- 29 Ekim 2018
- 3.402
- 6.261
- 73
- Konu Sahibi AdventureTime
-
- #21
Öyle gibi aksettirmiş olabilirim evet,çünkü hep farklı açılardan da bakmayı deniyorum ama başaramıyorum.Hayat görüşü sıkıntılarından örnek vermişim hep ama asıl sorun farklılık.Anlaşamıyoruz işte.Aileni seçme sansin yok elbette bu yüzden değiştirmeyeceğin şeyleri kabul etmek zorundasın.
Yalnız birşey dikkatimi çekti,onlar hep yanlış sen hep doğruymuşsun gibi aksettirmissin.Birde onları dinlemek isterdim aslında.
Yazdıklarına bakılırsa onları haklı bulacak bir kişi bile olmaz tabiki.
Ne olursa olsun ailendir ve gizlice evlenip gittiğinde ihtiyaç duyarsan birgün pişman olabilirsin.
Onlar duzelmeyecek , duzelmeleri mumkun degil ama siz daha dik durabileceksiniz , iyi bir meslek sahibi olup para kazanip evden gidip istediginiz hayati yasayabileceksiniz , cevremde bunun pek cok ornegi varÖyle mi dersiniz,okursam düzelir mi gerçekten ?
Hastanede karştırmışlar sizi sanki:))Herkese merhaba.
Öncelikle,"ne işin var burada git dersine çalış" , "ergen işte derdi yok" gibi yorumlar yapacak olan varsa okumayı şu andan itibaren bırakmalarını rica ederim.Ama yol göstermek istiyorum diyen varsa sonuna kadar okurlarsa çok mutlu olurum.
Bu açtığım kaç trilyonuncu aile konusu bilmiyorum,çok da bir önemi yok zaten.Ama gittikçe sıkıntılar daha da büyüyor.Daha kötü şeylerin olacağını düşünüyorum hep.
Ailemle çok çok farklıyız.Hemen hemen her konuda.Anlaşmamız çok zor oluyor,hayat görüşlerimiz,ahlâk anlayışımız tamamen farklı.Kendimi onlardan çok uzak hissediyorum.
Ben geç ergenlik falan mı yaşıyorum acaba,çünkü zamanla aradaki fark gittikçe büyüyor.
Hatırlarsınız belki,ailemin ahlâk ve din anlayışı sadece kız-erkek ilişkileri ve kızların giyiminden ibaret.
Yani kız açık giyinmiyorsa ve sevgili işleriyle uğraşılmıyorsa tamam,isterse dedikodu yapsın küfür etsin,insanlarla alay etsin zorbalık yapsın yine de hem iyi bir Müslümandır, hem de ahlâk sahibidir.Çünkü kapalı giyiniyor ve sevgilisi asla yok.
Bense tam tersini düşünüyorum.
Dün hava biraz serindi,avmdeydik.Biz çıkarken 20 yaş civarında bir kız girdi içeri.Askılı giyinmişti.Hava soğuk olduğu için babam bayağı tepki gösterdi.Ne karaktersizliğini bıraktı kızın,ne de şımarıklığını.Evladı yaşında kıza söylediği sözler beni çok şaşırttı.
Annem de bir keresinde,biz minibüsteyken bir çifte gereksiz tepki vermişti.Üniversiteliydiler sanırım,kız kapalıydı.(bunu annemin tepkisinde etkisi olmuş olabilir diye belirtiyorum.)Fısıldaşıyorlardı ve sessizce gülüyorlardı.Çocuk kızın şalıyla oynuyordu düzeltir gibi.Sevgililerdi belliydi.Ama kimseyi rahatsız edecek düzeyde bir yakınlaşmaları yoktu.Annem çok sinirlendi inince "ailesi de okumaya gönderiyor haberi yok ne yaptıklarından" dedi.Böyle böyle çok farklılık var.
Bir de evde çok küfür edilir.Kavga edince küfür ederler.Kavga yokken de genelde küfürlü konuşurlar.İkisi de saygının sevginin olmadığı,sürekli kavganın bağırmanın olduğu ailelerden gelmişler.Neyse ki evde şiddet yok ama bu küfürler bence daha bile kötü.
Akrabalarım da onlarla aynı kafada.Baba tarafı hadi neyse de anne tarafım özellikle tamamen öyle.Kuzenlerim de çok küfürlü konuşur ve bana tuhaf geliyorlar,herkes hiç benzemediğimizi söyler,ben kendimi hep yabancı gibi hissederim.Kibarlığı severim,samimi ortamlarda ya da aşırı sinirlenildiğinde arada kaçabilir,onun dışında küfüre tahammül edemem.Yani ağzı bozuk insan sevmem.
