ama ilk mesajın ile bu mesajın tamamen farklı tamam baban a karşı öfken olabilir öyle bi babam olsa bende soğurdum yada benim kocam benim kızıma el kaldırırsa ben katil olurum yaa ben kızımı gözünden sakınırım gözünden bir damla yaş akmasına tahammül edemem benimde tek çocuğum var ondan başka düşünecek kaybedecek hiç birşeyim ilerde anne olunca anlarsın zaten evlenince kıymeti anlanıyorYok artik ya linc etseydiniz:) ayrintilari anlatmadim bile cok uzun olur diye. Annemle ben yillarca babamdan siddet gorduk fiziksel olarak, ezik diyerek az bile yapiyorum. Disarda hicbiseye sesini cikaramayan korkak bi insan eve gelince hirsini bizden cikarirdi ona saygi duymamam gayet normal. Baya bildigin tekme tokat doverdi yani son bi iki senede birakti. Kafama sandalyeler gecirdi, disimi kirdi, kac kez agzimi burnumu kanatti falan.Tabii ki annesi babasi olmayan insanlar var ama konumuz bu degil ki duyar kasmaya gerek yok, beni cok sevdiklerinden degil baska ugraslari olmadiklarindan baglilar bana. Sevgi yok yani ailede sadece beni kontrol etmek hoslarina gidiyor. Kendilerini bana adadilar derken de bunu kastettim. Her seyi denedim sosyallesmeleri icin ama bi iki kez tamam deyip sonra birakiyolar napabilirim? Dizilerimi kaciricam diye bi yere cikmiyor annem mesela haftada bir zorla disari cikartiyorum. Onlarin bu mutsuzluklari da beni cok mutsuz ediyor. O kadar dayak yememe ragmen 1 kere saygisizlik yapmadim. Evde surekli bi sinir gerginlik havasi hakim o yuzden kurtulucam diyorum.
Çarpıtmayın lütfen.Sizin kötü niyetle inşallah senin gibi çocuğun olur dediğiniz belli olduğundan beddua etmeyin dedi kız.
Sanki iyi niyetle iltifat etmişsiniz gibi kıvırmayın.
Kötü söz sahibine aittir gibi ilkokul çocuğu lafları ise size hiç yakışmıyor.Ne desin bu kız şimdi size "ayna" falan mı?
*Öznurplt adlı üyeye yazdım, mobilden alıntı yapamamışım.
Bu yazdıklarıni okuduktan sonra tek çocuktan vazgeçtim
Pilates,İngilizce ne istiyorsanız bazı akşamlar gidin ,madem sizin iyiliğinizi istiyorlar.anlayışla karşılarlar umarım.onun dışında dedikodudan hoşlanmıyorsanız ,hoşlanmadığınız muhabbet başladığında içeri gidebilirsiniz ,hem tavrınızı anlarlar hem de sizin gitmemeniz için belki azaltırlar.küçümseme,eleştiri demişsiniz bunlar baya sinir bozucu ,ama akrabalardan kim neyapmış ,ne olmuş ,bunlar zaten belli bir yaş üstünün sohbet konusu çünkü onlarda hayat ev oturmalarından ibaretti.dedemlere gittiğimde genelde konuşulacak konu: şu geldi bize ,şu evleniyor ,şunu anlattı bunu yapmış,ne biliyim bunlar bana normal geliyor.ama bazen biri bir şey der biri hakkında baya rahatsız olursunuz ,böyle durumda en mantıklı şey kaçmak bence .çünkü söylesem de genelde uzun süreli olmuyor ya da küçük oldugum için laf bana düşmez gibi geliyor.kızlar sorum saçma olabilir gülmeyin lütfen :) ben tek çocuğum ve annemle babam ne yazık ki hayatlarında hiçbi aktivite vs olmayan, tüm hayatlarını bana adamayı marifet sanan, hiç arkadaşları olmayan insanlar. tek çocuk olmam dolayısıyla da üstüme çok düşüyorlar ve ben artık çoook bunaldım. 26 yaşındayım çalışıyorum ve yakında evlenicem allahtan. ama bu bana olan bağımlılıklarından nefret ediyorum
kırmak istemiyorum asla ama çocukluktan beri her şeyi benim yerime yaptıkları için özgüven konusunda da ciddi sıkıntılarım var. her şeyime karışırlar hala çocuk gibi görürler vs ciddi kavgalar ediyoruz bu yüzden zaten, hele babama karşı saygım kalmadı gibi bişey.
tek aktiviteleri oturup dedikodu yapmak , diğer akrabaları eleştirmek ( kendilerini mükemmel görürler ) ve sabahtan akşama kadar dizi izlemek, babam emekli bi de evden çıkmıyor. oturup sohbet edemiyorum kesinlikle , hiçbir sosyal aktiviteleri yok televizyon haricinde. annem komşulara bile gidip gelmez 2side asosyal evde dipdibe oturup duran insanlar, ha birbirlerini çok sevdiklerinden değil aksine fiziksel şiddet bile var öle diyim, bu anlatması çok uzun sürecek ayrı bi sorun. tek sohbet konumuzda 'halan şöle yapmış, amcan bunu demiş, dayın gene bize bunu yaptı' vs vs yani dedikodu tarzında şeyler dinlemek istemediğimde de hemen güceniveriyolar falan, nerden esiyo akıllarına bilmiorum mesela bi örnek vereyim ; dayımla yengem 20 yıllık evlilikten sonra boşandı, dayım başkasıyla evlendi bile, ama bu hala anneme dert dayımı boşayan yengenin arkasından atar falan :d sürekli bi insanları eleştirme ve dedikodu derdindeler. hele babam çok ezik , sürekli başkalarının açıklarını arayan birisi, kendi hayatları çok sıkıcı çünkü.
mezun olduktan sonra bende evde otururken artık çıldıracak kıvama gelmiştim ki neyse ki işe girdim :) kıyamıyorum da gerçekten hayatları çok sıkıcı yani tek aktiviteleri benim :d ama onların bu durumu benim hayat kalitemi de düşürüyor nası anlatayım yani ilerlememi engelliyor sanki. akşam eve gidiyorum mesela 7.30 gibi, sanki kırk yıldır görüşmüyomuşuz gibi hemen bi öpüşme faslı görende çok sevgi dolu bi aileyiz sanır asla alakası yok, gece yatarken de ayrı bi öpüşme faslı. sonra yemekten sonra oturup dizi izleriz beraber ben laptobu kucağıma alır sözlüklerde falan takılırım öyle. odama gitsem biliyorum sıkılacaklar hemen, laf edecekler bi akşam görüyoruz onda da odana gidiyorsun diye. ben odamda takılmak, ingilizce falan çalışmak,pilates yapmak vs bişeyler yapmak istiyorum ama onların yüzünden bende dizi bağımlısı oldum :d yanlarında oturup kalıyorum saatlerce. ne olur bana bi akıl verin napıcam ben bu evde ? :) bi yandan onlara üzülüyorum, bi yandan da sinir oluyorum.
Kesinlikle,kardeşim olmasaydı hayat çok daha sıkıcı olurdu.hatta ne kadar çok o kadar iyiBu yazdıklarıni okuduktan sonra tek çocuktan vazgeçtim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?