Artık o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi. Okudum atandım, farklı bir şehirde yaşıyorum ama aile diyebileceğim bir ailem yok ortada. Bir annemle görüşüyoruz. Annem babam ayrı, kardeşlerim hepsi farklı kafada. Ben artık çok yoruldum bu durumdan. Her şeyle tek başına mücadele etmek çok yorucu geliyor. Akşam eve geldiğimde sohbet edebileceğim biri olsun istiyorum ama sanırım evlenmekte mümkün değil. Nişan attım karşı tarafın ailesi beni sürekli ezmeye çalışıyordu. Bu durum beni çok üzüyordu. Artık hayatıma da kimseyi alamazmışım gibi geliyor, alsam bile yalan söylemekten yoruldum. Aile olaylarım çok karışık. Hayatım hep böyle yalnız mutsuz geçecek gibi geliyor. Tam mutlu olduğum günün akşamı ailevi bir olayı duymamla kötü bitiyor. Bu döngüden çok yoruldum artık. Ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Sizce ikili ilişkilerde aile çok önemli mi?