• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ailem ve bebeğim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Tesekkur ederim, evet zaten onlari oyle kabul ettim insan bu saatten sonra degismez . Ama gecmiste yasanan seyler oldu ozurler dilendi. Ama malesef huylu huyundan vazgecmedi. Ben de her seferinde umutlandim acaba normal aileleri gibi olcak mi hani anne baba gelir sefkatle kizi a destek olur.. dedigim gibi sadece manevi destek istedim heralde gecmiste yasadiklarima bagliyorum.

Bundan sonra onlardan beklentiye girmeyin mekanik bir ilişkiniz olsun. Eşinize de ailenizle ilgili en ufak laf söyletmeyin size tavsiye. Hatta düzeldiler, ben biraz büyüttüm, benim hassasiyetim vardı dersiniz. Yarın bir gün başınıza kakar. Hatta o özür dilesin çünkü yaptığı hoş değil. Sonra resmî haftada bir kaç saat görüşürsünüz.
Bundan sonra biraz farklı anlatacaksınız ailenizi eşinizi ve ailenizle muhatap etmeyin fazla.

Sonra yıllar sonra başınıza iş açarsınız çok. Eşinizle aranızda en ufak problem olsa nasılsa kimse destek değil diye daha çok ezebilir.

Eşinizin ailesi ne durumda? Onlar nasıl? Bebek bakımında yardımcılar mı?
 
Ben sizi haksız buldum. Ailelerimiz bize destek olmak zorunda değil bence. Hatta şöyle söyleyeyim şuan hamileyim. Kayınvalidem ‘annen destek olur arada gelir bakar vs’ diyor ben ‘ne münasebet bizi büyütmüş kaç yaşında kadın bebekle mi uğraşacak’ diyorum. Hatta eşime sık sık ‘ikimiz bakacağız bu bebeğe her şeyde birbirimize yetmeliyiz’ diyorum. Eve genelde kadın geliyordu temizlik için. Yeni taşındığımız semtte bulamadık birini. Bebek olana dek buluruz bulmayız nasip. Dün eşime banyoyu nasıl detaylı temizleneceğini hangi malzemeleri kullanacağını kireç lekelerini nasıl çıkaracağını anlatıp ona temizlettirdim. Üstüne tüm camları sildirdim. Pratik yolları anlattım. Amacım ben bebekle ilgilenirken arkamızı her anlamda eşimin toplayabilmesi. Şimdiden kimseden yardım görmeyeceğime hazırladım kendimi size de bunu tavsiye ederim. Bu arada 2 kayınvalidem var ikisi de çok becerikli. Ayrıca annem de yapmaya gönüllü. Ama ben beklentimi sıfırlıyorum olması gereken bu çünkü
Esim zaten cok ilgili ki klasik kari kocalardam degiliz. Her turlu yanimdadir. Evet beklentim yok kimseden bunu anlatamadim. Kendi oz annem ve babam diye iki haftada bi gelip bana destek olmalarini bekledim lutfen bu cok mu? Ve bu lafta degil icimden bi his ile istedim bunu yuzlerine hic soylemedim. En son olaylar kopunca yuz ustune cikti
 
İyi ki ezelden beri mesafeli bir ilişkiniz varmış. Bir de aranız iyi olsa nasıl olurdu hayal edemedim.
İnsan canciğer anlaştığı kişilerle bu derece yatmalı kalmalı misafirlik yaşasa arası bozulur. Ne kadar abartmışsınız birbirinizde kalma olayını. Üstelik bir de aynı şehirdeyken. Arada bir gider bir yemek yer dönersiniz niye illa üç gün yatılı kalınıyor? İlişkilerinizin cılkı çıkmış ama siz mesafeli olduğunuzu düşünüyorsunuz.
 
Bundan sonra onlardan beklentiye girmeyin mekanik bir ilişkiniz olsun. Eşinize de ailenizle ilgili en ufak laf söyletmeyin size tavsiye. Hatta düzeldiler, ben biraz büyüttüm, benim hassasiyetim vardı dersiniz. Yarın bir gün başınıza kakar. Hatta o özür dilesin çünkü yaptığı hoş değil. Sonra resmî haftada bir kaç saat görüşürsünüz.
Bundan sonra biraz farklı anlatacaksınız ailenizi eşinizi ve ailenizle muhatap etmeyin fazla.

