Evet kesinlikle benim de hic bi beklentim yok yalniz bakiyorum. Ama insan bazen oz annesinin destegini sefkatini istiyor söz ile olsa bile. Ben bundan bahsettim aslinda genel olarak :)
Evet kesinlikle benim de hic bi beklentim yok yalniz bakiyorum. Ama insan bazen oz annesinin destegini sefkatini istiyor söz ile olsa bile. Ben bundan bahsettim aslinda genel olarak :)Dört çocugum var hepsine kendim baktım.
Sıfır beklenti sıfır stres
Tavsiye ederim
Bu arada ben sizi hakli buldum. Tabiki bakmak zorunda degiller ama torun zaten kizim biz severiz zaten oyalariz sen git uyu da denir yani. Bebekli arkadasım gelmişti kiz cok yorgundu belliydi. Git yat dedim cidden bevek de 2 aylikti ven de acemiydim yine de teklif ettim. Zorunda değil kimse ama insan insana yardim eder yani bu kadar bencillik de fazla. Mesafe koyun cidden ama tamamen bag koparırsaniz da siz üzülursünüz hassassinız. Zamana bı4akın en iyisiMerhaba arkadaslar, 11 aylik bi oglum var ve bebegime yalniz bakiyorum. Konuyu acmamin sebebi, ailemle ayni sehirde yasiyorum ancak bana destek olmuyorlar. Aslinda en basindan beri annem ile aram mesafelidir. Genc kizligimdan beri eve arkadaslarim gelse bile rahatsiz olur, onlarla otururken, sohbet ederken bile seslenir alakasiz isler verirdi acil olmasa bile. Ayni sekilde o donemde üniversite okuyan ablama da katı idi. Kendimizi asla evimizde gibi hissetmezdik. Televizyonun sesi onun istedigi yuksekliktedir asla acamazsin veya onun istedigi programlari izlersin vb. Daha fazla uzatmak istemiyorum. Ablam ve ben evlendik mutlu yuvalar kurduk. Benim bir bebegim oldu. Bu arada hamileligimin son donemlerinde de ailemle cok buyuk sikintilar yasadik. Ve onlarla doguma kadar konusmamistim ancak ablam onlari doguma cagirmis mecbur konusmak zorunda kaldim.
Neyse dogumuma geldiler hic bisey olmamis gibi konustum, evimi actim. İlk 2 hafta kaldilar sonrasinda ise iki haftada bi olmak uzere 1-2 gunlugune ugradilar. Bu arada yardim etmek yerine bana daha cok yuk oldular. Yok yemege cok tuz atmissin, mesela bebek aglar gece yattiklari odanin kapisini kaparlar. Gece alayim da sen biraz nefes al yok. Sonrasinda bu ara gittikce uzadi. Yaz mevsimi gelince ben onlarda kalmaya basladim iki haftada bir. Ancak daha 3 gun dolmadan suratlari dusmeye basladi. Bir gun bebegim sabaha kadar cok agladi, uyumadi. Bu arada sifir destek hani insan gelir bakar noldu neden uyumuyor gibisinden. Ama uykulrindan asla feragat etmezler. Ayni gunun sabahina baktim yuzleri dusuk, neden diye sordum iste biz artik yasliyiz, gurultuden uyuyamadik falan. O kadar kirildim ki. Hemen esyalarimi toplayip evime gittim. Sonrasinda 1 ay konusmadim. Sonra emrivaki yapip gelmisler torunumuzu ozledik diye.
Neyse yeniden evimi actim. Gelmeye basladilar arada bir. Kis mevsimi geldi. 3-4 haftada bir 3 gun kaliyolar. Bu arada geldikleri zaman kesinlikle yemekleri ben yapiyorum 5 yildiz hizmet sunuyorum diyebilirim. Annem zaten bebegi sadece seviyor bakimiyla kesinlikle ilgilenmiyor, zaten oyle bisey isteyen de yok.
Sonrasinda annem ben artik haftada sali ve persembe gunleri olmak uzere İtalyanca kursuna gidecegim dedi. Sana iki haftada bi carsamba gunleri gelip persembe gunu gidecegiz dedi. Ben de hic zahmet etmeyin o zaman dedim. Cunku zaten hayatlari boyunca ilgisiz insanlar olduklari icin hayatlarımda da olsun istemiyordum. Sadece annem ve babam oldugu icin zoraki konusuyordum. Bu zoraki gelip gitmelerinden sonra bir de ablama beni ablama sikayet etmisler. Yok bebek uyandiginda ustune yelek giydirmiyor. (Sadece bi kere giydirmedim ev cok sicak diye onu gorup soylemisler) . Yok onun tek derdi uyumak. Geldigimizde bebegi bize verio kendi uyuyo vs o kadar kirici seyler ki. Arkadaşlar kirk yilda bi geldiklerinde 1 saatligine verip uyumusum cok mu? Zaten bebegime kendim bakiyorum, ayda yilda bi geldiklerinde bi iki sey gorup beni bu sekilde yaftaliyorlar ve bunu yapan da benim oz annem ve babam.
