Ailem tarafından kandırıldım. Tek sığanacağım liman hemcinslerim.

Merhaba. 3 yıldır buraya defalarca konu açtım, durumumu anlattım. Ailenin ittirmesiyle çok yanlış bir evlilik yaptım ve çok ama çok zor bir hayat yaşıyorum.. En son 10 gün kadar önce çok dolu olduğum bir anda onlara ağlayarak herşeyi anlattım. Bana destek oldular ve "boşan" dediler. Başta inanamadım. Defalarca sordum, "boşan ne var bunda herkes boşanıyor, hayatına devam ediyor, biz yanındayız" dediler. Şu hayatımda kalbimin hiç bu kadar ferahladığını hatırlamıyorum. İlk defa ailemi yanımda hissetmiştim. Mutluluktan uçuyordum. Kullandığım psikiyatri ilaçlarına bile ihtiyacım kalmamıştı. Ama bu mutluluğum kısa sürdü. En son konuştuğumda 180 derece dönmüşlerdi. Beni suçladılar, yolda görsem tanımayacağım akrabalarımın ikimize hakemlik yapacağını söylediler, hatta geleceksen çocukları bırak öyle gel bile dediler. Yaşadıklarımı tekrar hatırlatınca idare edeceksin mecbursun millet ne der dediler. Okuma yazması olmayan, 6 çocukla hergün dayak yiyen, aldatılan bir akrabamı örnek gösterip "bak falanca neler çekiyor birgün bile şikayet etmedi" dediler. Beynimden vurulmuşa döndüm, yıkıldım. Yarı yolda öylece bırakıldım. Halbuki ne hayaller kurmuştum. Kendime ev kuracaktım. Annem babam kardeşlerim gelecekti. Evde çalışıp, nafakayla beraber huzurla geçinecektim. Yine yıktılar hayallerimi. Üstelik cenneti gösterip "sen cehennemde kal" diyerek.

Hiçbir zaman bir ailem olmamıştı ama bu ihanetten sonra artık onlara ciddi anlamda kin duyuyorum. Benim çocuğum bu halde olacaktı, ağlayarak derdini anlatacak ben de önce yanındayım , boşan diye umut verip sonra "millet ne der, idare et" diyecektim öyle mi? Bu nasıl annelik babalık aklım almıyor. Tamamen salmakla toparlanıp hepsini geride bırakmak arasında gidip geliyorum. Geçim çok zor, yalnızım, iki çocuk var. Ama işte kadınlar da var. Dayanışma da var, halden anlayan hemcinslerim de var. Şu an aklımdaki tek planım şu. Evde dikiş dikiyorum. Şu an sadece çocuk elbisesi, etek, bez bebek vs dikebiliyorum ama kendimi geliştiriyorum. Her kumaş parçasından birşey öğreniyorum. Bir aya kadar bir çok yeni ürün çıkaracak kadar gelişmiş olacağım. Dükkan açma şansım yok. Diyorum ki instagramda bir sayfa açsam burada bol takipçili arkadaşlar insanlara ulaşma noktasında yardımcı olsa, günlük 100 TL kazanabilsem herşeye tekmeyi basıp gideceğim. Bir burası kaldı umut bağladığım. Var mı böyle bir şansım?
Siz boşanmadan bu dediklerinizi yapın. Önünüzü bi görmeye çalışın. Bakalim ne kadar bisey yapabiliyorsunuz. En azından kafanizda bir fikir oluşur. Onceki konularinizi bilmiyorum, eşiniz cok kötü biriyse kadin siginma evlerine gidin. Elinizde az da olsa terziliginiz var onlarnsize sahip çıkacaklardır cocuklarinizla birlikte. Hem sizin kafaniz rahat olur hem cocuklariniz saglikli büyürler. Sonrasinda da o süre zarfında biraz toparlanabilirsiniz. Size bir iste ayarlarlar. Bizde buradan destek olmaya çalışırız. Ama önce bi baslayin azimle.
 
