- Konu Sahibi disakkarit
- #1
Merhabalar.. Ben 21 yaşındayım.. Üniversite ortamında bir çok arkadaşım var ama artık hiç kimseye güvenemez oldum. Ailemden uzaktayım.. Son iki haftadır ağlıyorum sinirimden, yalnızlığımdan, arkamdan bıçaklanmış gibi hissedişimden.. Uzatmadan demeliyim ki artık aklım almıyor, size danışmak ve objektif bakışınızdan fikir almak istiyorum..
Öncelikle iki yakın arkadaşım var.. Biri erkek biri kız.. Kardeş diyebileceğim kadar yakındık iki ay öncesine kadar... Tüm yaz boyunca Erkek olan arkadaş benden hoşlandı, hoşlandığını diğer kız arkadaşıma da anlattı. Reddettim. aradan geçen iki ay sonra aynı erkek arkadaşımız yine kardeşim dediğim kızla çıkmaya başladı. Öğrenmem üzücü oldu. kalplerini kırmadan ağzıma geleni söyledim ikisine de... daha üç ay önce aynı olayı başka bir kız arkadaşımda yaşadığımı bile bile bunu bana yaptılar... Ve o eski olaya zamanında ne küfürler etmişlerdi... -.- Bir hafta cebelleştikten sonra kaybedemeyecek kadar sevdiğimi farkettim. kız arkadaşımda ağlıyordu sürekli.. Kabullendim. Dedim ki madem seviyorsunuz, örnek bir ilişki oluşturun da hepimiz örnek alalım... Detayına inmeyeceğim. Ama yanlarında vakit geçirdikçe kötü düşüncelerime engel olamıyorum... (kız arkadaşımda mide yokmuş, erkek arkadaşımda bizi sıradan geçirmiş gibi şeyler bu düşünceler) Ne yapmalıyım? Bu onları nasıl birileri yapar?
İkinci sıkıntımsa bi buçuk yıldır sevgilim olmadı. Geçen aydan beridir bir çocukla bakışıyorduk.. Sonra tanıştık.. Bir hafta kadar mesajlar havada uçuştu.. Ertesi hafta sınav bitimimize üç-dört buluşma ayarladık... sınav öncesi dayanamadı ve gel hadi dedi bi akşam.. Bende sabredemedimm.. (salaklık yaptım) Sahile gittik. Deniz kenarında sabahladık o gün... Konuştuk, el ele tutuştuk hatta öptü beni... "Öptüğüm kız sevgilimdir", "Seni memleketime karım olarak götüreceğim" Tarzında cümleler kurasıya kadar ileri gitti muhabbetimiz... öyle mutluydum ki.... sanki dünya benim etrafımda dönüyormuş gibi sevdi beni o gün..... sabah sınavına girdi. beni görmeden okuldan ayrılmış... Öğlen telefonuma bir mesaj geldi. "eski sevgilimi unutamadım ben... ilişki yapmaya hazır değilim..." çok üzülmüştüm.. sadece"saygı duyuyorum" diyebildim.... iki üç gün ölü gibi gezdim... Derken arkadaşlarım kızın birisiyle görmüşler.. kızla fotoğraf koymuş ayrıca... sosyal medya hesaplarından birisine de "sevgilin varken zaman çok çabuk geçiyor" yazmış... yıkıldım..şaşırdım... Bir tuhaf oldum.. Bu onu nasıl birisi yapar? Ve ne yapmalı? .... Onu sürekli görüyorum, bakışları hep üzerimde... kafamı çevirip surat asmak dışında bir şey yapamadım...
bunların dışında son zamanlarda bir çok sorun yaşadım. Her şey üst üste geldi... Çok mutsuz, umutsuz hissediyorum... Göz yaşlarımı durduramıyorum.. İçimin acısı, yalnızlık hissi.. Arkamdan bıçaklanmış gibi yapayalnız bırakılmış gibiyim... offf... Ne yapmalı kızlar.. yardım lütfen....
Öncelikle iki yakın arkadaşım var.. Biri erkek biri kız.. Kardeş diyebileceğim kadar yakındık iki ay öncesine kadar... Tüm yaz boyunca Erkek olan arkadaş benden hoşlandı, hoşlandığını diğer kız arkadaşıma da anlattı. Reddettim. aradan geçen iki ay sonra aynı erkek arkadaşımız yine kardeşim dediğim kızla çıkmaya başladı. Öğrenmem üzücü oldu. kalplerini kırmadan ağzıma geleni söyledim ikisine de... daha üç ay önce aynı olayı başka bir kız arkadaşımda yaşadığımı bile bile bunu bana yaptılar... Ve o eski olaya zamanında ne küfürler etmişlerdi... -.- Bir hafta cebelleştikten sonra kaybedemeyecek kadar sevdiğimi farkettim. kız arkadaşımda ağlıyordu sürekli.. Kabullendim. Dedim ki madem seviyorsunuz, örnek bir ilişki oluşturun da hepimiz örnek alalım... Detayına inmeyeceğim. Ama yanlarında vakit geçirdikçe kötü düşüncelerime engel olamıyorum... (kız arkadaşımda mide yokmuş, erkek arkadaşımda bizi sıradan geçirmiş gibi şeyler bu düşünceler) Ne yapmalıyım? Bu onları nasıl birileri yapar?
İkinci sıkıntımsa bi buçuk yıldır sevgilim olmadı. Geçen aydan beridir bir çocukla bakışıyorduk.. Sonra tanıştık.. Bir hafta kadar mesajlar havada uçuştu.. Ertesi hafta sınav bitimimize üç-dört buluşma ayarladık... sınav öncesi dayanamadı ve gel hadi dedi bi akşam.. Bende sabredemedimm.. (salaklık yaptım) Sahile gittik. Deniz kenarında sabahladık o gün... Konuştuk, el ele tutuştuk hatta öptü beni... "Öptüğüm kız sevgilimdir", "Seni memleketime karım olarak götüreceğim" Tarzında cümleler kurasıya kadar ileri gitti muhabbetimiz... öyle mutluydum ki.... sanki dünya benim etrafımda dönüyormuş gibi sevdi beni o gün..... sabah sınavına girdi. beni görmeden okuldan ayrılmış... Öğlen telefonuma bir mesaj geldi. "eski sevgilimi unutamadım ben... ilişki yapmaya hazır değilim..." çok üzülmüştüm.. sadece"saygı duyuyorum" diyebildim.... iki üç gün ölü gibi gezdim... Derken arkadaşlarım kızın birisiyle görmüşler.. kızla fotoğraf koymuş ayrıca... sosyal medya hesaplarından birisine de "sevgilin varken zaman çok çabuk geçiyor" yazmış... yıkıldım..şaşırdım... Bir tuhaf oldum.. Bu onu nasıl birisi yapar? Ve ne yapmalı? .... Onu sürekli görüyorum, bakışları hep üzerimde... kafamı çevirip surat asmak dışında bir şey yapamadım...
bunların dışında son zamanlarda bir çok sorun yaşadım. Her şey üst üste geldi... Çok mutsuz, umutsuz hissediyorum... Göz yaşlarımı durduramıyorum.. İçimin acısı, yalnızlık hissi.. Arkamdan bıçaklanmış gibi yapayalnız bırakılmış gibiyim... offf... Ne yapmalı kızlar.. yardım lütfen....
,, hayatta mesleğini eline almak varr bırıyle tanısmak var, nişan var düğün var bebek var aıle var ama bırde hastalıklar var, ölüm var allah baska dert vermesın sen kendınle barışık ol yeterr hayatta kendını uzme 
