Aklım Karmakarışık...

Merhaba kızlar,

Aklım o kadar karışık ki bu konuyu açıp açmamak konusunda bile baya bir karasız kaldım... :26:

Benim bir erkek arkadaşım var ve bazılarınız biliyordur, geçen yaz bir beyin tümörü ameliyatı geçirdim ve erkek arkadaşım her an, her saniye yanımdaydı. Gerçekten bebek gibi ilgilendi benimle. Ona aşığım diyordum ama artık hislerimden emin olamıyorum... Çünkü ona karşı olan sevgimin törpülendiğini hissediyorum bazı şeylerden ve kendimden gerçekten çok utanıyorum. Şöyle ki erkek arkadaşım liseden mezun olduğu sırada babası kalp krizi geçirmiş, o yüzden direk iş hayatına geçmek zorunda kalmış. Şuan eczanede kalfa, çırak artık ne derseniz olarak çalışıyor ve AÖF'den okuyor, 26 yaşında, ama son 3-4 senedir 1. sınıfta hep, geçememiş çünkü işi aşırı yoğun, sabah 8 akşam 7, sadece Pazar'ı boş, bir de arada nöbetlere kalıyor, gerisini varın siz düşünün artık... Çok uğraşıyor ama AÖF sınavlarına yoğunluktan çalışamıyor, işten çıkamıyor, çünkü onun maaşı evi geçindiriyor resmen kendi harçlığını alıyor sadece, küçük kardeşi var benim yaşlarımda ama o da çalışmıyor istikrarlı, girip çıkıyor vs. Başka iş aradık ama olmadı bir türlü... Erkek arkadaşım da haklı, elinden bir şey gelmez, kısmet ama ne yapacağım böyle bilmiyorum... Aileler arasında maddi bir fark da söz konusu. Yarın öbür gün beni istemeye geldiğinde babamlar asla kabul etmezler bu durumda, okulunu vs. sini bitirmesi gerek ama şu durumda bitiremiyor, evliliğimiz için kenara para da atamayacak, ne olacak bilemiyorum gerçekten, ailesi de en geç 3 seneye evlendirmek istiyor, hatta 2 ben olur desem... Kapana kısıldım kaldım böyle... Düşünüyorum şimdi ben kimim ki böyle yargılıyorum ama yarın öbür gün evlendiğimizde böyle şeyler sorun olacak muhakkak ki, maaş farkı, eğitimi vs. si çünkü okulu bitirmesi imkansız biz evlenene kadar bu durumda ki bu okul bitecek mi ya da ne zaman bitecek hiç bilemiyorum...

Erkek arkadaşımın gerçekten insanlığına diyecek laf yok ama çok duyuyorum evliliklerde çok sorun çıkıyor ve bana göre normalde denklik olmazsa olmaz şartlardandır -o da bunun farkında ve ben onun onuru, gururu incinmesin diye hiç ses çıkarmadım, hep sen de şunda, bunda iyisin vs. dedim- ama ben bu zamana kadar bir şekilde bunu göz ardı etmeyi başardım lakin böyle giderse ne yapacağım bilmiyorum... Bir yandan da yerin dibine giriyorum benin bu kadar yanımda olmuş birisi için nasıl böyle şeyler düşünürüm diye... İki arada bir derede kaldım resmen... Erkek arkadaşım kadar iyi kalpli birisinin bir daha hayatıma girmeyeceğinden eminim diyebilirim, zaten onun ahını alırsam bir daha da ovmam gibime geliyor ama gerçekten kafam çok karışık... Artık ondan yavaş yavaş uzaklaşıyorum gibi ve bu da onun farkında, en son tartıştık, şuan uçurumun kenarındayız resmen... Ukalalalık yaptığımı düşünmeyin ne olur, ben zaten çok utanıyorum şuan... Hislerime de bir anlam veremiyorum daha fazla... Siz bir akıl verin bana lütfen, ben köşeye sıkıştım çünkü, doluya koysam almıyor, boşa koysam dolmuyor...

Okuyan/Düşüncelerini paylaşan herkese şimdiden teşekkürler... Gözlerinize, ellerinize sağlık...

