Aklımdaki en zor soru

Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?

Normal değil.
Bence çok yanlış hatta. Ama herkesin hayatına kimse karışamaz. Normal mi değil mi diye sorduğunuz için söyledim:)
Yargılamak için değil.

Sizce normal mi?

Eşinizin böyle bir şeyi olduğunu düşünün ve normal olup olmadığına siz karar verin

Yani ben bi insanın en yakın arkadaşının hem cinsi olmak zorunda olmadığını ögrendim. Gerçekten kız arkadaşını kız arkadaşından kıskanan insanlar gördüm. Kız arkadaşına bile herşeyini anlatamayan insanlar gördüm. Bir erkekle anlaşmak illa cinsel ya da duygusal bir bağdan mı geçiyor? Bunu böyle düşünen bir tek ben miyim onu merak ediyorum.

"Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız." cevabı kendiniz vermişsiniz zaten. Ancak ben şahsen karşı cinsten arkadaşlarımı ne kadar iyi anlaşırsam anlaşayım uykularımı kaçıracak kadar düşünmüyorum. Evlilikte sadakat esastır. Hissettiğiniz şey Biraz takıntıya doğru ilerliyor gibi geldi bana anlattığınıza göre. Yoksa hepimizin eşi, karşı cinsten arkadaşı var mağarada yaşamıyoruz. Eşinizle kıyaslamanız bence ona haksızlık.

Ruhlarınız tanıyordur birbirini. Detaya girmicem ama gayet normal.

Bu arada her iki tarafta da kadın-erkek ilişkisi ile ilgili bir şey yok dediğiniz için normal diyorum. Cinsiyetsiz, güven ve huzur dolu bir ilişki.

hanya .!.:

Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi

Genişletmek için tıkla...

Normal değil.yokluguna katlanamiyorum demissiniz,açıkçası evli bir kadının kiz arkadaşina bile böyle cümleler kurup böyle hissetmesi normal değil kaldı ki bu karşı cins.siz de normal olmadığını bildiğiniz için aslında buraya konu açtınız bence.

hanya .!.:

Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?

Genişletmek için tıkla...

Senin niyetin kötü. Geçen biri daha iş yerindeki adamdan hoşlanıyordu. Adam iş arkadaşın, ailesini vs tanıyorsun. Böyle şeyleri düşünmek için gerçekten ilgiye aç olmak gerekiyor. Kocanla aran iyi değil diye büyük ihtimal bu adam için şuan "kendimizi mi kandırıyoruz" diyorsun. O kadar kafanda kurmuşsun, o kadar kendi kurduğun şeylere inanarak yazmışsın gelip " onun için de öyle" diye yazmışsın.

Bir kadın ve bir erkek çok düzgün şekilde yakın arkadaş olabiliyorlar bunu çok net şekilde gördüm. Hatta kurumsal şirketlerde birbirleriyle çok rahat şekilde, geyik sohbetleri yapan kadın-erkek çalışanları gördüm

Ama "onun için de öyle" "birbirimizi mi kandırıyoruz" gibi düşünceler kötü niyet oluyor.

Adam işinde gücünde belliki, bir kötü niyeti olsa erkek olarak bunu çoktan belirtirdi. Adam seni büyük ihtimal cinsiyetsiz, kendi cinsinden görüp, bacı gözüyle bakıp konuşuyor, eşine anlatıyor.

Öyle tatlı tatlı anlatmışsın ki bir de ağzım açık okudum.

Size ulaşamıyor, bunun icin esinizi ariyor. Esiniz ne dusunuyor bu konuda?

Eş kisileri rahatsiz degilse bize diyecek birsey kalmiyor ki?

Bir kaç seneye ikinizde boşanıp evlenirsiniz.Aşık olma yolundasınız ve belki oldunuzda her konuda denge esastır bana göre bana pek normal gelmedi

Eşimle kıyaslamıyorum zaten. Şu var ki gün içinde kadın arkadaşlarımla yaptığım her muhabbeti bu eşle alakalı olabilir cocuklar konusunda olabilir akraba dedikodusu olabilir nasıl ki eşime ayrıntısıyla anlatmıyorsam onunla konuştuklarımı da zaten bir kız arkadaşımla konuşuyorum mantığında görüp anlatmadıklarım oluyor. Ama ben eşime hep şunu söylerim. Beni eve x bırakacak, yemeğe x le gidiyorum. X le onu yaptık bunu yaptık gün içi olagan herseyden haberi olur. Asla eşime sadakatsiz davrandığımı düşünmüyorum. Az önce arkadaşın dediği gibi cinsiyetsiz görüyorum zaten başka gözle görsem kendimi uzak tutarım. Şimdi iki hemcins kafede otursak saatlerce muhabbet etsek kimse bisi demez ama ben bu arkadaşla bunu yapmak istesem laf olur yapamıyorum sanırım hislerim normal ama toplum baskısı dedikleri şey dısardaki göz hep böyle görüyor ve yanlış anlaşılmak korkusuyla bizi olmamız gereken durumdan sakınmamız gereken duruma sokuyor.


