Aileniz damat adayına karşı çıktımı??

Canım ben aynı sınıftayım onunla 2 dönem sadece bu dönem sınıflarımız ayrıydı bir kere evlenince herşey daha başka oluyor bence..Ben sevginin biteceğine tabiki inanmıyorum ama sadece düşünmesi yıpratıyor beni..

Ben hiçbirşeyi uzatmamak gerektiğine inananlardanım çünkü istisnalar hariç tabiki..

uzakttıkça çılkı çıkar genelde haklısın

sürekli görüşebilseni görüşmelerde bi mani çıkmasa yıllar önemli değil ama sürekli bi akslik çıkıyorsa bunun stresi yıpranmak için yeterli oluyor.

evlendikten sonra dipdibe olacaksın, sorunların olsa bile kimseye hesap vermeden istediğin zaman istediğin yerde çözebileceksin

eevlilik farklı flört falan çokk farklı:sinifsinif:
 
annem babam karsı degil onun dısındakiler beni ilgilendirmez herkes sevdigiyle evleniyor kimse kimseye karısamaz
 
ne he diyolar ne olmaz gelisme var :)))
onceleri asla diyolardi sonra bakariz dediler artik yorumsuzlar bi kac sene sonra evet derler belki :))
 
ben esimle 28 yasimda tanistim,
o zamana kadar boyle mevzularim olmazdi pek,
cok okullar okudum kendimi egitimime verdim hep, sonra da ise.
evlenmeyecegim derdim hep, aileme de bu fikri alistirmisim herhalde ki, birisiyle gorustugumu duyunca sok oldular, annem cok sasirdi ama olumlu karsiladi; sen de yuvani kur dedi.
babam cok diretti; esimin memleketi baska diye neler soyledi; baska memleketliye nasil guvenecekmisiz de, beni kandirirmis da, ya iki gun sonra gecinemezsek beni kapiya koyarlarmis dai ama memleketlimiz olsa onu yapamazmis da. alevi arkadaslar olursa alinmasinlar lutfen ama biz sunniyiz ve babam boyle seylere onem verir, ya bunlar aleviyse, baba degilller siyorum, ya oylelerse diye hala diretiyor.
daha neler neler,
herseyi yakistirdi esime ve de ailesine.
arada kaldim,
cok agladim uzuldum,
zar zor babami ikna ettim bir tanismaya geldiler,
aradan 3 ay gecti, istemeye gelecekler babami razi edemedik, esimin ailesi de uzuldu, bunlar bizi istemiyorlar mi diye,
ben biseyler uydurdum, biz de adet boyle dedim; hemen kiz verilmez, ablamda da ayni olmsutu, ababm kac ay sure istemisti sudusnmek icin dedim.

ama sonunda hersey tatliya baglandi,
anladim ki babamin ki, kizini kaybetme korkusuymus;
biz ev almaya evi de annemlerin yakinindan almaya karar verince cok sevindi, butun o hircinligi gitti o zaman.
simdi damadini cok seviyor,
esimi tanidikca cok sevdi,
tum ailem cok sevdi.

simdi 6 aylik evliyiz ve hersye cok guzel gidiyor sukur,
darisi basiniza.
 
daha da hepsini anlatmadim,
benim arabam var,
henuz bekarken almistim;
abim tutturdu; senin isin iyi, maasin iyi , araban var, onun icin mi seninle evlenmek istiyor diye , halbuki esim de benimle ayni maasi aliyor,
insan sirf 25.000 tl lik bi araba icin evlenir mi?

tabi bunu sonradan anladilar,
sonradan gorduler esimin ne kadar durust, gururlu, temiz bir insan oldugunu, beni ne kadar sevdigini anladilar..
ama o ara cok cektim tabi.
 
bir de ilk baslarda evi yok diye laf etmislerdi,
ama esim meger biraz birikim yapmis, onu pesinata verip aldik bir ev krediyle,

insan istedikten sonra neyi basaramaz ki.
 
Back