Edit: Erkek arkadaşımla 9,5 aydır beraberiz...

**Güncelleme: Kusura bakmayın arkadaşlar, kendimi yeterince anlatamadığımı düşünerek bir güncelleme yazma ihtiyacı hissettim.

Öncelikle söylemem gerekir ki ben gelecek kaygısı normalde de çok fazla olan bir insanım ve bu beni gerçekten çok yoruyor zaman zaman, takıntılı bir kişiliğim var, bir şeylere takıldım mı takılıyorum, gözüm başka şey görmüyor adeta. Erkek arkadaşım konusuna gelince, evet işi çok yoğun ve okuluna devam edemiyor. Özellikle babamın denklik gibi bir yargısı olduğu için ben okul ve meslek durumundan ötürü babam kabul etmez diye endişelendim ki bu tarz konuları görüyoruz, duyuyoruz sonra "Kaçayım mı?" vs. diye konu açılıyor oralara buralara. Bir evlilik yapacaksam herkesin gönlünün rızası olsun isterim haliyle her insan gibi, hele hele de ailem söz konusuysa. Bir yerden sonra özellikle de erkek arkadaşım evlendikten sonra acaba bunu sorun eder mi diye endişelenmeye başladım. Benim önümde aynı üniversitenin aynı sınıfından mezun olup da eşiyle boşanmış bir abla örneği var, o yüzden gayet iyi biliyorum denkliğin her şey demek olmadığını ama bu boşanma mevzusu ister istemez bende evliliğe karşı büyük korkular doğurdu ve evliliğimizi en sağlam şekilde inşa etmeye çalışıyorum elimizden gelen her şeyi yapalım, hiçbir sorun çıkmasın diye. Bu anlamda da erkek arkadaşımın ailesi, özellikle de babasının durumu beni korkuttu. Şöyle ki babası baskın bir karakter ve erkek arkadaşım babasına çok önem veriyor anladığım kadarıyla, babası emekli, rahatsız zaten adamcağız, yukarda da dediğim gibi erkek arkadaşım sadece harçlığını alıp maaşının tamamını babasına veriyor ve babası çocukcağızın ekstrelerine kadar kontrol ediyor. Bu duruma kendinizi bir koyun, karşınızda maaşının tamamını ailesine veren bir erkek ve çok baskın bir babası var, evliliğimiz için nasıl birikim yapacağız biz diye endişelenmez misiniz? :26:Ki 2 yılda evlenin diyorlar bir de, siz düşünün artık... :26: Ben bu sene mezun oluyorum inşallah ve tabii ki çalışacağım ama sağlam bir birikim olması lazım yine de... İlerde erkek arkadaşıma özellikle bu anlamda baskı kurulmasını, ailesiyle benim aramda kalıp incinmesini hiç istemem gerçekten ama korktum, zira bizim tanışmamızda da aynı şey sözkonusu oldu, ben tanışmayı istemedim daha var dedim ama erkek arkadaşımın ailesi, özellikle babası o kadar çok ısrar etti ki artık erkek arkadaşım iki arada bir derede kalmaya, sıkılmaya başladı haliyle çocukcağız, ben de o daha fazla üzülmesin, ailesinin gönlü olsun madem diye tamam dedim ve tanıştım. Benim hatam şu oldu ki erkek arkadaşımla oturup konuşmadım doğru dürüst, mesajlarla yazdım öyle ve aramızda bir iletişim bozukluğu oldu haliyle. Ama aile ve maddi konular hassas mevzular olduğu için, erkek arkadaşım kırılır diye o konuda bir şey diyemedim, o da tüm sorunun bizim eğitim farkı olduğunu, babamın razı gelmeyeceğini vs. yi düşündü. Benim her şeyle kendi başıma başa çıkmak gibi bir huyum olduğundan diğer bir hatam da bütün bu endişeleri erkek arkadaşıma söylemeyip kendi kafamda döndürüp döndürüp yazmak oldu. Bu da "Yarın bu durumlar olursa çok daha zor olur her şey, en iyisi biz yol yakınken ayrılalım da kimsenin canı daha çok yanmasın." gibi saçmasapan bir yargıya varmama sebep oldu. Bozuk psikolojinin de katkısıyla endişem artık öyle bir boyuta gelmişti ki erkek arkadaşıma olan sevgimi, hislerimi sorgulamama sebep olacak noktaya kadar geldi. İşte o anda da vicdanım devreye girdi, "Bunca zaman sana hep destek olmuş birini böyle saçmasapan bir şekilde yarı yolda bırakamazsın, arkadaşın bile olsa." diye. Hislerim, endişelerim, vicdanım, hepsi birbirine girik bir noktadayken ben yukardaki cümeleri yazdım, gerisini siz düşünün artık... Ama dün akşam erkek arkadaşımla güzelce oturup konuştuk, işini değiştirmek adına KPSS'ye hazırlanacaktı -ki okulunua da rahatça okuyabilsin- zaten ama çok yoğun olduğu için pek bir şey yapamıyordu, bu anlamda konuştum ve enerjisini oraya yönlendireceğini, elinden geleni yapacağını söyledi ki ona güveniyorum bu konuda, zaten çok çaba sarf eden biridir. Ailesiyle ilgili olan konuyu da anlattım uygun bir dille ve babasının biraz despot olduğunu kendisi söyledi, yakın zamanda borçlar bitince artık maddi anlamda desteğini çekeceğini söyledi ve erkek arkadaşım benden özür diledi zaten, ben böyle bir sıkıntının olduğunu bilmiyordum diye, bir de küçükçe azarladı "Sen hep benden böyle hissettiklerini saklayacak mısın diye?"

