Bu baskı çok yoruyor birde en vicdanlı kim ise en çok o yıpranıyor.Evet mükemmel tespit anneminde babamında 3 çocuğundan başka kimsesi yok, cocuklardan tek evli olan da benim yani 4ü bir ben uzaktayım, o yuzden onlardan ayrilarak hayatimizin hatasini yapmisim gibi muamele goruyorum bazen
Valla mutlu oldum gerçekten sizin adınıza, zamanında babama da Kanada’dan bir iş fırsatı cıkmıştı, telefonda onu söyledim sen pişman değil misin gitmediğine diye, pişmanım dedi. Bazen bazı fırsatlar çıkınca onları değerlendirmemiz gerekir sonra çok geç olabilir dedim. Haklısın diyor ama beni kırdıktan sonra hicbir anlamı kalmıyor.Bencillik canım bu, başka bir şey değil. Kızının ev huzurunu bozma pahasına kendi istediğini diretiyor. Ben 18 yaşında üniversiteye gittim o zamandan beri ayrı yaşıyorum. Her fırsatta yanlarına giderim onlar gelir çünkü baskı kurmuyorlar içimden gelerek vakit geçiriyorum. Ailem her zaman sen mutlu ol huzurlu ol der. Babam yurtdışına yerleşmem için ısrar eder ben size o kadar uzak olmak istemiyorum deyince deve üzerinde mi geliyosun sanki hayatını düzene sok der. Benim ailem beni sevmiyor mu sürekli yanlrında olayım istemezler mi yani. Onlara aileleri aynı size yapılan baskıyı bencilliği yaptığı için biliyorlar durumu. 60 yaşında insanlara hala yanıma yerleşin baskısı kuruyorlar çünkü. evladını üzmekten başka da bi işe yaramıyor bu baskı aslında.
En duygusal da benim haBu baskı çok yoruyor birde en vicdanlı kim ise en çok o yıpranıyor.
Mesela takmayan çocuğa bunu yapamıyorlar.
En duygusali bulup bu zaafini kullanıyorlar.
Bana en son annem laf arasında keşke tayin isteyip gelsen diye ara ara yokluyor beni ama ben şuan düşünmüyorum dedim.
Kendimi anlatayım diye söylemedim, içinizi ferah tutun suçlu hissetmeyin diye söyledim.Valla mutlu oldum gerçekten sizin adınıza, zamanında babama da Kanada’dan bir iş fırsatı cıkmıştı, telefonda onu söyledim sen pişman değil misin gitmediğine diye, pişmanım dedi. Bazen bazı fırsatlar çıkınca onları değerlendirmemiz gerekir sonra çok geç olabilir dedim. Haklısın diyor ama beni kırdıktan sonra hicbir anlamı kalmıyor.
Şöyle ben kendimde açıkçası yakın olmak isterim benim ailem destek olurlar öyle ağır insanlar.En duygusal da benim habişey diyim mi aynı şeyleri yaşıyoruz sanırım annemde arada beni böyle yoklar. Bu kadar çok üstüme gelince hata mı yaptım onlar mı doğru diye de insan kendisinden şüphe ediyor
Bi şey söyleyeyim anneannem anlatmıştı. Günde bi arkadaşı demiş ki “senin kızlar niye başka şehirde, niye anneciğimizin yanında olalım diye buraya tayin istemiyorlar? Benim kızım tayin çıkar çıkmaz geldi. Yazık sana yalnız kaldın.” Kadıncağızın hiç böyle bi isteği talebi yoktu resmen kafasına sokmuşlar zorlaBu baskı çok yoruyor birde en vicdanlı kim ise en çok o yıpranıyor.
Mesela takmayan çocuğa bunu yapamıyorlar.
En duygusali bulup bu zaafini kullanıyorlar.
Bana en son annem laf arasında keşke tayin isteyip gelsen diye ara ara yokluyor beni ama ben şuan düşünmüyorum dedim.
