi adı konmadan (en azından isteme merasiminden önce) ailesi ile içli dışlı olmak istemiyorum. bu arada erkek arkadaşımın sevgisinden zerre şüphe duymuyorum, ama evlendikten sonra annecilik yapar mı kestiremiyorum. tecrübe sahibi olanlardan nasihat bekliyorum.
zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkürler.
sevgiler
24 yaşındayım Ankarada yaşıyorum. Çalıştığım şirketin, İstanbul ofisindeki erkek arkadaşımla son 2 yıldır adı bir türlü konamayan (arada mesafeler olduğu için ben hep uzak durmak istedim, ama o bana öylesine aşkla ve şefkatle bağlanmıştı ki hayatım boyunca böyle sevilmedim) ilişkimizi 1 ay önce evlilikle sonlandırmaya karar verdik. önümüzde ilk etapta ayrı şehirlerde yaşıyor olmamızın sıkıntısı vardı. 1 sene dişimizi sıkarsak sonunun güzel olacağına ikna ettik hep kendimizi. şuan için aramızda hiç bir sıkıntı yok. ben hep evliliğe ve anne olmaya hevesli anaç yapıya sahip bi insandım, ama erkek arkadaşım benden daha hevesli. bir kere beni kaybetmekle karşı karşıya kaldığı için bir an evvel evlenmek istiyor. erkek arkadaşım, 7 kızdan sonra gelen tek erkek ve annesi oğluna çok düşkün. bu arada erkek arkadaşım 29 yaşında ama bu yaşına kadar kendi başına yumurta kırmışlığı yok. annesi ve ablaları adama bu yaşına kadar şehzade muamelesi yapmışlar.
ikinci etap da ki sıkıntıya gelecek olursak, ben sunniyim erkek arkadaşım alevi ve annesi (ablaları bu konuda kararı kendisine bırakıyorlar) hep kendi mezheplerinden bir gelin istemiş. erkek arkadaşımın bu konuda tavrı çok net; bu bağnazlığa boyun eğmem gerekirse annemi silerim! ona her zaman annesini incitmemesi gerektiğini (çünkü babasıda hayatta değil), annesinin rızası olmazsa bu evliliği yapmayacağımı söylüyorum. sebebi ise ben bir ömür kaynanamla mücadele etmek istemiyorum. annesi bizi ilk öğrendiğinde baya surat dökmüş, geçenlerde de ablalarına (güya erkek arkadaşıma çaktırmadan) kızın resmine bakın, nasıl biri bi sorun demiş. erkek arkadaşımın söylediğine göre, annesi yelkenleri indiriyomuş yavaş yavaş sorun yok diyor. ama ben, erkek arkadaşımın benim olumsuzluğa karşı pes etmemem için, ben üzülmeyim diye birşeyleri sakladığını düşünüyorum. ve bunu sanırım annesi ile yanyana gelmeden net bi şekilde bilemiycem. ancak ben bu işin bi adı konmadan (en azından isteme merasiminden önce) ailesi ile içli dışlı olmak istemiyorum. bu arada erkek arkadaşımın sevgisinden zerre şüphe duymuyorum, ama evlendikten sonra annecilik yapar mı kestiremiyorum. tecrübe sahibi olanlardan nasihat bekliyorum.
zaman ayırıp okuduğunuz için teşekkürler.
sevgiler