Erkek arkadaşımla el ele verirsek hallederiz her şeyi Allah'ın izniyle, artık bunun farkındayım. Erkek arkadaşımı sevmiyor gibi bir şey yok kesinlikle. Onu sevmeseydim sırf o incinecek diye bu konuları ona anlatmaya çekinmezdim zaten. Dün akşam ayrılırken alnımdan öptü, içim titredi, özlemişim bu duyguyu gerçekten...

Güncelleme normal konudan uzun olmuş. Yukarıyı silecektim ama yorum yapan arkadaşlara terbiyesizlik olur gibime geldi... :26: Tekrar çok teşekkürler herkese...

iuwe .!.:

Merhaba kızlar,

Aklım o kadar karışık ki bu konuyu açıp açmamak konusunda bile baya bir karasız kaldım... :26:

Benim bir erkek arkadaşım var ve bazılarınız biliyordur, geçen yaz bir beyin tümörü ameliyatı geçirdim ve erkek arkadaşım her an, her saniye yanımdaydı. Gerçekten bebek gibi ilgilendi benimle. Ona aşığım diyordum ama artık hislerimden emin olamıyorum... Çünkü ona karşı olan sevgimin törpülendiğini hissediyorum bazı şeylerden ve kendimden gerçekten çok utanıyorum. Şöyle ki erkek arkadaşım liseden mezun olduğu sırada babası kalp krizi geçirmiş, o yüzden direk iş hayatına geçmek zorunda kalmış. Şuan eczanede kalfa, çırak artık ne derseniz olarak çalışıyor ve AÖF'den okuyor, 26 yaşında, ama son 3-4 senedir 1. sınıfta hep, geçememiş çünkü işi aşırı yoğun, sabah 8 akşam 7, sadece Pazar'ı boş, bir de arada nöbetlere kalıyor, gerisini varın siz düşünün artık... Çok uğraşıyor ama AÖF sınavlarına yoğunluktan çalışamıyor, işten çıkamıyor, çünkü onun maaşı evi geçindiriyor resmen kendi harçlığını alıyor sadece, küçük kardeşi var benim yaşlarımda ama o da çalışmıyor istikrarlı, girip çıkıyor vs. Başka iş aradık ama olmadı bir türlü... Erkek arkadaşım da haklı, elinden bir şey gelmez, kısmet ama ne yapacağım böyle bilmiyorum... Aileler arasında maddi bir fark da söz konusu. Yarın öbür gün beni istemeye geldiğinde babamlar asla kabul etmezler bu durumda, okulunu vs. sini bitirmesi gerek ama şu durumda bitiremiyor, evliliğimiz için kenara para da atamayacak, ne olacak bilemiyorum gerçekten, ailesi de en geç 3 seneye evlendirmek istiyor, hatta 2 ben olur desem... Kapana kısıldım kaldım böyle... Düşünüyorum şimdi ben kimim ki böyle yargılıyorum ama yarın öbür gün evlendiğimizde böyle şeyler sorun olacak muhakkak ki, maaş farkı, eğitimi vs. si çünkü okulu bitirmesi imkansız biz evlenene kadar bu durumda ki bu okul bitecek mi ya da ne zaman bitecek hiç bilemiyorum...