Artik bu son olay herseyi kopardi, onlari kesinlikle gormek istemedigimi soyledim. Bebegime bakmaktan kesinlikle gocunmuyorum. Ama insan ayni sehirde olan anne ve babasindan manevi de olsa bi destek bekliyor. Ben zaten her dk yanimda olun demiyordum. İki haftada bi gelin 2-3 gun kalin, benle olun destek olun nefes alayim birlikte olalim diyordum. İnsan herseyden once pskolojik destek istiyor ancak beni daha cok dibe cekmeye calistilar. Su surecte kayinvalidemlere daha cok gittim.
Bebegimle ilk kez 3 ay once korona olduk ve cok agir gecirdik. O süreçte bile yalnizdim, kayinvalidemlerde kaldik. Sizce bu normal mi, ben mi duygusal oldugum icin cok abartiyorum? Annem ve babam varken ben neden bu hastalikta kayinvalidemde kaldim? Su an ablam ve ben esim de dahil onlarla konusmuyoruz. Ama onlar, sen merhametli bi insansin ablan gibi deilsin ( ablami bu olanlari bana anlattigi icin kotuluyorlar ), torunumuzu gormekten bizi mahrum etme. İstedigin zaman bize gelebilirsin. Ben italyanca kursuna gitmeye devam edicem ama iki haftada bi geliriz diyor lütuf eder gibi vs hicbisey olmamis gibi benle konusmaya devam etmeye calisiyorlar. Bu durumda ne yapmaliyim? Komple konusmayi kestim, gormezden geliyorum hala iletisim kurmaya calisiyorlar. Nasil bir yol izlemeliyim, tavsiyelerinizi bekliyorum. Sabirla okudugunuz icin cok teşekkürler ederim.
Bence başka ailelere özenmeyin. Sizin aileniz de gayet iyi. Kendi hallerinde insanlar. Bunların sizi üzmesi de ayrıca gereksiz. Kafanıza takacak başka meşgaleler bulmanızı tavsiye ederim. Kocanıza da bu şekilde yansıttıysanız ömür boyu iki taraf arasında kalırsınız.Hayir asla dert yanmiyorum. Memnuniyetsizliklerini belirtmek amaciyla oyle soyledim. Yani kizlari olarak ben bunlari yapmaktan asla gocunmuyorum onlar geldigi icin mutlu oluyorum evlerinde gibi hissettrmeye calisiyorum ama yapi olarak bunlari yasamis olduk. Zaten beklentiye girmedim sadece yasananlar beni uzdu baska aileler gibi bagli ve sefkatli olmak istedim o kadar.
Merhaba, neden hemen ozaman neden cocuk yaptiniz diyorsunuz bir cumle icin bu yargiya varmak dogru mu ? Onu ornek icin soyledim yani memnuniyetsizliklerini dile getrmej icin yoksa ben hizmet etmek olarak bakmiyorum genel olarak mutlu etmek isterim evime gelen insanlari. Ablamla konusmama sebebimiz ayri. Ablam zaten annem ile konusmuyordu. Yazin esi ile evden kovma gibi bi olay yasandi. Yani hersey bi anda gelismedi. Zaten suregelen tuhaf durumlar vardiBana yazdıklarınız aşırı anlamsız geldi. Anne babanızdan çocuk bakımıyla ilgili beklentiye girmeniz, huylarını bilerek, yardımcı olmayacaklarını bilerek evinize çağırıp üzerine hizmet edince şikayet etmeniz aşırı garip. Siz ve eşiniz yetişkin insanlarsınız, bu şekilde ailenizden beklentiye girecekseniz neden çocuk yapıyorsunuz? Hiçbir zaman sizi beklentiye sokacak bir şey dememişler. Ek olarak cidden çocuğa bakmayacaklarını bilerek evine neden alıp, üstüne o kadar hizmet edip kendini yoruyorsun?
Sırf çocuk bakmadılar diye onlarla abla kardeş konuşmayı kesmeniz garip geldi.
Evet zaten bakim istemiyorum ki geldiklerinde bile bebegimi birakip asla bi yere gitmezdim tek istegim biraz poZitif olmalari ve yanimda olmalarini hissetmemdi. Ama olmadi tesekkur ederim yorumunuz icin.