Sonra yıllar sonra başınıza iş açarsınız çok. Eşinizle aranızda en ufak problem olsa nasılsa kimse destek değil diye daha çok ezebilir.

Eşinizin ailesi ne durumda? Onlar nasıl? Bebek bakımında yardımcılar mı?
Gercekten esim hakliydi ama sahit oldugu cok sey var. Haksiz olsa kesinlikle savunurum ailemi. Bir ornek vereyim etli yemek yerken cocuklugumdan beri annem en etli kismini kendi alir bize yagli kotu tarafini verirdi. Esim bile bu duruma su yasimizda sahit oldu ve sok oldu. Yine de bisey demedi ama hamileligimde ailem yuzunden hep riskler yasadim sonrasinda hali saha hakkndaki msji esimin gormesi olaylari komple kopardi. Haksiz mi sizce?

Esimin ailesi cok iyidir hep beni evlerine cagirirlar. O da yemek yapmiyim diye. Daha fazla yorulmuyum diye. Yoksa oraya gittigmde de bebekle hep ben ilgilenirim cnku kayinvalidem ayaklarindan rahatsiz. O sadece bizi gormek ister mutlu olur bizi izler. Benm icin de onemli olan bu yanimda yeter ki bi ses bi nefes olsundu..
 
Esim zaten cok ilgili ki klasik kari kocalardam degiliz. Her turlu yanimdadir. Evet beklentim yok kimseden bunu anlatamadim. Kendi oz annem ve babam diye iki haftada bi gelip bana destek olmalarini bekledim lutfen bu cok mu? Ve bu lafta degil icimden bi his ile istedim bunu yuzlerine hic soylemedim. En son olaylar kopunca yuz ustune cikti

Evet bence olmamalı böyle bir istek. Ben belli yaşa gelmiş insanlardan beklenmesini doğru bulmuyorum. Örneğin annem 30 yıldır yemek yapıyor kadın zaten o kendi işinden bıkmış belki de . Yani birde buraya gelip mi yapsın bana destek olacak diye. Kaç yıl çocuk büyütmüş gezecek tozacak zamanda gelip bebek mi uyutsun. Yani açıkça başlarının çekmediğini zaten söylemiş belli etmişler. Çekmiyor başları çünkü haklılar.
 
İyi ki ezelden beri mesafeli bir ilişkiniz varmış. Bir de aranız iyi olsa nasıl olurdu hayal edemedim.
İnsan canciğer anlaştığı kişilerle bu derece yatmalı kalmalı misafirlik yaşasa arası bozulur. Ne kadar abartmışsınız birbirinizde kalma olayını. Üstelik bir de aynı şehirdeyken. Arada bir gider bir yemek yer dönersiniz niye illa üç gün yatılı kalınıyor? İlişkilerinizin cılkı çıkmış ama siz mesafeli olduğunuzu düşünüyorsunuz.
Ayni sehir derken 1 saatlik mesafede oturuyorlar. Buyuksehirde yasiyoruz. O yuzden gelmisken kalalim diyorlar zaten kendileri tercih ediyorlar kalmayi. Yoksa ben de git gelden yanaydim
 
Evet bence olmamalı böyle bir istek. Ben belli yaşa gelmiş insanlardan beklenmesini doğru bulmuyorum. Örneğin annem 30 yıldır yemek yapıyor kadın zaten o kendi işinden bıkmış belki de . Yani birde buraya gelip mi yapsın bana destek olacak diye. Kaç yıl çocuk büyütmüş gezecek tozacak zamanda gelip bebek mi uyutsun. Yani açıkça başlarının çekmediğini zaten söylemiş belli etmişler. Çekmiyor başları çünkü haklılar.
Bebek uyutmalarini istemedim, psikolojk olarak destek versinler pozitif enerji versinler en azindan arkamdan konusmasnlar istedim ama cok sey istemisim tamam :)
 