Erkek arkadaşımın gerçekten insanlığına diyecek laf yok ama çok duyuyorum evliliklerde çok sorun çıkıyor ve bana göre normalde denklik olmazsa olmaz şartlardandır -o da bunun farkında ve ben onun onuru, gururu incinmesin diye hiç ses çıkarmadım, hep sen de şunda, bunda iyisin vs. dedim- ama ben bu zamana kadar bir şekilde bunu göz ardı etmeyi başardım lakin böyle giderse ne yapacağım bilmiyorum... Bir yandan da yerin dibine giriyorum benin bu kadar yanımda olmuş birisi için nasıl böyle şeyler düşünürüm diye... İki arada bir derede kaldım resmen... Erkek arkadaşım kadar iyi kalpli birisinin bir daha hayatıma girmeyeceğinden eminim diyebilirim, zaten onun ahını alırsam bir daha da ovmam gibime geliyor ama gerçekten kafam çok karışık... Artık ondan yavaş yavaş uzaklaşıyorum gibi ve bu da onun farkında, en son tartıştık, şuan uçurumun kenarındayız resmen... Ukalalaık yaptığımı düşünmeyin ne olur, ben zaten çok utanıyorum şuan... Hislerime de bir anlam veremiyorum daha fazla... Siz bir akıl verin bana lütfen, ben köşeye sıkıştım çünkü, doluya koysam almıyor, boşa koysam dolmuyor...

Okuyan/Düşüncelerini paylaşan herkese şimdiden teşekkürler... Gözlerinize, ellerinize sağlık...

Genişletmek için tıkla...

canım erkek arkadaşının yaptığı işi tanıdığım biri mübalağasız 30-35 senedir yapıyor .belki de daha fazla.
adam şimdi belki de 60 yaşlarında .demek istediğim bu işin içerisinde olup da evini geçindirebilenler de var , niye olmasın.
sen çalışmak istemez misin ? şimdi herkes çalışıyor sen de istersen uygun bir iş bulup destek olabilirsin.

bence erkek arkadaşının ahını alma

Konunuzu biliyorum az cok ..tek bişeyi merak ediyorum , siz bu ilişkiye başlarken bilmiyormuydunuz bu adamın durumunu ilk günü kastetmiyorum, kimse bugün tanışıp yarın ilişkiye başlamıyorkii.. ? Bu tercih meselesi, yapı meselesi ancak sizin alabileceginiz bir karar

farmasi .!.:

canım erkek arkadaşının yaptığı işi tanıdığım biri mübalağasız 30-35 senedir yapıyor .belki de daha fazla.
adam şimdi belki de 60 yaşlarında .demek istediğim bu işin içerisinde olup da evini geçindirebilenler de var , niye olmasın.
sen çalışmak istemez misin ? şimdi herkes çalışıyor sen de istersen uygun bir iş bulup destek olabilirsin.

bence erkek arkadaşının ahını alma

Genişletmek için tıkla...

Ben zaten çalışmak istiyorum aksine, hatta çok istiyorum.

byza .!.:

Konunuzu biliyorum az cok ..tek bişeyi merak ediyorum , siz bu ilişkiye başlarken bilmiyormuydunuz bu adamın durumunu ilk günü kastetmiyorum, kimse bugün tanışıp yarın ilişkiye başlamıyorkii.. ? Bu tercih meselesi, yapı meselesi ancak sizin alabileceginiz bir karar

Genişletmek için tıkla...

