Edep adap değil mi.. ne kültür ne millet nede inançla olmuyor tamamen karakter ile alakalı herşey..Ne yalan söyleyim, asla millet için yaşamadım. Eşimide kendi kriterlerime göre seçtim. Iyikide öyle yapmışım. 10 kere dünyaya gelsem 10 kere eşimle evlenirim.
He, eşimin karakterinde Türk genci çıksaydı karşıma onunla evlenirdim ama malasef çıkmadı.
Eşimden önce çıktığım, "kültürlü ve modern" türk müstakbel KVdem yüzüme "cöpsüz üzüm" demişti (annem ve babam erken vefat ettikleri için). Onun demesine takilmadim. O an minnoş oğlunun sessiz kalmasinda anladim bana verilen değeri.
Eşim her sene anne ve babamin mezarına gider benimle. Adam Karadenizin en ücra köyünde ayağında çarikla isirgan otu yonuyor. Aradaki fark işte kısaca bu
Ne yalan söyleyim, asla millet için yaşamadım. Eşimide kendi kriterlerime göre seçtim. Iyikide öyle yapmışım. 10 kere dünyaya gelsem 10 kere eşimle evlenirim.
He, eşimin karakterinde Türk genci çıksaydı karşıma onunla evlenirdim ama malasef çıkmadı.
Eşimden önce çıktığım, "kültürlü ve modern" türk müstakbel KVdem yüzüme "cöpsüz üzüm" demişti (annem ve babam erken vefat ettikleri için). Onun demesine takilmadim. O an minnoş oğlunun sessiz kalmasinda anladim bana verilen değeri.
Eşim her sene anne ve babamin mezarına gider benimle. Adam Karadenizin en ücra köyünde ayağında çarikla isirgan otu yonuyor. Aradaki fark işte kısaca bu
Çok alakasız ama
Almanyada yaşayan babanız nasıl almanca öğrenemedi
Gömmek istemiyorum Türk insanını da ben kendimden örnek vereceğim. Benim ailem eşimin ailesi köy gibi bir yerde yaşadığı için küçümsedi ve memleketteki düğünüme gelmediler öyle bir düğün yapıldığını da kimseye söylememi istemediler. Tek başıma gittim o düğüne.
Eşimin mahalleden arkadaşı bizimle aynı dönem Fransız bir kızla evlendi. Fransız kızın ailesi o köy yerinde Ankara’nın bağlarında göbek atarken hissettiklerim beni hala acıtıyor :)
Ben olsam yabancı hakkımı japondan kullanırdım yaItalyani asla önermem :)
Eşim iyi ama ailesi resmen geri kafali
Kiz kaçırma, kuzen arasi evlilik, kiz/erkek çocuk ayrimi vs. ne ararsan var.
Bunlar bide okumuş varlıklı insanlar.
Youtube üzeri calabria, puglia yörelerinin videolarina bir bak. Bizim Şırnak bile daha modern (Şırnak'a lafim yok)
Eskiden "işci" olarak gelenlerin coğu bilmiyor.
Ozamanlar kimse önemsememiş.
TRde kimse inanmiyor ama gelenler baya dert cektiler.
Sadece türkler değil. Eşimin babasini (italyan) limanin yakininda erkek yurduna yerleştirmişler. Sabah servisle işe ordan geri yurduna. Fotolari görsen şok olursun. Bildiğin ahir.
Almanlar kantinde ayni masaya bile oturmazmiş.
Ozamanlar kurs zaten yok. Adamlar cat pat ögrenmiş.
Almanlarin coğu yaklaşmiyor yabancilara.
Benim her ülkeden arkadaşim var mesela. Alman hariç. Uniden bir tane alman arkadaşi edindim ama onunlada sıkı değilim. Cevremdeki tüm yabancılar aynisi yaşiyor. Genç nesil olarak bile dişlanisoruz.
Şu anda 'diplomalı' olarak giden çoğu Türk de dil öğrenmiyor maalesef. İngilizceyle yetiniyorlar. Entegre olmayıp diğer sonradan gelen Türklerle arkadaşlık kuruyorlar sadece.