Bunu ben kayimvalidem ve ailesine yaptim. Aşırı rahatladım. Onlar komsuymuş gibi duşnüyorum:)
Anneme yapıyorum. Ne kadar soğuk ve uzak davranır mesafeli olursam o kadar haddini biliyor. Yalnız en ufak duygusallık samimiyet hissettiğinde aşağılama, beğenmeme moduna geçiyor. Tedavileri için bana gelip kaldığında üzerimde çelik zırh varmış gibi hissediyorum artık. Duygusak kanallarım tamamen kapalı, ama böyle güvendeyim. Hamilelik ve lohusalık dönemlerimde yaşattıklarını yazsam kesinlikle "görümce" gibi bir film olur 😂
Merhaba tesekkur ederim. Aynen ben de oyle yapiyorum sifirladim herseyi gorusmedim 2 ay ancak emrivaki yapip geldiler. Bu durumda tabiki de evden kovmadim. Simdi yabanci gibi gelip sevip gidiyorlar. Kafam rahat. Demek en basindan oyle olmasini istiyorlarmis
Çok gençsin, hele anne olunca senin bebeğine hissettiğin sıcaklık onlarda da var sanıp azıcık şefkat bekliyorsun ama maalesef çaldığın kapı çok yanlış. Bunlar sırf toplumsal rollerini gerçekleştirmek için çoğalmış tipler. Aile kavramları bizimle aynı değil. Mesafeli olmaya devam et, emin ol daha güvende ve huzurlu olacaksın. Duygusal bağ iyi gelmiyor bunlara, alışık değiller alerji yapıyor, taşıyamıyorlar
 
Kimseden destek beklemeden iki çocugumu da kendim büyüttum ( hatta tam sağlikli biri de sayilmam) sizde öyle yapin kendiniz bakin zor oluyo evet ama bi yerden sonra insan alişiyo
Evet tesekkur edeiyorum artik takmamaya calisiyorum tamamen bebegime odakliyim. Zaten oleydim ama insan duygusal olunca dusunmeden edemiyor.
 
Merhaba arkadaslar, 11 aylik bi oglum var ve bebegime yalniz bakiyorum. Konuyu acmamin sebebi, ailemle ayni sehirde yasiyorum ancak bana destek olmuyorlar. Aslinda en basindan beri annem ile aram mesafelidir. Genc kizligimdan beri eve arkadaslarim gelse bile rahatsiz olur, onlarla otururken, sohbet ederken bile seslenir alakasiz isler verirdi acil olmasa bile. Ayni sekilde o donemde üniversite okuyan ablama da katı idi. Kendimizi asla evimizde gibi hissetmezdik. Televizyonun sesi onun istedigi yuksekliktedir asla acamazsin veya onun istedigi programlari izlersin vb. Daha fazla uzatmak istemiyorum. Ablam ve ben evlendik mutlu yuvalar kurduk. Benim bir bebegim oldu. Bu arada hamileligimin son donemlerinde de ailemle cok buyuk sikintilar yasadik. Ve onlarla doguma kadar konusmamistim ancak ablam onlari doguma cagirmis mecbur konusmak zorunda kaldim.



Neyse dogumuma geldiler hic bisey olmamis gibi konustum, evimi actim. İlk 2 hafta kaldilar sonrasinda ise iki haftada bi olmak uzere 1-2 gunlugune ugradilar. Bu arada yardim etmek yerine bana daha cok yuk oldular. Yok yemege cok tuz atmissin, mesela bebek aglar gece yattiklari odanin kapisini kaparlar. Gece alayim da sen biraz nefes al yok. Sonrasinda bu ara gittikce uzadi. Yaz mevsimi gelince ben onlarda kalmaya basladim iki haftada bir. Ancak daha 3 gun dolmadan suratlari dusmeye basladi. Bir gun bebegim sabaha kadar cok agladi, uyumadi. Bu arada sifir destek hani insan gelir bakar noldu neden uyumuyor gibisinden. Ama uykulrindan asla feragat etmezler. Ayni gunun sabahina baktim yuzleri dusuk, neden diye sordum iste biz artik yasliyiz, gurultuden uyuyamadik falan. O kadar kirildim ki. Hemen esyalarimi toplayip evime gittim. Sonrasinda 1 ay konusmadim. Sonra emrivaki yapip gelmisler torunumuzu ozledik diye.