İlişkiye başlarken durumu biliyordum ama eğitimini engelleyecek bir yoğunluğu olduğunu bilmiyordum, sonradan farkettim.

sevdicegim .!.:

Erkek arkadaşına üzüldüm. madem böyle bir durum vardı. ne diye oyaladınız bu kadar. gördünüz ki bu değişmesi zor bir durum.. bu kadar zaman sonra bunu dile getirmeyip kesip atsaydınız.. eğitim farkı olup da mutlu bir evliliği olan hiç insan yok mu. neden illa kötüsünü düşünüyorsunuz. siz onu tanıdığında farklı bir insan mıydı (şartlar olarak) da, şimdi o şartlardan rahatsız oluyorsunuz... soğumanızı anlarım, her ilişkide zaman zaman olabilir. ancak soğuma sebebiniz benim bile zoruma gitmişken, erkek arkadaşınızı düşünemiyorum bile.. el alem ne der mantığından (aileniz bile olsa) kurtulmalısınız.. zira seven sizsiniz, mutlu olan sizsiniz.. kimse kimseden üstün değildir! ne oldum dememeli ne olucam demeli.. aileniz bu maddelerden ötürü sorun çıkarır, yarın öbür gün onların ne yaşayacağını bilemeyiz...

Genişletmek için tıkla...

Oyalamadım kesinlikle ama aşılamayacağını yeni farkettim. Kesinlikle mutlu olan insanlar var, eğitimden geçtim yarın öbür gün maaş konusunun sıkıntı olması muhtemel ki ailesine sürekli yardım ediyor, bu çok güzel bir şey gerçekten ama biz evlenmeye kalktığımızda birikim yapamayız. Bunlardı beim sorunlarım, ben bunları konuşmadım onunla, kendi kafamda döndürdüm durdum... Evet haklısın, ben hep kötüsünü düşünüyorum, daha da kötüsü geleceği adeta kontrol etmeye çalışıyorum. Kesinlikle söylediklerinde haklısın, şuan psikolojim çok karışık bir durumda ve anım anıma uymuyor adeta, ben onu yargılayamam nitekim ben dipteyim şuan. Erkek arkadaşımı seviyorum ama bazen kafam karışıyor. Yaşadığım bu uzun süreçte yardıma ihtiyacım vardı, hep bunu görmezden geldim ama artık olmuyor. Çünkü kendimi anlayamıyorum. Psikologdan randevu aldım, çünkü tek başıma kafamda evirip çevirip yazıyorum adeta... Kendimi hırpalamaktan başka bir şey yaptığım yok... Çok teşekkürler...

Sen aşık olmuşsun ya sevmişsin artık herneyse sonuçta aşkın gözü kördür derler ilk zamanlarda bu durumun ileride sıkıntı yapabileceğini görmemişsin...Aslında her çiftte de sorun olacak diye bir kaide de yok eczacı kalfasıyla 8 yıl çıkıp evlenen hemşire arkadaşım da var iyi kazanmasına rağmen eğitim seviyesi bakımından kendinen aşağı gördüğü 5 yıllık sevgilisini milletin ağzına bakıp terkeden arkadaşım da var...Artık sen kimsin hangisisin onu düşünüp karar vermek sana düşüyor...Allah kolaylık versin

ComeOnBaby .!.:

Sen aşık olmuşsun ya sevmişsin artık herneyse sonuçta aşkın gözü kördür derler ilk zamanlarda bu durumun ileride sıkıntı yapabileceğini görmemişsin...Aslında her çiftte de sorun olacak diye bir kaide de yok eczacı kalfasıyla 8 yıl çıkıp evlenen hemşire arkadaşım da var iyi kazanmasına rağmen eğitim seviyesi bakımından kendinen aşağı gördüğü 5 yıllık sevgilisini milletin ağzına bakıp terkeden arkadaşım da var...Artık sen kimsin hangisisin onu düşünüp karar vermek sana düşüyor...Allah kolaylık versin

Genişletmek için tıkla...