Yok yok biliyorum söylemediğinizi yanlış anladıysanız kusura bakmayın teşekkür ederimKendimi anlatayım diye söylemedim, içinizi ferah tutun suçlu hissetmeyin diye söyledim.
Bizim mahalle kız mahallesi.Bi şey söyleyeyim anneannem anlatmıştı. Günde bi arkadaşı demiş ki “senin kızlar niye başka şehirde, niye anneciğimizin yanında olalım diye buraya tayin istemiyorlar? Benim kızım tayin çıkar çıkmaz geldi. Yazık sana yalnız kaldın.” Kadıncağızın hiç böyle bi isteği talebi yoktu resmen kafasına sokmuşlar zorla
Evet aile desteği elbette ki önemli, bir de sizin çocuğunuz var daha çok ihtiyaç duyuyorsunuzdur benim çocuğum yok olunca illa ki insan destek istiyordurŞöyle ben kendimde açıkçası yakın olmak isterim benim ailem destek olurlar öyle ağır insanlar.
Gelip rahatsız etmezler.
Annem benden manevi destek bekler zaman gecirmek vs.
Ben de bu zamana kadar yaptıklarına karşılık yaşlılık zamanlarinda isterim yakında olmak hem il fırsatları var çocuğum için.
Şuan ilçede yaşıyorum kısıtlı imkanlar var.
İlerde ikinci çocuk düşünsem yardimci da olurlar o zaman bende ihtiyaç duyarim vs.
Her türlü aile desteği önemli.
Benim çevremde artık arkadaş bağı komşu bağı vs kalmadi.
Pandemi ile iyice koptu ipler.
İnsan da insana her türlü ihtiyaç duyuyor.
Ama şuan şartlarım tayine uygun değil.
İlerde bakalım kısmet.
Aynı konuşmayı erkeğe erkeğin ailesi yapsaydı, burası yıkılırdı herhalde. Benim tavsiyem ne olursa olsun ailenizi eşinizle olan Kararlarınıza karıştırmayın. Ama bunu yaparken onların Nabzına şerbet vererek yapın. yani ailenizi siz daha iyi bilirsiniz. Bazen kendi egoları yüzünden evladım da evladım deyip sizi yanlış yönlendire biliyorlar. Ama bazen de hissettiklerini şeyler doğru olabiliyor. Mesela diyelim ki babanız haklı ve eşiniz sizin çalışmanıza çok da destek olmuyor. Ki çoğu erkek bunu yapıyor. İşte eşinizle o noktaya Geldiğinizde ve eşiniz sizin çalışmanıza marin kırın ediyorsa, o zaman hafiften aile faktörünü devreye sokmanızGerekebilir. Ama eğer eşinize ailenizle aranızdaki gerilimi yansıtır, ve ben onları Takmam moduna girerseniz o zaman da eşinizin eli güçlenmiş olur. İnsan ister ki insanın eşi ihtiyaç bırakmasın, ama çoğu ilişki böyle. Ayrıca eşinizin ailesinin olduğuŞehirde kalıyorsunuz. Onlarla bu konuyu konuştunuz mu? Nasıl tepki verecekler. Yani demek istediğim ailenizin sizin Kararlarınıza karışmasına ve evliliğinizi yönetmesine izin vermeyin, ama bunu akıllı bir şekilde yapın. Çünkü ona ihtiyacınız olacak gibi görünüyorOkuyup fikir verenlere şimdiden teşekkür ederim. 3 senelik evliyim, şükür evliliğim iyi. Eşimin olduğu şehre gelin geldim. Küçük bir şehir imkan oldukça az. Mühendisim ama alanımda çalışan şirket yok o yüzden asıl mesleğimi yapamıyorum sadece özel proje gelirse çiziyorum. Eşimde mühendis ama şuan kurumsal bir şirketin ortağı hisselerini satacak. Bunları şu yüzden anlattım benim hep yaşamak istediğim bir şehir vardı hisselerini satınca bizi buraya bağlayan birşey kalmıyor. Bende bu fırsatı değerlendirelim ikimizde ordan iş bulalım orda düzen kuralım dedim. Zaten bende düzenli bir işte çalışmak istiyorum. O da deniz kenarına da gidebiliriz dedi. Bende neden o şehri istediğime dair sebeplerimi anlattim o da mantıklı buldu ve eğer herşey yolunda giderse oraya gidebiliriz dedik. Tabi bu sadece bir düşünce.