Neyse yeniden evimi actim. Gelmeye basladilar arada bir. Kis mevsimi geldi. 3-4 haftada bir 3 gun kaliyolar. Bu arada geldikleri zaman kesinlikle yemekleri ben yapiyorum 5 yildiz hizmet sunuyorum diyebilirim. Annem zaten bebegi sadece seviyor bakimiyla kesinlikle ilgilenmiyor, zaten oyle bisey isteyen de yok.



Sonrasinda annem ben artik haftada sali ve persembe gunleri olmak uzere İtalyanca kursuna gidecegim dedi. Sana iki haftada bi carsamba gunleri gelip persembe gunu gidecegiz dedi. Ben de hic zahmet etmeyin o zaman dedim. Cunku zaten hayatlari boyunca ilgisiz insanlar olduklari icin hayatlarımda da olsun istemiyordum. Sadece annem ve babam oldugu icin zoraki konusuyordum. Bu zoraki gelip gitmelerinden sonra bir de ablama beni ablama sikayet etmisler. Yok bebek uyandiginda ustune yelek giydirmiyor. (Sadece bi kere giydirmedim ev cok sicak diye onu gorup soylemisler) . Yok onun tek derdi uyumak. Geldigimizde bebegi bize verio kendi uyuyo vs o kadar kirici seyler ki. Arkadaşlar kirk yilda bi geldiklerinde 1 saatligine verip uyumusum cok mu? Zaten bebegime kendim bakiyorum, ayda yilda bi geldiklerinde bi iki sey gorup beni bu sekilde yaftaliyorlar ve bunu yapan da benim oz annem ve babam.



Artik bu son olay herseyi kopardi, onlari kesinlikle gormek istemedigimi soyledim. Bebegime bakmaktan kesinlikle gocunmuyorum. Ama insan ayni sehirde olan anne ve babasindan manevi de olsa bi destek bekliyor. Ben zaten her dk yanimda olun demiyordum. İki haftada bi gelin 2-3 gun kalin, benle olun destek olun nefes alayim birlikte olalim diyordum. İnsan herseyden once pskolojik destek istiyor ancak beni daha cok dibe cekmeye calistilar. Su surecte kayinvalidemlere daha cok gittim.

Bebegimle ilk kez 3 ay once korona olduk ve cok agir gecirdik. O süreçte bile yalnizdim, kayinvalidemlerde kaldik. Sizce bu normal mi, ben mi duygusal oldugum icin cok abartiyorum? Annem ve babam varken ben neden bu hastalikta kayinvalidemde kaldim? Su an ablam ve ben esim de dahil onlarla konusmuyoruz. Ama onlar, sen merhametli bi insansin ablan gibi deilsin ( ablami bu olanlari bana anlattigi icin kotuluyorlar ), torunumuzu gormekten bizi mahrum etme. İstedigin zaman bize gelebilirsin. Ben italyanca kursuna gitmeye devam edicem ama iki haftada bi geliriz diyor lütuf eder gibi vs hicbisey olmamis gibi benle konusmaya devam etmeye calisiyorlar. Bu durumda ne yapmaliyim? Komple konusmayi kestim, gormezden geliyorum hala iletisim kurmaya calisiyorlar. Nasil bir yol izlemeliyim, tavsiyelerinizi bekliyorum. Sabirla okudugunuz icin cok teşekkürler ederim.
Aileniz bayagi geliyorlarmis size. Neyden memnun kalmadiginizi anlamadim. Insan bu nedenlerden anne babasiyla konusmayi keser mi? Bana cok garip geldiniz. Benim de ailem ayni sehirde. Kimse bende gelip kalmadi dogum yaptigimda. Niye kalmalari gerekiyor anlamadim. Ki sizinkiler kalmislar da. Hep kendim baktim bebegime. Cok uykusuz kaldigim da oldu, ama hic onlardan bir sey beklemek aklima bile gelmedi.
 
Bebek uyutmalarini istemedim, psikolojk olarak destek versinler pozitif enerji versinler en azindan arkamdan konusmasnlar istedim ama cok sey istemisim tamam :)

Bu arada yardim etmek yerine bana daha cok yuk oldular.

Gece alayim da sen biraz nefes al yok.

Bir gun bebegim sabaha kadar cok agladi, uyumadi. Bu arada sifir destek hani insan gelir bakar noldu neden uyumuyor gibisinden. Ama uykulrindan asla feragat etmezler.