Eğitim durumu, maaşı meseleri benim kafamda şu zamana kadar bir şekilde yerleştirdiğim yargılardan. İlerde erkek arkadaşım bunu sorun eder mi diye korktuğum için bu kadar debelenmem... Evlilik bu sonuç olarak... Bunu geçtim, hiçbir sorun yok diyelimi diğer bir yandan şöyle bir sorun var, erkek arkadaşım ailesine veriyor maaşının tümünü ve aynı zamanda da 3 senede evlenelim deniyor ama bu noktada bu mümkün değil, zira erkek arkadaşım evlenirken yarın öbür gün evliliğimiz için birikim yapamayacak, babası çocuğun ekstresine kadar bakıyor siz düşünün artık, nasıl diyecek babasına ben birikim yapmak istiyorum diye, bilmiyorum. Bu konular kafamı kurcalıyor... Gelecek kaygım haddinden fazla sanırım, bilemiyorum...

farmasi .!.:

kafada yeni seçenekler mi var ?

Genişletmek için tıkla...

Yeni seçeneklerden anladığım şeyi kastediyorsan hayır, öyle bir şey söz konusu bile olmaz.

arkadaşım evlilikte eğitim de maddi durum da büyük sorunlara yol açabiliyor. denklik muhakkak şart bence. erkek kadından daha fazla kazanır daha eğitimli olur..bunlar sorun olmaz ama kadın daha fazla kazanıp eğitimi daha yüksek olduğunda çoğunlukla sıkıntı oluyor. erkekler hele ki bizim toplumumuzdaki gibi erkekler bunu hazmedemiyor. ve farklı sorunlar altındaki temel sebep bu ezilmenin getirdiği kavgalar tartışmalar vs...sonunda evlilikler bitebiliyor maalesef.

şimdi karşı tarafın gururu incinmesin, bana çok iyiliği dokundu diye ilerde sorun teşkil edecek durumları görmezden gelirseniz, evlilik olup da gerçeklerle yüzleşince hayatın ne kadar zor ve toz pembe görünmediğini anlarsınız. bugün o çok iyi dediğiniz adam evi geçindiremeyip maddi bunalıma girdiğinizde, o adamın ne iyiliği kalır ne de onuru.

bu yüzden tereddütlerinizde haklısınız. yerinizde olsam iyice ölçer tartar ve ona göre bir karar verip yoluma bakardım. çok seversiniz aşık olursunuz ama her sevdiğiniz aşık olduğunuz adamla evlenmezsiniz. bu saçma bir durumdur. hayata gerçeklerden ve olabilecek durumlardan bakmamız gerekir. evlilikte kafa denkliği de maddi denklikte gerekiyor. erkek tarafı da buna göre evi geçindirebilecek kadar kazanıyor olmalı. hatta bu zamanda salt geçindirecek kadar kazanması bile yetmiyor . hayat o kadar pahalı ki...

Allah hayırlı karar vermenizi nasip etsin...

Şimdi üniversite mezunları da eczanedeki kalfalardan fazla maaş almıyorlar ki.

Ayrıca açıköğretimi bitirdiğinde de kimse onu genel müdür yapmayacak bir yere.

Ondan sonra birini bulduğunda da sana bakacak kadar zengin biri olacağı ne malum. Ya da durumu daha iyi diyelim, parasını kullanmayı bilmeyen biri de olabilir.

Ayrılacaksan da maddi sebeplerden değil de, maddi sebeplerden dolayı törpülenen sevginden dolayı ayrıl.

simurg_ .!.:

arkadaşım evlilikte eğitim de maddi durum da büyük sorunlara yol açabiliyor. denklik muhakkak şart bence. erkek kadından daha fazla kazanır daha eğitimli olur..bunlar sorun olmaz ama kadın daha fazla kazanıp eğitimi daha yüksek olduğunda çoğunlukla sıkıntı oluyor. erkekler hele ki bizim toplumumuzdaki gibi erkekler bunu hazmedemiyor. ve farklı sorunlar altındaki temel sebep bu ezilmenin getirdiği kavgalar tartışmalar vs...sonunda evlilikler bitebiliyor maalesef.

