- 20 Kasım 2018
- 11.289
- 40.587
- 34
Dalga gecmiyorum. Henuz daha 21 yasinda ve 1 sene bekar kalmisken görücü usulu bile olsa evleneyim diyecek kadar erkek erkek diye sayiklamaniza anlam veremedim sadece.
Dalga gecmiyorum. Henuz daha 21 yasinda ve 1 sene bekar kalmisken görücü usulu bile olsa evleneyim diyecek kadar erkek erkek diye sayiklamaniza anlam veremedim sadece.Bunda dalga gecicek ne var? Ilk defa birinden sonra hayatıma kimse girmiyor diyorum. Zor beğenen biri değilim buna rağmen kimse yok yeni bir hayata baslayamiyorum demek istemiştim. Kendim birini bulamıyorum görücü usulü evleneyim kurtulalım dedim.
Ayy o bir yıl muhabbetinde kafam gitti kusura bakmayın.Koca 1 sene dediğim ayrı kaldığımız 1 yıl. Böyle bir sure geçmişken bile nasıl hala böyle dusenebiliyorum onu anlamıyorum. Psikolojik destek almayı bile düşündüm. Pandemiden dolayı evden çıkıp kafamı da dagitamiyorum belki ondan... Evde uğraş bulamadim
O da doğru. Biriyle yeni hayata başlamak eskisinden kurtulurum gibi hissettiriyor. Spor salonuna gitmeyi bol bol gezmek istiyorum ama malum virusten ailemi korumak için bir şey yapamıyorumSiz kendinizi kendiniz iyileştirmek zorundasınız. Anladığım kadarıyla yalnızlık başınıza vurmuş diye depresifleşmissiniz. Hem ne var yalnızlıkta? Elbette biri çıkcktır karşınıza. O zamana kadar tek başınza gezin yürüyün alışveriş yapın. Biri hayatınızda varken yapamayacağınız şeyleri yapın.
Erkek erkek diye değil. 1 yıl yalnizken Eski sevgilimi kafamdan atamadım belki yeni bir hayata ve yeni birine ihtiyacim vardirDalga gecmiyorum. Henuz daha 21 yasinda ve 1 sene bekar kalmisken görücü usulu bile olsa evleneyim diyecek kadar erkek erkek diye sayiklamaniza anlam veremedim sadece.
Teşekkür ederim. Insanlar ne düşünüyor diye merak edip derdimi yazdim hepiniz haklısınız mantıklı düşünüp mantıklı davranamayan bir insanim. Ailemle yaşadigimdan hasta olmasınlar diye dışarı çıkmıyorum belki okuduğum şehre Dönebilirsem hayatım daha yoğun kafa dağıtıcı olurAyy o bir yıl muhabbetinde kafam gitti kusura bakmayın.İşte, dikkatinizi nasıl dağıtabilirsiniz? Kendi kendinize mi, yoksa insanlarla mı vakit geçirmeyi seversiniz? Bu sorular uğraş bulmanıza yardımcı olabilir.
Gururunuz yok demedim ki üzülmek gerçekten çok normal. Adama olmasa bile geçen süreye, verilen emeklere üzülür insan. Ben de 22 yaşındayım bunun yaşla alakası yok. Benim anlayamadığım yer barışmayı düşünmeniz, üzülmeniz değil. Umarım mantıklı bir karar verir ve barışmazsın.Bi gururum olmasaydi en başında barisirdim. 1 yildir acı çekiyorum nesini anlamıyorsunuz. Yaşım daha kucuk kurduğum bir sürü hayal vardı hepsi yok olup gitti. Salak değilim affetmek saçmalık biliyorum. Ama kafamdan atamiyorum.