Bu arada geldikleri zaman kesinlikle yemekleri ben yapiyorum

Arkadaşlar kirk yilda bi geldiklerinde 1 saatligine verip uyumusum cok mu?

Hahhahaha Allah aşkına açıkça beklentileriniz yazıyor. Burada bari yalan söylemeyin ortaya çıkıyor. Tamam sadece manevi destek.
 
Gercekten esim hakliydi ama sahit oldugu cok sey var. Haksiz olsa kesinlikle savunurum ailemi. Bir ornek vereyim etli yemek yerken cocuklugumdan beri annem en etli kismini kendi alir bize yagli kotu tarafini verirdi. Esim bile bu duruma su yasimizda sahit oldu ve sok oldu. Yine de bisey demedi ama hamileligimde ailem yuzunden hep riskler yasadim sonrasinda hali saha hakkndaki msji esimin gormesi olaylari komple kopardi. Haksiz mi sizce?

Esimin ailesi cok iyidir hep beni evlerine cagirirlar. O da yemek yapmiyim diye. Daha fazla yorulmuyum diye. Yoksa oraya gittigmde de bebekle hep ben ilgilenirim cnku kayinvalidem ayaklarindan rahatsiz. O sadece bizi gormek ister mutlu olur bizi izler. Benm icin de onemli olan bu yanimda yeter ki bi ses bi nefes olsundu..

Haklı da olsa yarın bir gün sizin yüzünüze vurabilir ve üzebilir demek istedim. Umarım yaşamazsınız yoksa üzücü yaşadıklarınız
 
Çok üzüldüm... bence bir anne babanın çocuklarına sevgisini ilgisini değerli olduğunu hisetirmeli, bekarken size uyguladığı baskı tavırları incitici...ilişkiniz Çok soğuk eskiden beri boyle şimdi Çok şey beklemeyin...elbette insanın en zor anında ailesi olmalı özelikle çocuk olduğu zaman, annem çok rahatsız olmasına rağmen 9 ay boyunca hamileligimde bana baktı doğumdan sonrada en zor anlarda anneme sığındım...bence oturup konuşun, şimdiyi değil geçmişi kopukluk o zamandan başlamış nasıl incindiginizi anlatın davranışlarını belkide farkında değiller yada niye böyle davrandıkları konuşun sorun,üzüldüm bir anne olarak çocuğumun en çok sevgi ve ilgi alacağı zaman çocukluğu ve ergenlik dönemi ve ben şimdiden kendimi pedagog psikolog yazıları okuyup kendimi geliştiriyorum...
 
Anneme yapıyorum. Ne kadar soğuk ve uzak davranır mesafeli olursam o kadar haddini biliyor. Yalnız en ufak duygusallık samimiyet hissettiğinde aşağılama, beğenmeme moduna geçiyor. Tedavileri için bana gelip kaldığında üzerimde çelik zırh varmış gibi hissediyorum artık. Duygusak kanallarım tamamen kapalı, ama böyle güvendeyim. Hamilelik ve lohusalık dönemlerimde yaşattıklarını yazsam kesinlikle "görümce" gibi bir film olur 😂

Çok gençsin, hele anne olunca senin bebeğine hissettiğin sıcaklık onlarda da var sanıp azıcık şefkat bekliyorsun ama maalesef çaldığın kapı çok yanlış. Bunlar sırf toplumsal rollerini gerçekleştirmek için çoğalmış tipler. Aile kavramları bizimle aynı değil. Mesafeli olmaya devam et, emin ol daha güvende ve huzurlu olacaksın. Duygusal bağ iyi gelmiyor bunlara, alışık değiller alerji yapıyor, taşıyamıyorlar
Merhaba , evet oyle gercekten duygusalligi sildim komple hatta sasiriyolar sen merhametliydin ablana benzemissin iyice diyolar :) hele o hasta oldugumuzda bebeğimle, o kdr mutsuzdum ki eksiktim kineden kayinvalidemdeyim suan diye sorguladim( esim sehir disindaydi is dolayisiyla) o halde bile gelmediler. Ee kayinvalidendesin yabanci deil ki o da dediler.
 
