- 15 Aralık 2015
- 1.823
- 4.606
- 133
- Konu Sahibi Esrin mine
-
- #1
Altınlarım malesef annemde ve çok kötü tartıştık resmen karşı tarafı savunup çocukların bile onda kalması gerektiğini düşündü ben de kendimi tutamayıp verdim veriştirdim. O altınları bana verirler mi bilmiyorum. Şu an elimde sadece 15 bin TL var.Siz 70 bin TL'lik altını olan, YouTube video lariyla dikiş öğrenmeye çalışan üyesiniz değil mi?Sizin yeni bir hayat kurmak için kimseye ihtiyacınız yok sadece cesarete ihtiyacınız var
Ayrıca dikiş dikmeyi öğrendim. Daha doğrusu ortaya bir ürün çıkaracak kadar öğrendim. Günde 16 saat çalışıyorum. Kimseden bir beklentim yok, kendi emeğime kendi alın terimle çalışıyorum, çalışacağım. Uzun yıllardır kendini kapalı bir kapının arkasında sakladığım için çevrem yok yardım istediğim nokta da bu. İnsanlara ulaşmak için çevreye ihtiyacım var sadece.Siz 70 bin TL'lik altını olan, YouTube video lariyla dikiş öğrenmeye çalışan üyesiniz değil mi?Sizin yeni bir hayat kurmak için kimseye ihtiyacınız yok sadece cesarete ihtiyacınız var
hesap açıp bana da atın. bende elimden geldiğince yaymaya çalışırımMerhaba. 3 yıldır buraya defalarca konu açtım, durumumu anlattım. Ailenin ittirmesiyle çok yanlış bir evlilik yaptım ve çok ama çok zor bir hayat yaşıyorum.. En son 10 gün kadar önce çok dolu olduğum bir anda onlara ağlayarak herşeyi anlattım. Bana destek oldular ve "boşan" dediler. Başta inanamadım. Defalarca sordum, "boşan ne var bunda herkes boşanıyor, hayatına devam ediyor, biz yanındayız" dediler. Şu hayatımda kalbimin hiç bu kadar ferahladığını hatırlamıyorum. İlk defa ailemi yanımda hissetmiştim. Mutluluktan uçuyordum. Kullandığım psikiyatri ilaçlarına bile ihtiyacım kalmamıştı. Ama bu mutluluğum kısa sürdü. En son konuştuğumda 180 derece dönmüşlerdi. Beni suçladılar, yolda görsem tanımayacağım akrabalarımın ikimize hakemlik yapacağını söylediler, hatta geleceksen çocukları bırak öyle gel bile dediler. Yaşadıklarımı tekrar hatırlatınca idare edeceksin mecbursun millet ne der dediler. Okuma yazması olmayan, 6 çocukla hergün dayak yiyen, aldatılan bir akrabamı örnek gösterip "bak falanca neler çekiyor birgün bile şikayet etmedi" dediler. Beynimden vurulmuşa döndüm, yıkıldım. Yarı yolda öylece bırakıldım. Halbuki ne hayaller kurmuştum. Kendime ev kuracaktım. Annem babam kardeşlerim gelecekti. Evde çalışıp, nafakayla beraber huzurla geçinecektim. Yine yıktılar hayallerimi. Üstelik cenneti gösterip "sen cehennemde kal" diyerek.
Hiçbir zaman bir ailem olmamıştı ama bu ihanetten sonra artık onlara ciddi anlamda kin duyuyorum. Benim çocuğum bu halde olacaktı, ağlayarak derdini anlatacak ben de önce yanındayım , boşan diye umut verip sonra "millet ne der, idare et" diyecektim öyle mi? Bu nasıl annelik babalık aklım almıyor. Tamamen salmakla toparlanıp hepsini geride bırakmak arasında gidip geliyorum. Geçim çok zor, yalnızım, iki çocuk var. Ama işte kadınlar da var. Dayanışma da var, halden anlayan hemcinslerim de var. Şu an aklımdaki tek planım şu. Evde dikiş dikiyorum. Şu an sadece çocuk elbisesi, etek, bez bebek vs dikebiliyorum ama kendimi geliştiriyorum. Her kumaş parçasından birşey öğreniyorum. Bir aya kadar bir çok yeni ürün çıkaracak kadar gelişmiş olacağım. Dükkan açma şansım yok. Diyorum ki instagramda bir sayfa açsam burada bol takipçili arkadaşlar insanlara ulaşma noktasında yardımcı olsa, günlük 100 TL kazanabilsem herşeye tekmeyi basıp gideceğim. Bir burası kaldı umut bağladığım. Var mı böyle bir şansım?
Bende yaparım..bu arkadaş gibi...İnstagram hesabı aç bana özelden yaz ben paylaşırım arkadaşlarımada paylaştırırım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?