- 1 Aralık 2014
- 1.497
- 1.001
- 103
- Konu Sahibi Zahmet olmazsa
-
- #41
Sen bir yetiskinsin. Ve ailenin senin arkanda durmadığı izlenimini kır yada bosver ama şunu belli etBütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Cok doğru. İnşallah konu sahibi bir an önce bunu anlar. Kayinvalide eziyeti cekmesin.Siz kendinize sahip çıkacaksınız...yetişkin bir bireyseniz artık çocuğunuzun ismini neden aile büyükleri koyacakmış ki,Neden sahiplenmeyi bekliyorsunuz,neden birileri sizin adınıza karar veriyor, sizin adınıza konuşuyorlar? Bence sorunun kaynağı sizsiniz... güçlü bir duruş sergilemeniz gerekiyor. Anlıyorum; geçmişte yaşadığınız deneyimler sizin özgüveninizi zedelemiş ama,artık farkındasınız ve dönüşmelisiniz. Özgürlüğünüzü ailenizden alıp eşinizin ailesinin eline vermişsiniz siz. Atanmış , ekonomik özgürlüğünüzü kazanmış bir bireysiniz artık! o kadar aciz olmayın, kendinize de acımayı bırakın. Hep böyle mi yaşayacaksınız ?
Yahu sen o kadar okumuş atanmışsın. Çocuk musun sen birileri seni koruyacak. Kendi kendini koru ve ezdirme. 9 ay sen taşıyorsun o çocugu. Senin hakkın isim koymak, kimseye düşmez, babaya bile bence. Sen kafa yağını degişti bence. Ailen istedigi gib olsun. İş sende bitiyor. Sonuçta elinde işin varBütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Aslinda geleneksel aile tipi bu malesef. Benim rahmetli de öyleydi... ona göre eş ailesi seni severse, evinde dirlik olur yoksa olmazdı... ben oturdum babama neden öyle davranmaması gerektiğini anlattım ve bitti. Bu hareketlerinin sizi nasıl yorduğunu ve değersiz hissettirdiğini anlatın. Korkmayın, her fırsatta bunu tekrar tekrar anlatın güzel bir dille. Yani biz derdimizi söylemezsek, derdimizin ne olduğunu kim nereden bilecek?Bütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Bak benim annem babam ayrı. Babam asla sahip çıkmaz. Annem garibim kendi kendine anca yetiyor. Ee kardeş desen kendine ancak yetiyor. Eşime nişanlıyken dedim ki beni sakın ailesi sahip çıkmaz diye ezmeye kalkma ben kendime yeterim dedim. Sende kuyrugu her zaman dik tut derim.Bütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Neden kendini ezikliyorsun. Kayınvaliden kim. Hayatta ki vasfı ne. Ne başarmışta seni eziyor. Oglunun annesı dıye statü mü atladı? Bi de sen okumuş atanmışsın, o okul hiç mi birşey katmadı sana. Bence bidaha kimsenin evinde kalma. Ve hayır demeyi ögren derimHayır o anki ortamı anlatayım. Benim canım sıkılıyordu yüzümden de belli. Önceki gece de zaten onlarda kaldık. Teyzesi gayet sıcaklıkla samimiyetle dedi bunu. Kayınvalidem de yüzünde bir küçümseme ile söyledi lafını. Zaten ondan sonra ortam buz kesti. Teyzesi de bir şey diyemedi suratı düştü
Benim ailem de böyle eğitimli ama salak tipler..Benim de üstüme geldiler kaç kez boşanma aşamasına geldim en son öyle bi kavga cıktı ki evde, anasının ağzına........ kovdum evden..Eşime de boşanmak istediğimi söledim..Eşim ağlayıp zırlayıp gitmemi engelledi..Ailesiyle genel olarak görüşmüorum..Eşim bana bişi diyemiyo artk ailesinden de kimse karışamıo ...hersey eşinde bitiyo kimseyi çekmek zorunda değilsin.ailen saf salak die sana da öyle davranmalarına neden izin veriosun...neticede sen farklı eğitimli bi bireysin..ailenin arkanda durmasına ihtiyacın yok hadlerini bildir...Bütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