şimdi karşı tarafın gururu incinmesin, bana çok iyiliği dokundu diye ilerde sorun teşkil edecek durumları görmezden gelirseniz, evlilik olup da gerçeklerle yüzleşince hayatın ne kadar zor ve toz pembe görünmediğini anlarsınız. bugün o çok iyi dediğiniz adam evi geçindiremeyip maddi bunalıma girdiğinizde, o adamın ne iyiliği kalır ne de onuru.

bu yüzden tereddütlerinizde haklısınız. yerinizde olsam iyice ölçer tartar ve ona göre bir karar verip yoluma bakardım. çok seversiniz aşık olursunuz ama her sevdiğiniz aşık olduğunuz adamla evlenmezsiniz. bu saçma bir durumdur. hayata gerçeklerden ve olabilecek durumlardan bakmamız gerekir. evlilikte kafa denkliği de maddi denklikte gerekiyor. erkek tarafı da buna göre evi geçindirebilecek kadar kazanıyor olmalı. hatta bu zamanda salt geçindirecek kadar kazanması bile yetmiyor . hayat o kadar pahalı ki...

Allah hayırlı karar vermenizi nasip etsin...

Genişletmek için tıkla...

Demek istediğim de buydu. Ben de bu ihtimallerden korktuğum için ne yapacağım diye düşünüyorum zaten.... Amin...

slimsigara .!.:

Şimdi üniversite mezunları da eczanedeki kalfalardan fazla maaş almıyorlar ki.

Ayrıca açıköğretimi bitirdiğinde de kimse onu genel müdür yapmayacak bir yere.

Ondan sonra birini bulduğunda da sana bakacak kadar zengin biri olacağı ne malum. Ya da durumu daha iyi diyelim, parasını kullanmayı bilmeyen biri de olabilir.

Ayrılacaksan da maddi sebeplerden değil de, maddi sebeplerden dolayı törpülenen sevginden dolayı ayrıl.

Genişletmek için tıkla...

Benim maaşımla onunki arasında yüksek bir fark olabilir... Ben zenginliğinde değilim zaten ama şuanki durumuyla evliliğimiz için bir birikim bile yapamaması söz konusu, çünkü ailesi kullanıyor tüm maaşını. Maddi sebepler değil sadece, her şey kafamda dolanıyor sürekli ve geleceğe dair korkularımı da geçirecek bir şey olmadığı için ister istemez bir soğuma hissediyorum ki şuan ki psikolojimle ne hissettiğimden bile emin olamıyorum...

Su an konu sahibi arkadaşı eleştirenler bu durumda kendileri olsa da aynı seyleri söyleyebilecekler mı? Sonuçta hayat toz pembe değil egitim maddiyat is her sey önemli. Ki su an 26 yasında birinin ekstresine babası bakıyorsa ileride de baska seylere müdahale edebilir. Cicim ayları geçip geçim sıkıntısına girdiğiniz zaman şimdi herkesin aman ne olacak dediği seyler iyice önem kazanacak. Kavga edersiniz yine bunlar ortaya çıkacak konu olacak. Yani sadece sizi seviyor iyi kalpli birisi diye.. bilmiyorum ama bence evleneceginiz kisiyi seçerken tabii ki seveceğiz ama sonuçta bir ömür birlikte olacaksınız yuvanız olacak gecindirmeniz Cekip cevirmeniz gereken bir eviniz olacak ileride cocuklarınız olacak. Yani sözün özü demek istediğim evlenirken beklentilerinizi gözden geçirin uzun vadeli duşunun. Ve de bir sey soracağım cok konuştum ama burada vicdan isin icine giriyor bence, Sanki kendi mutluluğunuzdan cok onu üzmemek kirmamak icin evleniyorsunuz. Yani su an evlenme ihtimaliniz uzerine konuşuyorum

sen her şeyi kafanda yerleştirmişsin bence,çoğu şeyin de farkındasın,kararını vermişsin diyebilirim.daha ne denebilir ki?

larus .!.:

