Merhaba, 20 yaşındayım ben de. Benim ailemde biraz korumacı. İzin almam dışarı çıkarken, atıyorum 'Salı günü bir işimiz var mı? Ben arkadaşlarımla çıkıcam da' derim. Kiminle, nereye sorusu sorulur sadece. Ki bence sormalılar. Bana ulaşamasalar beni nerede arayacaklar? Ayrıyeten benimde arkadaşlarımda kalma iznim yok. Eskiden bunu çook dert ederdim. Ben de üniversite için yurtta kalıyorum, orada bir arkadaşım var sadece annesiyle yaşıyor, babası ülke dışında çalışıyor. Onlara istediğim zaman gidip kalabiliyorum, zorunluluktan da değil, yurttan sıkılıp onlara gidiyorum. Vize haftalarında full kalıyorum. Aileme haber veriyorum gene sadece,bir şey demiyorlar. Burada anlatmak istediğim şu: evde erkek yok. Ailemin takıldığı nokta bu. Babası bile olsa o eve yollamazlar kalmak için, neler görüyoruz..
Ama akrabaya göndermemek garip geldi. Sürekli kuzenlerimde kalırım. Sizin aileniz korumacılığı biraz abartmış sanırım, ama işte her aile farklı oluyor. Bence kimsenin kalbini kırmaya değmez arkadaşım, okul zamanı zaten burada değilsin, yazın da idare et 2sene. İşinin başında olunca artık daha yumuşarlar diye düşünüyorum ben.