Hepinize teşekkür ediyorum. Sayfayı açtım ama hiç fotoğraf yok. Çünkü bugüne çalıştığım herşeyi evdeki eski kumaşlarla, çarşaflarla çalıştım. Öncelikle yeni kumaşlar, malzemeler alıp 3-5 güzel ürün çıkarmam gerekir ki insanlara sayfamı takip etmeleri için bir sebep verebileyim:) daha sonra hepinize özel mesaj yoluyla ulaşıp sayfa linkini paylaşacağım. artık "ne yaparsam yapayım görünmezim, kimse farkıma varıp benden bir şey almayacak" düşüncesinden kurtulmuş hissediyorum. Yaşasın kadın dayanışması:KK19::KK19:
 
Acele etme sakın ve sabırla yap ayaklarini yere sağlam bastığında ve hickimseye ihtiyacın kalmadığında vur tekmeyi. Aksi takdirde sevindirirsin elalemi sakin sabırla yavaş yavaş ve tabiki inanarak
 
Acele etme sakın ve sabırla yap ayaklarini yere sağlam bastığında ve hickimseye ihtiyacın kalmadığında vur tekmeyi. Aksi takdirde sevindirirsin elalemi sakin sabırla yavaş yavaş ve tabiki inanarak
Evde sürekli moralimi bozan, senden birşey olmaz, bana zarar ettirmekten başka bir işin yok tarzı sözlerle yıldırmaya çalışan birine rağmen çok inançlıyım. Çünkü ilk elime aldığım bez parçasıyla şimdi ortaya çıkan giyilebilir ürünler arasındaki farkı görebiliyorum ve gösterdiğim gelişmeden dolayı çok mutluyum. Üretebilmek harika bir hismiş. Üstüne buradaki destek mesajları. Ama tabii en az 3 ay kendi kazandığımla geçinebilecek kadar kazanmadan "oldu bu iş" demeyeceğim. Başta annem olmak üzere hepsi kendilerini haklı çıkarmak için düşmemi bekliyor. Eşim olacak şahıs az önce diyor ki "boşanmayı kabul ederim o sorun değil de seni düşündüğüm için boşanmıyorum. Kendini rezil ediceksin, sürünüceksin açlıktan." bu sözleri ona yedirmeden ölmeyeceğim.
 
Tebrik ederim,kararınızı sakın değiştirmeyin.Kimseye muhtaç değilsiniz,ne mutlu size ki dayanağınız olacak 2 tane evladınız var.Kendi ayaklarınızın üstünde durmak en değerlisi.Önemli olan iç huzuru.Para pul hepsi gelir geçer de ruh sağlığı geri gelmez.İnşallah bereketli bol kazançlarınız olur.Pes etmeyin,her şey hemen günlük güneşlik olmayacaktır.Bu işler çok kolay değil ama gün doğmadan neler doğar.Zamanla kulaktan kulağa da duyulur satışları artırırsınız.Zaten sosyal medyadan buradaki kişiler de destek olur.Allah yolunuzu açık etsin
 
Korkmayın insan ailesi olmadan da ayakta kalıyor hem de çok güçlü şekilde.

Size bir tavsiyem var. Dikiş çok uzun süren detaylı bir çalışmadır ve tekstilin bu kadar ucuz olduğu bir ülkede dikişten çok para kazanmak zordur.

Şu sıralar makromeler çok güzel kazandırıyor yapımı da kolay. Hatta yaz geldiği için hamaklar yapabilirsiniz makromeden ya da ağaç parçalarından mumluklar yapabilirsiniz. Pinterestte inanılmaz basit ve güzel dekorasyon ve el becerisi önerileri var onlara bakın hızlıca para kazanmaya başlayın
 
Merhaba. 3 yıldır buraya defalarca konu açtım, durumumu anlattım. Ailenin ittirmesiyle çok yanlış bir evlilik yaptım ve çok ama çok zor bir hayat yaşıyorum.. En son 10 gün kadar önce çok dolu olduğum bir anda onlara ağlayarak herşeyi anlattım. Bana destek oldular ve "boşan" dediler. Başta inanamadım. Defalarca sordum, "boşan ne var bunda herkes boşanıyor, hayatına devam ediyor, biz yanındayız" dediler. Şu hayatımda kalbimin hiç bu kadar ferahladığını hatırlamıyorum. İlk defa ailemi yanımda hissetmiştim. Mutluluktan uçuyordum. Kullandığım psikiyatri ilaçlarına bile ihtiyacım kalmamıştı. Ama bu mutluluğum kısa sürdü. En son konuştuğumda 180 derece dönmüşlerdi. Beni suçladılar, yolda görsem tanımayacağım akrabalarımın ikimize hakemlik yapacağını söylediler, hatta geleceksen çocukları bırak öyle gel bile dediler. Yaşadıklarımı tekrar hatırlatınca idare edeceksin mecbursun millet ne der dediler. Okuma yazması olmayan, 6 çocukla hergün dayak yiyen, aldatılan bir akrabamı örnek gösterip "bak falanca neler çekiyor birgün bile şikayet etmedi" dediler. Beynimden vurulmuşa döndüm, yıkıldım. Yarı yolda öylece bırakıldım. Halbuki ne hayaller kurmuştum. Kendime ev kuracaktım. Annem babam kardeşlerim gelecekti. Evde çalışıp, nafakayla beraber huzurla geçinecektim. Yine yıktılar hayallerimi. Üstelik cenneti gösterip "sen cehennemde kal" diyerek.