Diana Bishop
Sizin hayatınız değil kızınızın hayatı ordan sonrası. Bizim görevimiz evlatlarımızı en güzel yetiştirip kendileri için en doğrusunu seçebilecek karakterde bireyler yetiştirmek. Ailelerin anlaşması veya sizin damatla anlaşmanız önemli değil. Kızınız mutlu olursa siz de mutlu olacaksınız anne olarak. Gidip yabancı biriyle evlensin demiyor ama bunlar hayati kararlar bu aşamalarda evlatlarımızın hayatını zorlaştırmak onları üzmek doğru değil. Benim de 3 yaşında bir oğlum var şu an konular oraya uzak olduğu için belki bol keseden atıyorum ama onun için tek isteyeceğim karşısına iyi insanlar çıkması olur.
Bu arada sizin üzerinizden anlatıyor gibi olacak ama başlamışken bir de örnekle bitireyim sizden bağımsız.
Bir akrabamız oğlunun yabancı bir kadınla evlenmemesi için bayağı olay çıkarıp kendini yırtmıştı.
Ama oğlan dinlemedi evlendi çocuğu oldu. Annesi torunu bile görmek istemiyordu. Gelini istemediği için.
Sonra oğlu vefat etti erken yaşta.
O istemediği gelin bu süreçte en büyük destekçisi oldu. Torunu da onu hayata bağlayan tek şey. Gelin de çok iyi bir insanmış ki her şeyi unuttu kayınvalidesiyle sürekli görüşüyor çocuğunu görüştürüyor.
Arkadaslar bir insani benimseyip aileden kabul edip bir aile olabilmeniz icin en azindan ortak bir dil konusulmasi gerekir . taniyamayacagim , tartamayacagim birini aileme istemememden daha dogal ne olabilir ki . evet tabiki cocuklarimin hayatina sonsuz saygim var ama bu onlardan hic birsey beklemeyecegim anlamina gelmez. Anne baba hakki diye birsey var sonucta. mesele yabanci damat yada gelin olayi degil mesele bir aile olmak. farz edelim ki birlikte yasamayi beceremediler destek isteyecekleri kisiler anne ve baba olacak. kendi aileleri olacak. ne diyeyim o zaman kizima ?Kuzenim Mısırlı biriyle evli Amerika’da yaşıyorlar. Halamlar hiç istemedi yabancı gelini hatta görünce de kötü davranıyor. Ortak bir dilleri falan da yok. Gayet mutlular , 3 çocukları var 15 senedir birlikteler.
Endişelerinizde haklısınız ama Türk olunca sanki çok mu iyi olur karşı taraf. Eşimde bende antepliyiz ama aile yapısı , çevrelerini , geleneklerini görünce aynı şehirde büyümüş olmamıza inanamıyorum. Her şeyimiz o kadar farklı ki.
Ben olsam yabancı hakkımı japondan kullanırdım yaçocukları çok tatlı oluyor
bilmiyoduuumm amaan istemem italyan damat
Endonazyalilar cogunlukla cok kibar dinini iyi bilen cok iyi yasayan insanlar ben cok begeniyorum cok ailesine düskünler niye sorun olsunki benim icin önemli olan dinimizin ayni olmasi gerisi br sekilde hallolur bir cok evlenen mutlu ciftler var bu sekildeMerhaba,
belki bir umut burada sizlerle fikir alisverisi yapabiliriz..
Yaklasik 2 senedir sevgilimle beraberiz. Niyetimiz ciddi, kendisi 26 ben 24 yasindayim.
Ne Annemin ne Babamin iliskimizden haberi var, ve acikcasi bu konuyu nasil acarim hic bilmiyorum.
Ikisiylede hic bir zaman sevgili konularini acip konusmadim, ve onlarda o konulara karsi o hos görüyü sezmedim.
Tabi simdi de meslek sahibi oldugum icin, basladilar "senin de artik evlenme yasin geldi" demeye.
Benim derdim, ailemin sevgilimi kabul etmeyecekleri korkusu, ki korku degil eminim.
Sevgilim asyali, daha dogrusu endonezyali, kendisiyle yurt disinda eski is yerimde tanistik ve ingilizce anlasiyoruz.
