Ailemin beni batırması

streshanim .!.:

Sorunlu bir ailem oldu hep. Maddi durumları bir zamanlar çok iyi olmasına rağmen, kendilerini batıran bir baba, anne ve abi. Yanlış kararlar vermelerinin, geleceği düşünmeden hareket etmelerinin bedelini küçüklüğümden beri hep ben ödedim. Kendilerini batırmaları yetmediği gibi beni de hep batırdılar. 17 yaşımdan beri maddi zorluklardan dolayı okurken çalıştım. Ne kazandıysam aileme verdim evi geçindirdim. 32 yaşına kadar aileme verdiğim paralarla bir arabam olurdu belki. Hiçbir şey sahibi olamadım. Çünkü kendim için hiçbir şey yapmadım. Sorumsuz bir abim var. Annem de babam da ömürlerini onu adam etmeye adadılar. 42 yaşında hala bir baltaya sap olamadı. Abine iş kurcaz tavuk alıcaz yumurtasını satacak kredi çek dediler. Çektim. Ailede ben hariç herkes batık olduğu icin tek kredi bana çıkıyor. Oradan gelen kazançla ödeyeceğiz krediyi dediler. 2 yıldır bir taksit bile ödemediler. Sorun etmedim ödedim. Hayvanların yem borcunu ödeyemedik yine çek dediler. Dedim ben artık bu borcu ödeyemem, durumum yok. Çekmek istemedim. Babam hiçbir şey olmasa benim emekli maaşım var maaşımdan ben ödeyeceğim diye beni ikna etti. Ona güvenip yine çektim. Ve tabiki o kredi de ödenmedi. O da bana kaldı. O işi de batırdılar. Şimdi başka iş kuruyorlarmış. O yüzden durumları yokmus ödeyemezlermiş. Sorun şu ki artık benim de hiç durumum yok. Kendi işim, esnafım. Pandemiden beri adam gibi iş yapamadım. Neredeyse battım diyebiliriz. 3 ay önce evlendim şehir değiştirdim. İşimi burada devam ettirmek gibi planım var ama henüz hayata geçiremedim. Evlenmeden önce ailemin durumu olmadığı için mecbur bana takılacak takıları ve bazı zorunlu harcamaları, bende de para olmadığı için kredi kartımla aldım. Ailem düğünde rezil olmasın diye mecbur kaldım. Anlayacağınız kredi kartına da gömülmüş vaziyetteyim. Evlenince eşime kredi kartı borcumu söyledim. Adam 3 aydır benim taksitlere 20 bin tl para ödedi. Ailemi aldım artık karşıma geçen ay dedim ki bakın ben battım artık para kazanamıyorum. Kredileri biz ödeyeceğiz dediniz ödemediniz, hadi bende vardı ödedim. Ama artık yok ve ödeyemiyorum. Eşimin eline bakıyorum bu bile ağır geliyorken bir de adama ailem için çektiğim kredileri ödetemem dedim. Eşime kredilerden bahsetmedim bile ailem için kötü düşünmesin, seni batırmışlar, bunlar ne biçim insan demesin diye anlayacağınız şu durumda bile ailemi düşündüm. Ama gelin görün ki ailem hala ödemiyor. Para bitti oraya gitti buraya gitti iş kuruyoruz düzelince ödeyeceğiz diyorlar. Babama diyorum maaşını alınca önce onu ödeyeceksin ne demek oraya buraya gitti. Ben bankaya yok deme hakkına sahip değilim. Sinir krizi geçiriyorum ama elime hiçbir şey geçmiyor. Ödeyemediğim kredi borcuyla başbaşayım. Ben bu aileyi ne yapayım? Bir yandan hala aptal gibi vicdan azabı yapıp kendimi yiyorum. Diyorum onların da durumu yok iyiniyetliler, ellerinde yok vs , Telefonda ağır mı konuştum babam 72 yaşında annem kanser hastası vs. Yarın öbür gün ölseler diye vicdan yapıyorum. Ama beni maddi, manevi, psikolojik her türlü bitirdiler. Tek düşündükleri oğulları. Ben mi yanlış düşünüyorum? Ben onların durumu yokken onlardan krediyi ödemelerini isteyerek hain evlat mı oluyorum? Yoksa onlar beni bu durumda elin adamına muhtaç bırakarak mı yanlış yapıyorlar? Artık sağlıklı düşünemiyorum. Başkalarının düşüncelerine ihtiyacım var. Ben ne yapacağım ailem ve borçlarımla... Milletin ailesi çocuğuna destek olur, benimkiler köstek... İşin kötüsü de ne biliyor musunuz? O kadar alışmışım ki onlar için yaşamaya, şu an kendi hayatımı kurmakta psikolojik olarak zorluk çekiyorum. Kendim için yaşama duygusu tuhaf geliyor. Aklım hala onlarda ve içim rahat değil. Kendi hayatıma bakmak bencilceymiş gibi geliyor. Tecavüzcüsüne aşık olmak diye bir şey var ya psikolojide. Öyleymişim gibi hissediyorum...

