- 23 Aralık 2012
- 7.169
- 47.124
Haydaa yokluk insana neler yaptırıyor yaw. Neyse recete ediyorum ;B12 eksikliği oldugunu düşünüyorum ve gün aşırı balıkyağı iyi olur.Ihaneti kabul edemedim öğrenir ogrenmez bitirdim. Çok acı çektim çünkü aramız cok iyiydi. Uzaktan ilişkimiz vardı çok da şaşırmadım ama hayatım mahvoldu gibiydi. Eski sevgilim biraz eğlenceye ve içkiye düşkündü tanışmadan önce biliyordum o huyunu. Tanismaya başladığımız zamanlar o hatlarını bırakmış gibiydi. 1 yıl boyunca harika yürüttük ilişkiyi bazen benim yaşadığım şehre geliyordu öyle görüşüyorduk. Bi yaz tatilinde de ben evdeydim aynı şehirde olmamıza rağmen ailemin baskın tavırlarından rahatça gezemedik ama yine de iyiydik. Geçen sene bu zamanlar aramizdaki ilişki tuhaflasmisti. Daha yakınlaşmak istiyordu sık sık yanıma gelmek istiyordu okulumdan vakit ayıramam diye istemiyordum gelmesini. ( Bir arada olunca bata samimiydik, cinsel hayatımız yoktu ama yine de özlem giderebiliyorduk)
Böyle böyle sorunlar üst üste geldi ve sevgilimin arkadaş çevresi bu anda değişti ikimizin de hiç hoşlanmadığı tiplerle takilmaya başladı ve içkiye tekrar sardı. Sürekli gece kulislerine gideyim mi diye darliyordu. Bu değişimlerden sonra bu arkadaş grubuyla fotoğrafını buldum tanımadığım kızlar vardı. Kavga ettik şüphelendiğim için ayrildim ama bana seni aldatmak dedi. Inanmadim 5 gün sonra instagam şifresini bulup girdim. Biz Kavga ettikten 1 gun sonra o kızlara instagramdan mesajlar atmis ( biz beraberken görüştüğü kizlar) buluşalım görüşelim diye. Çok tatlısın falan gibi şeyler. O gün büyük olay çıkardım kızı da buldum rezil ettim bunu. Kavga gürültü bitti her sey hatta 3 ay boyunca kavga ettik sevgilim var senin de vardır kesin diyip ı zamanlar kestim ilişkiyi. 5 ay sonra arkadasindan ulaşmaya çalıştı izin vermedim. Suan da 3 ay önce konuştuk eskisi gibi beni affet falan demedi ama seni bekliyorum dedi. Güvenmediği için uzak tuttu kendimi ama içim istiyor onu. Sabrettim yazmadim engelledim hatta. 3 ay oldu hala aklımda. 1 yıl boyunca kimse hayatıma girmedi. Ama hayatımın hiçbir döneminde böyle yalnız kaldığım olmamıştı. Ilişkimizi çok özlüyorum acaba şans versem mi diyorum... o benim kaderim mi diyorum kendi kendime böyle benzerini yaşayan var mi?