Ailemle Almanyada yasadigim icin, sevgilimi ilk basta is vesilesiyle almanya ya gelmesini deniyoruz. Burada iyice is sahibi olsun, en azindan almancayi ögrensin, öyle aileme aciliriz diye düsündük. Fakat bu tabi cok zaman gerektiriyor... kendisinin müslüman olmasi belki aileme karsi daha kolay kabul etmelerini ümit ediyorum, ama pek de emin degilim. Dil konusunu dert edecekler, ki benim babam nerdeyse hic almanca konusamiyor, ailelerin birbiriyle tanisamayip anlasamayacaklarini dert edecekler, bizim kültürümüzü bilmez, yörelerimizi bilmez diye dert edinecekler, kizimizi kime kimlere veriyoruz diye dert edinecekler.
Evin tek kizi oldugum icin bu konularda daha daha hassas davraniyorlar.
Olur ya aranizda buna benzer durumlarda olan, yada daha fazla tecrübesi olan belki paylasmak ister.. fikirlerinize acigim..
Tskk
hakkinizda hayirlisi olsun dilerimEndonazyalilar cogunlukla cok kibar dinini iyi bilen cok iyi yasayan insanlar ben cok begeniyorum cok ailesine düskünler niye sorun olsunki benim icin önemli olan dinimizin ayni olmasi gerisi br sekilde hallolur bir cok evlenen mutlu ciftler var bu sekilde
Arkadaslar bir insani benimseyip aileden kabul edip bir aile olabilmeniz icin en azindan ortak bir dil konusulmasi gerekir . taniyamayacagim , tartamayacagim birini aileme istemememden daha dogal ne olabilir ki . evet tabiki cocuklarimin hayatina sonsuz saygim var ama bu onlardan hic birsey beklemeyecegim anlamina gelmez. Anne baba hakki diye birsey var sonucta. mesele yabanci damat yada gelin olayi degil mesele bir aile olmak. farz edelim ki birlikte yasamayi beceremediler destek isteyecekleri kisiler anne ve baba olacak. kendi aileleri olacak. ne diyeyim o zaman kizima ?
mesajimdan bunu anlamis olmaniz garip , son sözü ben söylerim demedim ki , nasil kizim hayatini kimle yasayacagina karar verebiliyorsa , bende hayatimi kiminle paylasabilcegime karar verebiliyorum . ve ortak bir dil konusmadigim biriyle hayatimi paylasamam , genclerin kendi tercihi kiminle evlenip evlenmeyecekleri. ama bir anne olarak kapima her geleni kabul etmek zorunda degilim evime. manevi destek vermek zorunda da hissetmem kendimi.Anne baba hakki evlenecegi kişiyi seçme hakkini mi aliyor? Cidden bilmiyorum.
Son sözü ben söylerim demek secmek demek cunku.
Cocuga manevi destek olmak icin evlenecegi kişi secimini sizin mi yapmis olmaniz gerekir?
Kadin zaten Almanyada ce calisiyor, esiyle birlikte yasayamadigina karar verirse ailesinden kalacak yer ve para istemeyecek diye dusunuyorum.
Dil öğrenilir zamanla ama dil ayni bile olsa ortak payda olmayabilir.
9 senelik evliyim Türkce konusuyorum, ailem de Turkce konusuyor ama bazi noktalarda olmayinca olmuyor. Ailemle esimin ailesi 9 senede 9 kere bir araya gelmemistir. Dugunumuz olurken tabi ki konusuldu gorusuldu o kadar. Sonrasinda aktif iletisimleri devam etmedi. Bakin ortak dil var.
Daha 1-2 hafta oluyor bir mevzu oldu ve kaynanam bana dedi ki "sen evlendiginden beri bizimle anlaşmak istemedin. :) "
Oyle bir sey yok ama dedim ki anlaşmak istemedim degil anlasamiyoruz ayni kultur degil. Bu beni kotu insan yapmiyor, eşimle anlaşamadigim anlamina gelmiyor.
2 kişi evlenirken hepinizin toplu olarak aile olmaniz gerekmiyor.
mesajimdan bunu anlamis olmaniz garip , son sözü ben söylerim demedim ki , nasil kizim hayatini kimle yasayacagina karar verebiliyorsa , bende hayatimi kiminle paylasabilcegime karar verebiliyorum . ve ortak bir dil konusmadigim biriyle hayatimi paylasamam , genclerin kendi tercihi kiminle evlenip evlenmeyecekleri. ama bir anne olarak kapima her geleni kabul etmek zorunda degilim evime. manevi destek vermek zorunda da hissetmem kendimi.