Genişletmek için tıkla...

streshanim .!.:

Sorunlu bir ailem oldu hep. Maddi durumları bir zamanlar çok iyi olmasına rağmen, kendilerini batıran bir baba, anne ve abi. Yanlış kararlar vermelerinin, geleceği düşünmeden hareket etmelerinin bedelini küçüklüğümden beri hep ben ödedim. Kendilerini batırmaları yetmediği gibi beni de hep batırdılar. 17 yaşımdan beri maddi zorluklardan dolayı okurken çalıştım. Ne kazandıysam aileme verdim evi geçindirdim. 32 yaşına kadar aileme verdiğim paralarla bir arabam olurdu belki. Hiçbir şey sahibi olamadım. Çünkü kendim için hiçbir şey yapmadım. Sorumsuz bir abim var. Annem de babam da ömürlerini onu adam etmeye adadılar. 42 yaşında hala bir baltaya sap olamadı. Abine iş kurcaz tavuk alıcaz yumurtasını satacak kredi çek dediler. Çektim. Ailede ben hariç herkes batık olduğu icin tek kredi bana çıkıyor. Oradan gelen kazançla ödeyeceğiz krediyi dediler. 2 yıldır bir taksit bile ödemediler. Sorun etmedim ödedim. Hayvanların yem borcunu ödeyemedik yine çek dediler. Dedim ben artık bu borcu ödeyemem, durumum yok. Çekmek istemedim. Babam hiçbir şey olmasa benim emekli maaşım var maaşımdan ben ödeyeceğim diye beni ikna etti. Ona güvenip yine çektim. Ve tabiki o kredi de ödenmedi. O da bana kaldı. O işi de batırdılar. Şimdi başka iş kuruyorlarmış. O yüzden durumları yokmus ödeyemezlermiş. Sorun şu ki artık benim de hiç durumum yok. Kendi işim, esnafım. Pandemiden beri adam gibi iş yapamadım. Neredeyse battım diyebiliriz. 3 ay önce evlendim şehir değiştirdim. İşimi burada devam ettirmek gibi planım var ama henüz hayata geçiremedim. Evlenmeden önce ailemin durumu olmadığı için mecbur bana takılacak takıları ve bazı zorunlu harcamaları, bende de para olmadığı için kredi kartımla aldım. Ailem düğünde rezil olmasın diye mecbur kaldım. Anlayacağınız kredi kartına da gömülmüş vaziyetteyim. Evlenince eşime kredi kartı borcumu söyledim. Adam 3 aydır benim taksitlere 20 bin tl para ödedi. Ailemi aldım artık karşıma geçen ay dedim ki bakın ben battım artık para kazanamıyorum. Kredileri biz ödeyeceğiz dediniz ödemediniz, hadi bende vardı ödedim. Ama artık yok ve ödeyemiyorum. Eşimin eline bakıyorum bu bile ağır geliyorken bir de adama ailem için çektiğim kredileri ödetemem dedim. Eşime kredilerden bahsetmedim bile ailem için kötü düşünmesin, seni batırmışlar, bunlar ne biçim insan demesin diye anlayacağınız şu durumda bile ailemi düşündüm. Ama gelin görün ki ailem hala ödemiyor. Para bitti oraya gitti buraya gitti iş kuruyoruz düzelince ödeyeceğiz diyorlar. Babama diyorum maaşını alınca önce onu ödeyeceksin ne demek oraya buraya gitti. Ben bankaya yok deme hakkına sahip değilim. Sinir krizi geçiriyorum ama elime hiçbir şey geçmiyor. Ödeyemediğim kredi borcuyla başbaşayım. Ben bu aileyi ne yapayım? Bir yandan hala aptal gibi vicdan azabı yapıp kendimi yiyorum. Diyorum onların da durumu yok iyiniyetliler, ellerinde yok vs , Telefonda ağır mı konuştum babam 72 yaşında annem kanser hastası vs. Yarın öbür gün ölseler diye vicdan yapıyorum. Ama beni maddi, manevi, psikolojik her türlü bitirdiler. Tek düşündükleri oğulları. Ben mi yanlış düşünüyorum? Ben onların durumu yokken onlardan krediyi ödemelerini isteyerek hain evlat mı oluyorum? Yoksa onlar beni bu durumda elin adamına muhtaç bırakarak mı yanlış yapıyorlar? Artık sağlıklı düşünemiyorum. Başkalarının düşüncelerine ihtiyacım var. Ben ne yapacağım ailem ve borçlarımla... Milletin ailesi çocuğuna destek olur, benimkiler köstek... İşin kötüsü de ne biliyor musunuz? O kadar alışmışım ki onlar için yaşamaya, şu an kendi hayatımı kurmakta psikolojik olarak zorluk çekiyorum. Kendim için yaşama duygusu tuhaf geliyor. Aklım hala onlarda ve içim rahat değil. Kendi hayatıma bakmak bencilceymiş gibi geliyor. Tecavüzcüsüne aşık olmak diye bir şey var ya psikolojide. Öyleymişim gibi hissediyorum...