Gelelim asıl konuya. Ben aileme bağlı bir insanım ama yaşamak istediğim bir hayatta var. Şuan onlardan 1 saatlik mesafedeyim. O şehre gidince trenle 2 saat. Sabah babam aradı eğer bu kararı verirseniz şiddetle karşı cıkarım dedi niye bizim olduğumuz şehre gelmiyosunuz bizden iyice uzaklaşacaksın, zaten eşin seni çalıştırmak istemiyor ben hissediyorum dedi. Başka şeylerde söyledi de o kadar üzüldüm ki hatırlamıyorum. Kafalarında kurdukları o kadar şey varki boşa anlatıyorum gibi hissediyorum bazen. Zaten doğup büyüdüğüm şehri oldum olası sevmem hep ordan gitmenin hayalini kurardım. Üniversiteyi onlar istediler diye yanlarında okudum. Onlar istediler diye yanlarında çalışmaya başladım. Şimdi yine benim hayallerimi isteklerimi degil de kendilerini düşünüyorlar. Ama ailemin bu aşırı tepkileri bana mı aşırı geliyor ben mi gereksiz yükseliyorum bir de sizlere sormak istedim.
Okuyup fikir verenlere şimdiden teşekkür ederim. 3 senelik evliyim, şükür evliliğim iyi. Eşimin olduğu şehre gelin geldim. Küçük bir şehir imkan oldukça az. Mühendisim ama alanımda çalışan şirket yok o yüzden asıl mesleğimi yapamıyorum sadece özel proje gelirse çiziyorum. Eşimde mühendis ama şuan kurumsal bir şirketin ortağı hisselerini satacak. Bunları şu yüzden anlattım benim hep yaşamak istediğim bir şehir vardı hisselerini satınca bizi buraya bağlayan birşey kalmıyor. Bende bu fırsatı değerlendirelim ikimizde ordan iş bulalım orda düzen kuralım dedim. Zaten bende düzenli bir işte çalışmak istiyorum. O da deniz kenarına da gidebiliriz dedi. Bende neden o şehri istediğime dair sebeplerimi anlattim o da mantıklı buldu ve eğer herşey yolunda giderse oraya gidebiliriz dedik. Tabi bu sadece bir düşünce.
Gelelim asıl konuya. Ben aileme bağlı bir insanım ama yaşamak istediğim bir hayatta var. Şuan onlardan 1 saatlik mesafedeyim. O şehre gidince trenle 2 saat. Sabah babam aradı eğer bu kararı verirseniz şiddetle karşı cıkarım dedi niye bizim olduğumuz şehre gelmiyosunuz bizden iyice uzaklaşacaksın, zaten eşin seni çalıştırmak istemiyor ben hissediyorum dedi. Başka şeylerde söyledi de o kadar üzüldüm ki hatırlamıyorum. Kafalarında kurdukları o kadar şey varki boşa anlatıyorum gibi hissediyorum bazen. Zaten doğup büyüdüğüm şehri oldum olası sevmem hep ordan gitmenin hayalini kurardım. Üniversiteyi onlar istediler diye yanlarında okudum. Onlar istediler diye yanlarında çalışmaya başladım. Şimdi yine benim hayallerimi isteklerimi degil de kendilerini düşünüyorlar. Ama ailemin bu aşırı tepkileri bana mı aşırı geliyor ben mi gereksiz yükseliyorum bir de sizlere sormak istedim.