Tesekkur ederim, evet zaten onlari oyle kabul ettim insan bu saatten sonra degismez . Ama gecmiste yasanan seyler oldu ozurler dilendi. Ama malesef huylu huyundan vazgecmedi. Ben de her seferinde umutlandim acaba normal aileleri gibi olcak mi hani anne baba gelir sefkatle kizi a destek olur.. dedigim gibi sadece manevi destek istedim heralde gecmiste yasadiklarima bagliyorum.Yanlış anlamayın ama insanları değiştiremezsiniz. Kendinizi üzmemek için de bunları böyle kabul edip onlarla tartışmaya girmemeniz gerek.
Baştan tanıyorsunuz ailenizi, eve çağırmayın, özellikle kalmaya çağırmayın. Kendiniz bakın, haftada bir uzaktan sevsinler ama bir beklentiye girmeyin. Söylenmişsiniz eşiniz de bileylenmiş. Kendi anne babası bu denklemde nerde?
Anne babanız bu sizin. Yarın bir gün daha da yaşlanacaklar. Size bağımlı olsalar daha kötü değil mi?
Sizi yetiştirmiş büyütmüş okutmuşlar evlenmişsiniz ve çocuğunuza da biliyorum destek istiyorsunuz ama bakmak zorunda değiller.
Avrupa’da sadece dışarıda bir gezdirir araba ile büyük anne baba pek öyle geleyim eve yardım edeyim de demezler.
Kısacası malzeme bu. Mümkün olduğunca durumu kabullenip elinizdeki mallzemeyle en mükemmel yemeği yapmanız lazım siz eksik malzeme ile istediğinizi yapmaya çalıştığınız sürece sofrada herkes aç kalacak
Evet zaten arkamdan konusulanlar beni daha cok uzdu. Soyledim 1 saat uyudum ya dedim. Ama ben senin yuzune de soyluyorum bunu falan dedi yani. Malesef huyunu degstiremiyorsunuz insanin ama bu surecte okdar sogudum ki herseyden nasil davranacagimi bilemiyorumZor bir durum. Ben abimi komple sildim asıri rahatim hic de ozlem ya da pismanligim yok. Asirı rahatladım. Ama anne babada ayni his olur mu bilemiyirum. Gorüsmeyince de üzülmeye devam edecekseniz bu durum da sizi zorlar.icinizde kalmasın ama duygularinizi mubakkak soyleyin. 1 saat uyumusum cok mu deyin yani. Aynı sehirde yatili kalmaya gerek yok bence tabi aile sonucta kalinir ama sizin durumda sizi geren uzen bir olay..yatilı kalmayin onlar da kalmasın.
Beklentini sıfırlamak zorumdasın. Bunu söylemek kolay yapmak zordur ama o insanların seninle duygusal bağı yok, sen de bağını koparmalısın. Emin ol beklenti bitince hafifliyor insan. Senin ailen herkesin ailesi gibi değil bunu kabullenip komşun ya da tanıdığın gibi görüp mesafeni de ona göre ayarlarsan pek çok şey yoluna girecektir. Vaktin yoktur belki ama "olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları" isimli kitabı bulup okursan pek çok şeyi oturtacaksın kafandaMerhaba arkadaslar, 11 aylik bi oglum var ve bebegime yalniz bakiyorum. Konuyu acmamin sebebi, ailemle ayni sehirde yasiyorum ancak bana destek olmuyorlar. Aslinda en basindan beri annem ile aram mesafelidir. Genc kizligimdan beri eve arkadaslarim gelse bile rahatsiz olur, onlarla otururken, sohbet ederken bile seslenir alakasiz isler verirdi acil olmasa bile. Ayni sekilde o donemde üniversite okuyan ablama da katı idi. Kendimizi asla evimizde gibi hissetmezdik. Televizyonun sesi onun istedigi yuksekliktedir asla acamazsin veya onun istedigi programlari izlersin vb. Daha fazla uzatmak istemiyorum. Ablam ve ben evlendik mutlu yuvalar kurduk. Benim bir bebegim oldu. Bu arada hamileligimin son donemlerinde de ailemle cok buyuk sikintilar yasadik. Ve onlarla doguma kadar konusmamistim ancak ablam onlari doguma cagirmis mecbur konusmak zorunda kaldim.