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Dunyanin borcunu size yukleyip oğullarindan başka bir şey dusunmeyenler aileniz oluyor ama kredi karti borcunuzu kapatan eşiniz "elin adami" oluyor. İnsan evlendigi kişiye elin adami der mi? Ne degisiksiniz.

Neyse elin adaminin yerinde olsam o kredi borçlarini ogrendiğim gibi sizi boşar öz ailenizin yanina yollardim. Mevzu para degil sadece bakış açınız da sıkıntılı. Onca borcunuz olduğunu söylemeden evlenmek cok buyuk bir durustluk sorunudur.

Genişletmek için tıkla...

streshanim .!.:

Ne kadar saldırgan bir tarzda yazmışsınız. Aileme göre elin adamı, bana göre değil. 3 aylık evli olduğu kadının neden borçlarını ödemek zorunda?

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Eşiniz sizin için tonla borç ödemiş, bu adama karşı hala benim hakkımda onu düşünür mü bunu der mi diyerek çok çok haksızlık ediyorsunuz.

Yapacağınız şey belli, eşinize söyleyeceksiniz. Eşiznile gidip babanızı çekip konuşacaksınız ya parayı ver ya dava açıp alıcaz bu işin şakası yok diye. Parayı versinler. Bu kadar rezillik ve yüzsüzlük olmaz ki. Vermezlerse de sileceksiniz, her yerden engelleyeceksiniz.

Genişletmek için tıkla...

Visenyaa .!.:

Ya sen elinden geleni yaptın mı? Yaptın, ödedin mi? Ödedin yıllarca destek oldun mu? Oldun.
Ailenin senden gecinmesinin sebebi sensin anlıyosun dimi? Ödemeye o kadar alıştırmıssın ki her seyi stres öder, bicer kafalarına girmisler o yüzden rahatlar. Bunun sebebi sensin yani. Ve yardım etmeye halen devam edersen evliligine yansır bu durumlar.
Umarım bir an önce kapatırsın borcları.

Genişletmek için tıkla...

streshanim .!.:

Aynen öyle ben çok alıştırdım. Nasıl olsa bi şekilde halleder gözüyle bakıyorlar. Ya da diyorlardır kocası halleder. Bilmiyorum artık... cok canim sıkılıyor. İnsan komple ailesinden kazık yer mi ya...

Genişletmek için tıkla...

streshanim .!.:

Aynen öyle ben çok alıştırdım. Nasıl olsa bi şekilde halleder gözüyle bakıyorlar. Ya da diyorlardır kocası halleder. Bilmiyorum artık... cok canim sıkılıyor. İnsan komple ailesinden kazık yer mi ya...

Genişletmek için tıkla...

Visenyaa .!.:

Kücük amcam cok sımarık bir adamdır. Aynı abin yani. Her istegi yapıldı, arabalar evler köyler.. borc mu yaptı? Borclarını bile büyükbabam babam öderdi. Amcamı böyle yapan kim? Babannem alıstırdı. Senin abinide böyle yapan annenle baban hala bir seye yaramaması anneyle baba yani. Bir yuva kurduysan eger artık önüne bakmalısın yoksa ömrünün sonuna kadar borc ödemekten evladına da bakamazsın evinede.
Artık stres yok bir seylerin üstünden gelmemiz lazım farkındalıgı vereceksin onlara.

Artık amcamın kimsesi kalmadı. Herkes kapılarını kapadı. Böyle böyle adam olacak. Gerci 40 küsür yasından sonra neyin adamıysa neyse.

Genişletmek için tıkla...

streshanim .!.:

Aynen öyle. Annemin de çok hatası var. Koca adam hala arkasını hasta annem toparlar çöplerine kadar. Ogluna kalkıp da laf söylemez. Valla erkek çocuğunu böyle yetistirmemek lazim. Ben de onu düşünüyorum. Hadi şimdi annem babam arkasını topluyor. Onlar ölünce ne olacak abime kim bakacak diyorum. Kendisine bakmaktan aciz resmen.

Genişletmek için tıkla...

Visenyaa .!.:

Babannem 4 sene önce vefat etti, büyükbabam haftalar önce babannemin ölüm yıl dönümünde vefat etti. İkisi yok artık. Evlenmisti amcam, geçimsiz narsist bir adam zaten. Su an evli. Herkes karınla gecinemezsen, kimsenin kapısına dayanma dedi, tırstı korktu. Hayat böyle böyle her seyi ögretiyor insana. Ne babam ne diger kardeşleri acımıyorlar. O yüzden sen gönlünü ferah tut evliligine odaklan senin icin hayat simdi başlıyor.

Püfff bide tüm bunların icinde evine gelecek ögrenci vardı dimi? Neyse ondan yırttın. Sabret, her seyin güzel olacagına inan.

Genişletmek için tıkla...