Bu adamla evlenirseniz aldatılmak kaderiniz olacak.Ihaneti kabul edemedim öğrenir ogrenmez bitirdim. Çok acı çektim çünkü aramız cok iyiydi. Uzaktan ilişkimiz vardı çok da şaşırmadım ama hayatım mahvoldu gibiydi. Eski sevgilim biraz eğlenceye ve içkiye düşkündü tanışmadan önce biliyordum o huyunu. Tanismaya başladığımız zamanlar o hatlarını bırakmış gibiydi. 1 yıl boyunca harika yürüttük ilişkiyi bazen benim yaşadığım şehre geliyordu öyle görüşüyorduk. Bi yaz tatilinde de ben evdeydim aynı şehirde olmamıza rağmen ailemin baskın tavırlarından rahatça gezemedik ama yine de iyiydik. Geçen sene bu zamanlar aramizdaki ilişki tuhaflasmisti. Daha yakınlaşmak istiyordu sık sık yanıma gelmek istiyordu okulumdan vakit ayıramam diye istemiyordum gelmesini. ( Bir arada olunca bata samimiydik, cinsel hayatımız yoktu ama yine de özlem giderebiliyorduk)
Böyle böyle sorunlar üst üste geldi ve sevgilimin arkadaş çevresi bu anda değişti ikimizin de hiç hoşlanmadığı tiplerle takilmaya başladı ve içkiye tekrar sardı. Sürekli gece kulislerine gideyim mi diye darliyordu. Bu değişimlerden sonra bu arkadaş grubuyla fotoğrafını buldum tanımadığım kızlar vardı. Kavga ettik şüphelendiğim için ayrildim ama bana seni aldatmak dedi. Inanmadim 5 gün sonra instagam şifresini bulup girdim. Biz Kavga ettikten 1 gun sonra o kızlara instagramdan mesajlar atmis ( biz beraberken görüştüğü kizlar) buluşalım görüşelim diye. Çok tatlısın falan gibi şeyler. O gün büyük olay çıkardım kızı da buldum rezil ettim bunu. Kavga gürültü bitti her sey hatta 3 ay boyunca kavga ettik sevgilim var senin de vardır kesin diyip ı zamanlar kestim ilişkiyi. 5 ay sonra arkadasindan ulaşmaya çalıştı izin vermedim. Suan da 3 ay önce konuştuk eskisi gibi beni affet falan demedi ama seni bekliyorum dedi. Güvenmediği için uzak tuttu kendimi ama içim istiyor onu. Sabrettim yazmadim engelledim hatta. 3 ay oldu hala aklımda. 1 yıl boyunca kimse hayatıma girmedi. Ama hayatımın hiçbir döneminde böyle yalnız kaldığım olmamıştı. Ilişkimizi çok özlüyorum acaba şans versem mi diyorum... o benim kaderim mi diyorum kendi kendimeböyle benzerini yaşayan var mi?
Aman diyim. Şu an çok sıkıntılı bir süreçtesin ki böyle şeyler geçiyor aklından. Biraz rahatlayınca sen de olmaması gerektiğini anlayacaksın.Keşke karşıma biri çıksa diyorum... Erkenden evlenmek bile aklımda. Okulumu var ailemi üzmemek için böyle bir seye kalkışmam. Ama bazen keske görücü usulü bile evlensem diyorum
Zamaninda kendimi oyle inandirmisim ki onun istediğim gibi biri olduğuna gözlerim kör gibiydi. Ayriyken çok düşündüm hayat tarzımız farklı ben alkol kullanmıyorum eğlence mekanlarından hoşlanmam sakin hayat tercihimdir... ailemin de istemeyeceği birisi. Aynı yerde yasadigimizdan bazen dışarıda görüyorum eve dönünce çok ağlıyorum neden böyle olduk bunu niye yaptı diye üzülüyorum. Bu ruh halinden inşallah kurtulurum çok kötüGururunuz yok demedim ki üzülmek gerçekten çok normal. Adama olmasa bile geçen süreye, verilen emeklere üzülür insan. Ben de 22 yaşındayım bunun yaşla alakası yok. Benim anlayamadığım yer barışmayı düşünmeniz, üzülmeniz değil. Umarım mantıklı bir karar verir ve barışmazsın.
Basina gelmeyen bilmez. Size kötülük yapan biri çok sevdiğinizse kabullenmek zor.Daha ne kadar saçmalık okuyacağız kim bilir.
Aldatan bir daha aldatır biliyorum. Tek umudum onun da yaşı küçük belki degisir kafa yapısı degisir dusuncemdiBu adamla evlenirseniz aldatılmak kaderiniz olacak.
AYnen senIhaneti kabul edemedim öğrenir ogrenmez bitirdim. Çok acı çektim çünkü aramız cok iyiydi. Uzaktan ilişkimiz vardı çok da şaşırmadım ama hayatım mahvoldu gibiydi. Eski sevgilim biraz eğlenceye ve içkiye düşkündü tanışmadan önce biliyordum o huyunu. Tanismaya başladığımız zamanlar o hatlarını bırakmış gibiydi. 1 yıl boyunca harika yürüttük ilişkiyi bazen benim yaşadığım şehre geliyordu öyle görüşüyorduk. Bi yaz tatilinde de ben evdeydim aynı şehirde olmamıza rağmen ailemin baskın tavırlarından rahatça gezemedik ama yine de iyiydik. Geçen sene bu zamanlar aramizdaki ilişki tuhaflasmisti. Daha yakınlaşmak istiyordu sık sık yanıma gelmek istiyordu okulumdan vakit ayıramam diye istemiyordum gelmesini. ( Bir arada olunca bata samimiydik, cinsel hayatımız yoktu ama yine de özlem giderebiliyorduk)
Böyle böyle sorunlar üst üste geldi ve sevgilimin arkadaş çevresi bu anda değişti ikimizin de hiç hoşlanmadığı tiplerle takilmaya başladı ve içkiye tekrar sardı. Sürekli gece kulislerine gideyim mi diye darliyordu. Bu değişimlerden sonra bu arkadaş grubuyla fotoğrafını buldum tanımadığım kızlar vardı. Kavga ettik şüphelendiğim için ayrildim ama bana seni aldatmak dedi. Inanmadim 5 gün sonra instagam şifresini bulup girdim. Biz Kavga ettikten 1 gun sonra o kızlara instagramdan mesajlar atmis ( biz beraberken görüştüğü kizlar) buluşalım görüşelim diye. Çok tatlısın falan gibi şeyler. O gün büyük olay çıkardım kızı da buldum rezil ettim bunu. Kavga gürültü bitti her sey hatta 3 ay boyunca kavga ettik sevgilim var senin de vardır kesin diyip ı zamanlar kestim ilişkiyi. 5 ay sonra arkadasindan ulaşmaya çalıştı izin vermedim. Suan da 3 ay önce konuştuk eskisi gibi beni affet falan demedi ama seni bekliyorum dedi. Güvenmediği için uzak tuttu kendimi ama içim istiyor onu. Sabrettim yazmadim engelledim hatta. 3 ay oldu hala aklımda. 1 yıl boyunca kimse hayatıma girmedi. Ama hayatımın hiçbir döneminde böyle yalnız kaldığım olmamıştı. Ilişkimizi çok özlüyorum acaba şans versem mi diyorum... o benim kaderim mi diyorum kendi kendimeböyle benzerini yaşayan var mi?