Kız-erkek ilişkilerine çok çok karşılar.Ben hiçbir zaman bir erkek arkadaşımı kolundan tutup ailemle tanıştıramayacağım mesela.Kendim de istemem bunu.Nedenini bilmiyorum ama aile ortamıma hiçbir yakınımı sokmak istemiyorum.Evlenmek gibi bir düşüncem olursa da gizlice,kimseye haber bile vermeden birden evlenip gitmeyi düşünüyorum.
Kızla erkeğin arkadaş olarak mesajlaşmasına bile karşılar.Normal arkadaşlık bile çok ters onlara.Sevgili gibi sıkı fıkı yakınlık değil,sıradan diyaloglardan bahsediyorum.Sınıf Whatsapp grubunda ders dışında konuşulmasından bile huylanırlar.
En kötüsü de ne biliyor musunuz,aşırı korumacılar.Ben istemediğim halde beni dershaneye hep babam götürür getirir,akşam saat 6da bile dışarıda tek başıma olamam.Her şeyimi bilmek isterler,ama ben hiçbir şey anlatmam.
Baskıcı bir aile ortamımız yok ama bunlar beni bunaltıyor.Gelecek kaygım artıyor,ilerde de böyle devam edecek diye çok korkuyorum.Ne yapacağımı,nereden başlayıp da kendimi ve onları düzelteceğimi bilmiyorum.Bir şeyleri değiştirmem gerekiyor.
Yazmak iyi geldi,her zamanki gibi :) Teşekkür ederim.Uzun oldu ama,yazmayı sevdiğim için yazarken gevezeyim.Kendini ifade etmenin en iyi yolunun yazmak olduğunu düşünürüm.
Bu arada yaş 17.Lise son sınıf bitti sayılır.
Değil mi ya bence de bu sene olsun.Yapmak zorundayım.Kendimi en kötü ihtimale de hazırlamalıyım ama.sakın sakın en kötü ihtimalle seneye deme
bir sene dahamı bunalacaksın
şimdi bunal sık kendını ve ögretmenkerim tercih yaptı nereyi yazdılar bilmiyorum banada sipriz olacak de
ya ege bölgesi akdenizde bir üni, okumaya git
part tıme işte bul kendıne kımseye mınnet etme ,
oku sadece oku
Teşekkür ederim :)Onlar duzelmeyecek , duzelmeleri mumkun degil ama siz daha dik durabileceksiniz , iyi bir meslek sahibi olup para kazanip evden gidip istediginiz hayati yasayabileceksiniz , cevremde bunun pek cok ornegi var
İsyaninda cok haklisin , cok da akli basindasin belli ki , emin ol istedigin hayati yasamak senin elinde
İstanbulda akrabalar var da bana tesiri olmayacağına eminim.Onlar öyle çok baskıcı değiller,zaten onlarla kalmam annem de istemez.Babam ister ama oraya gelmek.Cimri değiller hayat pahalılığı etkilemez onları.Maddi durum ortanın üstü.istanbul hukuk kazanın. burada yaşamak pahalı der geri dururlar, merak etmeyin.
hem de her türlü imkan elinizin altında olur. başka da çıkış yolu yok bana sorarsan.
çoğunluk yazmış zaten ama bende yazayım tek yapman gereken onlara muhtaç olmadan kendi ayaklarının üstünde durabileceğin bir mesleğinin olması eğer olmazsa sanıyorum ki ailen seni kendilerine denk biriyle evlendirir. berbat olan hayatın daha da kötü olur. şimdilik karşı çıkma hatta onları duyma bile aksi davranma bu sefer uzak şehiri kaçmak için kullandığını anlarlar. o yüzden huylarına git. sen düşünebilmişsin ailen gibi olmak zorunda değilsin fakat onlardan uzaklaşmazsan ayakta duramazsan üzgünüm şuan ailende görüp efret ettiğin ne varsa sende yapacaksınHerkese merhaba.
Öncelikle,"ne işin var burada git dersine çalış" , "ergen işte derdi yok" gibi yorumlar yapacak olan varsa okumayı şu andan itibaren bırakmalarını rica ederim.Ama yol göstermek istiyorum diyen varsa sonuna kadar okurlarsa çok mutlu olurum.
Bu açtığım kaç trilyonuncu aile konusu bilmiyorum,çok da bir önemi yok zaten.Ama gittikçe sıkıntılar daha da büyüyor.Daha kötü şeylerin olacağını düşünüyorum hep.