Bir anne olarak destek umut ettiginizi o kadar iyi anliyorum ki. Hepimiz o uykusuz bitkin halleri biliriz. Bir saat uyku lüks geliyordu insana.
Burda sorun yalnis insanlardan destek umut etmeniz. Anneniz siz cocukken sizin ihtiyaclarinizi ve isteklerinizi görmezden gelen biri. O negatif tavirlarinda aslinda gram degisiklik yok. Onlarin gelip sizde kalmalari sadece sizin enerjinizi emer bitirir.
Ilk önce gelip kalmlarini kesin. Uyku lazimsa aksam esiniz geldikten sonra gidip bir saat yatin. Beslenmenize dikkat edin, yeterli kadar su icin. Günde 10 dakika olsada kisisel bakiminiza ayirin. Cocugunuz öylen uyuyorsa sizde yatin. Ev isleri beklesin. Önemli olan öncelikle sizsiniz. Kangeru alip ufak tefek islerinizi yapin. Kimseye minnet etmemeye calisin. Kimsenin elestirelerine kulak asmayin. Herkes kendi hayatindan sorumlu. Annenizi babanizi degistiremezsiniz ama negatif enerjilerini uzak tutabilirsiniz
 
Hahhahaha Allah aşkına açıkça beklentileriniz yazıyor. Burada bari yalan söylemeyin ortaya çıkıyor. Tamam sadece manevi destek.
Neden benimle ugrasmak istiyorsunuz? :) geldiklerinde tabi ki azicik verip uyumak isteyebilirim bu normal degil mi? Konuyu tam olarak uzun uzadiya anlatamayacagim icin net ornekler verdim. Ama genel olarak istegim manevi destekti. Neden yalan soyleyeyim gercekten bu kadar kesin kaniya varmanizi anlamiyorum. Yine de tesekkurler
 
Cocuga zaten kendimi bakiyorum 7/24 bakimini ben yapiyorum hic de gocunmuyorum tabi ki benim evladim sadece manevi destek bekliyorum arada da olsa gelip fiziksel destek beklesem cok mu? Neden hemen yapmasaydiniza getiriyorsunuz olayi? Lutfen biraz empati yapmaya calisin. Tesekkur ederim
yorumun neresinde çocuk yapmasaydiniz kısmı var ?
insanlar sizi buyutmusler belirli bir yaşa gelmişler, çocuk yorucu bir şey herkese göre değil.Benden ziyade siz ailenizle empati yapın bence
Ben açıkçası kimsenin çocuğuna bu yaşımda tahammül edemiyorum
haksız bulamadım açıkçası ailenizi ayrıca size hicbir söz vermemişler
 
Siz diger tüm aileler kızlarına destek oluyorlar diye düşünüp kendinizi dolduruyorsunuz bence. Eskidenmis tüm aile bir araya gelip çocuk büyütmek. Bu çağda her koyun kendi bacağından asılıyor. Sizin gördüğünüzün yarısı kadar bile destek görmedim ama hic de dolmadım aileme karşı. Sıfır beklenti sonsuz mutluluk.
 
anne baba işte. Yani atsan atamassin. Silme görüşmem deme. Ama bişey bekleme. O zaman belki yabancı bir misafir givi ağırlar gonderirsin. Yaptıkları agirina gittiyse bana biraz zaman verin de ,ya da biz biraz tatile gitcez vs bişi uydur görüşme bı sure. Kafanı dinle
 
yorumun neresinde çocuk yapmasaydiniz kısmı var ?
insanlar sizi buyutmusler belirli bir yaşa gelmişler, çocuk yorucu bir şey herkese göre değil.Benden ziyade siz ailenizle empati yapın bence
Ben açıkçası kimsenin çocuğuna bu yaşımda tahammül edemiyorum
haksız bulamadım açıkçası ailenizi ayrıca size hicbir söz vermemişler
Ben çok üzülüyorum ilerde başıma gelecekleri düşününce. Ben kolik kızımı cok zor büyüttüm bir daha çocuk planlamıyoruz hicbir şekilde. İlerde kızım bana 2 haftada bir, iki üç günlügüne gel sabaha kadar ağlayan bebegime bak dese o günlere dönmek istemiyorum aynı seyleri tekrar yaşamaya gücüm yok. Bencil anne diye yaftalanıp torun göstermeyecek belki bana. Oysa ben ömrümden yılları harcadım onu büyütürken. Hayatta bazı seyler cok zor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back