Neyse dogumuma geldiler hic bisey olmamis gibi konustum, evimi actim. İlk 2 hafta kaldilar sonrasinda ise iki haftada bi olmak uzere 1-2 gunlugune ugradilar. Bu arada yardim etmek yerine bana daha cok yuk oldular. Yok yemege cok tuz atmissin, mesela bebek aglar gece yattiklari odanin kapisini kaparlar. Gece alayim da sen biraz nefes al yok. Sonrasinda bu ara gittikce uzadi. Yaz mevsimi gelince ben onlarda kalmaya basladim iki haftada bir. Ancak daha 3 gun dolmadan suratlari dusmeye basladi. Bir gun bebegim sabaha kadar cok agladi, uyumadi. Bu arada sifir destek hani insan gelir bakar noldu neden uyumuyor gibisinden. Ama uykulrindan asla feragat etmezler. Ayni gunun sabahina baktim yuzleri dusuk, neden diye sordum iste biz artik yasliyiz, gurultuden uyuyamadik falan. O kadar kirildim ki. Hemen esyalarimi toplayip evime gittim. Sonrasinda 1 ay konusmadim. Sonra emrivaki yapip gelmisler torunumuzu ozledik diye.
Neyse yeniden evimi actim. Gelmeye basladilar arada bir. Kis mevsimi geldi. 3-4 haftada bir 3 gun kaliyolar. Bu arada geldikleri zaman kesinlikle yemekleri ben yapiyorum 5 yildiz hizmet sunuyorum diyebilirim. Annem zaten bebegi sadece seviyor bakimiyla kesinlikle ilgilenmiyor, zaten oyle bisey isteyen de yok.
Sonrasinda annem ben artik haftada sali ve persembe gunleri olmak uzere İtalyanca kursuna gidecegim dedi. Sana iki haftada bi carsamba gunleri gelip persembe gunu gidecegiz dedi. Ben de hic zahmet etmeyin o zaman dedim. Cunku zaten hayatlari boyunca ilgisiz insanlar olduklari icin hayatlarımda da olsun istemiyordum. Sadece annem ve babam oldugu icin zoraki konusuyordum. Bu zoraki gelip gitmelerinden sonra bir de ablama beni ablama sikayet etmisler. Yok bebek uyandiginda ustune yelek giydirmiyor. (Sadece bi kere giydirmedim ev cok sicak diye onu gorup soylemisler) . Yok onun tek derdi uyumak. Geldigimizde bebegi bize verio kendi uyuyo vs o kadar kirici seyler ki. Arkadaşlar kirk yilda bi geldiklerinde 1 saatligine verip uyumusum cok mu? Zaten bebegime kendim bakiyorum, ayda yilda bi geldiklerinde bi iki sey gorup beni bu sekilde yaftaliyorlar ve bunu yapan da benim oz annem ve babam.
Artik bu son olay herseyi kopardi, onlari kesinlikle gormek istemedigimi soyledim. Bebegime bakmaktan kesinlikle gocunmuyorum. Ama insan ayni sehirde olan anne ve babasindan manevi de olsa bi destek bekliyor. Ben zaten her dk yanimda olun demiyordum. İki haftada bi gelin 2-3 gun kalin, benle olun destek olun nefes alayim birlikte olalim diyordum. İnsan herseyden once pskolojik destek istiyor ancak beni daha cok dibe cekmeye calistilar. Su surecte kayinvalidemlere daha cok gittim.
Bebegimle ilk kez 3 ay once korona olduk ve cok agir gecirdik. O süreçte bile yalnizdim, kayinvalidemlerde kaldik. Sizce bu normal mi, ben mi duygusal oldugum icin cok abartiyorum? Annem ve babam varken ben neden bu hastalikta kayinvalidemde kaldim? Su an ablam ve ben esim de dahil onlarla konusmuyoruz. Ama onlar, sen merhametli bi insansin ablan gibi deilsin ( ablami bu olanlari bana anlattigi icin kotuluyorlar ), torunumuzu gormekten bizi mahrum etme. İstedigin zaman bize gelebilirsin. Ben italyanca kursuna gitmeye devam edicem ama iki haftada bi geliriz diyor lütuf eder gibi vs hicbisey olmamis gibi benle konusmaya devam etmeye calisiyorlar. Bu durumda ne yapmaliyim? Komple konusmayi kestim, gormezden geliyorum hala iletisim kurmaya calisiyorlar. Nasil bir yol izlemeliyim, tavsiyelerinizi bekliyorum. Sabirla okudugunuz icin cok teşekkürler ederim.