Ailemle çok çok farklıyız.Hemen hemen her konuda.Anlaşmamız çok zor oluyor,hayat görüşlerimiz,ahlâk anlayışımız tamamen farklı.Kendimi onlardan çok uzak hissediyorum.
Ben geç ergenlik falan mı yaşıyorum acaba,çünkü zamanla aradaki fark gittikçe büyüyor.
Hatırlarsınız belki,ailemin ahlâk ve din anlayışı sadece kız-erkek ilişkileri ve kızların giyiminden ibaret.
Yani kız açık giyinmiyorsa ve sevgili işleriyle uğraşılmıyorsa tamam,isterse dedikodu yapsın küfür etsin,insanlarla alay etsin zorbalık yapsın yine de hem iyi bir Müslümandır, hem de ahlâk sahibidir.Çünkü kapalı giyiniyor ve sevgilisi asla yok.
Bense tam tersini düşünüyorum.
Dün hava biraz serindi,avmdeydik.Biz çıkarken 20 yaş civarında bir kız girdi içeri.Askılı giyinmişti.Hava soğuk olduğu için babam bayağı tepki gösterdi.Ne karaktersizliğini bıraktı kızın,ne de şımarıklığını.Evladı yaşında kıza söylediği sözler beni çok şaşırttı.
Annem de bir keresinde,biz minibüsteyken bir çifte gereksiz tepki vermişti.Üniversiteliydiler sanırım,kız kapalıydı.(bunu annemin tepkisinde etkisi olmuş olabilir diye belirtiyorum.)Fısıldaşıyorlardı ve sessizce gülüyorlardı.Çocuk kızın şalıyla oynuyordu düzeltir gibi.Sevgililerdi belliydi.Ama kimseyi rahatsız edecek düzeyde bir yakınlaşmaları yoktu.Annem çok sinirlendi inince "ailesi de okumaya gönderiyor haberi yok ne yaptıklarından" dedi.Böyle böyle çok farklılık var.
Bir de evde çok küfür edilir.Kavga edince küfür ederler.Kavga yokken de genelde küfürlü konuşurlar.İkisi de saygının sevginin olmadığı,sürekli kavganın bağırmanın olduğu ailelerden gelmişler.Neyse ki evde şiddet yok ama bu küfürler bence daha bile kötü.
Akrabalarım da onlarla aynı kafada.Baba tarafı hadi neyse de anne tarafım özellikle tamamen öyle.Kuzenlerim de çok küfürlü konuşur ve bana tuhaf geliyorlar,herkes hiç benzemediğimizi söyler,ben kendimi hep yabancı gibi hissederim.Kibarlığı severim,samimi ortamlarda ya da aşırı sinirlenildiğinde arada kaçabilir,onun dışında küfüre tahammül edemem.Yani ağzı bozuk insan sevmem.
Kız-erkek ilişkilerine çok çok karşılar.Ben hiçbir zaman bir erkek arkadaşımı kolundan tutup ailemle tanıştıramayacağım mesela.Kendim de istemem bunu.Nedenini bilmiyorum ama aile ortamıma hiçbir yakınımı sokmak istemiyorum.Evlenmek gibi bir düşüncem olursa da gizlice,kimseye haber bile vermeden birden evlenip gitmeyi düşünüyorum.
Kızla erkeğin arkadaş olarak mesajlaşmasına bile karşılar.Normal arkadaşlık bile çok ters onlara.Sevgili gibi sıkı fıkı yakınlık değil,sıradan diyaloglardan bahsediyorum.Sınıf Whatsapp grubunda ders dışında konuşulmasından bile huylanırlar.
En kötüsü de ne biliyor musunuz,aşırı korumacılar.Ben istemediğim halde beni dershaneye hep babam götürür getirir,akşam saat 6da bile dışarıda tek başıma olamam.Her şeyimi bilmek isterler,ama ben hiçbir şey anlatmam.
Baskıcı bir aile ortamımız yok ama bunlar beni bunaltıyor.Gelecek kaygım artıyor,ilerde de böyle devam edecek diye çok korkuyorum.Ne yapacağımı,nereden başlayıp da kendimi ve onları düzelteceğimi bilmiyorum.Bir şeyleri değiştirmem gerekiyor.
Yazmak iyi geldi,her zamanki gibi :) Teşekkür ederim.Uzun oldu ama,yazmayı sevdiğim için yazarken gevezeyim.Kendini ifade etmenin en iyi yolunun yazmak olduğunu düşünürüm.