Bizim okulda bir İtalyan İngilizce hocası vardı, yaklaşık 20 senedir buradaymış. Sadece fiyatı ne kadar falan demeyi biliyormuş.Buna neden bukadar şaşırdınız? Hollandada yaşıyorum ve burada yaşayan 55 doğumlu çoğu türkler dilini bilmiyor. ( bunuda bi süre kamuda çalıştığım için biliyorum) Sürekli çocukları tercümanlık ediyor. Bazıları eczaneden ilacını bile alamıyor. Çalıştıkları işler ise ya temizlik ya fazla iletişim gerektirmeyen işler. Ne varsa genç nesillerde var
iste kuzum cocugun oldugunda bunu anlayacaksin , tüm o cocuk büyütürken yasadigin stres, üzüntüye, büyüdügünde degsin isteyeceksin , onu mutlu görmek isteyeceksin . herkes kendi evladini en iyi tanir , ben benimkinden örnek vereyim mesela, bize geldiginde esini en az onu sevdigimiz kadar sevmemizi ister , bahcede toparlanip mangal yaptigimizda bütünün parcasi oldugunu görmek ister. cok sicak kanli bir ailemiz var . dertte tasada birbirimizi teselli eder , yaninda oluruz. ortak bir dil olmayinca bu nasil olacak ? mesele cidden hangi milletten oldugu degil , bende su an Almanya'da yasiyorum . cocuklarimin farkli milletlerden arkadaslari var , hepsi evimize girer cikar , hepsinde de cep telefonum kayitlidir mesela. bazen kendi ailelerine anlatamadiklarini bana anlatirlar. hepsini de cok severim . yani senin yazdigin gibi damatla hayati paylasmayacagiz diye birsey yok. tabiki araya mesafe koyup cok resmi olan aileler var ama bizim ailemiz de böyle degiliz .Cocugunuzun evlendigi insanla ve ailesiyle hayati paylaşmak zorunda degilsiniz zaten.
Benim cocuk yok, olsa ben de her geleni kabul edemem bazi ön yargili oldugum durumlar var yalan soyleyemem.
Öyle birini karsima getirse ben de tepki veririm, inanilmaz üzülürdüm ama cocugumu da silemezdim bunun icin.
Bilmiyorum ben olmayan cocugumu bile silerim destek vermem vermem naparsa yapsin diyemiyorum.o garip
olsun yaaa çok edepli insanlar japon firmasında çalışmıştım eskiden çok ahlaklı güler yüzlü ve temizlerdi. :)Evettttt, bebişler tatli oluyorda onlarinda tertibi, çalışma azimi, eğile eğile bir hal olmalari beni geriyor.
Düşünsene KV eli maşali japon. Karate filan biliyormuş, 120 yaşina kadar başinda biiit biiiiit.
iste kuzum cocugun oldugunda bunu anlayacaksin , tüm o cocuk büyütürken yasadigin stres, üzüntüye, büyüdügünde degsin isteyeceksin , onu mutlu görmek isteyeceksin . herkes kendi evladini en iyi tanir , ben benimkinden örnek vereyim mesela, bize geldiginde esini en az onu sevdigimiz kadar sevmemizi ister , bahcede toparlanip mangal yaptigimizda bütünün parcasi oldugunu görmek ister. cok sicak kanli bir ailemiz var . dertte tasada birbirimizi teselli eder , yaninda oluruz. ortak bir dil olmayinca bu nasil olacak ? mesele cidden hangi milletten oldugu degil , bende su an Almanya'da yasiyorum . cocuklarimin farkli milletlerden arkadaslari var , hepsi evimize girer cikar , hepsinde de cep telefonum kayitlidir mesela. bazen kendi ailelerine anlatamadiklarini bana anlatirlar. hepsini de cok severim . yani senin yazdigin gibi damatla hayati paylasmayacagiz diye birsey yok. tabiki araya mesafe koyup cok resmi olan aileler var ama bizim ailemiz de böyle degiliz .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?