Hiçbir zaman bir ailem olmamıştı ama bu ihanetten sonra artık onlara ciddi anlamda kin duyuyorum. Benim çocuğum bu halde olacaktı, ağlayarak derdini anlatacak ben de önce yanındayım , boşan diye umut verip sonra "millet ne der, idare et" diyecektim öyle mi? Bu nasıl annelik babalık aklım almıyor. Tamamen salmakla toparlanıp hepsini geride bırakmak arasında gidip geliyorum. Geçim çok zor, yalnızım, iki çocuk var. Ama işte kadınlar da var. Dayanışma da var, halden anlayan hemcinslerim de var. Şu an aklımdaki tek planım şu. Evde dikiş dikiyorum. Şu an sadece çocuk elbisesi, etek, bez bebek vs dikebiliyorum ama kendimi geliştiriyorum. Her kumaş parçasından birşey öğreniyorum. Bir aya kadar bir çok yeni ürün çıkaracak kadar gelişmiş olacağım. Dükkan açma şansım yok. Diyorum ki instagramda bir sayfa açsam burada bol takipçili arkadaşlar insanlara ulaşma noktasında yardımcı olsa, günlük 100 TL kazanabilsem herşeye tekmeyi basıp gideceğim. Bir burası kaldı umut bağladığım. Var mı böyle bir şansım?


Hepinize teşekkür ediyorum. Sayfayı açtım ama hiç fotoğraf yok. Çünkü bugüne çalıştığım herşeyi evdeki eski kumaşlarla, çarşaflarla çalıştım. Öncelikle yeni kumaşlar, malzemeler alıp 3-5 güzel ürün çıkarmam gerekir ki insanlara sayfamı takip etmeleri için bir sebep verebileyim:) daha sonra hepinize özel mesaj yoluyla ulaşıp sayfa linkini paylaşacağım. artık "ne yaparsam yapayım görünmezim, kimse farkıma varıp benden bir şey almayacak" düşüncesinden kurtulmuş hissediyorum. Yaşasın kadın dayanışması:KK19::KK19:
Ailenizi kim doldurusa getiriyo cok merak ettim bir anda 180 derece degismeleri normal gelmedi
 
Altınlarım malesef annemde ve çok kötü tartıştık resmen karşı tarafı savunup çocukların bile onda kalması gerektiğini düşündü ben de kendimi tutamayıp verdim veriştirdim. O altınları bana verirler mi bilmiyorum. Şu an elimde sadece 15 bin TL var.

15 bin yeni bir ev kurmak için çok iyi bir para ilk etapta. Sonuçta evdeki eşyaların bir kısmını da alacaksınız.

Altınları da alırsınız tabi neden alamayasiniz ki. İş kurmak için iyi bir miktar.

Zor durumda değilsiniz , sadece biraz cesarete ihtiyaciniz var.
 
Korkmayın insan ailesi olmadan da ayakta kalıyor hem de çok güçlü şekilde.

Size bir tavsiyem var. Dikiş çok uzun süren detaylı bir çalışmadır ve tekstilin bu kadar ucuz olduğu bir ülkede dikişten çok para kazanmak zordur.

Şu sıralar makromeler çok güzel kazandırıyor yapımı da kolay. Hatta yaz geldiği için hamaklar yapabilirsiniz makromeden ya da ağaç parçalarından mumluklar yapabilirsiniz. Pinterestte inanılmaz basit ve güzel dekorasyon ve el becerisi önerileri var onlara bakın hızlıca para kazanmaya başlayın

Bu öneriye katılıyorum:super:
Sayfa açınca benimle de paylaşın lütfen
 
Ya gerçekten çok teşekkür ederim çok mutlu oldum. İçim umut doldu:) Kumaşlarım gelsin ilk etapta 5 ürün çıkarıp fotoğraflayıp paylaşıcam sizlerle.
 
Back
X