Bu arada yaş 17.Lise son sınıf bitti sayılır.
Konuşmayı,fikirlerimi belirtmeyi çok denedim,"o kadar da uç olmaz özgürlüğün de sınırı var" diyorlar ya da o kadar şey söyleyip en son "bizi ilgilendirmez zaten" diyip konuyu kapatıyorlar.annenize babanıza "milletin namus bekçisimisiniz" diye sorsana... okuyun ve uzaklaşın o aileden... yarın evlenseniz çocuğunuzun büyütülmesine bile karışırlar
Tabii ki de bilmek zorundayım,ne olursa olsun.Canım benim güzel yavrum
Senden 1 yaş küçük kızım var diğerleri de 13/6 yaşlarındalar
Öncelikle bu düşüncelerin çok normal
Ve İnan bana pek çoğu değişecek zamanla
Şimdi diğer üyelerinde yazdığı gibi okuyup çalışıp iyi bir meslek sahibi olmandan başka çaren yok
Aileni küçümseme onların bildiği ve ellerinden gelen bu insan ailesini elbette seçemiyor
Fikir ayrılığı yaşamanız çok normal zamanla ortak paydalarda buluşacaksınız
Her ne kadar kabul etmesende halen ergenliktesin
Dahası bir yavru kuş misali savunulmaya korunmaya muhtaçsın
Evet biliyorum bu hiç hoşuna gitmedi ama öylesin
Kızım bana Londra’da ki müzik okulundan davet aldığında “ benim başıma hiç bir şey gelmez bana kimse bir şey yapamaz gideceğim ben” dediğinde
Şunu anladım ki
Aşırı koruyucu ebeveyn olmak da yanlış
Hayat benim ona sunduğum şey değil
Ama o öyle biliyor
Ondan sebeb ki benim şu yaşımda kuramadığım o cümleyi kuruyor
Kısacası İnan bana yavrum
Hayat bizim size sunduğumuz şey değil
Hayat çok zalim çok acımasız ve adaletsiz
Sen İnan bana şanslı bir çocuksun
Akıllısında
Naçizane tavsiyem
Aileni “gömme” ( sizin tabirinizle )
İnan bana onların tek istediği senin iyi olman iyi bir yere gelmen
Dünya görüşünüz birebir aynı olmayabilir
Buna da saygı duy hoşgörü ile bak
Ve kıymetlerini bil olur mu
Tebrik ederim kizinizi , ne mutlu sizeCanım benim güzel yavrum
Senden 1 yaş küçük kızım var diğerleri de 13/6 yaşlarındalar
Öncelikle bu düşüncelerin çok normal
Ve İnan bana pek çoğu değişecek zamanla
Şimdi diğer üyelerinde yazdığı gibi okuyup çalışıp iyi bir meslek sahibi olmandan başka çaren yok
Aileni küçümseme onların bildiği ve ellerinden gelen bu insan ailesini elbette seçemiyor
Fikir ayrılığı yaşamanız çok normal zamanla ortak paydalarda buluşacaksınız
Her ne kadar kabul etmesende halen ergenliktesin
Dahası bir yavru kuş misali savunulmaya korunmaya muhtaçsın
Evet biliyorum bu hiç hoşuna gitmedi ama öylesin
Kızım bana Londra’da ki müzik okulundan davet aldığında “ benim başıma hiç bir şey gelmez bana kimse bir şey yapamaz gideceğim ben” dediğinde
Şunu anladım ki
Aşırı koruyucu ebeveyn olmak da yanlış
Hayat benim ona sunduğum şey değil
Ama o öyle biliyor
Ondan sebeb ki benim şu yaşımda kuramadığım o cümleyi kuruyor
Kısacası İnan bana yavrum
Hayat bizim size sunduğumuz şey değil
Hayat çok zalim çok acımasız ve adaletsiz
Sen İnan bana şanslı bir çocuksun
Akıllısında
Naçizane tavsiyem
Aileni “gömme” ( sizin tabirinizle )
İnan bana onların tek istediği senin iyi olman iyi bir yere gelmen
Dünya görüşünüz birebir aynı olmayabilir
Buna da saygı duy hoşgörü ile bak
Ve kıymetlerini bil olur mu
Derdim o da değil,ülke standartlarına da şükür.Bizim yaşadığımız yer küçük bir yer (neresi olduğunu yazmayacağım tanıdık çıkar)Sebebi ülkemizin konumu, Ortadoğu ülkesi olmak, yapılacak şey her anne çocuğunu eğitmeli, bir 150 sene sonra düzeleceğini düşünüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?