Su an konu sahibi arkadaşı eleştirenler bu durumda kendileri olsa da aynı seyleri söyleyebilecekler mı? Sonuçta hayat toz pembe değil egitim maddiyat is her sey önemli. Ki su an 26 yasında birinin ekstresine babası bakıyorsa ileride de baska seylere müdahale edebilir. Cicim ayları geçip geçim sıkıntısına girdiğiniz zaman şimdi herkesin aman ne olacak dediği seyler iyice önem kazanacak. Kavga edersiniz yine bunlar ortaya çıkacak konu olacak. Yani sadece sizi seviyor iyi kalpli birisi diye.. bilmiyorum ama bence evleneceginiz kisiyi seçerken tabii ki seveceğiz ama sonuçta bir ömür birlikte olacaksınız yuvanız olacak gecindirmeniz Cekip cevirmeniz gereken bir eviniz olacak ileride cocuklarınız olacak. Yani sözün özü demek istediğim evlenirken beklentilerinizi gözden geçirin uzun vadeli duşunun. Ve de bir sey soracağım cok konuştum ama burada vicdan isin icine giriyor bence, Sanki kendi mutluluğunuzdan cok onu üzmemek kirmamak icin evleniyorsunuz. Yani su an evlenme ihtimaliniz uzerine konuşuyorum

Genişletmek için tıkla...

Eleştirenlerden birisi de benim...... Kendimi aynı duruma koymadığımı nereden biliyorsun? ya da öyle bir olay yaşamadığımı? yaşamışım, koymuşum ki AYNI şeyleri söylüyorum... Yorum yaparken başkalarına dokundurma yapmayın.. Burada aksi yorumu yapanları az çok takip ettiğimden biliyorum.. İKİ YÜZLÜ olduklarını sanmıyorum.. birine farklı derken, kendisine farklı birşeyi yapmak iki yüzlülüktür çünkü zaman ayırıp yorum yapıyorlar sonuçta..!

sevdicegim .!.:

Eleştirenlerden birisi de benim...... Kendimi aynı duruma koymadığımı nereden biliyorsun? ya da öyle bir olay yaşamadığımı? yaşamışım, koymuşum ki AYNI şeyleri söylüyorum... Yorum yaparken başkalarına dokundurma yapmayın.. Burada aksi yorumu yapanları az çok takip ettiğimden biliyorum.. İKİ YÜZLÜ olduklarını sanmıyorum.. birine farklı derken, kendisine farklı birşeyi yapmak iki yüzlülüktür çünkü zaman ayırıp yorum yapıyorlar sonuçta..!

Genişletmek için tıkla...

Ben sizin hayatınızı nereden bileyim ben de kendi düşüncelerimi yazdım. herkes kıza bencil muamelesi yapmış. Kimseye dokundurma yapmıyorum siz üstünüze alinmissiniz

erkek arkadasınıza karsı sevgi içeren hiçbir cümleye rastlamadım...
sadece vicdan yapıyosunuz...
ayrılın hiç düşünmeyin...
severek hersey asılabilr ve suan buraya bunları yazma gereği bile duymazdınız...
korkardınız biri size ayrılın diyecek diye..
sen sadece burdaki bayanların seni anlaması için direnmişssin yazında ve hepimizden onay bekliyorsun...
kesinlikle ayrıl

siz bencede kararınızı vermişsiniz. vicdanınız rahat etsin diye destek bekliyorsunuz gibi geldi bana.yanlış anladıysamda kusura bakmayın.
bu tercih meselesidir.kişiden kişiye değişir.kimisine göre para araçtır,kimisine göre amaç.sizin için amaç ise işiniz zor.yapamazsınız diye düşünüyorum.
evet hayatın bazı gerçekleride var.yani şöyle bakalım olaya.para herşeydir.para hiç birşeydir.
işte kişiye göre değişir dediğimde bu dur.
ama şöylede bir durum var.kimin ne olacağıda asla belli olmaz.
hayat sizin,karar sizin...
hakkınızda hayırlısı olsun.mutlu olun:))

Merhaba.Hayatımda hep bir tatlı açlığım var.Bunu nasıl önleyebilrim?

yesil_ezgi .!.:

Merhaba.Hayatımda hep bir tatlı açlığım var.Bunu nasıl önleyebilrim?

Genişletmek için tıkla...

:44: :44: :44: ............