iyide sende suc maden aileni biliyosun esinle cok yuz göz oldurma benimde ailem arkamda degil babam geri kafalı ama esime mümkün oldugunca caktırmamaya calısırım babana diyemedin mi cocugumun adına ben karar veririm agzın armut toplamıyor heralde sen kendini ezik gösterirsen el oglu acımaz adama agzına eder yani kurusa bakma el ogu böyle sen kendini dik baslı göstericeksin meslegin var para kazanıyosun ama kendi ruhun ezik senin parayla alakası yok görüsme ailenle o zaman mesafe koy koca ailesini zaten salla sana saygı duymayan koca ailesini napıyosun ki teyzesi halası danası sana ne kocan senin akrabalarınla kac kere görüstü kadınlar cok yanlız yapıyoBütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
Canim ailene bence detayli bir şekilde anlat,beni eziyorlar yalandan da olsa artik arkamda olduğunuzu belli edin de.Aileyi geçtim ayıp olur saygısızlık olur diye düşünüp sen kendini erdirme,orda onların evinde yer mi yok dedi..Neden evimizde yer olmasin 2 kişiye yer niye olmasın hic yer olmasa yer yatağı yapılır yine yatilir de.Sanki yabancısınız.Okumuşsun mesleğin var ezilecek konumda hic degilsin..Böyle insanlar senin asaletinden sustuğunu anlamazlar..Ben 1,5 yıl bazı şeylere sustum saygısızlık olmasin vs diye şimdi O kadar pismanimki..Basta nasil olursan öyle gider biraz dişini gostermen gerekiyor..Inan bundan anlıyorlar,illa karşındaki insana hakaret etmene gerek yok kendini ezdirmemek için,uslubunca güzel güzel cevaplarını ver yoksa çok üstüne gelirlerBütün çocukluğum, gençliğim, evlilik öncesi hayatım ezilerek ve aşağılanarak geçti. Ailemin tek artısı beni okutması oldu. Bu konuda haklarını yiyemem. Şimdi atanmış meslek sahibiyim ama içimdeki bu duyguyu atamıyorum. Önceden ailem ezerdi. Şimdi eşimin ailesi özellikle de annesi eziyor. Hatta ailemin benim arkamda olmadığını bildikleri için çok üstüme geliyorlar. Bunun farkındayım. Mesela kendi babamın evinde biraz otursam babam eşime der ki annen kızmasın onlara gidin. Hamileyim isim konusunda babamın ağzından şu cümle çıktı. Aile büyükleriniz karar versin bebeğin ismine. Aile büyüklerimiz kim dedim. Eşinin ailesi dedi. Sen değil misin diye sordum. Biz daha geri planda kalmalıyız dedi. Mantık bu yani anlatabildim mi bilmiyorum. Eşimin annesi için de şöyle bir olay anlatayım. Ben eşimin teyzesi ve annesi oturuyoruz. Teyzesi dedi ki kızım istersen annenlerde kalın bu gece. Önceki gece de eşimin ailesinde kalmıştık. Kayınvalidem dedi ki onların evinde kalacak yer yok. Biz de kişi sayısı fazla ve ev daha küçük ama bunu böyle söylemesi çok zoruma gitti. Sormak istediğim şu aslında. Maalesef ailemiz arkamızda değilse destek değilse insanlar bunun farkına varıp üstümüze geliyor. Ailemi omuzlarından sarsıp uyandırmak istiyorum. Kızınız bu halde neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmak istiyorum. Anlarlar mı hiç zannetmiyorum. Peki ben ne yapacağım? Kalbim koca bir taşın altında eziliyor gibi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?