işlerim yogun devam edemedim...ilginizden dolayı tşk ederim...eşim çarşamba günü bursaya gidiyor ben hastaneden çıkar çıkmaz ailemin yanına gittim...ailem eşimi arıyor ama ne mümkün açmıyor bile...ben evime tekrar döndüm..çarşamba perşembe cuma evimde kaldım ama gelmedi...cuma günü babam babasını aramış..cahiller bişey yapmış gelin arayı bulalım diye " kayınbabam kesinlikle istemiyorz biz artık oğlumuzda istemio boşanacaklar demiş" babam şok..ardından eşim aradı tabi beni ben canım diye açtım bana dediki " ben konuşmak için aramdım sana son sözümü bildirmek için aradaım dedi.bu zamana kadar evliliğimizi iftirayla yalanla sürdürmüşsün yüzünü bile görmek istemiyorum dedi..ben de bak 3 gündür evimizdeym gel konuşalım dedim gelmiycem bekleme dedi..adam ol erkek olda karşıma geç ailemin karşısına gel konuş..neymiş iftiram yalanım dedim ama suratıma teli kapadı".abimi aradım kesinlikle onun yüzüne bile bakma evimize gel dedi..eşyaları topladım evime döndüm..bu arada kayınvalidemde anneme ben kızınız istemiorum oglumda istemio bitti bu iş demiş...pazar günü evde çizmem kalmış onu alayım dedim..evin oraya bir gittik benim arabam(eşimin üzerine) ailesi oradadurmadık..kıyafetleini koyyordu..tekrar döndük bnmiş hepsi hareket edeceklerken yanlarından geçtim..o yuvamı yıkan kaynımla göz göze geldik ..beni görünce şok oldu...dün iş yerine geldim onu hiç görmedim farklı katlardayız...bugun yemekten çıkarken gördüm arkadaşlarıyla kahkaha atıyordu...nasıl içim acıdı...adam degilmiş...içim yanıyor kızlar..5 ay çıktık 13 ay nişanlı kaldık ve sonuç 3 aylık evliyim....hala yüzüğümü parmağımdan çıkarmadım eve bırakmış aldım taktım..ve tüm arkadaşlarına biz boşanıyoruzz demiş..herkes bana soruyor şok olmuşlar tabi benim gibi..bende herkese kader diyorum...içim yanıoooo