merhaba, hikayelerimiz çok benzer geldi sizin adınıza çok üzüldüm ondan yazayım geldi.
Ben annemle babamın evliliğinin 14. Yılında doğmuş tek çocuklarıyım, anlayın yani ne kadar üzerime düşülüyor ne kadar pimpirikleniliyor üzerimde. Buna rağmen 18 yaşında bir Allah'ın kulunu tanımadığım istanbula üniversiteye geldim. Ha okuduğum okuldan tam burs kazanıp emrivaki yapmasaydım gelebilir miydim tabiki hayır. Annem üniversiteye hazırlanırken sen gidersen ben ne yaparım, ben seni beni yalnız bırakasın diye mi yetiştirdim vs. Dünya'nın lafını etti. Yok üniversiteye gidince biz sana burada hiç karışmayız zaten. Bir sürü vaat. Inanmadım çünkü ailemi tanıyorum. Siz inanmışsınız çünkü ailenizi tanımanıza rağmen hala iyi niyetinizi koruyorsnuz.
Ben şimdi 23 yaşındayım ve haddim olmayarak size önünüzde iki yol olduğunu söylüyorum. Ya profesyonel bir yalancı olacaksınız, her arkadaşınızla buluştuğunuzda hastanede işim uzadı, biri benden şunu istedi, yok arkadaşımın nöbetini tutuyorum, artık o sizin yaratıcılığınıza kalmış. Ya da yoruma açık olmayacak şekilde ne yapmak istediğinizi söyleyeceksiniz. Ertesi gün arkadaşınızla mı buluşacaksınız akşamdan ama öyle liseli gibi değil biz yarın şununla dışarı çıkacağız diyeceksiniz, e tabi Bombardıman gelecek. En başta ne gerek var. Daha yeni buluştun vs. Vs. Ilk olarak kendinizi haklı göstermeye çalışmayacaksınız. Siz zaten 28 yaşında kocaman kadınsınız ve zaten haklısınız. Bunu önce bi siz kabullenin. Özledim diyeceksiniz, plan yaptık tek kelimelik sinirlenmeden ama kesin cevaplarla. Sonra tabi ne asiliğiniz kalacak ne hayırsızlığınız, en başta gidemezsinler gelecek. Takmayacaksınız. Kararlılık aile ilişkilerinde kazanmanın ilk adımı. Ve ne yazık ki hak verilmez alınır. Asisin denilince ben böyleyim alışın diyeceksiniz, Hayırsız denilince siz Hayırsız evlat görmemişsiniz istersem size yalan söylerdim ruhunuz duymazdı diyeceksiniz. Bu kilit cümle bir daha bana bu lafları edersen hep yalan söylerim ruhunuz duymaz. Bu yapacağınız blöfün kilit noktası. Ama yine de evden kavga gürültü de olsa çıkacaksınız. Bu 3 sefer olur sizi 50 kere ararlar, 5 sefer olur kızarlar 20. Seferde eve gelince hoşgeldin kızım derler. Yeter ki siz kararlılığınızı gösterin.
Annelerin her dediği yapılınca genelde elini veren kolunu kaptırıyor, her şeye evet denilince bir kere hayır diyince kıyamet kopuyor. Ve her istenilen yapılınca sizin bir kişiliğiniz kalmıyor. Kavga edin, savaşın, yılmayın.
Bu satırları size bir gün dışarı çıkınca ben seni okumaya mı gezmeye mi gönderdim oraya, sen sokak köpeği misin laflarını duyan bir insan yazıyor. Ilk seferinde oturdum ağladım, baktım tek Başıma çürüyerek ölmekten iyidir laf yemek şimdi öyle diyince evet sokak köpeğiyim diyorum. Az miktarda yüzsüzlük iyidir ve emin olun size de iyi gelecek. Aileniz Mucizevi bi şekilde değişmez, siz onları yontacaksınız, kendi Hakkınızı kendiniz alacaksınız. Yoksa çok üzgünüm ama daha çok üzülürsünüz evde otururken.
bu tür olaylarda belki ailenin bu denli üzerinde baskıcı sahiplenici olmalarını tetikliyor olabilir.. 28 yaşındasın özgür olmak istiyorsan bu senin tabii hakkın ama anneler babalar ister ki çocukları onlardan her konuda izin alsın herşeylerini bize danışsın.. Belki de bunları yapmadığın için ailenle zıt gidiyorsunuz.. Yapmak zorunda değilsin yapıcaksın demiyorum ama ailen için mesela onların gönlü olsun diye isteklerini yapmanda bi sakınca yok bu arada aranızdaki buzlarda erir hem.. birbirinizi daha iyi anlamaya çalışırsınız belki de.. kendin açından değilde onların açısından bak olaya birazcık.. Aile hiçbirzaman çocuğunun kötülüğünü istemez çünki.. :)