Cocuga zaten kendimi bakiyorum 7/24 bakimini ben yapiyorum hic de gocunmuyorum tabi ki benim evladim sadece manevi destek bekliyorum arada da olsa gelip fiziksel destek beklesem cok mu? Neden hemen yapmasaydiniza getiriyorsunuz olayi? Lutfen biraz empati yapmaya calisin. Tesekkur ederimyani çocuğu kendinize güvenerek yapmanız gerekiyordu
sizin bile aranizin iyi olmadığı annenize güvenerek değil, çocuk sizin çocuğunuz
hic kimse destek olmak zorunda değil
Neden görüyor ki sizin telinizdeki aileniz ile olan mesajlaşmanızı?Merhaba, asagida da belirttim. Esim kendi hakkinda bi msj gorunce olaya dahil olmak zorunda kaldi yoksa asla karismiyordu iliskimize. Evet huylarini basindan beri biliyorum ama yine de ailem diye duygusal anlamda destek olmalarini istedim..
7/24 mü?Cocuga zaten kendimi bakiyorum 7/24 bakimini ben yapiyorum hic de gocunmuyorum tabi ki benim evladim sadece manevi destek bekliyorum arada da olsa gelip fiziksel destek beklesem cok mu? Neden hemen yapmasaydiniza getiriyorsunuz olayi? Lutfen biraz empati yapmaya calisin. Tesekkur ederim
Bunu ben kayimvalidem ve ailesine yaptim. Aşırı rahatladım. Onlar komsuymuş gibi duşnüyorum:)Beklentini sıfırlamak zorumdasın. Bunu söylemek kolay yapmak zordur ama o insanların seninle duygusal bağı yok, sen de bağını koparmalısın. Emin ol beklenti bitince hafifliyor insan. Senin ailen herkesin ailesi gibi değil bunu kabullenip komşun ya da tanıdığın gibi görüp mesafeni de ona göre ayarlarsan pek çok şey yoluna girecektir. Vaktin yoktur belki ama "olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları" isimli kitabı bulup okursan pek çok şeyi oturtacaksın kafanda
Merhaba tesekkur ederim. Aynen ben de oyle yapiyorum sifirladim herseyi gorusmedim 2 ay ancak emrivaki yapip geldiler. Bu durumda tabiki de evden kovmadim. Simdi yabanci gibi gelip sevip gidiyorlar. Kafam rahat. Demek en basindan oyle olmasini istiyorlarmisBeklentini sıfırlamak zorumdasın. Bunu söylemek kolay yapmak zordur ama o insanların seninle duygusal bağı yok, sen de bağını koparmalısın. Emin ol beklenti bitince hafifliyor insan. Senin ailen herkesin ailesi gibi değil bunu kabullenip komşun ya da tanıdığın gibi görüp mesafeni de ona göre ayarlarsan pek çok şey yoluna girecektir. Vaktin yoktur belki ama "olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları" isimli kitabı bulup okursan pek çok şeyi oturtacaksın kafanda
Cok haklisini. Ben de onu dedim. Gecen gun yagmur yagdi gelecektik aslnda ama gelemedik diye msj attilar ben de siz torununuzu gormek icin gun belirlednz benim haberim yok? Dedim. Nasil yani fln oldular ben de benim de bi hayatim var evde olmayabilirim kafaniza gore gelemezsiniz dedim. Herslde sorariz sana gelmeden fln dediler. Ama lafta yani yine emrivaki yapacaklarina eminimanladığım kadarıyla sizin sevgi diliniz, hizmet etmek. fakat herkesin sevgiyi alma şekli, hizmet görmek değildir. zaten oluşan tabloda da aileniz sevgi almak istemiyor. suistimale açık bir noktadasınız ve zaten edilmişsiniz.
kesinlikle artık kendi ailesini kurmuş; ayrı bir hayatı olan yetişkin bir kadın olarak kuralları sizin belirlediğiniz bir oyun kurmanız şart. öncelikle madem ki aynı şehirdesiniz; kesinlikle evinizde misafir etmeyi bırakın. hem çocukla ilgilenip hem de tüm müşkülpesent ve nankör tavırlarınızı bildiğiniz halde hizmet etmek için başı kesik tavuk gibi gezinmeyin ailenizin etrafında. kendi hobilerinden arda kalan uygun gördükleri zamanda gelip torun mu sevmek istiyorlar? mümkün değil. sizin müsait olduğunuz gün ve saatte, sizin tayin ettiğiniz bir cafede buluşarak torunları ila hasret giderebilirler.
muhtemelen bunu söylediğinizde çileden çıkacaklardır. "peki o zaman. siz bilirsiniz. çocuğum ve ben, size göre hayatımızı ayarlayamayız. görmek isterseniz, siz hayatınızı bize göre ayarlayacaksınız."
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?