aynen senin kesinlikle kaderin bu affetIhaneti kabul edemedim öğrenir ogrenmez bitirdim. Çok acı çektim çünkü aramız cok iyiydi. Uzaktan ilişkimiz vardı çok da şaşırmadım ama hayatım mahvoldu gibiydi. Eski sevgilim biraz eğlenceye ve içkiye düşkündü tanışmadan önce biliyordum o huyunu. Tanismaya başladığımız zamanlar o hatlarını bırakmış gibiydi. 1 yıl boyunca harika yürüttük ilişkiyi bazen benim yaşadığım şehre geliyordu öyle görüşüyorduk. Bi yaz tatilinde de ben evdeydim aynı şehirde olmamıza rağmen ailemin baskın tavırlarından rahatça gezemedik ama yine de iyiydik. Geçen sene bu zamanlar aramizdaki ilişki tuhaflasmisti. Daha yakınlaşmak istiyordu sık sık yanıma gelmek istiyordu okulumdan vakit ayıramam diye istemiyordum gelmesini. ( Bir arada olunca bata samimiydik, cinsel hayatımız yoktu ama yine de özlem giderebiliyorduk)
Böyle böyle sorunlar üst üste geldi ve sevgilimin arkadaş çevresi bu anda değişti ikimizin de hiç hoşlanmadığı tiplerle takilmaya başladı ve içkiye tekrar sardı. Sürekli gece kulislerine gideyim mi diye darliyordu. Bu değişimlerden sonra bu arkadaş grubuyla fotoğrafını buldum tanımadığım kızlar vardı. Kavga ettik şüphelendiğim için ayrildim ama bana seni aldatmak dedi. Inanmadim 5 gün sonra instagam şifresini bulup girdim. Biz Kavga ettikten 1 gun sonra o kızlara instagramdan mesajlar atmis ( biz beraberken görüştüğü kizlar) buluşalım görüşelim diye. Çok tatlısın falan gibi şeyler. O gün büyük olay çıkardım kızı da buldum rezil ettim bunu. Kavga gürültü bitti her sey hatta 3 ay boyunca kavga ettik sevgilim var senin de vardır kesin diyip ı zamanlar kestim ilişkiyi. 5 ay sonra arkadasindan ulaşmaya çalıştı izin vermedim. Suan da 3 ay önce konuştuk eskisi gibi beni affet falan demedi ama seni bekliyorum dedi. Güvenmediği için uzak tuttu kendimi ama içim istiyor onu. Sabrettim yazmadim engelledim hatta. 3 ay oldu hala aklımda. 1 yıl boyunca kimse hayatıma girmedi. Ama hayatımın hiçbir döneminde böyle yalnız kaldığım olmamıştı. Ilişkimizi çok özlüyorum acaba şans versem mi diyorum... o benim kaderim mi diyorum kendi kendimeböyle benzerini yaşayan var mi?
Güzel cevabınız için teşekkür ederim. Anlamaya çalışmadan yargılayan insanlardan değilsiniz... ihtiyacim olan bunları duymakmis... artık daha fazla sabredicem beklicem elbet bir gün normale donucek her sey20-21 yaşlarında nasıl içten hissedilir her duygu. Heyecanı ayrı olur. Bunun sebebi toyluk mu hayatın omuzlarımızdaki yükünün henüz hafif oluşu mu bilmem ama ileride arkana dönüp baktığında gülüyorsun sadece.
Kaderin o değil
Seni aldatan kişi hem de en güzel çağında sana bunu yapan ileride daha farklı heyecanlar arayacaktır.
Kaderin o değil en güzel sekilde çiziver çizgini...
Okulda etrafına bak
Mezun olunca iş hayatında etrafına bak koca bir dünya seni bekliyor.
Istiyorum ama kimse karşıma çıkmıyor. Sosyal medyadan biriyle tanışmaya pek sıcak bakmıyorum. Pandemiden dolayı gül evdeyim yani hayatıma kimi alayimNiye hayatınıza birini almıyorsunuz da o dünyadaki son erkek gibi davraniyorsunuz