Ayrıca eşimin inanın böyle bir arkadaşı olsa eşimin cinsiyetsiz ve duygusal bagı olmadığından kendim gibi emin olduğum biri olsa inanın sevinirim. Çünkü birilerini anlamaya ve kendimizi anlatmaya ihtiyacımız var ve bunun cinsiyeti hic onemli degil benim gözümde yeter ki seni anlayacak insan seni dinleyerek yargilamayarak sana iyi gelsin.

uykularınız kaçtığına göre sizi rahatsız eden, şüpheye düşüren bir şey var demek.

bir kadınla erkeğin kanka olabileceğine inanıyorum kesinlikle ama hafta sonu haber almadığında huzursuz olmak biraz düşündürücü geldi bana. normalde diğer yakın ilişkilerinizde de böyle misinizdir?

Bana sizin niyetinizde sorun var gibi geldi.
Kadın erkek arkadaş olabilir. Hiç sorun yok. Ama biz normal insanlar hafta sonu arkadaşımızdan haber almayınca ölüp bitmiyoruz.

Helal valla ne kadarrrrrrr geniş geniş anlatmışsınız arkadaş olmak gayet normal ama siz arkadaş değilsiniz şapkanızı önünüze koyun biz napıyoruz diye sorun bence mantık dışı çünkü kimse kusura bakmasın benimde iş arkadaşım erkek ama lakin yok haftasonuda onsuz yapamam da yok kocamı ararda beni sormak için hey yavrum hey Konya ovasında bu genişlik yokkk

14 yıldır birlikte çalıştığım eşli çocuklu birbirimizi bildiğimiz erkek iş arkadaslarim var..Aklınıza gelebilecek her konuyu konuşuruz sizin gibi.Evlilik çocuklar eşler aileler falan ama hafta sonu birbirimizden ayrı kalınca sıkıntı yaşamıyor özlemiyoruz..Sizin durumunuz biraz garip geldi bana açıkçası..

hanya .!.:

Eşimle kıyaslamıyorum zaten. Şu var ki gün içinde kadın arkadaşlarımla yaptığım her muhabbeti bu eşle alakalı olabilir cocuklar konusunda olabilir akraba dedikodusu olabilir nasıl ki eşime ayrıntısıyla anlatmıyorsam onunla konuştuklarımı da zaten bir kız arkadaşımla konuşuyorum mantığında görüp anlatmadıklarım oluyor. Ama ben eşime hep şunu söylerim. Beni eve x bırakacak, yemeğe x le gidiyorum. X le onu yaptık bunu yaptık gün içi olagan herseyden haberi olur. Asla eşime sadakatsiz davrandığımı düşünmüyorum. Az önce arkadaşın dediği gibi cinsiyetsiz görüyorum zaten başka gözle görsem kendimi uzak tutarım.
Şimdi iki hemcins kafede otursak saatlerce muhabbet etsek kimse bisi demez ama ben bu arkadaşla bunu yapmak istesem laf olur yapamıyorum sanırım hislerim normal ama toplum baskısı dedikleri şey dısardaki göz hep böyle görüyor ve yanlış anlaşılmak korkusuyla bizi olmamız gereken durumdan sakınmamız gereken duruma sokuyor.


Ayrıca eşimin inanın böyle bir arkadaşı olsa eşimin cinsiyetsiz ve duygusal bagı olmadığından kendim gibi emin olduğum biri olsa inanın sevinirim. Çünkü birilerini anlamaya ve kendimizi anlatmaya ihtiyacımız var ve bunun cinsiyeti hic onemli degil benim gözümde yeter ki seni anlayacak insan seni dinleyerek yargilamayarak sana iyi gelsin.

Genişletmek için tıkla...

Ben senin gibi insanları görünce hem bu adamlara hem bu adamların karılarına üzülüyorum. Adam iş arkadaşın, aynı odada değil aynı katta bile olsan yine aynı muhabbetleri yapacaktın. Konuştuğun konular gayet günlük yaşam konuları. Hayatlarınızdan kesitler. Sıradan insan muhabbetleri. İnsanlar çocuklarını okuldan almaya gidiyorlar, bir erkek veli bir kadın veli her kapıda konuştuklarında bunlar kötüye mi çıkıyor? Büro çalışanları kadın erkek aynı odadalar, napsınlar? Mecburen konuşacaklar. Her kadın erkek aynı odayı paylaşan böyle ilgi meraklısı çıkarsa ooooo.

Israrla ya adımız kötüye çıkarsa ya dedikodumuz çıkarsa endişesi yaşamak ilginç. Yaşadığın yerde bir ofiste kadın-erkek aynı odada bulunup, çalışıyorsa demekki bu endişenin oluşacağı durum yok.

Adam seninle aynı düşüncelere sahip değil üstelik. Senle dışarıda oturup bir masada saatlerce sohbet edesi yok.

Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?

Bence anlattiklariniz hic kabul edilebilir degil. Esiniz disinda baska bir erkege (cinsel cekim olmasa bile) bu kadar baglanmaniz pek hos degil. Mesai saati disinda hala bu adami dusunuyorsaniz mesajlasiyorsaniz bir seyler amacini asmis demektir. Ben esinizin yerinde olsam bu kadar rahat olamazdim.