Teşekkür ederim çok güzel yazmışsınızAynı konuşmayı erkeğe erkeğin ailesi yapsaydı, burası yıkılırdı herhalde. Benim tavsiyem ne olursa olsun ailenizi eşinizle olan Kararlarınıza karıştırmayın. Ama bunu yaparken onların Nabzına şerbet vererek yapın. yani ailenizi siz daha iyi bilirsiniz. Bazen kendi egoları yüzünden evladım da evladım deyip sizi yanlış yönlendire biliyorlar. Ama bazen de hissettiklerini şeyler doğru olabiliyor. Mesela diyelim ki babanız haklı ve eşiniz sizin çalışmanıza çok da destek olmuyor. Ki çoğu erkek bunu yapıyor. İşte eşinizle o noktaya Geldiğinizde ve eşiniz sizin çalışmanıza marin kırın ediyorsa, o zaman hafiften aile faktörünü devreye sokmanızGerekebilir. Ama eğer eşinize ailenizle aranızdaki gerilimi yansıtır, ve ben onları Takmam moduna girerseniz o zaman da eşinizin eli güçlenmiş olur. İnsan ister ki insanın eşi ihtiyaç bırakmasın, ama çoğu ilişki böyle. Ayrıca eşinizin ailesinin olduğuŞehirde kalıyorsunuz. Onlarla bu konuyu konuştunuz mu? Nasıl tepki verecekler. Yani demek istediğim ailenizin sizin Kararlarınıza karışmasına ve evliliğinizi yönetmesine izin vermeyin, ama bunu akıllı bir şekilde yapın. Çünkü ona ihtiyacınız olacak gibi görünüyor
İç dünyamda hissettiklerim de bunlar keşke ailem her fikrimde her kararıma bana destek olsalarsen ailen için hayatını yaşamıyorsun.
aile dediğin kurum seni gerçekten seviyorsa fizan a da gitsen önemli olan evladımın mutluluğudur der.
nasıl mutlu olacaksan onu yap ama gerçekten kendi istediğini yap.
hayat kısa ve geri dönüp baktığında birileri için kendi isteğinden vazgeçmene pişman olmamalısın..
O zamanda kocacı oluyorum, sınırlarımı çok çizdim ama olmuyor artık akışına bıraktımdüşünüyorum düşünüyorum benim ailem bana böyle bir cümle kurmayı cüret edemez bana.
babanıza ne sizin evinizden? artık siz eşinizle ayrı bir ailesiniz. ananız babanız da dahil kimseyi karıştırmayın çekirdek ailenize. eşim kızıyor diyip çekilin aradan.
Kaç kere öyle dedim eşini bizden önde tutamazsın biz senin aileniz bizi sevmiyor musun deniyor hemenay aynı bizimkiler... Bende aynı şehirde 1 saat uzaklıktayım diye söylemedikleri laf kalmadı. Sizi çok iyi anlıyorum ama siz evlisiniz artık . Biz kararımızı verdik zaten fikir danışmak için size söylemiyorum diyebilin kibar bir şekilde :)
acaba ailelerimiz aynı mıKaç kere öyle dedim eşini bizden önde tutamazsın biz senin aileniz bizi sevmiyor musun deniyor hemen
Böyle örnekleri görünce hem başkası için üzüluyorum hem de yalnız olmadığımı bilmek iyi geliyoracaba ailelerimiz aynı mı
ben bu psikolojik şiddeti çok iyi biliyorum. Her konuşmada ayrı bir şey söylerler. Her şeye negatif bir yorumları vardır. Kendi istekleri olmazsa her şeyi ağzımızdan burnumuzdan getirmek için yemin etmiş gibiler. En doğrusunu en iyisini onlar bilir o yüzden her şeyde onlara danışmalı onların dediğini yapmalıyız onlara göre
söylediklerini yapmadığını gördükçe bir adım geride duruyorlar. Ama bende bulamadım tamamen çözümünü bu durumun